Τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά την παγκόσμια αλλαγή των κοινωνικών συσχετισμών, την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού και την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων, οι συντηρητικές - αντιδραστικές δυνάμεις πανηγύρισαν τη νίκη τους, πιστεύοντας ότι οι λαϊκοί αγώνες και ο σοσιαλισμός μπήκαν οριστικά στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Τους ακολούθησαν οι «αναθεωρητές» της Αριστεράς και οι «κιοτήδες» που βρήκαν καταφύγιο, προστασία και ευκαιρία ανάδειξής τους ακόμη, στο κλίμα της νέας τάξης, στα πλαίσια της «επικοινωνιακής» εξαπάτησης των λαών, στο όνομα του σοσιαλισμού.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, όποιος μιλούσε για εργατική τάξη, σοσιαλισμό, Μαρξισμό-Λενινισμό, το λιγότερο που αντιμετώπιζε ήταν η διαπίστωση: «Μα πού ζείτε καημενούληδες, ανάμεσα στα φαντάσματα του παρελθόντος, με δογματισμούς και αγκυλώσεις; Επιτέλους ξυπνήστε!..». Και ξαφνικά, χρειάστηκε μια Πέμπτη (26-4-01) και μια Πρωτομαγιά, για να μείνουν όλοι αυτοί έκπληκτοι και εμβρόντητοι, όταν είδαν να γίνονται οι δρόμοι, στην Ελλάδα ολόκληρη, ανθρώπινα ορμητικά ποτάμια, λαοθάλασσες με κόκκινες σημαίες και με γροθιές ψηλά σηκωμένες.

Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, δίνουν το βροντερό «παρών» τους. Οι λαϊκές δυνάμεις μπορεί για λίγο να φαίνονται πως αδρανούν και πισωγυρίζουν, όμως αποδείχνουν, για μια ακόμη φορά, επιβεβαιώνουν και επαληθεύουν, ότι ο ιστορικός τους πρωτοποριακός ρόλος θα συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη! Υπάρχουν η εργατική τάξη, οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι που κινούνται και ο Μαρξισμός-Λενινισμός, ολοζώντανα τα βρίσκουμε μπροστά μας.

Υστερα απ' όλα αυτά, επακολούθησε πανικός και σύγχυση. Αμέσως επίσημοι και ανεπίσημοι σπεύδουν να δηλώσουν ότι«παγώνει» η «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού. Στη συνέχεια ότι «θα αρχίσουν» οι συζητήσεις. Τελικά, όταν βλέπουν ότι όλα αυτά «δεν πιάνουν», δέχονται ο διάλογος να έχει ως βάση «τα αιτήματα των συνδικάτων». Παράλληλα, γίνεται «χαμός» στα κομματικά παρασκήνια. Στον εργατικό χώρο οι εκπρόσωποι των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, τάσσονται με το μέρος του λαού και ενάντια στις θέσεις των ηγεσιών των κομμάτων τους. Στελέχη και βουλευτές προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποστασιοποιηθούν από τις κυβερνητικές θέσεις της «μεταρρύθμισης», τις οποίες οι μεν κυβερνητικοί είχαν αποδεχτεί, οι δε της αντιπολίτευσης τις αντιμετώπισαν με συναινετικούς και χαμηλούς τόνους κριτικής(δε μπορούσαν βέβαια να αντιταχθούν στις εντολές της ΕΕ).

Στη φάση αυτή των γεγονότων, ενεργοποιείται η συνηθισμένη επιστράτευση από την άρχουσα τάξη της «επικοινωνιακής πολιτικής», για εκτόνωση του «θερμού κλίματος» και την παραπλάνηση και αποπροσανατολισμό, έτσι ώστε με μικρές και επουσιώδεις μικροπαραχωρήσεις, να μείνει αλώβητος ο πυρήνας και η φιλοσοφία της «μεταρρύθμισης», να επιτελεί το έργο της.

Τα συνδικάτα θεωρούν αδιαπραγμάτευτα τα αιτήματά τους: Μη αύξηση του ορίου ηλικίας, μη ελάττωση της σύνταξης κλπ. Ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίσει να είναι νικηφόρος, όσο η εργατική τάξη αταλάντευτα θα επιμείνει και θα επιβάλει τη λύση των αιτημάτων της προς όφελος των εργαζομένων.

ΤΑΚΗΣ Χ.

Αντιστασιακός εκπαιδευτικός

Οταν η αμερικανονατοϊκή νέα τάξη λέει στην όποια χώρα δεν την προσκυνάει, όπως είπε και στη Γιουγκοσλαβία και όχι μόνο, ότι, ή θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα τον ακρωτηριασμό της γιατί έτσι το θέλει αυτή και θα ευθυγραμμιστεί με την πολιτική του ΝΑΤΟ ή, διαφορετικά, θα υποστεί συνέπειες τρομερές, ποια είναι τότε η διαφορά της από την άλλοτε νέα τάξη του χιτλερισμού;

Οταν ο Σολάνα, ο φονιάς του γιουγκοσλαβικού λαού και επικεφαλής στην ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και άμυνα, είναι ο πολιτικοστρατιωτικός φρούραρχος και διεκπεραιωτής των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων στην Ευρώπη και σε ειδικές περιπτώσεις και τη Μ. Ανατολή, τι καλό μπορεί να περιμένει κανείς;

Οταν δέχεται μια χώρα νατοϊκή στρατιωτική επίθεση και προς μεγάλη τιμή της αντιστέκεται με φυσικό αποτέλεσμα να υπάρξουν θύματα, ποια πλευρά πρέπει να λογοδοτήσει για ό,τι έγινε; Αυτή που αμύνεται ή αυτή που επιτίθεται;

Οταν οι νατοϊκές κυβερνήσεις συμφώνησαν να γίνουν οι βάρβαροι βομβαρδισμοί στη Σερβία, η εκ των υστέρων προσφορά βοηθείας προς τον πληγωμένο της λαό - πέραν του ότι δεν μπορεί να σβήσει τη μαύρη σφραγίδα της ενοχής - μήπως δεν είναι ειρωνεία και δεν καταντά φαρισαϊσμός;

Με βάση αυτά και μόνο τα ερωτήματα, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τα διάφορα προγράμματα των ιμπεριαλιστών, πέραν του ότι δίνουν και άλλα πλούτη στους πλούσιους, επιβάλλουν και κατασταλτικά μέτρα. Μέτρα που είναι αντίθετα και από αυτά τα δήθεν εκσυγχρονιστικά, τάχα δημοκρατικά, που δεν κουράζονται καθόλου να «σερβίρουν», στον ελληνικό λαό, οι προσκυνημένοι μας ηγέτες του δικομματισμού, και της νέας τάξης πραγμάτων.

Οπου υπάρχουν άνθρωποι, πατριώτες, δημοκράτες, αντινατοϊκοί, ανεξάρτητα πολιτικής τοποθέτησης, που πραγματικά επιθυμούν μια ελεύθερη, αξιοπρεπή, χαρούμενη και ειρηνική ζωή, ας ενώσουν τις δυνάμεις τους και επίμονα να αντισταθούν και να αντεπιτεθούν, για να αποκρούσουν τα απάνθρωπα κεφαλαιοκρατικά αμερικανονατοϊκά σχέδια, πριν ακόμα να είναι πολύ αργά.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΑΕΡΑΚΗΣ

Θέρισσο Ηρακλείου Κρήτης

Αγγελική Βρυώνη, αγρότισσα, οπαδός του ΚΚΕ, Καλαμάτα. Παρακολουθώ αυτά που λέει η Λιάνα Κανέλλη και τη συγχαίρω που αγωνίζεται ενάντια στην παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δεν ξεχνώ, τότε που έπεφταν βροχή οι βόμβες του ΝΑΤΟ στη γειτονική μας Σερβία σκοτώνοντας το λαό της. Δεν το άντεξε η συνείδησή της και βγήκε στα κανάλια αγανακτισμένη και τους καταδίκασε. Είπε όλη την αλήθεια για τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, που τα είδε με τα ίδια της τα μάτια, όταν πήγε στη βομβαρδισμένη γειτονική μας χώρα.

Εκτιμούμε τη Λ. Κανέλλη γιατί έδωσε απάντηση στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, που είναι το ίδιο συνδικάτο, ότι τα προβλήματα των χωρών λύνονται με διάλογο και όχι με τις βόμβες, που αιματοκυλούν τους άμαχους και τα παιδία, που με τόσες θυσίες και κόπους μεγαλώνουν οι γονείς τους. Και ακόμη γιατί είπε ότι «θέλω να ζήσω, και για να ζήσω, πρέπει να συνεργαστώ με το ΚΚΕ, να παλέψουμε για την ειρήνη». Εστω και αργά - όπως η ίδια είπε στην τηλεόραση - κατάλαβε ότι οι κομμουνιστές είναι αυτοί που αγωνίζονται δυναμικά, δίνοντας πολλές φορές αν χρειαστεί και τη ζωή τους ακόμα.

Ενας αναγνώστης. Η Κίνα και η Ρωσία υφίστανται τον ωμό εκβιασμό των Δυτικών, και των Αμερικανών με το σύστημα της αντιπυραυλικής άμυνας, γιατί πιστεύουν ότι θα τους εξασφαλίσει την απόλυτη παγκόσμια κυριαρχία, «εις τον αιώνα τον άπαντα».

Η Ρωσία δε, υφίσταται διπλό εκβιασμό, με την απειλούμενη απόλυτη νατοϊκή κύκλωση από τη Φιλανδία, τη Σουηδία, τις χώρες της Βαλτικής, μέχρι τη Βουλγαρία. Με τον ωμό αυτόν εκβιασμό, οι Δυτικοί επιδιώκουν να προσεταιριστούν τη Ρωσία και σιγά - σιγά να αποδυναμώσουν τους ρωσοκινεζικούς δεσμούς φιλίας και συνεργασίας και οι δυο χώρες να στραφούν η μια εναντίον της άλλης. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα κύκλωση της Κίνας, ανατροπή του συστήματός της, παγκόσμια και απόλυτη επικράτηση των αμερικανονατοϊκών, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Αυτό το όραμα, αυτό το στόχο επιδιώκουν οι Αμερικάνοι με το παγκόσμιο αντιπυραυλικό σύστημα. Δηλαδή απόλυτη παγκόσμια κυριαρχία.

Νίκος Νταμπίκης, Λάρισα. Μια καινούρια σελίδα άνοιξες για τους αναγνώστες σου, αυτή του «Τηλέπαθου». Μια σελίδα επίκαιρη, που σχολιάζει σατυρικά, τα όσα γίνονται και λέγονται κυρίως από τηλεοράσεως. Μια σελίδα αναγκαία για την εποχή που διανύουμε, με πολύ χιούμορ, σαρκασμό και κριτική, μα και ειρωνεία για τα δρώμενα, τα παράξενα και τα εμετικά, που ασχολούνται τα τηλεκανάλια συνεχώς και επαναλαμβανόμενα, δίνοντας ελάχιστο έως και καθόλου χρόνο για τα προβλήματα, τα πραγματικά, που ταλανίζουν τον ελληνικό λαό. Σας συγχαίρω με όλη μου την καρδιά και εύχομαι να συνεχίσετε.

Οδυσσέα Μπαμπλαδήμο. Αθήνα. Λάβαμε την επιστολή σας και παίρνουμε υπόψη μας τη δίκαιη και βάσιμη παρατήρησή σας, διαβεβαιώνοντάς σας, ταυτόχρονα, πως ο αρθρογράφος δεν είχε την πρόθεση που υπαινίσσεστε.

Μια κραυγή αγωνίας βγαίνει από την επιστολή της Ουρανίας Βακάλη, που καταγγέλλει την ηγουμένη και τις μοναχές της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου Βαγίων Θηβών, για προσηλυτισμό της μονάκριβης κόρης της Κασσιανής, η οποία εδώ και μερικούς μήνες έχει κλειστεί στην εν λόγω Μονή και όπως σημειώνει η μητέρα της, της έχει απαγορευτεί η επικοινωνία με τον έξω κόσμο αλλά και η ίδια η ελευθερία της βούλησης. «Της άρπαξαν, σημειώνει η Ουρανία Βακάλη, το κινητό στερώντας της την έξωθεν επικοινωνία, της δίδαξαν το μίσος για την οικογένειά της, της υπαγόρευσαν πιστή υπακοή στην εκμετάλλευση της Μονής, της στέρησαν την έξοδο, παρά με συνοδεία μοναχών, της απαγόρευσαν να παρουσιαστεί και να ορκιστεί παίρνοντας το πτυχίο από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, της δίδαξαν το ψέμα...».

Η Ουρανία Βακάλη τονίζει ότι θα «κινήσει γη και ουρανό» για να σωθεί το παιδί της, καθώς, όπως εκτιμά, υπό τις συνθήκες που βρίσκεται μέσα στο μοναστήρι η κόρη της, δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να αποφασίζει μόνη της για τη ζωή της. Με επιστολές που έχει στείλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον πρωθυπουργό, στα κόμματα, στο μητροπολίτη Θηβών, σε εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές, τους ζητά να παρέμβουν προκειμένου να σταματήσει αυτή η «αιμορραγία της νεολαίας μας».