Κυριακή σήμερα. Μια Κυριακή του Νοέμβρη σαν όλες τις άλλες που έχουμε μέχρι τώρα περάσει. Μια Κυριακή "καθημερινή" απλή, σχεδόν ζεστή, συνηθισμένη. Ο ήλιος έγειρε πληγωμένος, αφού πέρασε πάνω από τους θερμοσυσσωρευτές και τις κεραίες και το σκοτάδι απλώθηκε και έκρυψε την ασχήμια τους. Τα δελτία ειδήσεων μας τρομάζουν. Τι άραγε μας επιφυλάσσουν; Εχουμε ανάγκη από κάτι που θα μας βοηθήσει να σκοτώσουμε δυο ώρες, πριν μας σκοτώσουν εκείνες με την ακινησία τους. Μια ταινία μας σώζει, μα πού να τρέχουμε τώρα στο σινεμά... Αύριο πάλι δουλιά μάς περιμένει. Ας ρίξουμε, λοιπόν, μια ματιά στο σημερινό και στο αυριανό πρόγραμμα της τηλεόραση για να αποφασίσουμε ποια ταινία τελικά δε θα απορρίψουμε. Η κυριακάτικη "χίμαιρα" τελειώνει, ας βιαστούμε.

Η διαχρονική, η αιώνια, η αριστουργηματική "Μεγάλη Χίμαιρα" του Ζαν Ρενουάρ μάς περιμένει. Δυο ώρες θα κρατήσει, και από το SEVEN X θα προβληθεί στις 23.00. Ο Γάλλος σκηνοθέτης, γιος του μεγάλου ζωγράφου Αυγούστου Ρενουάρ, γεννήθηκε στο Παρίσι. Σπούδασε φιλοσοφία και μαθηματικά και ασχολήθηκε πολύ με την κερμαπλαστική πριν βρεθεί στον κινηματογράφο. Σκηνοθετεί από το 1925 και το σύνολο του έργου του αναπτύχθηκε σαν μια τοιχογραφία της σύγχρονης Γαλλίας, καλύπτοντας με συνέπεια όλα τα κοινωνικά στρώματα με μια νατουραλιστική τεχνική. Το 1946 τιμήθηκε με το χρυσό λιοντάρι του Φεστιβάλ Βενετίας για την ταινία του "Οι σκλάβοι της γης. " Στη Μεγάλη Χίμαιρα,που θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου, ο Ρενουάρ καταγγέλλει την απανθρωπιά του πολέμου, την ανοησία του, τη φρίκη και αφηγείται μια ιστορία που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του Α Παγκόσμιου Πολέμου, σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Με τους Ερχ Φον Στροχάιμ και του Ζαν Γκαμπέν.

Από το MEGA στις 18.10 "Η κάλπικη λίρα" του Γιώργου Τζαβέλα.

Από τις σημαντικότερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου που σφράγισαν την εποχή τους με την πρωτοτυπία τους, το εξαιρετικό σενάριο, τον ευρηματικό διάλογο και τις αλησμόνητες ερμηνείες των ιερών τεράτων της 7ης Τέχνης. Ταινίες, που γυρίστηκαν με πολλή ψυχή, με αφάνταστο κέφι και με ελάχιστα μέσα. Μια σπονδυλωτή ταινία με μια κάλπικη λίρα να συνδέει τις τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, που άλλοτε συγκινούν και άλλοτε ευθυμούν το θεατή. Μια κάλπικη λίρα περνάει από χέρι σε χέρι, από ιστορία σε ιστορία, από τον έρωτα στην απογοήτευση. Παίζουν οι: Βασίλης Λογοθετίδης, Ιλια Λιβυκού, Ορέστης Μακρής, Ελλη Λαμπέτη, Δημήτρης Χορν, Μίμης Φωτόπουλος και Σπεράντζα Βρανά.

Από τον ΑΝΤΕΝΝΑ στις 03.00 "Αλέξανδρος Νιέφσκι" του Σεργκέι Αϊζενστάιν. Πρόκειται για τη γνωστή ιστορική αριστουργηματική περιπέτεια σοβιετικής παραγωγής 1938, που αφηγείται την ιστορία του γενναίου Αλεξάντερ Νιέφσκι, που είναι και ο κεντρικός ήρωας της ταινίας και συμβολίζει παράλληλα μια προσπάθεια να τονώσει το ηθικό των Σοβιετικών που έβλεπαν τον γερμανικό κίνδυνο να τους απειλεί και να τους πλησιάζει. Είναι η εποχή που η σύγκρουση με τη χιτλερική Γερμανία βρίσκεται προ των πυλών...

Από το τον ΑΝΤΕΝΝΑ στις 23.30 "Το βλέμμα του ρεπόρτερ" του Χάουαρντ Φράνκλιν. Θα γυρίσουμε στο 1942 και θα πεταχτούμε μέχρι τη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσουμε λίγο τη ζωή του Λίον Μπερναστάιν, του εξαιρετικού φωτορεπόρτερ που κατορθώνει να διακρίνει την ομορφιά πίσω από την ασχήμια του εγκλήματος. Ετσι, ονειρεύεται να εκδώσει φωτογραφίες και να κάνει μια έκθεση. Γνωρίζεται με την Κέι Λέβιτζ, μια χήρα που διευθύνει το νυχτερινό κέντρο που της άφησε κληρονομιά ο άνδρας της και αναλαμβάνει να τη βοηθήσει να τα βγάλει πέρα με τους ανθρώπους του υποκόσμου. Πρόκειται για Α πρώτη τηλεοπτική προβολή. Με τους: Τζο Πέσι, Μπάρμπαρα Χέρσεϊ.

Θέλετε να κάνουμε ένα ταξίδι στην ίδια μας την πόλη, την Αθήνα μας; Θέλετε να γυρίσουμε το χρόνο και να πάμε πίσω στη δεκαετία του '20, τότε όταν η τσιμεντούπολή μας ήταν μια από τις ωραιότερες πρωτεύουσες του κόσμου; Αν και εσείς νοσταλγείτε κάτι που μέσα από διηγήσεις και από βιβλία ζήσατε, ελάτε μαζί μας. Θα συναντηθούμε την Τρίτη στις 20.00 ακριβώς μπροστά στην ΕΤ-2! Ξεναγός μας οι παλιές βωβές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ο φακός ακολουθεί τους ήρωες μιας στοιχειώδους δράσης. Αργότερα, η δράση γίνεται πιο σύνθετη και επί πολλά χρόνια οι ήρωες θα μας οδηγήσουν μέσα από τους δρόμους της πόλης και θα μας περιγράψουν τα χαρακτηριστικά της. Εστι, διαφορετικοί ήρωες περιγράφουν ο καθένας τη δική του Αθήνα, ο πρωτευουσιάνος, ο επαρχιώτης και ο φουκαράς, ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Σενάριο - σκηνοθεσία Σούλα Δρακοπούλου - Μαρκ Γκάστιν

Πάμε στην Κάλυμνο, στο νησί των σφουγγαράδων, των θρύλων αλλά και των Γραμμάτων και της Τέχνης; Πάμε στο νησί που αποτελεί μια ζωντανή μαρτυρία για την ελληνική παράδοση και τον πολιτισμό; Αν θέλετε να επισκεφτούμε μαζί "Τις πόλεις των συνόρων μας" που θα παρουσιάσει την Παρασκευή η ΕΤ-2, στις 17.30. Η πολύχρονη ιστορία και τα τοπωνύμια της, παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης ελληνικής πόλης, που εξελίσσεται δυναμικά, σ' όλους τους τομείς της οικονομικής και της κοινωνικής ζωής. Τα σπίτια, τα κτίριά της, με έντονα στοιχεία της πλούσιας αιγιοπελαγίτης παράδοσης, το τοπίο και το περιβάλλον, αλλά και η θάλασσα που σφράγισε την ιστορική της πορεί,α την καθιστούν πανέμορφη και γοητευτική, έτοιμη να κατακτήσει κάθε επισκέπτη. Σκηνοθεσία - παρουσίαση Λάκης Κομνηνός.

Ο "Νυχτερινός επισκέπτης" θα μας έρθει τη Δευτέρα το βράδυ, αργά, λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Στις 00.25 ακριβώς. Ο Αρης Σκιαδόπουλος θα τον υποδεχτεί στην ΕΤ-1. Θα τον καθίσει σε μια αναπαυτική πολυθρόνα και θα του ανοίξει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Θα μάθει όλα όσα, ίσως μερικοί από μας, θα θέλαμε να μάθουμε για τον πατέρα του "Ελληνικού Νεορεαλισμού", τον Γρηγόρη Γρηγορίου. Η οικογένεια τού σκηνοθέτη τον ήθελε διπλωμάτη, αλλά ο ίδιος είχε τα δικά του όνειρα, τις δικές του ανησυχίες, τα δικά του σχέδια. Μαθητής ακόμη στο Γυμνάσιο έκανε σκασιαρχείο για να κλειστεί στη μαγική, σκοτεινή αίθουσα και να δει τρεις συνεχόμενες προβολές. Μέσα στην αγορίστικη τσέπη του είχε πάντα ένα μικρό σημειωματάριο για να γράφει τα ονόματα, τους τίτλους, τις σκέψεις του ή κάτι που τον εντυπωσίασε πολύ. Αργότερα, όταν τέλειωσε το Γυμνάσιο, πηγαίνει στη Νομική Σχολή, όπου εκεί βρίσκει κάποια διέξοδο η αγάπη του για το θέατρο. Πού αλλού, στα μαθήματα της πανεπιστημιακής λέσχης που παρακολουθεί. Αργότερα γίνεται υπάλληλος του ΟΤΕ και μαθαίνει μια μέρα από ένα συνάδελφό του ότι σπούδαζε κινηματογράφο δι' αλληλογραφίας σε σχολή στο Παρίσι, τα πρώτα στοιχειώδη πράγματα που αφορούσαν τον κινηματογράφο. Οι Ελληνες κινηματογραφιστές γνώριζαν τη δουλιά εμπειρικά, χωρίς καν να γνωρίζουν τους κινηματογραφικούς όρους. Εκαναν π.χ. το "ντεκουπάζ" χωρίς να ξέρουν ότι έτσι το έλεγαν. Με αυτή την έννοια ο Γρηγόρης Γρηγορίου, όταν αποφάσισε να κάνει την πρώτη ταινία τον "Κόκκινο βράχο", ένα έργο βασισμένο σε μια νουβέλα του Γρηγόρη Ξενόπουλου, γνώριζε θεωρητικώς τουλάχιστον πολύ περισσότερα από εκείνους που έκαναν ήδη κινηματογράφο. Σ' αυτήν την ταινία κάνει και την παρθενική του μουσική του εμφάνιση ο Μάνος Χατζιδάκις. Η επόμενη δημιουργία του είναι η "Θύελλα στο φάρο",ταινία όπου η βασική του επιδίωξη ήταν η δημιουργία ατμόσφαιρας, πράγμα που δεν πέτυχε, γιατί οι τεχνικές δυσκολίες την εποχή εκείνη ήταν ανυπέρβλητες με αποτέλεσμα οι θεατές να μην ακούν τους διαλόγους των ηθοποιών.

Ο Γρηγόρης Γρηγορίου, θα πει αύριο στον Αρη Σκιαδόπουλο, ότι η δεκαετία του '50 ήταν η χρυσή εποχή για τον κινηματογράφο. Οσο για τη μεγαλύτερη μορφή του 20ού αιώνα - πάντα για εκείνον - υπήρξε ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο καλλιτέχνης που κατάφερε επί 50 χρόνια να ψυχαγωγήσει αλλά και να αγγίξει ανθρώπους από όλον τον πλανήτη.

Πολλά θα πει ο σκηνοθέτης, πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Θα θυμηθεί, θα νοσταλγήσει, θα εξηγήσει, ότι βλέπει το μέλλον του κινηματογράφου συντροφιά χέρι - χέρι με την τηλεόραση και βρίσκει τερατώδες να απορρίπτονται τις ταινίες στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - είναι εκείνος που βοήθησε στην καθιέρωση του θεσμού του Φεστιβάλ - με το δικαιολογητικό ότι έχουν... τηλεοπτικές προδιαγραφές. Πάμε λοιπόν κι εμείς να δούμε και να ακούσουμε τις αναμνήσεις και τα οράματα ενός έμπειρου κινηματογαφιστή.

"Αλέξανδρος Νιέφσκι", του Σεργκέι Αϊζενστάιν