Οι επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής Καρβουναρίου στο δήμο Παραμυθιάς που αντιδρούν στην κατασκευή ΧΥΤΑ στη θέση Αριζα - που βρίσκεται σε απόσταση μόλις 500 μέτρων από οικισμούς και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις με άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον - φέρνουν στο προσκήνιο ξανά το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Κυβέρνηση και περιφέρεια, ενώ υπάρχει πρόταση από το Δημοτικό Συμβούλιο Παραμυθιάς και το Τοπικό Συμβούλιο για δημιουργία ΧΥΤΑ σε άλλη θέση (Φλάμουρο) σε απόσταση από οικισμούς και άλλες δραστηριότητες, αποφεύγουν να τοποθετηθούν και απαντούν με αυταρχισμό και καταστολή όταν διαμαρτύρονται οι κάτοικοι.

Στο όνομα της αδιαμφισβήτητης αναγκαιότητας να δοθεί λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων που συνολικά ο νομός Θεσπρωτίας αντιμετωπίζει, προσπαθούν, ωστόσο, να επιβάλουν εμβαλωματικές λύσεις που πλήττουν τους κατοίκους, ενώ η μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη πολιτική και στον τομέα αυτό τους αφήνει εκτεθειμένους. Αυτό, άλλωστε, αποτυπώνεται και στο ότι εδώ και χρόνια, λειτουργούν ανεξέλεγκτες χωματερές στο νομό που αποτελούν εστίες κινδύνου για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.

Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις των χωματερών στο Καστρί, στα Σίβοτα και στο δήμο Φιλιατών όπως και στα Σαμέτια του δήμου Παραμυθιάς όπου πριν τρία χρόνια υπήρχε αντίστοιχη δυναμική αντίδραση των κατοίκων. Η κινητοποίηση οδήγησε τελικά στο κλείσιμο της χωματερής μεταθέτοντας, όμως, το πρόβλημα στην περιοχή Αμπελιά που επιβαρύνθηκε με επιπλέον τόνους απορριμμάτων για τρία χρόνια.

Η επιφανειακή αντιμετώπιση του σοβαρού και υπαρκτού προβλήματος των απορριμμάτων από τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τους τοπικούς τους εκπροσώπους αποτυπώνεται και στο ότι ο προβλεπόμενος να λειτουργήσει από το 2000 διαδημοτικός ΧΥΤΑ στην Κορύτιανη παραμένει ακόμη στα χαρτιά. Ως αιτία της χρόνιας καθυστέρησης προβάλλονται οι ελλείψεις και ανεπάρκειες που αφορούν στη στελέχωση και εξοπλισμό σε μηχανήματα. Ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί η σύσταση του Φορέα Διαχείρισης στον οποίο προβλέπεται η είσοδος των εταιρειών που θα αναλάβουν, βέβαια, το κερδοφόρο κομμάτι της ανακύκλωσης. Κάτι για το οποίο ο δήμος Ηγουμενίτσας, όπως μας είπε ο δήμαρχος Θωμάς Πιττούλης (ΝΔ), δρομολογεί συμβάσεις με εταιρείες για ανακύκλωση λάστιχων, μπαταριών, εγκαταλειμμένων αυτοκινήτων, οικιακών σκευών, υπολογιστών. Κάτι που επιδιώκεται να επεκταθεί και στα ακόμη πιο κερδοφόρα υλικά (γυαλί, πλαστικό και χαρτί) «Υλικά για τα οποία, όπως σημείωσε, για την ώρα δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς οι εταιρείες κρίνουν ότι είναι μικρός ο όγκος που διατίθεται, άρα και ασύμφορος».

Ελλείψει μάλιστα σταθερών και επαρκών κρατικών κονδυλίων για τη λειτουργία του ΧΥΤΑ το κόστος λειτουργίας του θα μετακυληθεί στους δημότες. «Θα πληρώνουν οι δήμοι, μας είπε ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας, όπως πληρώνουν για τα τέλη καθαριότητας ανάλογα με τον πληθυσμό και τον όγκο των απορριμμάτων που θα διαθέτουν»...

Αφού λοιπόν χρόνια τώρα με την αντιλαϊκή τους πολιτική οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ άφησαν να διαιωνίζεται το πρόβλημα, τώρα Κυβέρνηση- Περιφέρεια και λοιποί ομοϊδεάτες τους στη Θεσπρωτία αναλαμβάνουν να απενοχοποιήσουν αυτή την πολιτική με εξιλαστήρια θύματα τους κατοίκους του Καρβουναρίου. Προχωρούν, τώρα, στη δημιουργία ΧΥΤΑ σε «απόσταση αναπνοής» από οικισμούς και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις στην περιοχή. Και μάλιστα, με εκβιαστικά διλήμματα για κίνδυνο απένταξης του έργου και επιβολή προστίμων από την ΕΕ, επιχειρούν με τα ΜΑΤ που παραμένουν στο χώρο από 11/12/07 για να περιφρουρήσουν τις εργολαβικές εργασίες, να κάμψουν τις διαμαρτυρίες των κατοίκων. Να επιβάλλουν λύσεις που έτσι είτε αλλιώς, έχουν περιορισμένο χρονικό ορίζοντα και γνώμονα το κέρδος, επιβαρύνοντας περιβαλλοντικά τα τοπικά διαμερίσματα.

«Χρειάζεται, υπογραμμίζει σχετικά ο Γιάννης Παπαθεοδώρου Γραμματέας της ΝΕ Θεσπρωτίας του ΚΚΕ που συμπαρίσταται στο δίκαιο αγώνα των κατοίκων, οι κάτοικοι του Καρβουναρίου και της ευρύτερης περιοχής να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα για τις διαχρονικές και αδιαμφισβήτητες πολιτικές ευθύνες των "γαλαζοπράσινων" κυβερνήσεων και των εκπροσώπων τους σε επίπεδο ΤΑ. Αλλά, στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των πραγματικών λαϊκών αναγκών, συμπλήρωσε, προβάλλει η ανάγκη να διεκδικήσουν οι ίδιοι οι κάτοικοι, όλοι οι εργαζόμενοι και στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων λύσεις με ορθό σχεδιασμό χρήσεων γης, με τεκμηριωμένες μελέτες και επιστημονικοτεχνικά κριτήρια, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες. Να παλέψουν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, και την εφαρμογή αντιπεριβαλλοντικών μεθόδων και τεχνολογιών και το χαράτσωμα των δημοτών».