Να κλείσουν όλα τα ναυπηγεία των χωρών - μελών της ΕΕ που ασχολούνται μόνο με τις επισκευές, προτείνει τώρα η Γερμανία με πρόφαση την ενίσχυση της... ανταγωνιστικότητας των μεγάλων ναυπηγικών μονάδων της Ευρώπης έναντι των αντίστοιχων των ΗΠΑ, δηλαδή των γερμανικών ναυπηγείων! Την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση, πορευόμενη ακριβώς στη ρότα υλοποίησης της πολιτικής συρρίκνωσης και αφανισμού του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα, παραδίδει άνευ όρων τα Ναυπηγεία Ελευσίνας στον Ν. Ταβουλάρη, εμπαίζοντας παράλληλα τους εργαζόμενους.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, την προηγούμενη Δευτέρα δόθηκε στον δικηγόρο του Ταβουλάρη η σύμβαση για την πώληση του ενεργητικού των Ναυπηγείων, ενώ την Παρασκευή στο υπουργείο Ανάπτυξης έχει οριστεί συνάντηση των δύο μερών από την οποία θα προκύψει το οριστικό κείμενο της σύμβασης. Στόχος της κυβέρνησης, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του υπουργείου Ανάπτυξης, είναι μέχρι τις 24 Απρίλη, που θα πραγματοποιηθεί το Συμβούλιο Υπουργών Βιομηχανίας στις Βρυξέλλες, να υπάρχει τουλάχιστον ένα προσύμφωνο για την πώληση των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Κάτι τέτοιο εκτιμάται ότι θα κάμψει τις τυχόν αντιδράσεις από άλλες χώρες για τη διαγραφή των χρεών του Σκαραμαγκά, υπόθεση η οποία εκκρεμεί για να κλείσει οριστικά ο "φάκελός" τους μετά το καθεστώς της ιδιότυπης ιδιωτικοποίησης (51 - 49%). Ωστόσο, οι στόχοι της κυβέρνησης φαίνεται να δυσκολεύουν κυρίως από το δυσεπίλυτο θέμα των μετατάξεων 700 εργαζομένων, οι οποίες έχουν αποφασιστεί ήδη με υπουργική απόφαση, αλλά ακόμη δεν έχει κατατεθεί η τροπολογία που θα ανοίξει το δρόμο για την υλοποίησή τους. Υπό το καθεστώς αυτό που δρομολόγησε η ίδια η κυβέρνηση, εμμένοντας στην αδιέξοδη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο ο υποψήφιος αγοραστής, θέτοντας αδιαπραγμάτευτους στην ουσία όρους, που ταιριάζουν σε "χάρισμα" και όχι σε αγοραπωλησία, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας ουσιαστικά υπολειτουργούν χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο του κλεισίματος, κάτι που θα εξαρτηθεί από το νέο πλαίσιο πολιτικής που θα ακολουθήσει η ΕΕ.

Το πλαίσιο αυτό συζητείται σήμερα στις Βρυξέλλες από ειδική ομάδα εργασίας της Επιτροπής. Πρόκειται για το λεγόμενο νέο πλαίσιο για την πολιτική στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, μετά την εκφρασμένη νέα αναβλητικότητα των ΗΠΑ να επικυρώσουν τη συμφωνία του ΟΟΣΑ του 1994, για τη διακοπή των κρατικών ενισχύσεων στις επιχειρήσεις του κλάδου. Το νέο πλαίσιο φυσικά δεν πρόκειται ν' αλλάξει τη λογική και τη φιλοσοφία της πολιτικής της ΕΕ στον κλάδο, που δεν είναι άλλη από την ενίσχυση μεγάλων ευρωπαϊκών μονάδων μέσα από το κλείσιμο άλλων σημαντικών μονάδων, η οποία προωθήθηκε με το πρόσχημα του ανταγωνισμού των ευρωπαϊκών ναυπηγείων έναντι αυτών των τρίτων χωρών.

Ενα από τα σενάρια που συζητούνται είναι η επαναφορά του καθεστώτος ενισχύσεων, μέχρι οι ΗΠΑ να επικυρώσουν τη συμφωνία του ΟΟΣΑ για το πάγωμα των κρατικών ενισχύσεων. Η ΕΕ εκτιμά ότι τα ναυπηγεία των ΗΠΑ αλλά και των χωρών εκτός ΟΟΣΑ βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση έναντι των ευρωπαϊκών, αφού συνεχίζουν να δέχονται κρατικές ενισχύσεις. Ενα άλλο σενάριο το οποίο προέρχεται από πρόταση της Γερμανίας είναι το κλείσιμο όλων των μονάδων που δραστηριοποιούνται μόνο στις επισκευές, καθώς και όλων των ζημιογόνων, προκειμένου να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι μονάδες κατασκευών και οι οικονομικά εύρωστες. Αν και η πρόταση θεωρείται ακραία και συνάντησε ήδη τις αντιδράσεις πολλών κρατών, οι επιχειρήσεις των οποίων θα πληγούν από μία τέτοια απόφαση, αυτό που θεωρείται σχεδόν σίγουρο είναι ότι για την Ελλάδα με οποιοδήποτε πλαίσιο και αν επικρατήσει προβλέπεται στην καλύτερη των περιπτώσεων η ύπαρξη μόνο ενός ναυπηγείου. Τα πρώτα πάντως δείγματα αυτής της πολιτικής θα φανούν στις 24 Απρίλη, στο Συμβούλιο των αρμοδίων υπουργών, βασικό αντικείμενο του οποίου θα είναι η διαγραφή χρεών ιδιωτικοποιημένων ναυπηγείων της Γερμανίας, Ισπανίας και της Ελλάδας (Σκαραμαγκά), με θετική εισήγηση του αρμοδίου επιτρόπου.

Ενα κείμενο άψυχο και μακριά από τα διογκούμενα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΕΒΕ της χώρας, ένα κείμενο χωρίς τη ζωτικής ανάγκης αγωνιστική προοπτική για τη διεκδίκηση λύσεων, είναι τελικά το ψήφισμα που έδωσε χτες στη δημοσιότητα το νέο προεδρείο της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών - Βιοτεχνών Ελλάδας. Καθόλου τυχαία δεν είναι από αυτή την άποψη η δεκαπενθήμερη... εκτύπωση και δημοσιοποίηση του ψηφίσματος, μια μεθόδευση που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αποτελούσε μέρος των παρασκηνιακών διεργασιών ανάμεσα στις παρατάξεις που υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΣΥΝ και οι οποίες οδήγησαν στον αποκλεισμό από το προεδρείο της "Αγωνιστικής Συσπείρωσης", που είχε αναδειχτεί πρώτη δύναμη στο Συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ.

Το κείμενο του ψηφίσματος χαρακτηρίζεται από επαναλήψεις γνωστών διαπιστώσεων για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με μισές αλήθειες, ενώ επιχειρεί να δημιουργήσει ψευδαισθήσεις ότι ούτε λίγο ούτε πολύ οι λύσεις στα προβλήματα των ΕΒΕ θα έρθουν μέσα από τις... "ευκαιρίες" που προσφέρει η ΕΕ. Το συγκεκριμένο ψήφισμα, όπως διατυπώθηκε, δε δίνει την αγωνιστική προοπτική για το συνδικαλιστικό κίνημα, για τη δυναμική διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων που δημιουργούν οι ακολουθούμενες αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές. Οι αιτίες των οξυμένων προβλημάτων των ΕΒΕ, που είναι ακριβώς οι, πιστές στα ντόπια και ξένα μονοπώλια και την ΕΕ, πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων, μένουν στο απυρόβλητο, ενώ και τα ελάχιστα σημεία όπου φαίνεται να αγγίζονται οι πραγματικές αιτίες των προβλημάτων συμπεριλήφθηκαν μετά από έντονες πιέσεις του 33% των αντιπροσώπων του Συνεδρίου, που ανέδειξε την "Αγωνιστική Συσπείρωση" σε πρώτη δύναμη στο Συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ.

Οπως αποδεικνύεται από τις τελευταίες εξελίξεις στον τρόπο σύστασης του προεδρείου της ΓΣΕΒΕΕ με τον αποκλεισμό της μόνης δύναμης που αντιπαλεύει στην πράξη με δυναμικούς αγώνες τις μααστριχτικές "φιλελεύθερες" κυβερνητικές πολιτικές και έρχεται σε ρήξη με τα μονοπώλια και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, καταδικάζοντας τη λογική του "μονόδρομου της ΕΕ", της "Αγωνιστικής Συσπείρωσης", το παραπάνω ψήφισμα αποτελεί προάγγελο των μεθοδεύσεων και της αγαστής συνεργασίας μεταξύ των "συγγενών ιδεολογικά και πολιτικά" παρατάξεων, όπως ωμά και απροκάλυπτα δήλωσαν και κατά τη διάρκεια της συνέλευσης για την ανάδειξη προεδρείου.

Είναι σαφής ο "νέος αέρας" που θέλουν να δώσουν στο συνδικαλιστικό κίνημα: μακριά από την ανάπτυξη μαζικών αγώνων σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην ουσία στα πλαίσια της αποδοχής της υποταγής στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ και της βίαιης εξόντωσης μεγάλου μέρους των ΜΜΕ, στο βωμό της "φιλελεύθερης" οικονομίας. Και το πνεύμα αυτό δεν αλλοιώνεται από ένα - δύο σημεία που προστέθηκαν μετά από παρέμβαση της "Αγωνιστικής Συσπείρωσης". Χαρακτηριστικό είναι ότι ουσιαστικά όπως προκύπτει από το ψήφισμα οι λύσεις στα προβλήματα των ΕΒΕ αναζητούνται μέσα από τις "ευκαιρίες" στα πλαίσια της ΕΕ για τη δήθεν ενίσχυση των ΜΜΕ, που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να χρυσώσει το χάπι της πολιτικής της, όπως την "ενίσχυση της προσπάθειας δημιουργίας τραπεζών ΜΜΕ, οργανισμών παροχής εγγυήσεων και χρηματοδοτικής μίσθωσης" κλπ.

Να σημειωθεί, τέλος, ότι όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η καθυστέρηση που σημειώθηκε από το συνέδριο μέχρι χτες που δόθηκε στη δημοσιότητα αυτό το ψήφισμα, καθώς φαίνεται ότι οι συγκεκριμένες παρατάξεις περίμεναν να ολοκληρώσουν τις μεθοδεύσεις τους για τη σύσταση του προεδρείου έτσι όπως το ήθελαν, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους.

Ενας από τους εισηγητές, αναφερόμενος στο σημερινό καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ανέπτυξε τον παρακάτω συλλογισμό: "Σήμερα, ανέφερε, υπάρχουν τρεις τύποι εργασιακών συμβάσεων. Η εθνική συλλογική σύμβαση, η κλαδική και η επιχειρησιακή". Με δεδομένο ότι οι δύο τελευταίες έπονται χρονικά της εθνικής συλλογικής σύμβασης και πολλές φορές είναι ευνοϊκότερες για τους εργαζόμενους - η εθνική συλλογική σύμβαση λαμβάνεται σαν βάση αναφοράς και προσδιορισμού του κατώτατου μεροκάματου - πρότεινε τα ακόλουθα. Στην περίπτωση προβληματικών επιχειρήσεων, να μην ισχύει η διαδοχική αυτή σειρά, εθνική - κλαδική - εργοστασιακή συμφωνία, αλλά να υπάρχει η δυνατότητα στον εργοδότη, να μην αποδεχτεί τις δύο τελευταίες, οι οποίες συνεπάγονται μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση γι' αυτόν, αλλά να εφαρμόσει την εθνική συλλογική σύμβαση, η οποία περιέχει τις κατώτατες αυξήσεις.

***

***

Θ. Κ.

Μέχρι και... επέμβαση στην Αλβανία ζητά το νέο προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ, που αποτελείται από τις παρατάξεις που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ και το ΣΥΝ. Για να μην αφήσουν κανένα απολύτως περιθώριο για παρερμηνείες γύρω από τη "νέα πορεία" που σκοπεύουν να ακολουθήσουν, ζητούν με το σχετικό ψήφισμα που έδωσαν χτες στη δημοσιότητα από την ελληνική κυβέρνηση "να πάρει πρωτοβουλίες προς τους διεθνείς Οργανισμούς και την ΕΕ για να αποφευχθεί ο εμφύλιος και να αποκατασταθεί η ειρήνη και η ομαλότητα"!

Εκεί έφτασαν από την πρώτη κιόλας στιγμή. Να συμπαραταχτούν με τις πλέον αντιδραστικές δυνάμεις διεθνώς, που καθοδηγούν και υλοποιούν στο όνομα της "ομαλότητας και ειρήνης" κάθε άνομο σχέδιο σε βάρος ολόκληρων λαών. Αυτές που και σήμερα είναι έτοιμες να εισβάλουν στην Αλβανία για να "επιβάλουν την ειρήνη".

Τόσο τυφλά ευθυγραμμισμένοι με το μονόδρομο της ΕΕ που ακολουθούν πιστά τα κόμματα που εκπροσωπούν. Αρνήθηκαν, δε, κατηγορηματικά να συμπεριλάβουν στο σημείο αυτό του ψηφίσματος τον όρο που πρότεινε η "Αγωνιστική Συσπείρωση", ότι η ΓΣΕΒΕΕ αντιτίθεται στην όποια επέμβαση ξένων δυνάμεων στην Αλβανία. Τόσο δημοκρατικά και... αγωνιστικά!