Μέσα από την κατακόρυφη αύξηση των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος και, ταυτόχρονα, από το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων ενέργειας (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ), θα επιτευχθεί η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και ο διαβόητος ανταγωνισμός στον τομέα της ενέργειας. Αυτό άφησε να εννοηθεί σαφέστατα χθες ο Π. Κάπρος, πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην παρουσίαση έκθεσης της ICAP «Η αγορά ενέργειας στην Ελλάδα».

Η αναμόρφωση και η ...ορθολογικοποίηση των τιμολογίων, όπως είπε ο πρόεδρος της ΡΑΕ, θα συντελέσει στην κατεύθυνση της τόνωσης της επενδυτικής δραστηριότητας των ιδιωτών επενδυτών στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής, κάτι το οποίο δε γίνεται τώρα, αφού τα τιμολόγια της ΔΕΗ είναι κάτω του κόστους παραγωγής και συνεπώς αποτρεπτικά για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων! Εντός των ημερών, η ΡΑΕ θα δημοσιεύσει τις προτάσεις της για τον εξορθολογισμό των τιμολογίων, που, σύμφωνα με πληροφορίες, κινούνται στην κατεύθυνση της κατακόρυφης αύξησης των τιμολογίων της ΔΕΗ, και την περικοπή των εκπτώσεων, που γίνονται σε ομάδες του πληθυσμού, όπως οι πολύτεκνες οικογένειες κλπ. Βασική, όμως προϋπόθεση, είναι η ύπαρξη σταθερού επιχειρηματικού περιβάλλοντος με ξεκαθαρισμένο και σταθερό θεσμικό πλαίσιο, που, σε συνδυασμό με την εξυγίανση (ιδιωτικοποίηση) των κρατικών εταιριών ενέργειας, θα δώσει τα κίνητρα για την ανάπτυξη ιδιωτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και θα ενισχύσει τον ανταγωνισμό, που θα στηριχτεί στην αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων.

Οι απόψεις του Π. Κάπρου ταυτίζονται απόλυτα με τις επιθυμίες των ιδιωτών - υποψηφίων ηλεκτροπαραγωγών - που θέλουν να επιβάλουν υψηλές τιμές στην ηλεκτρική ενέργεια, ώστε όταν, με τη σειρά τους κατασκευάσουν μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, να έχουν εξασφαλισμένη και υψηλή κερδοφορία. Τη στιγμή που είναι γνωστό και παραδεκτό από όλους ότι δεν υπάρχει κανένας ενεργειακός σχεδιασμός για την κάλυψη της σημαντικής αύξησης στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, ο Π. Κάπρος σημείωσε ότι οι ανάγκες θα καλυφθούν από την ιδιωτική παραγωγή!

Τώρα το πώς η χώρα θα είναι αυτάρκης στην παραγωγή ενέργειας, είναι ένα μεγάλο ζήτημα, και μάλιστα όταν ο καθ' ύλην αρμόδιος, ο πρόεδρος της ΡΑΕ, αναφέρει ότι η ηλεκτροπαραγωγή στο εξής θα πρέπει να γίνεται με φυσικό αέριο. Με αυτή τη λογική, η χώρα θα βρεθεί πλήρως εξαρτημένη από ενεργειακές πρώτες ύλες, όταν υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα λιγνίτη και έρμαιο των διακυμάνσεων της τιμής των εισαγόμενων καυσίμων. Η απάντηση, αν και ακούσια, ήρθε στον ίδιο χώρο, από τον διευθυντή Στρατηγικής και Προγραμματισμού της ΔΕΗ Δ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, αναφερόμενος στο έργο και τα μεγέθη της ΔΕΗ, σημείωσε ότι «πέρυσι το 70% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, προήλθε από το λιγνίτη. Εάν δεν υπήρχε αυτό το μέγεθος παραγωγής από λιγνίτη, με την περσινή κατακόρυφη αύξηση της τιμής των υγρών των καυσίμων, η κατάσταση θα μετατρεπόταν σε τραγική».

Αναφορικά με τα μεγέθη κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από τους Ελληνες, και με βάση τη μελέτη, αποδεικνύεται ότι οι Ελληνες, στην πραγματικότητα, δε σπαταλούν ηλεκτρική ενέργεια. Φαίνεται, όμως, κάτι τέτοιο, διότι - όπως είπε και ο Π. Κάπρος - η κατανάλωση συγκρίνεται με το κατά κεφαλήν εισόδημα, που, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, είναι χαμηλό. Οταν, όμως, αυτοί οι «φωστήρες» μιλάνε για σύγκλιση των τιμολογίων με τα αντίστοιχα της ΕΕ, τότε ουδείς κάνει λόγο για τα χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων, αφού προέχει το κέρδος των μεγαλοκαρχαριών.

Οι πρώτες 42 άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για έργα από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) (αιολικά πάρκα και μικρά υδροηλεκτρικά) δόθηκαν χθες από τον υπουργό Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκη. Σύντομα αναμένεται εισήγηση της ΡΑΕ για την έκδοση και άλλων αδειών παραγωγής, προκειμένου - όπως αναφέρεται από το υπουργείο Ανάπτυξης - οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές να ετοιμαστούν για την υποβολή επενδυτικών προτάσεων προς ένταξη στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητας...

Το τεκμαρτό κατασκευαστικό κόστος περιλαμβάνει την αξία των οικοδομικών υλικών με το ΦΠΑ καθώς και την αμοιβή εργασίας χωρίς τις ασφαλιστικές εισφορές. Το χαράτσι που επιβάλλει η κυβέρνηση θα μετακυλιστεί από τους κατασκευαστές στους αγοραστές νέων ακινήτων και σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών θα έχει εφαρμογή στα δικαιολογητικά έκδοσης αδειών που κατατίθενται στις αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες από τις 25 του Ιούνη 2001 και μετά.

Ελάχιστη τιμή κόστους για την περιοχή της Αθήνας είναι οι 375.000 δρχ. το τετραγωνικό μέτρο (από 253.000 το 1998). Ετσι, το κόστος κατασκευής διαμερίσματος 75 τ.μ., σύμφωνα με τον αντικειμενικό προσδιορισμό, θα φτάσει τα 28,1 εκατ. δρχ. από περίπου 18,9 εκατ. δρχ. με τις προϊσχύουσες αντικειμενικές τιμές ζώνης και φορολογείται με συντελεστή 25%. Το φορολογικό χαράτσι με την εφαρμογή των νέων τιμών ξεπερνά τα 7 εκατ. δρχ. έναντι 4,7 εκατ. δρχ. με τις αντικειμενικές τιμές του 1998, δηλαδή προκύπτει πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση ύψους 2,3 εκατ. δρχ., τα οποία βέβαια θα μετακυλιστούν στον τελικό αγοραστή.

Να σημειωθεί ότι οι αυξήσεις αυτές αφήνουν στο απυρόβλητο τα μεγάλα ιδιωτικά έργα, τα οποία δεν υπάγονται στον αντικειμενικό προσδιορισμό και που επίσης φορολογούνται με πολύ χαμηλότερους συντελεστές.

Σε χτεσινή σύσκεψη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών, παρουσία του υφυπουργού Απ. Φωτιάδη και εφοριακών από τα Τοπικά Ελεγκτικά Κέντρα (ΤΕΚ), αποφασίστηκε να κλείσουν με συνοπτικούς φορολογικούς ελέγχους υποθέσεις μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με στόχο να βεβαιωθούν μέχρι το τέλος του έτους φόροι ύψους 200 δισ. δρχ. Να σημειωθεί πως τα ΤΕΚ έχουν «αντικείμενο» επιχειρήσεις με ετήσιο τζίρο που ξεκινά από τα 25 εκατ. δρχ. και φτάνει μέχρι τα 350 εκατ. δρχ.

Η όποια «υστέρηση» διαπιστώνεται στα έσοδα είναι αποτέλεσμα των κατευθύνσεων που αποφασίστηκαν και θεσμοθετήθηκαν στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό του 2001. Παράλληλα, η μείωση του φορολογικού συντελεστή για το μεγάλο κεφάλαιο κατά 2,5 εκατοστιαίες μονάδες που ισχύει από φέτος είναι αυτή που στερεί το δημόσιο από έσοδα δεκάδων δισ. δραχμών. Το γεγονός αυτό, της μείωσης του φόρου για το μεγάλο κεφάλαιο, αποσιωπάται επιμελώς προκειμένου να καλλιεργηθεί η παραφιλολογία της υστέρησης εσόδων και στη συνέχεια της περικοπής των δαπανών.