Τρία έργα του Μίκη Θεοδωράκη, παρουσία του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη, παρουσιάστηκαν την Τετάρτη 24 Μάη από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ντίσελντορφ, στην κατάμεστη αίθουσα συναυλιών «Tonhalle» στο Ντίσελντορφ.

Ο Μίκης Θεοδωράκης κατέφτασε λίγο πριν την έναρξη της συναυλίας, όπου το κοινό τον υποδέχτηκε όρθιο χειροκροτώντας. Η Συμφωνική Ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Μπάλντουρ Μπρένιμαν παρουσίασε τη 2η Συμφωνία, στην οποία σύμφωνα με τον Αστέρη Κούτουλα, μελετητή του έργου του Θεοδωράκη, ο συνθέτης «κατορθώνει να δαμάσει και να ξεπεράσει τον εφιαλτικό κόσμο της Μακρονήσου, χαρίζοντάς μας μια ιστορική μαρτυρία μετουσιωμένη σε μουσική». Παρουσιάστηκε επίσης η «Ωδή για έγχορδα - Οιδίπους Τύραννος» και, τέλος, μέρος της 3ης Συμφωνίας, που περιελάμβανε μελοποιήσεις των ποιημάτων «Η Πόλις» του Κ. Π. Καβάφη, «Η Τρελή Μάνα» του Διονύσιου Σολωμού, αλλά και Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής.

Ο Μ. Θεοδωράκης, σε συνέντευξή του στη «Ντόιτσε Βέλε», δήλωσε: «Είναι κορυφαίο γεγονός όταν μια συμφωνική ορχήστρα σαν του Ντίσελντορφ παίρνει έργα ενός ξένου συνθέτη και του αφιερώνει μια ολόκληρη βραδιά. Μια ορχήστρα που συνήθως παίζει Μπετόβεν, Μότσαρτ ή Μάλερ. Και παίζει Θεοδωράκη! Και μάλιστα τη Συμφωνία αρ. 2 που είναι το αποκορύφωμα της "τετραχορδικής τεχνικής". Είναι άκρως μοντέρνο έργο. Η 2η Συμφωνία έκανε πρεμιέρα το 1982 στην ανατολικογερμανική πόλη Χάλε, γενέτειρα του σπουδαίου μπαρόκ μουσουργού Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ. Ακολούθησαν παρουσιάσεις σε Ανατολικό Βερολίνο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Βέλγιο. Η Συμφωνία ήταν παραγγελία των Μπαλέτων Μπολσόι με θέμα "Πόλεμος και Ειρήνη". Γι' αυτό και το "Τραγούδι της Γης" περιλαμβάνει το στίχο "Τρέχεις προς το χάος". Αλλά εκεί μπήκαν πάλι στη μέση οι δικοί μας και η παράσταση δεν έγινε... Ζούμε σε μια χώρα όπου είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι, αυτό είναι το πολιτικό μου απόφθεγμα».

Σε επανέκδοση από τη «New Star» παίζεται στους κινηματογράφους από την Πέμπτη η πρώτη ταινία, γεμάτη συμβολισμούς και αντιθέσεις, του μεγάλου Σοβιετικού σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν, «Η απεργία». Αφηγείται τη διενέργεια και καταστολή μιας απεργίας κάνοντας χρήση του μεταφορικού μοντάζ, δημιουργώντας εντυπώσεις μέσα από τη διαδοχική διαλεκτική σύγκρουση των εικόνων με στόχο τον προβληματισμό - σοκ του θεατή και τη δημιουργία της σύνθεσης.

Ο θεωρητικός του κινηματογράφου, Κιθ Ρίντερ, αναφέρεται στην ταινία στην Ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου:

«Το φιλμ αφηγείται την ιστορία μιας απεργίας που καταπνίγηκε, μ' ένα ποιοτικά διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι ο μέχρι τότε κινηματογράφος. Η παραδοσιακή αντίληψη του ατόμου - πρωταγωνιστή έχει αντικατασταθεί από τον ανθρώπινο τύπο: τα αφεντικά είναι καρικατούρες που καπνίζουν πούρα και οι προβοκάτορες απεργοσπάστες δείχνονται και βγαίνουν από βαρέλια μέσα από τη γη. Για τον Αϊζενστάιν σημασία δεν έχουν τα άτομα σαν άτομα αλλά οι κοινωνικές δυνάμεις που εκπροσωπούν.

Η ταινία χρησιμοποιεί με εντυπωσιακό τρόπο το μεταφορικό μοντάζ, ειδικά σε μια σεκάνς που αντιπαραθέτει διαδοχικές εικόνες από ένα σφαγείο όπου σφάζονται βόδια με εικόνες από το μακελειό ανάμεσα στους απεργούς και τους μπράβους της εργοδοσίας - ένα σημείο με μεγάλη δύναμη αποπροσωποίησης. Με αφορμή την "Απεργία", o Αϊζενστάιν μίλησε για μοντάζ των σοκ, κάτι που προχώρησε παραπέρα αργότερα σαν την ουσία του κινηματογράφου - γροθιά, που εξέφραζε την επιθετική δύναμη του κινηματογράφου.

Υπάρχει χιούμορ στην "Απεργία": κάθε χαφιές που εμφανίζεται μεταμορφώνεται σε ζώο... Οσο κι αν πρόκειται για προπαγανδιστικό εύρημα, το χιούμορ στον Αϊζενστάιν βοηθάει στο να μη βιώνει κανείς την ταινία σαν ένα "μισο-ντοκιμαντέρ" που καταγράφει αληθινά γεγονότα. Το θέμα που μπαίνει, τόσο μέσα από την αφηγηματική μέθοδο όσο και μέσα από το ίδιο το θέμα, δεν είναι "πώς ήταν τα δύο αντιμαχόμενα μέρη σ' αυτή τη συγκεκριμένη απεργία", αλλά "πώς γίνεται μια απεργία"».

Ολοκληρώνεται σήμερα Σάββατο η έκθεση με έργα της ζωγράφου - χαράκτριας Εύας Μελά, με θέμα «Ξεριζωμένοι», που διοργανώνει το Εργατικό Κέντρο Αρτας, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γυναικών Αρτας. Η έκθεση ζωγραφικής πραγματεύεται τον ξεριζωμό των ανθρώπων που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικές, στρατιωτικές επεμβάσεις, η φτώχεια, η ανεργία.

Η έκθεση φιλοξενείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Αρτας «Γιάννης Μόραλης» (πλατεία Γιάννη Μόραλη) και θα είναι ανοιχτή από τις 10.00 έως τις 13.00 και από τις 18.00 έως τις 21.30.

Η είσοδος είναι δωρεάν.