Τα κρίσιμα και ζωτικά προβλήματα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και σήμερα, πρωταρχικά είναι προβλήματα προσανατολισμού και κατεύθυνσης στη δράση του. Με αυτό το σχόλιο ο Γ. Μαυρίκος έδωσε το στίγμα της ΔΑΣ στη συζήτηση που έγινε στη χτεσινή ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ για το 31ο οργανωτικό και καταστατικό συνέδριο της συνομοσπονδίας που θα γίνει στις 23-24 Νοέμβρη στην Αθήνα.

Προειδοποίησε μάλιστα ότι ορισμένες αλλαγές που προτείνονται αντί να βελτιώσουν την κατάσταση θα δημιουργήσουν νέα προβλήματα. Από την πλευρά του ο οργανωτικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, πρόβαλε την ανάγκη για «νέα οργανωτική δομή» και «ανάλογες καταστατικές αλλαγές» που θα συμβαδίζουν με τις συνθήκες της νέας οικονομίας και των νέων εργασιακών σχέσεων όπως λίγο νωρίτερα είχε σημειώσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος επιχειρώντας να απαντήσει στο πρόβλημα της απομαζικοποίησης των συνδικάτων.

Για να κερδίσει όμως «πόντους» το συνδικαλιστικό κίνημα ανάμεσα στους εργαζόμενους, υπογράμμισε στη συζήτηση που έγινε ο Γ. Μαυρίκος, πρέπει ο εργαζόμενος να βλέπει σε αυτό, τον φορέα που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του, να διαπιστώνει ότι τα συνδικάτα, συγκρούονται με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, ότι απορρίπτουν τη λογική της ταξικής συνεργασίας. Γι' αυτό, το ζητούμενο είναι η ενίσχυση της ταξικής γραμμής, τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με οργανωτίστικα και κάποια διοικητικά μέτρα.

Στις προτάσεις που παρουσιάστηκαν στην ολομέλεια σχετικά με τη νέα δομή του σ.κ. ορισμένες δυνάμεις φαίνεται να προωθούν τη δημιουργία ακόμα ενός οργανωτικού επιπέδου ανάμεσα στη βάση και στην κορυφή του, με τη συγκρότηση της Περιφερειακής Συνδικαλιστικής Οργάνωσης, υπό το πρόσχημα, ότι η δομή του σ.κ. πρέπει να προσαρμόζεται στις διοικητικές δομές του κράτους (13 περιφέρειες), πρόταση που απορρίπτεται από τη ΔΑΣ. Ακόμα προτείνουν τη δημιουργία διεπαγγελματικών σωματείων σε επίπεδο καποδιστριακών δήμων.

Απέναντι σε αυτά αλλά και άλλες οργανωτικές αλλαγές, η ΔΑΣ κατέθεσε τις δικές της προτάσεις και υπογράμμισε ότι στο καταστατικό της ΓΣΕΕ πρέπει με σαφήνεια να αποτυπώνεται ότι το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας «υιοθετεί και ακολουθεί τη γραμμή της ταξικής πάλης κι απορρίπτει σαν επιζήμια για τα εργατικά συμφέροντα τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας». Στην ευρωπαϊκή και διεθνή δραστηριότητά του, οφείλει να αποκαλύπτει το ρόλο της ίδιας της ΕΕ και να καταδείχνει ότι η ΣΕΣ, αποτελεί το «μακρύ χέρι» της Κομισιόν. Να τονιστούν στα καταστατικά τα θέματα υπεράσπισης των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, της ανεμπόδιστης άσκησης του απεργιακού δικαιώματος. Να καταγραφεί η αναγκαιότητα οργάνωσης Ελλήνων και ξένων οικονομικών μεταναστών στα ίδια συνδικάτα και με τα ίδια δικαιώματα. Να ορίζεται η αποδοχή του συντονισμού, της αλληλεγγύης και της κοινής δράσης με τη φτωχή αγροτιά, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τη νεολαία και την προοδευτική διανόηση.

Οσον αφορά στα οργανωτικά ζητήματα, η ΔΑΣ υποστηρίζει ότι ιδιαίτερη σημασία αποχτά στις σημερινές συνθήκες η κλαδική οργάνωση, η ίδρυση ενιαίων σωματείων κατά πόλη ή νομό στους κλάδους και στους μεγάλους εργασιακούς χώρους ανεξάρτητα από ειδικότητες και εργασιακές σχέσεις. Παράλληλα έχει τοποθετηθεί υπέρ της ενοποίησης ομοειδών (κατά κλάδο παραγωγής) ομοσπονδιών, υπέρ ενός εργατικού κέντρου σε κάθε νομό και τέλος ζητά να υπάρξει καταστατική δέσμευση για εγγραφή των συνταξιουχικών συνδικαλιστικών οργανώσεων σαν πλήρη και ισότιμα μέλη της ΓΣΕΕ και των εργατικών κέντρων.

Καθοριστικό γεγονός για όλους τους μηχανικούς, για τη συνέχιση της πρωτοπόρας αγωνιστικής πορείας του κλάδου, για πιο μαζική, πιο ισχυρή Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ), για πιο αποτελεσματική δράση, αποτελεί η γενική συνέλευση για την εκλογή της Εφορευτικής Επιτροπής για τη διεξαγωγή αρχαιρεσιών της ΠΕΜΕΝ, που θα γίνει αύριο, Πέμπτη, στις 10 το πρωί.

Η διοίκηση της Ενωσης Μηχανικών, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, με την αποφασιστική στήριξη των μηχανικών και γενικότερα των ναυτεργατών, φτάνει στις αρχαιρεσίες του σωματείου, με πλούσια αγωνιστική δράση για την υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεων του κλάδου. Η καθοριστική συμβολή της ΠΕΜΕΝ στην οργάνωση των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων στις 3 και 18 του Απρίλη, στις 29 Μάη και στις 18 - 21 Ιούνη, όπου οι μηχανικοί και γενικότερα οι ναυτεργάτες έδωσαν παλικαρίσια, με επιτυχία τις μάχες, αποτελούν ελπιδοφόρο μήνυμα και συμβολή του κλάδου για τον αγωνιστικό ταξικό προσανατολισμό και την ισχυροποίηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Η επιτυχία των αγώνων, τονίζεται επίσης, συγκλόνισε χιλιάδες εργαζόμενους και χαρακτηρίζεται ως παράδειγμα αγωνιστικότητας. «Το απεργιακό δικαίωμα - σημειώνεται - οι δημοκρατικές συνδικαλιστικές ελευθερίες που καταχτήθηκαν από την εργατική τάξη με πολύχρονους σκληρούς αγώνες, θυσίες και αίμα αποτελούν αδιαπραγμάτευτες αξίες και ιδανικά για τους μηχανικούς και γενικότερα τους ναυτεργάτες. Απατούμε την άμεση ανάκληση του στρατιωτικού νόμου στα καράβια, της επιστράτευσης των ναυτεργατών».

«Διεκδικούμε - τονίζει η ΠΕΜΕΝ - δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία και Πρόνοια, που θα ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες της ναυτεργατικής οικογένειας, αύξηση της κύριας σύνταξης στο 80%, της επικουρικής στο 1,5%, διπλασιασμό των εφ' άπαξ και την αντιμετώπιση πολλών άλλων ασφαλιστικών προβλημάτων. Το δικαίωμα στη δουλιά, την προστασία και την απορρόφηση των ανέργων, την αναδιοργάνωση του ΓΕΝΕ, το χτύπημα του δουλεμπορικού κυκλώματος. Την υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη βελτίωση των όρων δουλιάς και διαβίωσης των ναυτεργατών στα καράβια. Την αναβάθμιση της βασικής ναυτικής εκπαίδευσης στις ΑΕΝ και της μετεκπαίδευσης στο ΚΕΣΕΝ. Την αναγνώριση και ισοτιμία των διπλωμάτων μας με αντίστοιχα της στεριάς. Τη λήψη αυστηρών μέτρων για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Τον εκδημοκρατισμό του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, τη ριζική αλλαγή της ΠΝΟ και της ναυτικής νομοθεσίας».

Η διοίκηση της ΠΕΜΕΝ καταλήγει στην ανακοίνωσή της υπογραμμίζοντας: «Η ισχυροποίηση της ΠΕΜΕΝ συμβάλλει καθοριστικά στην ενίσχυση και τον αγωνιστικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, συνδέεται με την πάλη για μια άλλη πολιτική, για ναυτιλία που θα συμβάλει στην ευημερία των μηχανικών, των ναυτεργατών, γενικότερα των εργαζομένων. Καλούμε όλους τους μηχανικούς να συμμετέχουν μαζικά στη γενική συνέλευση. Να συμβάλουμε όλοι μαζί για να κάνουμε πιο μαζική και ισχυρή την ΠΕΜΕΝ».

Την ώρα που η οργή και η αγανάκτηση των ναυτεργατών έχει φουντώσει και εκδηλώνεται καθημερινά μέσα από τα καράβια, για την αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης και του φασιστικού μέτρου της επιστράτευσης, η νόθα πλειοψηφία της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ) προσπάθησε χτες σε συνέντευξη Τύπου να καθησυχάσει τα «πνεύματα». Αν και το υπουργείο είναι ανεπανόρθωτα εκτεθειμένο στα μάτια των χιλιάδων ναυτεργατών τόσο για τη συνεχιζόμενη επιστράτευση όσο και για τις συντάξεις πείνας που θα δώσει, εντούτοις η πλειοψηφία της διοίκησης της ΠΝΟ επιμένει να παίζει το ρόλο του πυροσβέστη της οργής των ναυτεργατών και να στηρίζει τις επιλογές κυβέρνησης και εφοπλιστών.

Αυτό αποδείχτηκε και στην προχτεσινή συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, ο οποίος με απαράδεκτο και προκλητικό τρόπο σύνδεσε την άρση του στρατιωτικού νόμου, με την ικανοποίηση των έτσι κι αλλιώς κουτσουρεμένων ασφαλιστικών διεκδικήσεων των ναυτεργατών.

Η πλειοψηφία της διοίκησης στη χτεσινή συνέντευξη με πρώτο και καλύτερο τον γραμματέα Γ. Χάλα, επέκτειναν ακόμα πιο πέρα τις προχτεσινές διαβεβαιώσεις του υπουργού προς τους ναυτεργάτες υποστηρίζοντας ότι, μέχρι την επόμενη βδομάδα, θα περάσει από τη Βουλή νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, όπου θα υπάρχει σχετική διάταξη, με την οποία θα ορίζεται η άρση της επιστράτευσης και θα ρυθμίζει τα ασφαλιστικά τους ζητήματα. Βέβαια, μέχρι χτες κανένα νομοσχέδιο ή διάταξη δεν είχαν στα χέρια εκτός από τις προφορικές διαβεβαιώσεις που έτσι κι αλλιώς δίνει απλόχερα εδώ και καιρό.

Αυτή την τακτική της κυβέρνησης αλλά και της πλειοψηφίας της ΠΝΟ κατακεραύνωσε χτες στην παρέμβασή του ο Γιώργος Τούσας, μέλος της διοίκησης της ΠΝΟ και πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ. Οπως τόνισε, είναι αδιανόητο το ΥΕΝ να συνδέει την άρση της επιστράτευσης με τα όποια αιτήματα των ναυτεργατών. Είναι ατόπημα να συνδέονται δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα με τις συντάξεις. Αυτό όμως γίνεται για να καταφέρουν να σταματήσουν κάθε ναυτεργατικό αγώνα για ικανοποίηση αιτημάτων. Η κυβέρνηση είναι αναξιόπιστη και όποια αιτήματα ικανοποιήσει θα είναι κάτω από την πάλη των ναυτεργατών. Γι' αυτό, συνέχισε, η Ομοσπονδία πρέπει να οργανώσει την πάλη των ναυτεργατών για όλα τα ζητήματα και να προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις απαιτώντας: Συντάξεις στο 80% των αποδοχών, αναπροσαρμογή της επικουρικής σύνταξης στο 1,5% για κάθε χρόνο ασφάλισης, διπλασιασμό του εφάπαξ, σταθερή εργασία και σύστημα εναλλαγής πληρωμάτων, ώστε να εξασφαλίζεται η σωματική και πνευματική υγεία των ναυτεργατών και οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας.

Ο συνδικαλιστής τόνισε ότι ο υπουργός ΕΝ χρησιμοποιεί το διάλογο, για να κωλυσιεργεί την άρση της επιστράτευσης και να καθυποτάξει τους ναυτεργάτες και έφερε για παράδειγμα το πολυνομοσχέδιο που έφτιαξε και χωρίς καθυστερήσεις προωθεί για ψήφιση στη Βουλή, ιδιωτικοποιώντας τη ναυτική εκπαίδευση. Παρουσιάζοντας αυτό το νομοσχέδιο ο Γ. Τούσας, τόνισε ότι περιλαμβάνει την παραπέρα υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση της ναυτικής εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης, μετατρέποντας τις ναυτικές σχολές σε κέντρα κατάρτισης. Ταυτόχρονα, σημείωσε, όπως ορίζει στο άρθρο 8, για τη χορήγηση άδειας ναυτικής ικανότητας το ανώτατο όριο ηλικίας πάει στα 65 χρόνια, βάζοντας έτσι τις βάσεις για τις προωθούμενες αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Σημαντικό, ακόμα, ζήτημα είναι ότι προβλέπει τη συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου Ναυτιλιακής Πολιτικής, ώστε να ενσωματώσουν τους ναυτεργάτες στις αξιώσεις των εφοπλιστών καθώς αυτό θα καθορίζει τους στόχους και τη στρατηγική της Ελληνικής Ναυτιλίας. Οσον αφορά, τέλος, την Εστία Ναυτικών αντί να αντιμετωπίζει τα σημαντικά προβλήματα που έχει, περιστέλλει σημαντικές αρμοδιότητες - παροχές στους ναυτεργάτες υπονομεύοντας τη λειτουργία της.

Το τελευταίο μεροκάματο, ήταν αυτό της προηγούμενης Πέμπτης, για τον 64χρονο οικοδόμο Κώστα Κονανά, από το Αφράτι Εύβοιας. Τραγικό είναι το γεγονός ότι ο Κ. Κονανάς, που δούλευε στην οικοδομή, πάνω από 40 χρόνια, στα 64, συνταξιούχος πλέον, ήταν αναγκασμένος να βρίσκεται στο μεροκάματο του τρόμου για να ζήσει αυτός και η οικογένειά του. Τα αίτια της πτώσης του άτυχου οικοδόμου από σκαλωσιά ύψους 4 μέτρων παραμένουν άγνωστα αλλά μάλλον αυτονόητα...