Σε προσυνεδριακή περίοδο βρίσκεται το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, ενόψει του 33ου Συνεδρίου του, που προγραμματίζεται για τις 23 - 26 Μάρτη.

Η όλη διαδικασία λαμβάνει χώρα σε μια εξαιρετικά σημαντική περίοδο για τη Γαλλία, που τον περασμένο χρόνο σημαδεύτηκε από δύο μεγάλα γεγονότα: Το δημοψήφισμα για την έγκριση του «ευρωσυντάγματος» που έδωσε το πρώτο ηχηρότατο «όχι» στα σχέδια των Βρυξελλών και τις πολυήμερες συγκρούσεις στις αρχές Νοέμβρη στα γκέτο πολλών προαστίων που ανέδειξαν με τον σαφέστερο τρόπο το αδιέξοδο του πολυσυζητημένου «γαλλικού μοντέλου ενσωμάτωσης». Και οι δύο αυτοί «σταθμοί» στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Γαλλίας αποτέλεσαν, χωρίς αμφιβολία, τουλάχιστον μια πολύ καλή αφορμή έντονου και βαθύτατου προβληματισμού για τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, έτσι όπως αυτό βιώνεται από το γαλλικό λαό.

Υπό αυτό το πρίσμα, το 33ο Συνέδριο του ΚΚ Γαλλίας δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο. Ηδη, από τα μέσα Δεκέμβρη, έχουν κάνει την εμφάνισή τους ορισμένες προγραμματικές διακηρύξεις, που υιοθετούν σαφώς διαφορετική κατεύθυνση από το κείμενο Θέσεων που έχει παρουσιάσει η ηγεσία του κόμματος. Τα κείμενα αυτά αποτυπώνουν, αν μη τι άλλο, την ανησυχία και τον προβληματισμό μελών του κόμματος που δηλώνουν τη ριζική διαφωνία τους με τις επιλογές της ηγεσίας υπό την Εθνική Γραμματέα Μαρί Ζορζ Μπουφέ.

Στόχος της διακίνησης των αναλυτικότατων αυτών κειμένων ήταν να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες υπογραφές, όπως αυτές προβλέπονται από τον νέο κανονισμό του κόμματος, προκειμένου να τεθούν κατ' αντιπαράθεση με το πρόγραμμα θέσεων που θα προταθεί από την Εθνική Επιτροπή στο συνέδριο και να συζητηθούν εξίσου, ενώ έχουν, ήδη, δημοσιευτεί στην εφημερίδα του κόμματος, την «Ουμανιτέ».

Διευκρινίζεται ότι η εσωκομματική διαδικασία της ψηφοφορίας για την υιοθέτηση του κειμένου των θέσεων για το Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 5 Φλεβάρη σε όλες τις οργανώσεις (τοπικές, περιφερειακές και ανά εργασιακό κλάδο) του γαλλικού ΚΚ, περιελέμβανε 5 «προτάσεις». Προκρίθηκε η πρόταση της ηγεσίας που θα τεθεί σε ψηφοφορία στο Συνέδριο για την υιοθέτησή της ως πρόγραμμα του Γαλλικού ΚΚ μέχρι το επόμενο συνέδριο. Παρ' όλα αυτά, και όλες οι υπόλοιπες προτάσεις - πλατφόρμες αναμένεται ότι θα επανατεθούν προς συζήτηση, με στόχο μέρος τους να ενσωματωθεί στο τελικό προγραμματικό κείμενο.

Σήμερα ο «Ρ» κάνει μια προσπάθεια να προσεγγίσει τις διεργασίες που γίνονται στο κόμμα αυτό και ιδιαίτερα αυτές που είναι κριτικές στη ρεφορμιστική γραμμή της ηγεσίας του. Ετσι παρουσιάζουμε το «εναλλακτικό προγραμματικό σχέδιο» της Κομματικής Οργάνωσης του 15ου Διαμερίσματος του Παρισιού, που στην εσωκομματική διαδικασία συγκέντρωσε το 8% και υιοθετήθηκε από 11 κεντρικές Κομματικές Οργανώσεις. Επίσης την άποψη του «Πόλου για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία» που είναι μια Κίνηση, που δημιουργήθηκε το 2004 και βάζει το ζήτημα τη δημιουργίας πραγματικού ΚΚ στη βάση του Μαρξισμού - Λενινισμού, και συσπειρώνει τόσο κομμουνιστές που παραμένουν στο ΓΚΚ όσο και ανθρώπους που είναι εκτός.

Associated Press

Από τις συγκεντρώσεις του γαλλικού «ΟΧΙ» στο «ευρωσύνταγμα»

Οι υπογράφοντες την «εναλλακτική διακήρυξη» υποστηρίζουν ότι το «όχι» των Γάλλων στο «ευρωσύνταγμα» δεν ήταν ξενοφοβικό, ούτε μια στιγμιαία έκφραση «οργής». «Ηταν μια ξεκάθαρα ταξική ψήφος, που εξέφρασε ηχηρότατα τις δυνατότητες αντίστασης που υπάρχουν στη Γαλλία απέναντι στην καπιταλιστική πολιτική. Ηταν ένα ισχυρό πλήγμα στη νοοτροπία της μοιρολατρίας που έχει επικρατήσει απέναντι στη δικτατορία της ΕΕ, που έδειξε ότι μπορούμε να αντισταθούμε και να πετύχουμε νίκες σε εθνικό επίπεδο, προς όφελος όχι μόνο δικό μας αλλά και των άλλων λαών...».

«.. Το λαϊκό κίνημα αναζητά περισσότερο από ποτέ άλλοτε νέες πολιτικές διεξόδους, με αντικαπιταλιστική συνείδηση, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό». Με βάση, μάλιστα, τα στοιχεία που παρατίθενται, «όχι» στο «ευρωσύνταγμα» ψήφισε το 79% των εργατών, το 70% του αγροτικού πληθυσμού, το 67% των υπαλλήλων, το 71% των ανέργων, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων μέχρι 30 χρόνων. Επίσης, υπενθυμίζεται ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Λιμπερασιόν», τα 2/3 των ερωτηθέντων Γάλλων φέρονται να απορρίπτουν σαφώς το καπιταλιστικό σύστημα.

Associated Press

Στιγμιότυπο από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη Γάλλια ενάντια στην εργασιακή ανασφάλεια που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση

Και συνεχίζουν υπογραμμίζοντας ότι το «μήνυμα» δε λήφθηκε από την ηγεσία του Κόμματος, που επιμένει στη λογική της «Αλλαγής» που άρχισε να εφαρμόζει από τις αρχές του 1990. Μια λογική που «επιμένει στις επιλογές της διαγραφής της πολιτικής ταυτότητας του Κόμματος μέσα από την απάλειψη των μαρξιστικών λενινιστικών ιδεολογικών του βάσεων τη στιγμή που είναι εμφανές ότι είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρες. Μια λογική της ενσωμάτωσης στη ρεφορμιστική αριστερά που υπηρετεί πιστά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, στην εγκατάλειψη των ταξικών αγώνων προκειμένου να ενισχυθεί η συμμετοχή σε θεσμικά όργανα (όπως είναι η συμμετοχή στην κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος), η εγκατάλειψη των οργανώσεων βάσης. Μια λογική που οδήγησε το ΓΚΚ στο 3,37% στις εκλογές του 2002 και στην αποχώρηση των 4/5 των μελών και των στελεχών του... Το 1994 αριθμούσε 590.000 μέλη, σήμερα μόλις 120.000, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι μη ενεργά».

«Αμέσως μετά το «όχι» η ηγεσία του ΓΚΚ προσπαθεί πεισματικά να παραμείνει στη γραμμή αυτή, αδιαφορώντας για το νόημα της ψήφου των Γάλλων, και μιλώντας για «αναδιαπραγμάτευση του ευρωσυντάγματος». Επίσης, «συνεχίζει να προωθεί τη δραστηριοποίηση του κόμματος μέσα σε διάφορα φόρα και δομές, όπως είναι το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αγνοώντας επιδεικτικά ότι η συμμετοχή του ΓΚΚ στο ΚΕΑ εγκρίθηκε, στη βάση ελλιπούς ενημέρωσης μόλις από το 20% των μελών που έχουν απομείνει».

Οι συντάκτες της «εναλλακτικής διακήρυξης» αναφέρονται αναλυτικά στα πεπραγμένα του ΓΚΚ, ως εταίρου στη σοσιαλιστική κυβέρνηση (1997 - 2002), επισημαίνοντας ότι συναίνεσε σε σειρά αντιλαϊκών μέτρων, όπως είναι η σταδιακή ιδιωτικοποίηση των δημοσίων εταιριών, π.χ. «France Telecom», «Air France», «Autoroutes du Sud κ.ά». Παράλληλα, δεν πέτυχε, όπως διατεινόταν, να ανακόψει τη λήψη μέτρων όπως είναι το «πάγωμα» των μισθών ή των προσλήψεων, οι περικοπές στη συνταξιοδότηση και στην κοινωνική ασφάλιση κλπ.

Οπως υπογραμμίζεται, όλα αυτά τα μέτρα είναι σε ευθυγράμμιση με τις οδηγίες των Βρυξελλών και της ΕΕ, τις οποίες η ηγεσία του ΓΚΚ, υπό το πρίσμα της «νέας ταυτότητας που επιδιώκει να δώσει στο κόμμα, δεν αμφισβητεί στην ουσία τους, αλλά αντίθετα καλλιεργείται η εντύπωση ότι η ΕΕ θα μπορούσε να αλλάξει, ο καπιταλισμός θα μπορούσε να έχει πιο ανθρώπινο πρόσωπο. Αντίληψη που φαίνεται μέσα από συνθήματα όπως είναι η "ανάγκη υπέρβασης του καπιταλισμού" ή η εμμονή του διαχωρισμού του "οικονομικού νεοφιλελευθερισμού" από το σύστημα του οποίου αποτελεί έκφραση».

Κλείνοντας το κείμενο - διακήρυξή τους, οι υπογράφοντες υπογραμμίζουν ότι τα επιχειρήματα περί «ανάγκης συσπείρωσης όλης της λεγόμενης αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου του Σοσιαλιστικού Κόμματος, καθώς και περί αναγκαιότητας δημιουργίας ενός «πόλου» απέναντι στην ακροδεξιά του Λεπέν, δεν μπορούν να ληφθούν σοβαρά. Είναι πασιφανές ότι οι επιλογές του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ακόμη και των στελεχών του που αντιτάχθηκαν στο «ευρωσύνταγμα», είναι υπέρ των αντιδραστικών αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ και του κεφαλαίου. Οπως επίσης, είναι περισσότερο από σαφές ότι η ακροδεξιά του Λεπέν και οι αντιλήψεις της ενισχύονται γιατί βρίσκουν «ελεύθερο έδαφος ελλείψει ενός δυνατού λαϊκού κινήματος και μιας ουσιαστικής εναλλακτικής πρότασης». Παραθέτουν, τέλος, σειρά προτάσεων για την αναδιοργάνωση του ΓΚΚ, και σε οργανωτικό επίπεδο, ζητώντας ολική αλλαγή πολιτικής στάσης απέναντι στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στην εσωτερική πολιτική σκηνή.

«Το σύνολο των διαδικασιών της "αλλαγής του κόμματος", οι στρατηγικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί, γυρνούν την πλάτη στην ιστορική ευθύνη του ΓΚΚ στην παρούσα φάση. Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να φτιάξει, σήμερα, ένα νέο Κομμουνιστικό Κόμμα έξω από το ΓΚΚ. Αυτό, εκτός των άλλων, θα σήμαινε ότι εγκαταλείπουμε και την εκπληκτική κληρονομιά των αγώνων που έχουν συνδεθεί με το όνομά του, όλα αυτά, δηλαδή, που λειτούργησαν με θετικά αποτελέσματα και στο πρόσφατο δημοψήφισμα για το "ευρωσύνταγμα".

Η ρήξη με τη λογική της "αλλαγής" που ακολουθεί η ηγεσία είναι επιβεβλημένη. Μια τέτοια ρήξη δε θα προέλθει από τις διαφορετικές τάσεις που λειτουργούν ήδη στους κόλπους του κόμματος και ουσιαστικά στηρίζουν την ηγεσία. Δε θα μπορούσε μια τέτοια ρήξη να είναι έργο κάποιων άλλων εκτός των ίδιων των κομμουνιστών. Είναι δική τους ευθύνη, είτε παραμένουν μέλη του κόμματος είτε όχι».

Την τοποθέτησή του για τις διεργασίες που γίνονται στο Γαλλικό ΚΚ, καταθέτει o «Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία» με ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα και μοιράζεται πλατιά στη χώρα. Στην ανακοίνωσή του αναφέρει:

«Με αφορμή την ψηφοφορία για τις προπαρασκευαστικές "προτάσεις θέσεων - πλατφόρμες" ενόψει του 33ου Συνεδρίου, η ηγεσία του Γαλλικού ΚΚ ανακοίνωσε την "πλατιά" νίκη της υποστηρίζοντας ότι η "πλατφόρμα προτάσεων που υπέβαλλε στην ψηφοφορία" συγκέντρωσε περισσότερους από το 60% του συνόλου των ψήφων. Πρόκειται για ένα πραγματικό ταχυδακτυλουργικό κόλπο, το να ανακοινώνει κανείς 135.700 μέλη αλλά μόνο 92.500 εγγεγραμμένους (;)... και από αυτόν τον αριθμό, τελικά, μόλις το 33% να έχει λάβει μέρος στη συγκεκριμένη ψηφοφορία. Ωραία δημοκρατία! Υπό αυτήν την έννοια, πώς να εκπλαγεί κανείς όταν χιλιάδες κομμουνιστές αποκαρδιωμένοι, ιδιαίτερα μεταξύ των εργαζομένων, απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από αυτό το κόμμα, όταν δεν έχουν, ήδη, αποκλειστεί επί του πρακτέου.

Επισημαίνουμε το ταπεινό αποτέλεσμα (13%) του κειμένου προτάσεων που παρουσίασε ο Γκερέν και η Ομοσπονδία του Pas de Calais (σ.σ. πρόκειται για τάση μέσα στο ΓΚΚ, και το στέλεχος της). Αυτή η ομοσπονδία είχε μονομερώς σπάσει τη συμμαχία με την "Κομμουνιστική Αναγέννηση", η τάση από την οποία προήλθε ο "Πόλος της Κομμουνιστικής Αναγέννησης στη Γαλλία" αμέσως μετά το 32ο Συνέδριο, για να εισέλθει στην ηγεσία του Γαλλικού ΚΚ εγκαταλείποντας, με τον τρόπο αυτό, το εναλλακτικό κείμενο που είχε παρουσιάσει και υποστηρίξει, τότε, και η "Κομμουνιστική Αναγέννηση". Το κείμενο εκείνο είχε συγκεντρώσει το 25% των ψήφων των μελών.

Το κείμενο που, τελικά υιοθετήθηκε, και θα τεθεί ως βάση συζήτησης στο 33ο Συνέδριο διαπνέεται έντονα από τη λογική της "μετάλλαξης" όσον αφορά βασικά ζητήματα: όσο για τον Γκερέν, χρησιμοποιώντας με ευκολία διπλή γλώσσα, εμφανιζόταν "περήφανος που είναι κομμουνιστής" στο κείμενο προτάσεών του για το συνέδριο, αλλά υπερασπίστηκε στο περιοδικό "Point" και στο "Arcelor" θέσεις σαφώς ρεφορμιστικές, για την ακρίβεια αντιδραστικές, φλερτάροντας απρεπώς με τον Σιράκ και τον υπουργό Εσωτερικών Σαρκοζί στις απόψεις τους περί πολιτικής ασφαλείας (σ.σ. αναφέρεται στη διάρκεια της εξέγερσης στα γκέτο των φτωχών γαλλικών προαστίων).

Το κείμενο που πρότεινε, από την άλλη, ο κ. Γκρεμέτζ (σ.σ. πρόκειται για άλλο στέλεχος του ΓΚΚ), το οποίο σε αρκετά σημεία παραμένει, επίσης, εμπνευσμένο από τις αρχές της "μετάλλαξης", δεν κατάφερε να συγκεντρώσει παρά μόνο το 3,6% των ψήφων υπό συνθήκες πραγματικής εσωτερικής πάλης και αποκλεισμού πολυάριθμων μελών της Ομοσπονδίας του Somme.

Το κείμενο των οργανώσεων που αποδέχτηκαν την αρχική πρόταση της οργάνωσης του Διαμερίσματος 15 του Παρισιού (σ.σ. πρόκειται για την πλατφόρμα που παρουσιάζει ο "Ρ" αναλυτικά) υποστηρίχτηκε από τα μέλη του "Πόλου" που παραμένουν και μέλη του Γαλλικού ΚΚ. Συγκέντρωσε ένα ανέλπιστο ποσοστό (8%) υπό συνθήκες στραγγαλισμού του διαλόγου. Το περιεχόμενό του είναι πολύ κοντά στις ιδέες για τις οποίες μάχεται ο "Πόλος", παρά το γεγονός ότι ο "Πόλος" θεωρεί ότι είναι σήμερα απατηλό να επιδιώκει κανείς να ξαναβάλει "στις ράγες της πάλης των τάξεων" ένα Γαλλικό ΚΚ που έχει φθάσει στα όρια της ολικής μετάλλαξης και έχει ενσωματωθεί ιδεολογικά, θεσμικά και οικονομικά στο ρεφορμιστικό κόμμα που είναι το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που υποτάσσεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου, την αντικομμουνιστική και ιμπεριαλιστική ΕΕ.

Οσο για τον Μαρσάν, το ψευδο-εναλλακτικό του κείμενο προτάσεων (σ.σ. κείμενο άλλης τάσης που συγκέντρωσε 11,79%) και όπως υποστηρίζει διαφοροποιείται από τις προτάσεις της ηγεσίας σε ζητήματα "στρατηγικής και κομμουνιστικής προοπτικής", θα χρησιμοποιηθεί, όπως συνήθως, για να σταματήσει τις ψήφους των μελών που είναι επικριτικά απέναντι στην ηγεσία.

Ο "Πόλος" διαβεβαιώνει τα μέλη του ΓΚΚ που παραμένουν κομμουνιστές και που δίνουν, μέσα στους κόλπους του, μια μάχη ολοένα και δυσκολότερη, ότι στέκεται αλληλέγγυος μαζί τους ιδεολογικά και πολιτικά. Ο "Πόλος" απευθύνεται επίσημα σε όλους τους κομμουνιστές που θέλουν να παραμείνουν τέτοιοι.

Η ώρα να βρεθούμε όλοι μαζί ήρθε, πλήρως ανεξάρτητοι πολιτικά και οργανωτικά από τις μεταλλαγμένες ηγεσίες όλων των επιπέδων. Ηρθε η ώρα για μια πραγματική Κομμουνιστική Σύγκλιση Δράσης που θα δημιουργεί προοπτικές πάλης και νίκης, μιας Δράσης αντιφασιστικής και αντικαπιταλιστικής, κατά του Μάαστριχτ, για τους εργαζόμενους και για τους νέους της Γαλλίας που βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο μεγάλη επίθεση του κεφαλαίου από το 1940.

Ο "Πόλος" είναι έτοιμος για άμεσες συνομιλίες μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερα με τους συντρόφους που υποστήριξαν το κείμενο του Διαμερίσματος 15 του Παρισιού. Ας ξαναβάλουμε, πραγματικά, τους κομμουνιστές και τον εργαζόμενο λαό στις ράγες της ταξικής πάλης».