Νέες τιμές για τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά προτείνει η κυβέρνηση, ορίζοντας δημόσια διαβούλευση για το θέμα μέχρι τις 19 του Φλεβάρη, δηλώνοντας ότι αποτελεί το τελευταίο στάδιο της γενικότερης διαβούλευσης για το νέο νόμο σχετικά με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Η πρότασή της κινείται στο πλαίσιο της υπέρμετρης πριμοδότησης των ιδιωτών για την ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ, η οποία διογκώνει διαρκώς τις οικονομικές υποχρεώσεις του ΔΕΣΜΗΕ (διαχειριστής συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας) που αγοράζει υποχρεωτικά την παραγόμενη ενέργεια με δεσμευτικά συμβόλαια απορρόφησης και εγγυημένης τιμής που φτάνουν και τα 20 χρόνια για τους μεγάλους παραγωγούς.

Η πρόταση της κυβέρνησης για την τιμολόγηση είναι:

• 400 ευρώ ανά MWh για φωτοβολταϊκά ισχύος μικρότερης ή ίσης με 100 kWpeak.
• 320 ευρώ ανά MWh για φωτοβολταϊκά ισχύος μεγαλύτερης από 100 kWhpeak.
• 550 ευρώ ανά MWh για τα μικρά φωτοβολταϊκά που τοποθετούνται σε κατοικίες. Η τιμή παραμένει σε αυτή την περίπτωση ίδια με αυτή που είχε ορίσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Δε διευκρινίζεται ωστόσο αν θα ισχύσει η αποκλιμάκωση που όριζε η σχετική υπουργική απόφαση για μείωση της τιμής κατά 5% για συμβάσεις από το 2010 και ύστερα.

Οι τιμές για τους παραγωγούς είναι μεγαλύτερες από αυτές που ορίζει ο τελευταίος σχετικός νόμος 3734/2009 για την περίοδο από το 2012 και μετά, αλλά μικρότερες από αυτές που ισχύουν μέχρι τότε. Ενδεικτικά, τον Αύγουστο του 2014, η τιμή θα ήταν από 260,97 ευρώ ανά MWh για τα άνω των 100 kWhpeak και 293,59 ευρώ για τα κάτω από 100 kWhpeak, στο διασυνδεδεμένο σύστημα.

Αυτή τη στιγμή, κινούνται από 400 έως περίπου 507 ευρώ ανά MWh, ανάλογα τού πότε έγινε η σύμβαση και αν οι μονάδες βρίσκονται στο διασυνδεδεμένο ή μη σύστημα (νησιά). Με την πρότασή της, η κυβέρνηση καταργεί τη διάκριση ανάμεσα στις διασυνδεδεμένες ή μη μονάδες. Παραθέτει ακόμη τρεις «βασικές αρχές» για την προσέγγιση του θέματος.

Με την πρώτη, διατηρεί τα υψηλότερα τιμολόγια που ισχύουν σήμερα για τις υφιστάμενες συμβάσεις, καθώς και την αποκλιμάκωση που προβλέπεται μέχρι το 2015. Από εκείνο το έτος και ύστερα, οι τιμές θα διαμορφώνονται σε συνάρτηση με την Οριακή Τιμή Συστήματος (χοντρική).

Με τη δεύτερη, δηλώνει ότι «η τιμολόγηση πρέπει να αντανακλά το κόστος παραγωγής και να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των επενδύσεων». Πρόκειται για διατύπωση που δηλώνει ότι τα υπερκέρδη των ιδιωτών είναι αδιαπραγμάτευτα. Τέλος, δηλώνει ότι «η αναθεώρηση της τιμολόγησης στο μέλλον πρέπει να στηρίζεται στις πραγματικές εξελίξεις της αγοράς και την εξέλιξη του κόστους παραγωγής».

Μικρή μείωση της κατανάλωσης τυροκομικών προϊόντων μέσα στο 2010 και ένταση της συγκέντρωσης της παραγωγής στις μεγάλες επιχειρήσεις είναι οι χαρακτηριστικότερες εκτιμήσεις της έρευνας της ICAP σχετικά με τον κλάδο που δόθηκε στη δημοσιότητα. Ειδικότερα, για το 2009 εκτιμάται ότι δεν θα υπάρξουν σημαντικές μεταβολές σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων, και συγκεκριμένα την περίοδο 2003 - 2008, παρατηρήθηκε μέση ετήσια αύξηση της κατανάλωσης τυροκομικών κατά 3,5%, ενώ φέτος αναμένεται περιορισμός της κατανάλωσης.

Στον τομέα της παραγωγής η εγχώρια αγορά χαρακτηρίζεται από μεγάλη διασπορά με την ύπαρξη, όπως αναφέρεται, μεγάλου αριθμού μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι περισσότερες, μάλιστα, τοπικής εμβέλειας, καθώς και μεγάλων βιομηχανιών που καλύπτουν μεγάλο μέρος της εγχώριας κατανάλωσης. Ο κλάδος περιλαμβάνει, ακόμη, μεγάλο αριθμό εισαγωγικών επιχειρήσεων με ισχυρό μερίδιο αγοράς, ορισμένες από τις οποίες σε άμεση σχέση με πολυεθνικές. Σημαντικό μέρος των εισαγωγών, παρατηρείται, αφορά προϊόντα που προορίζονται για επαγγελματική χρήση, ενώ εισαγωγές πραγματοποιούν και παραγωγικές εταιρείες για να διευρύνουν τη σειρά των προϊόντων τους.

Το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής κατανάλωσης καλύπτεται από ελληνικά τυριά, με μερίδιο στη συνολική αγορά της τάξης του 64,3% το 2008.

Οσον αφορά τα οικονομικά αποτελέσματα του κλάδου, 50 παραγωγικές επιχειρήσεις είχαν αύξηση πωλήσεων κατά 7,09% το 2007 σε σύγκριση με το 2006, ενώ παρουσίασαν μείωση των προ φόρου κερδών κατά 62,3% εξαιτίας της μείωσης του λειτουργικού αποτελέσματος. Την ίδια χρονιά, οι πωλήσεις 12 εισαγωγικών εταιρειών αυξήθηκαν κατά 13,2%, τα μεικτά κέρδη κατά 21,69% και τα κέρδη προ φόρου εισοδήματος αυξήθηκαν κατά 43,8%.