Ο Μ. Βέκβερτ από τη συνέντευξη που παραχώρησε για το Επιστημονικό Συνέδριο του ΚΚΕ για τον Μπρεχτ

Ο Μ. Βέκβερτ γεννήθηκε το 1929 στην πόλη Κέτεν. Τα πρώτα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία επωμίστηκε καθήκοντα δασκάλου και επικεφαλής ερασιτεχνικής θεατρικής ομάδας. Το 1951 «μπαίνει» στο Μπερλίνερ Ανσάμπλ, το θέατρο που ίδρυσε ο Μπρεχτ, με την ιδιότητα του βοηθού σκηνοθέτη. Το 1953 παρουσιάζει την πρώτη δική του σκηνοθετική δουλειά πάνω στο έργο «Η Μάνα» του Μπρεχτ, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του ίδιου του Μπρεχτ. Την ίδια χρονιά ο Βέκβερτ εντάσσεται στο Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας και μετά το θάνατο του Μπρεχτ το 1956, ιδιαίτερα το διάστημα 1960 - 1969, είναι ο «πρώτος» σκηνοθέτης του Μπερλίνερ Ανσάμπλ, σκηνοθετώντας μεταξύ άλλων τα έργα του Μπρεχτ «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι», «Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της», «Μέρες της Κομμούνας», όλα με μουσική Χανς Αϊσλερ. Το 1970 ο Μ. Βέκβερτ ολοκληρώνει το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου, με θέμα «Θέατρο και Επιστήμη». Από το 1974 έως το 1977 κατέχει τη θέση του Διευθυντή του Ινστιτούτου Θεατρικής Σκηνοθεσίας Βερολίνου. Το 1977 διαδέχεται τη Ρουτ Μπέργκχαους στο πόστο του καλλιτεχνικού Διευθυντή του Μπερλίνερ Ανσάμπλ, όπου και παραμένει έως το 1991, σκηνοθετώντας και ο ίδιος έργα των Μπρεχτ, Γκόρκι, Φόλκερ Μπράουν κ.ά. Το 1982 εκλέγεται Πρόεδρος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και εκεί παραμένει ως το 1990, ενώ το 1986, στο 11ο Συνέδριο, εκλέγεται μέλος της ΚΕ του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Μετά τις ανατροπές η τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου, αξιολογώντας το σύνολο των θεάτρων της πρωτεύουσας της πρώην ΓΛΔ, αποφαίνεται ότι το Μπερλίνερ Ανσάμπλ δύναται να διατηρηθεί μόνο ως ιδιωτικό θέατρο των κληρονόμων του Μπρεχτ ή, εάν αλλάξει ριζικά, κάτω από άλλη διεύθυνση. Ο Μ. Βέκβερτ τους καταγγέλλει για φίμωση του πολιτικού θεάτρου και για «λουκέτο» σε οτιδήποτε παραπέμπει στη ΓΛΔ. Εκτοτε ξεκίνησε μια βρώμικη εκστρατεία εναντίον του στρατευμένου σκηνοθέτη, ενορχηστρωμένη από κόμματα και ΜΜΕ που υπηρετούν το σύστημα.

Μετά το 1995 ο Μ. Βέκβερτ συνεχίζει το σκηνοθετικό του έργο σε θέατρα της Γερμανίας και του εξωτερικού, γράφει βιβλία, διδάσκει σε θεατρικές ακαδημίες και μαζί με την ηθοποιό και σύντροφό του Ρενάτε Ρίχτερ εμφανίζεται σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις και μουσικές παραστάσεις.

Τον Απρίλη του 2013, μην μπορώντας να συμμετάσχει για λόγους υγείας στο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Μπέρτολτ Μπρεχτ, στο οποίο είχε προσκληθεί, παραχωρεί -ειδικά για το συνέδριο- μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη. Πρόκειται για την τελευταία του συνέντευξη για το ελληνικό κοινό, η οποία όχι μόνο προβλήθηκε στο Επιστημονικό Συνέδριο αλλά περιλαμβάνεται και στο DVD που συνοδεύει την έκδοση με τα υλικά του Συνεδρίου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Πράγματι η παράσταση αυτή αποτελεί πολιτική πράξη καθώς στο έργο αυτό ο Βάρναλης, χρησιμοποιώντας το ιστορικό γεγονός της δίκης του Αθηναίου φιλόσοφου, ασκεί καταλυτική κριτική στην εκμετάλλευση και την ανελευθερία, χωρίς όμως να αγιογραφεί τον εξαθλιωμένο λαό. Η επικαιρότητα του έργου είναι αδιαμφισβήτητη και χάρη σ' αυτήν, αλλά και χάρη στο εξαιρετικό ανέβασμα και στην υπέροχη ερμηνεία του Σταμάτη Κραουνάκη, ο κόσμος ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό, διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες που ισχυρίζονται ότι ο κόσμος αποζητά το εύπεπτο και την κωμωδία. Οχι, ο κόσμος επιβραβεύει τις ποιοτικές δουλειές, τις παραστάσεις που έχουν να δώσουν κάτι, τις παραστάσεις που φέρουν ακέραιο το πολιτικό μήνυμα των μεγάλων ποιητών όπως είναι και ο Βάρναλης.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης ερμηνεύει τον βαρναλικό Σωκράτη. Οι καλλιτέχνες της Σπείρας μοιράζονται μαζί του τα λόγια του Βάρναλη. Αλλοτε ως μαθητές, άλλοτε ως κλέφτες, άλλοτε ως μελλούμενες γενιές, κατήγοροι, λαός, σωκράτηδες. Τραγουδούν μοναδικά τα λυρικά και επικά στάσιμα, μελοποιημένα από τον Αρη Βλάχο. Σκηνοθέτης κι οδηγός ο Ενκε Φεζολλάρι.

Σπείρα Σπείρα : Μαθητές - Κατήγοροι: Αθηνά Αφαλίδου, Χρήστος Γεροντίδης, Αναστασία Εδεν, Τζέρομ Καλούτα, Σάκης Καραθανάσης, Χρήστος Μουστάκας, Κώστας Μπουγιώτης, Ελευθερία Σικινιώτη, Γιώργος Στιβανάκης.