ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 27 Ιούλη 2003
Σελ. /28
ΔΙΕΘΝΗ
ΣΥΡΙΑ
«Η μόρφωση επένδυση για το μέλλον»

Διήμερο συνέδριο «Γυναίκες του Αραβικού Κόσμου και Εκπαίδευση»

Associated Press

Αποστολή: ΕΛΕΝΗ ΜΑΥΡΟΥΛΗ

«Η μόρφωση, με τη γενικότερη έννοια του όρου, ιδιαίτερα όσον αφορά στις γυναίκες, είναι η καλύτερη και η πλέον προσοδοφόρος επένδυση για μια χώρα, προκειμένου να εξασφαλίσει πρόοδο, ανάπτυξη και ευημερία σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και της κοινωνίας». Αυτό τόνισε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ανοίγοντας, με μια εντυπωσιακή καλλιτεχνική τελετή, το διήμερο συνέδριο «Γυναίκες του Αραβικού Κόσμου και Εκπαίδευση» η πρώτη κυρία της Συρίας, Ασμα αλ Ασαντ.

Ενα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της κ. Ασαντ και με τη συμμετοχή υψηλόβαθμων γυναικείων αντιπροσωπειών από 22 αραβικές χώρες. Η τελετή έναρξης του συνεδρίου, στην οποία παρευρέθηκαν οι πρώτες κυρίες της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, του Λιβάνου, του Μπαχρέιν, του Σουδάν, ο ΓΓ του Αραβικού Συνδέσμου και όλες οι διπλωματικές αποστολές που βρίσκονται στη Συρία, έλαβε χώρα την 1η Φεβρουαρίου, την ημέρα που ο αραβικός κόσμος έχει ορίσει ως «Μέρα της Γυναίκας».

Μια διαρκής προσπάθεια συντονισμού

«Η όλη ιδέα και προσπάθεια διεξαγωγής τακτικών συνόδων γυναικών του αραβικού κόσμου, με ένα ξεχωριστό θέμα κάθε φορά, ξεκινά από την πρώτη τέτοια σύνοδο που συγκάλεσε στην Αίγυπτο, η κ. Μουμπάρακ, το 2000», μας εξηγεί η Μπουτέινα Σχάαν, υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου του συριακού υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδια για τα ξένα ΜΜΕ. «Εχουν γίνει, ήδη, ανάλογες γυναικείες σύνοδοι, που επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στο ρόλο της γυναίκας στην πολιτική, στα κέντρα λήψης αποφάσεων ή στη νομοθεσία κ.ά. Η Συρία επέλεξε τον τομέα της εκπαίδευσης, εκτιμώντας ότι βρίσκεται στη βάση όλων των υπολοίπων θεμάτων», μας διευκρινίζει. Και συμπληρώνει ότι η επιλογή των θεμάτων εξαρτάται κατά πολύ και από την αραβική χώρα που θα φιλοξενήσει τη σύνοδο.

«Δεν μπορεί να επιλεγεί ένα θέμα που αφορά στις γυναίκες και παραδείγματος χάριν στη συγκεκριμένη αραβική χώρα να θεωρείται παράνομη μια τέτοια δραστηριότητα», διευκρινίζει. Και καταλήγει ότι στόχος δεν είναι η ανάδειξη των διαφορετικών απόψεων και των διαφωνιών ανάμεσα στις αντιλήψεις των αραβικών χωρών, αλλά η προώθηση και ενίσχυση κοινών αξιών και προγραμμάτων, που στον έναν ή στον άλλο βαθμό είναι αναγκαία, για να βελτιώσουν τη θέση της γυναίκας στην εκάστοτε αραβική κοινωνία και να εξαλείψουν όσα αρνητικά στοιχεία υπάρχουν ακόμη, σε διαφορετική εμβέλεια και ένταση στην κάθε χώρα.

Κατά τη διάρκεια των διήμερων εργασιών οργανώθηκαν ανοιχτά τραπέζια συζητήσεων, στα οποία οι αντιπροσωπείες παρουσίασαν στοιχεία για την εκπαίδευση των γυναικών στις χώρες τους, ενώ αντάλλαξαν εμπειρίες και συμπεράσματα από τα προγράμματα και τις προσπάθειες που έχουν, ήδη, εκπονηθεί. Παράλληλα, κεκλεισμένων των θυρών, πραγματοποιήθηκε διήμερη σύνοδος ειδικών σε θέματα εκπαίδευσης από τις χώρες μέλη του Αραβικού Συνδέσμου. Τα συμπεράσματα των συζητήσεων και της ανταλλαγής απόψεων παρουσιάστηκαν σε ανοιχτή εκδήλωση τόσο στις αντιπροσωπείες όσο και στα ΜΜΕ από τον υπουργό Παιδείας της Συρίας, κ. Μαχμούντ Σαγίντ.

«Να καμφθούν όλα τα εμπόδια»

Η ανάδειξη του ρόλου της γυναίκας σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής καθώς και η ενίσχυση της παρουσίας και της προσφοράς της σε αυτούς με κάθε τρόπο ήταν, ίσως, ο βασικός άξονας των συμπερασμάτων του συνεδρίου. Στο τελικό ανακοινωθέν, οι συμμετέχοντες καλούν τις αραβικές ηγεσίες να απαλείψουν από τα εκπαιδευτικά προγράμματα, τα ΜΜΕ και τα λογοτεχνικά βιβλία τα στερεότυπα εκείνα που, λόγω παράδοσης και εθίμων, παρουσιάζουν διαστρεβλωμένα την εικόνα της γυναίκας και τη θέση της στην κοινωνία. Ζητούν διαρκή ανανέωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων με βάση τις τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις και προτείνουν την υιοθέτηση συγκεκριμένων βοηθητικών μέτρων, που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των γυναικών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, αλλά και της οικονομικής ζωής.

Σταθερή προτεραιότητα για τον αραβικό κόσμο, όπως υπογραμμίζεται στο τελικό ανακοινωθέν, είναι η καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, που πλήττει ακόμη σε μεγαλύτερα ποσοστά το γυναικείο πληθυσμό, ενώ παράλληλα καλείται ο Αραβικός Σύνδεσμος να συντονίσει τις προσπάθειες αυτές σε όλες τις αραβικές χώρες, ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες και ανάγκες. Οι συμμετέχουσες, στο συνέδριο, αντιπροσωπείες αποφάσισαν, επίσης, τη σύσταση μιας επιτροπής, που θα ελέγχει σε σταθερή βάση το βαθμό εφαρμογής των μέτρων αυτών και θα παρουσιάζει, στον Οργανισμό Γυναικών του Αραβικού Κόσμου που ιδρύθηκε και επισήμως μόλις πριν από λίγο καιρό, αναλυτικές εκθέσεις προόδου για τα θέματα των γυναικών σε όλες τις αραβικές χώρες.

Κοινό σημείο τόσο στη διακήρυξη του συνεδρίου όσο και των κλειστών συνεδριάσεων του Αραβικού Συνδέσμου ήταν η ανάγκη «επανεξέτασης των θρησκευτικών κειμένων, αλλά και των στοιχείων εκείνων της παράδοσης, που λειτουργούν ανασταλτικά στην ανάδειξη των γυναικών και στη διασφάλιση της ισότιμης αντιμετώπισής τους από την κοινωνία». Και στα δύο κείμενα, σημειώνεται ότι είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν οι «διαστρεβλώσεις και οι παρανοήσεις», που έχουν λειτουργήσει αρνητικά για την εικόνα και τη θέση της γυναίκας στον αραβικό κόσμο.

Από το ανακοινωθέν του συνεδρίου, φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν οι αναφορές τόσο για το Παλαιστινιακό όσο και τη σχεδιαζόμενη (τότε) επίθεση κατά του Ιράκ. Οι συμμετέχουσες αντιπροσωπείες διατυπώνουν «την πλήρη υποστήριξή τους στην παλαιστινιακή Ιντιφάντα ενάντια στην ισραηλινή κατοχή, την υποστήριξή τους στην ανάγκη απελευθέρωσης των κατεχομένων συριακών υψωμάτων του Γκολάν και των τμημάτων εκείνων του νοτίου Λιβάνου που παραμένουν υπό κατοχή». Επίσης, εκφράζουν την υποστήριξή τους «στον ιρακινό λαό και στην αντίστασή του απέναντι στην επιθετικότητα, στη διατήρηση της ανεξαρτησίας, της ενότητας και της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ».


Στις ΝΑΤΟικές δαγκάνες η Κύπρος

Μετά τις παράτες της εισδοχής της Κύπρου στην υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού, το πρόβλημα φαίνεται να καταλάγιασε στους ίδιους προηγούμενους ρυθμούς. Ακόμη και οι επιτρεπόμενες από το καθεστώς Ντενκτάς επισκέψεις χιλιάδων Ελληνοκυπρίων στις προγονικές τους εστίες στα Κατεχόμενα εκφυλίστηκαν σε ένα είδος κωμικοτραγικού τουρισμού. Αυτό που απόμεινε είναι το ατέρμονο διπλωματικό σουλάτσο είκοσι εννέα χρόνων σε όλο και δυσκολότερες συνθήκες κι η παγίωση της τουρκικής κατοχής. Η διακηρυχθείσα από το 1974 θέση ότι το Κυπριακό «είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής μιας ξένης δύναμης, της τουρκικής, σε βάρος ενός ανεξάρτητου κράτους - μέλους του ΟΗΕ», δείχνει να έμεινε στα αζήτητα της ελληνικής και κυπριακής διπλωματίας. Η σχεδόν τριακονταετής πολιτική των περικοκλάδων οδηγήθηκε στο χαμηλότερο σημείο εθνικής ευθύνης και πατριωτισμού αγγίζοντας το όριο κι αυτού του ενδοτισμού. Ολα τώρα εναποτέθηκαν στην επίλυση που θα προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ενωση σαν ο από μηχανής Θεός. Ομως, ακόμη κι αυτή η θλιβερή εσχατιά δείχνει να περιορίζεται σε μια παθητική αποδοχή των τετελεσμένων, με κάλυμμα το επαίσχυντο «σχέδιο Ανάν».

Εκείνο που μεσουρανεί στο διεθνή ορίζοντα για το Κυπριακό είναι η πολιτική των ΗΠΑ κι από κοντά η τουρκική αδιαλλαξία. Η παρούσα κατ' ουσία έλλειψη κινητικότητας εξηγείται περισσότερο ως επιβολή ακινησίας από τις ΗΠΑ. Σ' αυτό βοηθά κι η ύπαρξη νεφών στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις λόγω των πρόσφατων γεγονότων στο Ιράκ, την αμερικανοκουρδική προσέγγιση και τη συνεχιζόμενη κουρδική απειλή ανοιχτής κατάληψης του Βορείου Ιράκ και την ανακήρυξή του σε κουρδικό κράτος. Ετσι, η αμερικανόπνευστη λύση - πακέτο, που φαίνεται να υποστηρίζει η Τουρκία για τις διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, δείχνει ως ο μονόδρομος του 2004 στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ολα δείχνουν ότι εκεί, τελικά, θα κριθεί το μέγεθος των ελληνικών παραχωρήσεων στην Τουρκία που θα προδικάζει κατ' ουσία και την τελική μορφή του τουρκικού κατοχικού καθεστώτος στην Κύπρο.

Ολα όσα μέλλονται να συμβούν στο τρίγωνο Αθήνα - Λευκωσία - Αγκυρα, έχουν ως ανυπέρβλητη βάση τα ύψιστα συμφέροντα της ΝΑΤΟικής κυριαρχίας. Μετά την κατ' ουσία αναγνώριση της διχοτόμησης της Κύπρου με την πρακτική αποδοχή μόνο του ελεύθερου τμήματός της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, φαίνεται πολύ πιθανή η επανένωση του νησιού στο πλαίσιο των αναγκών του ΝΑΤΟ. Θα λειτουργήσουν δηλ. κι εδώ ως συγκοινωνούντα δοχεία οι δυο αυτοί οργανισμοί, ΕΕ - ΝΑΤΟ, με αμερικανική επίβλεψη. Σε αυτή την πορεία βοηθά η μάλλον προδιαγραφόμενη εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα μέχρι, τουλάχιστον, τις εκλογές.

Η προσαρμοσμένη στα αμερικανονατοϊκά συμφέροντα πολιτική της κυβέρνησης του κ. Κ. Σημίτη με κύριο εκφραστή τον ΥΠΕΞ κ. Γ. Παπανδρέου σκεπάζεται με το διάφανο πέπλο της τελειωμένης διεκπεραιωτικής ελληνικής Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τη συνεχώς οξύτερη διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και Νέας Δημοκρατίας ενόψει των εκλογών. Ολα δείχνουν ότι αυτή η διαμάχη θα σκεπάζει πιθανές ενέργειες του Ελληνα ΥΠΕΞ που θα προετοίμαζαν την τελική συναίνεση στην αμερικανόπνευστη λύση - πακέτο του ΔΔ της Χάγης και μάλιστα μέσα από πιθανούς ευρωενωσιακούς ανέξοδους εντυπωσιασμούς για επίχρισμα.

Οσο τραγικό κι αν αποδειχτεί αυτό δεν εντυπωσιάζει δεόντως την ελληνική κοινή γνώμη, διότι επισκιάζεται από μια αλματώδη επιδείνωση του γενικότερου επιπέδου ζωής της πλειοψηφίας των Ελλήνων με προεξέχουσα την οικονομική αθλιότητα και τη διαφθορά. Η ιδιαίτερη τραγικότητα των επικείμενων εκλογών βρίσκεται στο ότι ενώ είναι άκρως κρίσιμες, λόγω της αλματώδους αύξησης των προβλημάτων, εξαντλούνται σε μια μορφή παράλληλης εξουσιαστικής επιβολής κυβέρνησης - ΝΔ, του όσο περισσότερο φωνάζουν τόσο περισσότερο κρύβουν την κοινή ουσία της πολιτικής τους. Αυτό αφορά και την εξωτερική πολιτική που εμπεδώνεται από το δίδυμο Κ. Σημίτης - Γ. Παπανδρέου. Πρέπει να παρατηρηθεί ότι αυτή η ενδοτική πολιτική στηρίζεται στα αντεθνικά συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης στο γενικότερο πλαίσιο του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου και σε ένα πλατύ κοινωνικό στρώμα ηθικής και υλικής διαφθοράς.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ