Σε εκλογές προχωρά το νεοϊδρυθέν Σωματείο στο χώρο του Θεάματος - Ακροάματος, το Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα και τον Πολιτισμό Περιφέρειας Αττικής (ΣΕΘΕΑ) την Κυριακή 13 Οκτώβρη, από τις 10 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα, στην έδρα του σωματείου, Σαπφούς 10, πλατεία Κουμουνδούρου.
Για την ανάγκη ύπαρξης του ΣΕΘΕΑ, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του χώρου, αλλά και για το τι πρέπει να γίνει, μίλησε στον «Ριζοσπάστη» ο Εντρι Νέζα, εκ μέρους της προσωρινής διοίκησης του Σωματείου.
«Το Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα και Ακρόαμα ήταν αναγκαίο και έγινε πραγματικότητα! Αναγκαίο για όλους εμάς τους εργαζόμενους που αντικρίζουμε την έλλειψη συνδικαλιστικής δράσης στον χώρο μας, τον συμβιβασμό και το ξεπούλημα των αγώνων από πολλά σωματεία που υπάρχουν στον κλάδο μας, από την ομοσπονδία (ΠΟΘΑ), συνολικά του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στους χώρους δουλειάς είναι πολλά: Ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας, κατάργηση του 8ωρου, 4ωρα και συμβάσεις ορισμένου χρόνου, απλήρωτη εργασία και υπερωρία, ωράρια - λάστιχο και κανένα μέτρο ασφαλείας. Από το μικρό χρόνο ζωής μας, συμπεραίνουμε ότι ο αγώνας μπορεί να έχει αποτέλεσμα όταν είναι συλλογικός, μαζικός και με σωστή κατεύθυνση, ταξικά προσανατολισμένος. Για παράδειγμα, το προηγούμενο διάστημα συνάδελφός μας έσπασε το δάχτυλό του γιατί δεν τηρούνταν τα μέτρα ασφαλείας και ύστερα από παρέμβαση του ΣΕΘΕΑ είχε ως αποτέλεσμα να παρθούν όλα τα απαραίτητα (μπότες, γάντια, κράνη).
Κόντρα σε λογικές που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους, καλούμε τους τεχνικούς του ήχου, τους φωτιστές, τους ταμίες, τους ταξιθέτες, τους ηχολήπτες, τους υπαλλήλους σε γραφεία παραγωγής, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους τεχνικούς σκηνής, τους ενδυματολόγους, τους εικονολήπτες, τους μπούμαν, όλους όσοι εργάζονται στον κλάδο του θεάματος, του ακροάματος και του πολιτισμού, να οργανωθούν στο σωματείο τους, να δώσουν δύναμη στη δύναμή τους! Είναι ιδιαίτερα σημαντική η ανάγκη ισχυροποίησης του σωματείου από όλους τους χώρους δουλειάς, από τους εργαζόμενους που αγανακτούν για την κατάσταση, να κάνουν το βήμα να γραφτούν στο σωματείο, ώστε να γίνει πιο μαζικό, να ενώσουμε τη φωνή μας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, ώστε από την επόμενη κιόλας μέρα να δώσουμε τον αγώνα από καλύτερες θέσεις, με καλύτερους όρους να δώσουμε μάχη για όλα τα προβλήματα.
Για όλους αυτούς τους λόγους, καλούμε την Κυριακή να δώσουμε το "παρών" στις εκλογές του σωματείου, για να αναδείξουμε αγωνιστικό ΔΣ που θα παλεύει με εμάς για μας».
Τα έσοδα από τα εισιτήρια της βραδιάς θα δοθούν για την υποστήριξη του Συλλόγου Οικογένειας του ΚΕΘΕΑ «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ». Πρωταγωνιστές της σκηνής και της ζωής θα υποδεχτούν φίλους και κοινό σε μια βραδιά γιορτής και τέχνης με κεντρικό μήνυμα ότι η δύναμη βρίσκεται στο «μαζί». Κατά τη διάρκεια της παράστασης στο φουαγιέ του θεάτρου θα πραγματοποιηθεί έκθεση φωτογραφίας και χειροποίητων κρουστών μουσικών οργάνων που κατασκευάζουν τα μέλη του ΚΕΘΕΑ «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ».
«Το ανάκτορο στην Ανω Τούμπα», του Παναγιώτη Μέντη, σε σκηνοθεσία Αγγελικής Ξένου, ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στις 21.00.
Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ. Για την αγορά εισιτηρίων μπορείτε να επικοινωνείτε με το ΚΕΘΕΑ «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» στα τηλέφωνα 210.3300.751 ή 210.3300.779.
Ο Γκουζμάν καταφέρνει με έναν αριστουργηματικό τρόπο να ενώσει τις διαστάσεις, το χώρο με το χρόνο, το χτες με το σήμερα, την αρχέγονη ομορφιά με το μυστήριο που κρύβει η οροσειρά. Γι' αυτόν η οροσειρά των Ανδεων, πέρα από την επιβλητικότητα του τοπίου και την ιστορία της, είναι μάρτυρας της φρίκης της δικτατορίας.
Το ντοκιμαντέρ χωρίζεται νοητά σε δύο μέρη. Μέσα από τις αφηγήσεις σπουδαίων καλλιτεχνών της Χιλής και την απέραντη τρυφερότητα του ίδιου για την πατρίδα του, ξεδιπλώνεται η φύση των Ανδεων και το πόσο επηρεάζει τη ζωή των Χιλιανών. Μπροστά από τα μάτια μας περνάει η αχανής οροσειρά, με εκπληκτικά πλάνα από όλες τις εποχές του χρόνου, ένα ταξίδι στο 80% του τοπίου της Χιλής. Στο δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ οι καλλιτέχνες μάς αφηγούνται τις αναμνήσεις τους από εκείνα τα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης μάς αφηγείται πως ήταν κρατούμενος στο Εθνικό Στάδιο της Χιλής μαζί με χιλιάδες άλλους αιχμαλώτους του καθεστώτος, το Σεπτέμβρη του 1973, και πώς οδηγήθηκε στην αυτοεξορία, αλλά ταυτόχρονα γιατί αφιέρωσε όλη τη ζωή και τη φιλμογραφία του στη Χιλή.
Ο Γκουζμάν δεν ξεχνάει, γιατί δεν θέλει να ξεχάσουν ούτε οι ίδιοι οι Χιλιανοί ούτε οι υπόλοιποι λαοί την Ιστορία της χώρας του.
Οπως σημειώνει η ίδια: «Η ζωγραφική είναι μια γλώσσα επικοινωνίας. Και αυτή η γλώσσα δεν γνωρίζει στεγανά. Η εικαστική έρευνα ενσωματώνεται σε κάθε ζωγραφική έκφραση. Βρίσκει ζωή σε κάθε υλικό: Στο τελάρο και το χαρτί, αλλά και σε ό,τι περιβάλλει τη ζωή μας ή χρησιμοποιεί ο άνθρωπος, όπως ο δημόσιος χώρος ή τα αντικείμενα χρήσης. Ζωγραφίζοντας και δημιουργώντας χαρακτικά έργα, θέλω να εκφραστώ και μέσα από δρόμους που δεν αφορούν μόνο το λεγόμενο "φιλότεχνο κοινό" που επισκέπτεται επί τούτου τις αίθουσες εκθέσεων, αλλά θέλω οι ζωγραφιές μου να αφορούν όλους τους ανθρώπους, την καθημερινή μας ζωή, τα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε, όλα όσα μας περιβάλλουν. Ετσι ζωγραφίζω κεραμικά πλακάκια με πυρόχρωμα, ή τυπώνω χαρακτικά πάνω σε πλακάκια και τα επιζωγραφίζω ψήνοντάς τα στους 1.200 βαθμούς, ζωγραφίζω φωτιστικά, διακοσμητικά πιάτα και πολλά άλλα... Αγαπημένο θέμα η φύση, και ιδιαίτερα τα πουλιά ως σύμβολο ελευθερίας».