- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Διακήρυξη, ενόψει του 25ου Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, που αρχίζει αύριο
«Παρότι ποτέ άλλοτε η ανθρώπινη εργασία δεν παρήγαγε τόσο πλούτο όσο σήμερα, στα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο του ΕΚΑ, η θέση των εργαζομένων της Αθήνας», εκτιμά η ΔΑΣ στη διακήρυξή της και προσθέτει: «Το εργατικό λαϊκό κίνημα με τη δράση του, δεν κατάφερε να σταματήσει τη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων, να αντεπιτεθεί και να αποσπάσει. Οι αγώνες που ξετυλίχτηκαν είχαν αποσπασματικό χαρακτήρα και σε αρκετές περιπτώσεις λαθεμένο προσανατολισμό».
Στην παραπάνω πραγματικότητα, επισημαίνει η ΔΑΣ, οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ που αποτελούν την πλειοψηφία στις διοικήσεις της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ (το οποίο είναι το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας) έχουν γυρίσει πεισματικά την πλάτη. «Η ανάπτυξη των αγώνων - η ταξική πάλη - έχουν εγκαταλειφθεί ακόμα και ως όρος. Ο σεβασμός και η προστασία της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, η λελογισμένη και σε αποδεκτά όρια σύγκρουσης, η συνδιαλλαγή με τους εργοδότες, η διαφύλαξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, η εύνοια προς κάποιον από τους διαχειριστές του καπιταλισμού ήταν και είναι χρόνια τώρα οι προτεραιότητες για την πλειοψηφία του ΕΚΑ, της ΓΣΕΕ κλπ.», σημειώνει.
«Η συμβιβασμένη αυτή ελίτ, συνεχίζει η ΔΑΣ, φέρνει τεράστια ευθύνη για τα σημερινά μεροκάματα, μισθούς και συντάξεις, τη χειροτέρευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε Παιδεία, Υγεία, Πολιτισμό και Αθλητισμό, των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Τα "διεκδικητικά" τους πλαίσια δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Είναι κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του».
Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση και σε μια περίοδο έντασης και όξυνσης της επίθεσης του μεγάλου κεφαλαίου στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, σημειώνει στη συνέχεια η ΔΑΣ, ήταν ιδιαίτερα σημαντική η δράση και οι αγώνες που οργάνωσε το ΠΑΜΕ που ο συνδυασμός αποτελεί βασικό του τμήμα. Οι αγώνες αυτοί, τονίζει, συνέβαλαν αποφασιστικά στην αντίσταση στις αντεργατικές πολιτικές, στη διεκδίκηση των αιτημάτων των εργαζομένων, ζωντάνεψαν την ελπίδα της εργατικής τάξης για διέξοδο και προοπτική.
«Η ταξική ενότητα, ο ταξικός αγώνας είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους», επισημαίνει η ΔΑΣ, δείχνοντας το δρόμο στους εργαζόμενους της Αθήνας και δηλώνει ξεκάθαρα: «Απορρίπτουμε τη μοιρολατρία και την υποταγή. Τις λογικές της συναίνεσης, του "κοινωνικού διαλόγου", της ταξικής συνεργασίας, τις θεωρίες περί "ρεαλισμού" που οδηγούν στην αποδοχή της βαρβαρότητας του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος. Συγκρουόμαστε με τις λογικές του συμβιβασμού, του σύγχρονου ραγιαδισμού». Ταυτόχρονα, προτάσσει στους εργαζόμενους τον αγώνα, για να διεκδικήσουν μεροκάματα, μισθούς και συντάξεις που να καλύπτουν τις ανάγκες τους, πλήρη σταθερή εργασία, 7ωρο-35ωρο-5ήμερο, ουσιαστική προστασία των ανέργων, δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, δημόσια δωρεάν Παιδεία - Υγεία, υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών.
Στην προσφυγή της κυβέρνησης κατά της απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου που ζητά την επιστροφή των αναδρομικών από το χαράτσι των συντάξεων υπέρ του Λογαριασμού Αλληλεγγύης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΛΑΦΚΑ) παραπέμπουν οι χτεσινές πληροφορίες που διέρρεαν από το υπουργείο Οικονομικών ότι θα προωθηθεί νομοθετική ρύθμιση για την επιστροφή των αναδρομικών από το 2001, σε περίπτωση που το Ελεγκτικό Συνέδριο γνωμοδοτήσει θετικά.
Ηδη όμως το Α' Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου μετά από αίτηση του Συνταξιούχου Βασίλη Γούλα (συνταξιοδοτήθηκε τον Οκτώβρη του 2000) αποφάσισε αφενός την κατάργηση της εισφοράς 1-5% των συντάξεων υπέρ του ΛΑΦΚΑ, αλλά και την επιστροφή των αναδρομικών από 1.1.2001 ύστερα από προσφυγή σε αυτό συνταξιούχου του Δημοσίου. Με βάση αυτή την απόφαση το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι υποχρεωμένο μέσα σε ένα χρόνο να καταβάλει τα αναδρομικά, εφόσον δεν κάνει προσφυγή το υπουργείο Οικονομικών.
Οι χτεσινές όμως πληροφορίες οδηγούσαν στην προσφυγή της κυβέρνησης κατά της αρχικής απόφασης, καθώς ανέφεραν ότι οι όποιες εξελίξεις δεν αναμένονται νωρίτερα από μια διετία (καθώς τόσο πάνω - κάτω θα απαιτήσει η επανάκριση της αίτησης του συνταξιούχου που δικαιώθηκε).
Αυτές οι πληροφορίες έρχονται να συμπληρώσουν την ανακοίνωση του υφυπουργού Οικονομίας Π. Δούκα στις 20.4.2004 και στην οποία ανέφερε: «Τα αναδρομικά που διεκδικούνται από τους συνταξιούχους του Δημοσίου για την αιτία αυτή, θα τους καταβληθούν, εφόσον το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφασίσει θετικά με αμετάκλητη απόφασή του».
Ολες αυτές οι διαρροές στοχεύουν στην αποτροπή των συνταξιούχων να καταθέσουν αιτήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία και να διεκδικούν αφενός την κατάργηση της εισφοράς 1-5% και αφετέρου την επιστροφή των αναδρομικών από την επομένη της συνταξιοδότησής τους, όπως υπογράμμιζε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Πατσιλινάκος που κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση στις 20.4.2004 -ανήμερα δηλαδή της ανακοίνωσης του Π. Δούκα.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησης του Γ. Πατσιλινάκου (27.4.2004) ο υπουργός Εργασίας Π. Παναγιωτόπουλος επανέλαβε τη θέση της κυβέρνησης ότι η εισφορά 1-5% υπέρ του ΛΑΦΚΑ θα καταργηθεί με νομοθετική ρύθμιση από την 1.7.2004, αλλά για την επιστροφή των αναδρομικών επικαλέστηκε τη δυσκολία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για το 2004.
Ετσι λοιπόν αποκτά ιδιαίτερη σημασία η υπόδειξη των Ομοσπονδιών των συνταξιούχων να καταθέσουν οι συνταξιούχοι αιτήσεις με τις οποίες θα ζητούν την κατάργηση της εισφοράς και την επιστροφή των αναδρομικών από την επομένη της συνταξιοδότησής τους, ώστε να έχουν ένα δεδομένο σε περίπτωση αναίρεσης από την κυβέρνηση.
Θυμίζουμε ότι το χαράτσι υπέρ του ΛΑΦΚΑ επιβλήθηκε με το νόμο 2084/1992 (τον περίφημο νόμο Σιούφα) και ανανεώθηκε δυο φορές από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μέχρι την 1.1.2008. Την περίοδο 1992 - 2001 ο ΛΑΦΚΑ εισέπραξε 154 δισ. δραχμές και μετά από κάποιες παροχές παρουσίασε αποθεματικό 27,27 εκατ. δραχμές...
Θύελλα αντιδράσεων ανάμεσα στους ναύτες και γενικότερα στη ναυτεργατική οικογένεια έχει προκαλέσει η παράνομη, πραξικοπηματική, χωρίς καμία αιτιολογία ενέργεια του προέδρου της Ενωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ) Αντώνη Νταλακογιώργου, στελέχους της «Αυτόνομης Παρέμβασης», να διαγράψει από το Σωματείο τον συνδικαλιστή Δημήτρη Πανάγο, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΕΝΕΝ, εκπροσώπου του «Αγωνιστικού Συνδυασμού Ναυτών» (ΑΣΝ). Χτες έγινε στα γραφεία της ΠΕΝΕΝ μαζική παράσταση διαμαρτυρίας από ναυτεργάτες ενώ ήδη εκατοντάδες ναύτες έχουν υπογράψει υπόμνημα - καταγγελία του ΑΣΝ με το οποίο απαιτούν να ανακληθεί άμεσα η διαγραφή του συνδικαλιστή. Υπέρ του Δ. Πανάγου τάχθηκε χτες ομόφωνα και η γενική συνέλευση του Σωματείου Ναυτεργατών της πορθμειακής γραμμής Ρίου - Αντιρρίου, ενώ καταγγέλθηκε με δριμύτητα η παρανομία του Αντ. Νταλακογιώργου.
Ο Δ. Πανάγος, είναι ανάμεσα στους ναυτεργάτες που απολύθηκαν από τα υδρογραφικά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού. Πρόκειται για μια απόλυση τιμωρία για την αγωνιστική τους δράση.
Οι ναυτεργάτες καταγγέλλουν «τα φερέφωνα - όπως αναφέρεται στο υπόμνημα - των εφοπλιστών, το προεδρείο της Ενωσης Ναυτών Α. Νταλακογιώργο, Γ. Καββαδία, Β. Προβατά» και επισημαίνουν ότι «αυτή η τυχοδιωκτική ομάδα των συνδικαλιστών, που αναρριχήθηκε στο προεδρείο της Ενωσης Ναυτών και παραμένει στο σβέρκο των ναυτών, με την ωμή παρέμβαση του μηχανισμού των εφοπλιστών, του ΥΕΝ και τη στήριξη των εργοδοτικών, κυβερνητικών συνδικαλιστών ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, προχώρησε στη διαγραφή του Δ. Πανάγου στηρίζοντας την αντιδραστική απόφαση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι οποίες κρατούν σε καθεστώς εργασιακής και πολιτικής ομηρίας επί 30 χρόνια, επίτακτους τους ναυτεργάτες στα υδρογραφικά - ωκεανογραφικά καράβια, χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα».
