Στα 25 χρόνια από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία είναι αφιερωμένη η 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ, που γίνεται φέτος στις 4 - 7 Ιούλη στο Ποσείδι της Χαλκιδικής, με σύνθημα «Οχι στους πολέμους των ιμπεριαλιστών - Η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών».

Ο νεανικός θεσμός, που κλείνει φέτος 33 χρόνια ζωής, βάζει κάθε χρόνο στο στόχαστρό του βάσεις, λιμάνια και μέρη που συνδέονται με τα σχέδια και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, μέρη που μπορούν να σηματοδοτήσουν και να αναδείξουν την πάλη για τη φιλία των λαών, είτε να φέρνει τους νέους σε επαφή με λαμπρές σελίδες της Ιστορίας του λαού μας και της αντιιμπεριαλιστικής του πάλης.

Η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ αποτελεί κάθε χρόνο ένα πανελλαδικό αντάμωμα χιλιάδων νέων από όλη τη χώρα, που πλαισιώνεται από πλήθος εκδηλώσεων και κοινών δράσεων, σε συνδυασμό με τη γνωριμία με όμορφα μέρη του τόπου μας, την απόλαυση της φύσης, την ανταλλαγή κοινών εμπειριών, στόχων και ονείρων, αλλά και την απαραίτητη για τη νιότη διασκέδαση μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού.

Εκθέσεις, συζητήσεις, αθλητικές δραστηριότητες, παιχνίδια και συναυλίες περιλαμβάνονται σταθερά τα τελευταία χρόνια στο πρόγραμμα της Κατασκήνωσης, που κορυφώνεται με διαδηλώσεις και πολιτικές συγκεντρώσεις που διαλαλούν ακριβώς ότι «η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών».

Φέτος, η 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση θα φιλοξενηθεί στις εγκαταστάσεις της Πανεπιστημιακής Κατασκήνωσης Καλάνδρας, που βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες ακτές της Χαλκιδικής, στο Ποσείδι της Κασσάνδρας, σε απόσταση 120 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Οι εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης αποτελούν περιουσία του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ουσιαστικά πρόκειται για ένα θέρετρο που λειτουργεί κυρίως για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους του ΑΠΘ το καλοκαίρι.

Θεωρείται από τις πιο όμορφες περιοχές, εξαιτίας του φυσικού της κάλλους, καθώς απλώνεται σε μια έκταση 135 στρεμμάτων πευκόφυτου δάσους, που καταλήγει σε μια από τις πιο ωραίες και καθαρές θάλασσες.

Διαθέτει γήπεδο ποδοσφαίρου, γήπεδο μπάσκετ και θερινό σινεμά, που προβλέπεται να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο της αντιιμπεριαλιστικής συνάντησης.

Φέτος συμπληρώνονται 25 χρόνια από τον ανελέητο βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ επί 78 μέρες στη Γιουγκοσλαβία. Εναν πραγματικά βρώμικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη γειτονική χώρα, στο πλαίσιο της διαδικασίας διαμελισμού της. Σε αυτήν την επέτειο είναι αφιερωμένη η 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ, και αξίζει να ανατρέξουμε στα γεγονότα της εποχής και εκείνες τις μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές - αντιπολεμικές διαδηλώσεις στη χώρα μας, με συμμετοχή πλήθους νεολαίας και λαού.

Με την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για τα Βαλκάνια τη δεκαετία του '90, με έναν γύρο διαδοχικών πολέμων, εξαιτίας ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που προϋπήρχαν, αλλά και των νέων αναδυόμενων ανταγωνισμών με επίκεντρο τη διανομή των νέων αγορών που άρχισαν να διαμορφώνονται. Σενάρια περί «μεγάλης Αλβανίας», εκκαθάριση των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο, θέματα ανεξαρτησίας κρατών - προτεκτοράτων κ.λπ. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ ανέλαβαν να χαράξουν καινούργια σύνορα, επενέβησαν απροκάλυπτα στην περιοχή και επιδίωξαν «διευθετήσεις διαφορών» στο Αιγαίο... Με απίστευτο κυνισμό πραγματοποίησαν την επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999, σκορπίζοντας τον θάνατο και την καταστροφή.

Ισοπεδώθηκαν υποδομές, σχολεία και νοσοκομεία, τηλεοπτικοί σταθμοί, ακόμα και πρεσβείες τρίτων χωρών. Χρησιμοποιήθηκαν βόμβες διασποράς και για πρώτη φορά απεμπλουτισμένου ουρανίου. ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ έριξαν 31.000 τέτοια βλήματα, που αντιστοιχούν σε 10 τόνους αυτού του επικίνδυνου υλικού, ενώ η Γιουγκοσλαβία χρησίμευσε ως εργαστήριο για τις επεμβάσεις που ακολούθησαν.

Απέναντι σ' αυτήν τη φρίκη ο ελληνικός λαός και η νεολαία στάθηκαν τότε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας! Εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον λαό της Γιουγκοσλαβίας με εκατοντάδες, καθημερινές διαδηλώσεις, πορείες και συναυλίες διαμαρτυρίας, με το κλείσιμο του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, με μπλοκάρισμα των δρόμων, των σιδηροδρόμων και των συνόρων που οδηγούσαν τα δολοφονικά στρατεύματα του ΝΑΤΟ εκεί, καταφέρνοντας επιβράδυνση της προώθησης των ΝΑΤΟικών δολοφόνων για μήνες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ίδιων των ΝΑΤΟικών επιτελείων.

Στις 24 Μάρτη 1999, πρώτη μέρα του πολέμου, η ΕΕΔΥΕ συνδιοργανώνει με το Συντονιστικό Σωματείων της Αθήνας μεγάλο αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στην πλατεία Κάνιγγος, και ακολουθεί πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Μία μέρα μετά γίνεται στη Θεσσαλονίκη μεγάλη φιλειρηνική πορεία που καταλήγει έξω από το λιμάνι της πόλης.

Αυτή ήταν η αρχή μιας συνεχούς και κλιμακούμενης λαϊκής και νεανικής κινητοποίησης, που εκφραζόταν σχεδόν σε καθημερινή βάση στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της χώρας. Η λυσσασμένη αντίδραση του αστικού κράτους στις μαζικές κινητοποιήσεις εναντίον των βομβαρδισμών, στην αλληλεγγύη στον λαό της Γιουγκοσλαβίας, εκδηλώνεται με άγρια καταστολή πολλών από εκείνες τις διαδηλώσεις.

Οργανώνονται πολύμορφες κινητοποιήσεις, κρατώντας στην πρώτη γραμμή τα αντιπολεμικά αισθήματα του λαού, όπως εκείνη στις 30 του Μάρτη, όπου η ΕΕΔΥΕ και η Νεανική Δράση για την Ειρήνη διοργανώνουν την «αγρύπνια ειρήνης», όπως ονομάστηκε η περικύκλωση της πρεσβείας των ΗΠΑ από τις 8 το βράδυ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Αλλεπάλληλες συνεχίστηκαν οι διαδηλώσεις λαού και νεολαίας στην Ελλάδα, με αντιιμπεριαλιστικές πορείες στην αμερικάνικη πρεσβεία. Αλλεπάλληλοι οι αποκλεισμοί του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, που είχε μετατραπεί από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, καθώς εκεί έφταναν τρένα και φάλαγγες φορτηγών με πλοία. Αλλά και άλλες διαδηλώσεις και αποκλεισμοί, όπως η περικύκλωση βάσεων στον Αραξο, στο Ακτιο κ.λπ.

Αξίζει να θυμίσουμε το χαρακτηριστικό περιστατικό στις 29 Απρίλη 1999, όταν εν μέσω πολέμου οι αγωνιστές κατάφεραν να μπερδέψουν και να αποπροσανατολίσουν μια φάλαγγα από 113 ΝΑΤΟικά φορτηγά, και αντί να πάνε στους Ευζώνους μπήκαν κι έκοβαν βόλτες ...στη Λαχαναγορά της Θεσσαλονίκης, δεχόμενα την «περιποίηση» των μανάβηδων με λαχανικά και ζαρζαβατικά!

Οπως αξίζει να θυμίσουμε και την περήφανη στάση νέων στρατευμένων, ναυτών που υπηρετούσαν τη θητεία τους στο αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής», το οποίο στάλθηκε στην εμπόλεμη ζώνη υπό τις διαταγές του ΝΑΤΟ, εκείνοι όμως με δημόσιες επιστολές τους δήλωσαν ότι αρνούνται τη συμμετοχή τους στην αποστολή. Στις 18 Απρίλη, μέρα απόπλου του αντιτορπιλικού, χιλιάδες νέοι με κόκκινες σημαίες διαδήλωναν έξω από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, δηλώνοντας τη συμπαράστασή τους στους ναύτες και απαιτώντας καμία συμμετοχή, «κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία».

Παρά το σταμάτημα των βομβαρδισμών, η Γιουγκοσλαβία μετρούσε τις πληγές της και τα Βαλκάνια συνέχιζαν να είναι «καζάνι που βράζει».

Ετσι, σ' αυτήν την υπόθεση αφιερώθηκε και το 8ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ, που έγινε στις 9 - 11 Ιούλη 1999 και κατασκήνωσε στην παραλία Γρίτσα του Λιτοχώρου, ένα από τα μέρη όπου ξεφόρτωναν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις για να κατευθυνθούν μέσω των συνόρων και να μακελέψουν τον γειτονικό λαό. Η κατασκήνωση της ΚΝΕ σήμανε τότε ένα τριπλό νεανικό μπλόκο στον πόλεμο και στον ιμπεριαλισμό, με συμβολικό αποκλεισμό, παράλληλα, των συνόρων στο φυλάκιο των Ευζώνων και διαδήλωση - αποκλεισμό στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Οι διαδηλώσεις στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα συνεχίζονται και το φθινόπωρο και κορυφώνονται τον Νοέμβρη, με αφορμή την προκλητική επίσκεψη του αρχιμακελάρη Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και τη μετατροπή της Αθήνας σε αστυνομοκρατούμενη πόλη. Ενα λαϊκό δικαστήριο τον δικάζει για τα φριχτά εγκλήματα και τις σφαγές αμάχων που βαφτίζονται «παράπλευρες απώλειες» στη Γιουγκοσλαβία, και χιλιάδες λαού ξεχύνονται στους δρόμους σε ένα τεράστιο συλλαλητήριο τη μέρα της επίσκεψης, που παρά το άγριο χτύπημα και το ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσαν οι δυνάμεις καταστολής, δεν μπόρεσαν να σβήσουν τον απόηχό του.