Καπνός... πρώτες νότες εισαγωγής... και τα χέρια σηκώνονται ψηλά! Φωνές, παλμός, συναυλιακός χαμός: Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ το βράδυ της Πέμπτης και δίνει... «Χαιρετίσματα στην εξουσία»! Ο Βασίλης που πέρσι γιόρτασε τα 50 χρόνια του στο τραγούδι, γιορτάζει φέτος μαζί μας τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ.

«Γεια σας για 50ή φορά! Καλώς ήρθατε! Βλέπω πολλούς καινούργιους! Αυτό είναι πολύ καλό για την ΚΝΕ, γιατί βλέπω νέα παιδιά... Φοβάμαι ότι πρέπει να ξανασυστηθώ», είπε αρχίζοντας να τραγουδάει τη «Σφεντόνα».

«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ζω με έναν φόβο», συνέχισε και ανέφερε τον φόβο του για τις πανελλαδικές εξετάσεις, με αφορμή τον οποίο αφιέρωσε όλες τις καλοκαιρινές του συναυλίες σε εκείνους που απέτυχαν στις εξετάσεις λέγοντάς τους πως ίσως είναι για καλό, για να βρουν την κλίση τους... και ακολούθησε το «Φοβάμαι».

Εισαγωγή πριν πει «Το μεγάλο μπουμ» έκανε λέγοντας ότι «ο Τρίτος Παγκόσμιος που φοβόμασταν ήδη άρχισε, άρχισε με τη γενοκτονία της Παλαιστίνης, όπου ο Νετανιάχου μαζί με ΗΠΑ και ΕΕ σφαγιάζει γυναίκες και παιδιά».

«Μικρές νοθείες»... «Κουρσάρος»... «Ασπρη καμπαρντίνα»... σολαρίσματα στα ντραμς... και η συναυλία συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση, με αμείωτο παλμό! Καπνογόνα ασταμάτητα και... «αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει», γιατί... «Ερνέστο Τσε Γκεβάρα τον έλεγαν και Νίκο Μπελογιάννη τον έλεγαν και Παύλο Φύσσα τον έλεγαν», όπως είπε ο Βασίλης... πριν επισημάνει ότι «είναι όμορφα απόψε που ξανανταμώσαμε και μάλιστα είμαστε και πιο πολλοί, γι' αυτό είναι όμορφα που αρμενίζουμε παρέα», για να παρεμβληθεί το σύνθημα του κοινού: «Αυτοί σκοτώσαν Λαμπράκη, Μπελογιάννη, φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».

«Είμαστε χαρούμενοι που το Φεστιβάλ μας και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου βαδίζουν πλάι πλάι... Δεν είναι τυχαίο που όταν ανακοινώνεται το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, στις αρχές του καλοκαιριού, οι νέοι ψάχνουν να βρουν ποια μέρα είναι η συναυλία του Βασίλη... Πάντα γνήσιος με ενθουσιασμό και ενέργεια που ταιριάζει στο Φεστιβάλ μας και ελπίζουμε η συναυλία του να είναι στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ μας για πολλά χρόνια ακόμη», δήλωσε η ΚΝΕ όταν στη σκηνή ανέβηκε ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, και πρόσφερε στον Βασίλη ένα αναμνηστικό για τα 50 χρόνια παρουσίας του στο Φεστιβάλ.

«Συγκινήθηκα γιατί στο 1ο Φεστιβάλ στου Ζωγράφου τραγούδησα μαζί με τον Μάνο τον Λοΐζο στο ίδιο πάλκο αυτό το τραγούδι», είπε αμέσως μετά ο Βασίλης ερμηνεύοντας τον «Τρίτο Παγκόσμιο»...

Και η νύχτα έγινε μέρα με παλαιστινιακές μαντίλες να ανεμίζουν πλάι σε κόκκινες σημαίες...

Και σειρά παίρνουν όλα τα τραγούδια που αγαπήσαμε... «Βικτώρια», «Πριν το τέλος», «Δεν υπάρχω», «Γουίλι», «Εφηβα γεράκια»... Και το τέλος σήμανε τραγουδώντας όλοι μαζί «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ». Και το ραντεβού ανανεώθηκε: Στο 51ο θα αρμενίζουμε παρέα!