Γρηγοριάδης Κώστας

Το καλοκαιράκι μάς έχει αφήσει γεια και τη θέση του πήρε το φθινόπωρο. Σε λίγες μέρες, μας αποχαιρετά η Παραολυμπιάδα και, στο μεταξύ, μας τελείωσε η Εκθεση της Θεσσαλονίκης, εν μέσω πτώσεων ελικοπτέρων και της μπόχας, που αναδύθηκε από τις μίζες, την κομματικοποίηση του στρατού και του κρατικού μπάχαλου, που (εδώ και χρόνια) καλά κρατεί. Ομως, η μπόχα δε συμπεριλαμβάνει μόνον οικονομικά (και πολιτικά) σκάνδαλα, αλλά και περιβαλλοντικά, τα οποία εξαφανίζονται μέσα σε μονόστηλα ή σε δευτερόλεπτα που τους αφιερώνουν (αν κάνουν τον κόπο) τα κανάλια.

Δειγματοληπτική έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε σε ψύκτες νερού, έδειξε ότι το 6% από αυτούς ήταν άκρως επικίνδυνοι, εξαιτίας του καδμίου (το οποίο περνούσε από ηλεκτροκολλήσεις, σε συγκεκριμένο σημείο) στο νερό που πίνουμε από αυτούς. Να επισημάνουμε την ύπαρξη τουλάχιστον 120.000 ψυκτών, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται σε σχολεία, νοσοκομεία και στρατιωτικά κέντρα. Δηλαδή, σε άκρως ευαίσθητα σημεία με χρήστες μικρά παιδιά, ασθενείς και στρατεύσιμους! Το κάδμιο ενοχοποιείται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, για καρκινογενέσεις και άλλες σοβαρότατες και ανίατες ασθένειες. Το ζήτημα που εγείρεται και δεν έχει απαντηθεί δεν πρέπει να εντοπιστεί στον ακριβή αριθμό των επικίνδυνων ψυκτών, αλλά στο πώς επιτράπηκε η χρήση τους, χωρίς προηγουμένως να γίνουν οι απαραίτητοι προληπτικοί έλεγχοι. Στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, η περιβαλλοντική βαρβαρότητα βρίσκει την πλήρη της έκφραση (και δικαίωση), αφανίζοντας ζωές και πλουτίζοντας τους πάσης φύσεως επιτήδειους (και διαπλεκόμενους) επιχειρηματίες. Θα αναζητηθούν, άραγε, ευθύνες, ή άλλη μια τόσο σημαντική υπόθεση θα καταλήξει στα συρτάρια των υπευθύνων;

Βενζόλιο, οξείδια του αζώτου, όζον και αιωρούμενα σωματίδια είναι το φονικό κοκτέιλ που απλώνει το δίχτυ του πάνω από την Αθήνα. Οι τιμές του πρώτου κάνουν limit up (μαζί με τις μετοχές της ΔΕΗ), τα δεύτερα προσομοιάζουν με τις μετοχές των τραπεζών (βαριά χαρτιά και σταθερά), ενώ τα σωματίδια, ως δεινοί ορειβάτες, έπιασαν και τις βουνοκορφές της Πεντέλης (μόνο που δε μάθαμε αν έβαλαν και κάποιο σημαιάκι στην κορυφογραμμή, ως είθισται). Πώς μεταφράζονται τα παραπάνω, σύμφωνα πάντα με επιστημονικές ανακοινώσεις; Λευχαιμίες, καρδιοπάθειες και πολλές μορφές αλλεργιών. Η αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων, η κακή συντήρηση των καταλυτών και το έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα είναι οι βασικότερες συνιστώσες του σημερινού νέφους. Η πόλη πνίγεται και κανείς δε φαίνεται πρόθυμος να πει τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη. Να προειδοποιήσει τους πολίτες, να πάρει μέτρα, να επιβάλει (αν χρειάζεται) κυρώσεις. Τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα για να θιγούν οι εταιρίες αυτοκινήτων (εισαγωγείς), οι εταιρίες πετρελαίου και ελαστικών.Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι την επομένη της μέρας που δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία για το νέφος «γιορτάζαμε» τη Μέρα Χωρίς Αυτοκίνητα...

Αρχές της βδομάδας αμέτρητοι - πνιγμένοι - αρουραίοι έκαναν την εμφάνισή τους στα νερά της παραλίας της Θεσσαλονίκης, προς μεγάλη έκπληξη των τουριστών και των πρωτοετών φοιτητών που βρίσκονται προς αναζήτηση στέγης (οι παλαιότεροι διέθεταν προηγούμενη εμπειρία, έστω και μικρότερης κλίμακας). Τον καμβά συμπλήρωναν άχρηστα και δύσοσμα αντικείμενα στον, κατά τα άλλα, «καθαρό» Θερμαϊκό! Το φαινόμενο επαναλαμβάνεται με κάθε ισχυρή βροχόπτωση, εμφανίζοντας διακυμάνσεις ως προς την έκταση και την ...ποικιλία του περιεχομένου του. Το δίωρο μπουρίνι της προηγούμενης Παρασκευής μετέτρεψε τους δρόμους της «πρωτεύουσας των Βαλκανίων» σε ποταμούς, πακέτο με τις διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η ισχυρή Ελλάς του Σημιτιστάν και το επανιδρυθέν κράτος της ΝΔ αποδεικνύουν το γελοίο και επικίνδυνο του δικομματικονεοφιλελευθερισμού και την αναγκαιότητα της ενδυνάμωσης του Λαϊκού Μετώπου, ως της μόνης δύναμης που μπορεί να αντιπαλέψει τις εφαρμοζόμενες πολιτικές (και τις επιπτώσεις τους).

Μπορεί σε άλλα σημεία οι βροχές να συνοδεύονται με πλημμύρες και ...αρουραίους, αλλού, όμως, αποτελούν τη μοναδική λύση. Ο λόγος για τη λίμνη Κορώνεια, της οποίας το οικοσύστημα κινδυνεύει με οριστική κατάρρευση, λόγω της έλλειψης υδάτινων πόρων. Από τη μια η υπεράντληση των νερών, από την άλλη η κατάχρηση των αγροχημικών (που απολήγουν στη λίμνη) και οι παράνομες παρακείμενες χρήσεις γης έχουν φέρει την κατάσταση σε οριακό επίπεδο. Οχι πως δεν υπήρξαν στο παρελθόν καταγγελίες και υποδείξεις για την αλλαγή πλεύσης και τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων. Αλλά όλες κατέληγαν στον κάλαθο των αχρήστων από τους «οικολόγους» του καθεστώτος ΠΑΣΟΚ (με τη σιωπή και συνενοχή της ΝΔ, για να μην ξεχνιόμαστε). Σήμερα όλοι εκφράζουν την «αγωνία» τους και υπόσχονται δράσεις για τη σωτηρία της λίμνης. Θάβουν το νεκρό και μετά τον κλαίνε...Το ζήτημα είναι πότε θα θάψουμε τον πράσινο και γαλάζιο νεοφιλελευθερισμό οριστικά και αμετάκλητα...

(σ.σ. η σειρά των κειμένων για τα ανοιχτά οικολογικά προβλήματα που ξεκίνησε πριν από δυο βδομάδες θα συνεχιστεί στο επόμενο φύλλο).