Οι μειώσεις μισθών, οι απολύσεις και οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις «ανθούν» στο Μουσείο Μπενάκη, της ...προβεβλημένης «ναυαρχίδας» της ιδιωτικοοικονομικής διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, ΝΠΙΔ, επιχορηγούμενου από το κράτος.

Οπως προκύπτει με ανακοίνωση του Συλλόγου Προσωπικού του μουσείου, τον Ιούλη του 2011, «με την υπογραφή διετούς ισχύος Επιχειρησιακής Σύμβασης, οι αποδοχές του προσωπικού μειώθηκαν κατά 20%». «Παράλληλα, η διοίκηση του μουσείου προχώρησε σε απολύσεις 30 συναδέλφων, οι οποίες μαζί με την αποχώρηση 9 ακόμη εργαζομένων (λήξη συμβάσεων, συνταξιοδοτήσεις), μείωσαν σημαντικά το κόστος μισθοδοσίας. Παρόλα αυτά, το Μάη του 2012, η διοίκηση έθεσε μονομερώς το προσωπικό σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας για 8 μήνες, με την αντίστοιχη μείωση των αποδοχών (-20% επιπλέον). Πριν συμπληρωθούν δύο μήνες από την εφαρμογή του μέτρου, το οποίο κατά κανόνα εφαρμόζεται, με στόχο την αποφυγή απολύσεων, η διοίκηση απέλυσε 10 συναδέλφους, χωρίς καμία διαβεβαίωση πως αυτές οι απολύσεις θα είναι οι τελευταίες».

Ο Σύλλογος εκφράζει τη «λύπη», την «αγανάκτηση» και αλληλεγγύη του στους απολυμένους, καθώς και την «αγωνία μας για το μέλλον του ιδρύματος». Η ανακοίνωση δεν κάνει λόγο για κινητοποιήσεις, παρότι, όπως αναφέρεται, οι απολύσεις ξεκίνησαν πριν ένα χρόνο. Παρεμπιπτόντως, τότε, πρώτος ο «Ρ» αποκάλυψε τι συνέβαινε στο μουσείο, προσθέτοντας ότι, σύμφωνα με πληροφορίες του - που δεν διαψεύστηκαν - το μουσείο ήταν πελάτης της αμερικανικής εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων BCG, η οποία δίνει, προφανώς και ... «συμβουλές» για «νοικοκύρεμα» της «επιχείρησης», που διαχειρίζεται συλλογές με πάνω από 40.000 αντικείμενα από την αρχαιότητα μέχρι και τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά και αρχειακές συλλογές. Ολος αυτός ο πλούτος αποτελεί τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς του ελληνικού λαού.

Οι εργαζόμενοι θεωρούν ότι αυτά που υφίστανται είναι αποτέλεσμα της κρίσης, ενώ, στην πραγματικότητα, είναι μέτρα που χτυπούν το σύνολο των εργαζομένων, σε κάθε κλάδο, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση. Λένε, λοιπόν, ότι «στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η χώρα, το Μουσείο Μπενάκη, Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, Ιδρυμα με πανελλήνια και διεθνή ακτινοβολία, πλούσια εκθεσιακή, ερευνητική και εκδοτική δραστηριότητα, μεγάλη επισκεψιμότητα και πολλαπλά αναγνωρισμένη συμβολή στον πολιτισμό, δυστυχώς υφίσταται με οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης».

Θυμίζουμε, όμως, ότι ο σύλλογός τους προχώρησε σε κινητοποιήσεις και την προ κρίσης περίοδο, τότε που οι ελληνικές αστικές κυβερνήσεις «πανηγύριζαν» για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τον Απρίλη του 2002, λοιπόν, οι εργαζόμενοι του μουσείου προχώρησαν σε 24ωρη απεργία, διαμαρτυρόμενοι για τους «μισθούς πείνας», όπως τους χαρακτήριζαν, και αφού η διοίκηση προσπαθούσε επί επτά μήνες να κερδίσει χρόνο και τελικά απάντησε ότι «τα πενιχρά οικονομικά του Ιδρύματος δεν επιτρέπουν αυξήσεις».

Σήμερα, η διοίκηση επικαλείται τους ίδιους λόγους, συν την κρίση και τη μείωση των επιχορηγήσεων από το ΥΠΠΟ. Μάλιστα, σε χτεσινή του συνέντευξη στην «Αυγή», ο διευθυντής του μουσείου, Α. Δεληβοριάς, είπε ότι «είναι ζήτημα» αν θα καταβληθούν οι μισθοί του Ιούλη και προειδοποίησε ότι «μπορεί να χρειαστεί να απολυθούν κι άλλοι», μέχρι και ότι «μπορεί να χρειαστεί να κλείσει το μουσείο».

Ολα αυτά επιβεβαιώνουν και υπογραμμίζουν το γεγονός ότι τα μουσεία δεν μπορούν και δεν πρέπει να λειτουργούν σαν «μαγαζιά», αλλά να αποτελούν αμιγώς δημόσια περιουσία και να λειτουργούν προς όφελος του λαού και της επιστημονικής έρευνας, έξω από και σε αντίθεση με κάθε επιχειρηματική - εμπορευματική διαχείριση και δραστηριότητα, τόσο των ίδιων ως οργανισμών, όσο και της πολιτιστικής κληρονομιάς την οποία προστατεύουν και προβάλλουν και η οποία αποτελεί αναπαλλοτρίωτη ιδιοκτησία του ελληνικού λαού. Και οι εργαζόμενοι στην πολιτιστική κληρονομιά πρέπει να ξεπεράσουν την ψευδαίσθηση ότι η «επιχειρηματική» διαχείρισή της και η απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα της θα είναι προς όφελος δικό της και δικό τους. Γίνεται επιτακτική η ανάγκη να αποκρουστεί ενιαία με όλους τους εργαζόμενους η κοινή επίθεση του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς.

«GIOVANNI GABRIELI a Sacred Concert», τιτλοφορείται η σημερινή (8.30μμ) συναυλία στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγιαννάκης» (Διογένους 1-3, στην Πλάκα, 210.3250198, 3254.119, 3254.129). Με αφορμή τα 400 χρόνια από το θάνατο του συνθέτη Τζιοβάνι Γκαμπριέλι (1612-2012), μια δυνατή σύμπραξη μουσικών από το Βέλγιο, την Κροατία και την Ελλάδα, εμφανίζεται στην Αθήνα, στη Σύρο και στην Τήνο. Ο διεθνώς καταξιωμένος Βέλγος τρομπετίστας Jeroen Berwaerts, πρώην μέλος του θρυλικού συγκροτήματος «Canadian Brass», νυν μέλος του περίφημου κουιντέτου «Stockholm Brass», οι χάλκινοι πνευστοί από την Κροατία, Ivan Bosnjak (τρομπόνι), και Zeljko Kertez (τούμπα), κορυφαίοι μουσικοί της ορχήστρας «Croatian Νational Theatre», μέλη του «Busina Brass Quintet» και οργανωτές του «Zagreb Brass Festival» και το σύνολο χάλκινων πνευστών «Hellenic Brass», το οποίο αποτελείται από κορυφαίους μουσικούς ελληνικών κρατικών ορχηστρών, ενώνουν τις δυνάμεις τους και παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στο διάσημο συνθέτη. Είσοδος 10 ευρώ.

Η ίδια συναυλία θα πραγματοποιηθεί αύριο (8μμ) στο 2ο Δημοτικό Σχολείο, Χώρα Τήνου (είσοδος ελεύθερη) και μεθαύριο (9.15μμ) στο αρχοντικό Τσιροπινά, Ποσειδωνία Σύρου (είσοδος 7 ευρώ).

ΜΕ ΜΙΑ «ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ» του Μάνου Χατζιδάκι με την τζαζ, εγκαινιάζει (12/7, 9μμ) το Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1, Κολωνάκι) βραδιές (κάθε Πέμπτη) με μουσικά σύνολα. Η πρώτη βραδιά, με το κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή, είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στον Μ. Χατζιδάκι. Πρόκειται για μια τζαζ προσέγγιση της μουσικής του μεγάλου συνθέτη. Το κουιντέτο αποτελούν οι: Δημήτρης Καλαντζής (πιάνο), Τάκης Πατερέλης (άλτο σαξόφωνο), Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομπέτα και φλούγκελχορν), Αλέξανδρος - Δράκος Κτιστάκης (τύμπανα) και Γιώργος Γεωργιάδης (κοντραμπάσο). Πληροφορίες: 210-3671030.