Associated Press

H Κούβα δεν είναι μόνη πια και οι ΗΠΑ βλέπουν «άξονα»

«Μία περίοδος που χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη των κινημάτων σε όλη τη Λατινική Αμερική, όπως φάνηκε εξάλλου και κατά τις Συνόδους του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ που έγιναν τα πρώτα χρόνια στο Πόρτο Αλέγκρε. Κινήματα που έχουν στόχο την αλλαγή και μετασχηματισμό των κοινωνιών των χωρών τους και κυρίως την αντίσταση των λαών της Λατινικής Αμερικής, για άλλη μια φορά, στην επέλαση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, μετά από μια περίοδο που σημαδεύτηκε με την επέμβαση στη Γρενάδα, το βρώμικο πόλεμο στη Νικαράγουα κ.ά.», θα τονίσει ο Ολιβερ Γουικένφρεντ. Ενώ ο Νταβίντ Βελάσκες θα συμπληρώσει ότι η επέλαση αυτή, στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, επιχειρείται κυρίως με την προώθηση της δημιουργίας της Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής (FTAA-ALCA) μετά τη λαίλαπα της επιβολής του μοντέλου της ελεύθερης αγοράς, που επέφερε την καταστροφή των τοπικών και περιφερειακών οικονομιών και κατά συνέπεια κοινωνιών. «Αυτές οι καταστροφές, η εξαθλίωση, η πείνα είναι που οδήγησαν στη συνειδητοποίηση και μετέπειτα στη ριζοσπαστικοποίηση των λαών της Λατινικής Αμερικής».

Associated Press

Κόκκινο, το χρώμα της επανάστασης...

«Αρχικώς ανακοίνωσαν ότι συλλέχτηκαν 3.600.000 υπογραφές, νούμερο που ξεπερνά κάθε προσδοκία, ακόμη και των ίδιων. Εντούτοις, η νομιμότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε εκ μέρους της Coordenadora Democratica είναι κάτι παραπάνω από αμφισβητήσιμη. Υπήρξαν δεκάδες καταγγελίες σχεδόν από όλες τις πόλεις όπου στήθηκαν οι κάλπες για διπλοεγγραφές ή εκβιαστική και αναγκαστική προσέλευση, δηλαδή με άλλα λόγια περί νοθείας κατά τη διενέργεια του δημοψηφίσματος εκ μέρους της αντιπολίτευσης. Ουσιαστικά οι υπογραφές που κρίθηκαν νόμιμες για να κατατεθούν στο Ανώτατο Εκλογικό Δικαστήριο δε φθάνουν το 1.900.000» θα τονίσει ο Ολιβερ Γουικένφρεντ, συμπληρώνοντας ότι «αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά είναι ότι παρά το γεγονός αυτό, ο φετινός Δεκέμβρης, σε αντίθεση με το παρελθόν, εάν ειδικά θυμηθεί κανείς τα γεγονότα που έλαβαν χώρα ακριβώς ένα χρόνο πριν, ήταν εξαιρετικά ήρεμος. Η αιτία; Η χρονιά αυτή είναι, χρονιά εκλογών. Τοπικές εκλογές και εκλογές για τα περιφερειακά Κοινοβούλια, που θα κρίνουν όμως μεγάλο τμήμα των μεταρρυθμίσεων που προωθούνται από το νέο Σύνταγμα. Ετσι, η προσπάθεια αυτής της αντιπολίτευσης δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία ακόμη προσπάθεια δημιουργίας των συνθηκών αναταραχής και συνάμα προετοιμασίας για τη μάχη που έρχεται. Αυτή, της προσεχούς εκλογικής αναμέτρησης, τον Ιούνη και τον Ιούλη. Η καμπάνια όμως έχει ήδη αρχίσει εδώ και τέσσερις μήνες...».

Προβοκάτσιες κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, όπως τις είδε η κάμερα του BBC

Associated Press

Διαρκής κινητοποίηση και επαγρύπνηση

-- Εντούτοις κανείς δεν μπορεί, παρά να παρατηρήσει μία υφιστάμενη διχοτόμηση της κοινωνίας της Βενεζουέλας, ενώ ουκ ολίγοι παρατηρούν ότι η κυβέρνηση Τσάβες έχει χάσει τη μεσαία τάξη...

-- Ο.Γ.: Αυτή η διχοτόμηση για την οποία κάνατε λόγο είναι γεγονός. Ή καλύτερα ήταν πραγματικότητα. Ηταν μία τεράστια πρόκληση για την κυβέρνηση Τσάβες και μεγάλο τμήμα των δυνάμεών μας, δηλαδή όλων των δυνάμεων που στηρίζουν την μπολιβαριανή επανάσταση. Η πάλη μας επικεντρώθηκε στη σωστή ενημέρωση, στην αντιμετώπιση της πλύσης εγκεφάλου και χειραγώγησης της συνείδησης και τη διεύρυνση της λαϊκής βάσης υποστήριξης. Επίσης, στην αντιμετώπιση διαφόρων προβοκατσιών που επιχειρούνται από διάφορα τμήματα της αντιπολίτευσης, αλλά και στην προσπάθεια αντιμετώπισης της στρατικοποίησης της κοινωνίας μας, που ενδεχομένως οδηγούσε σε επικίνδυνες ατραπούς. Τα αποτελέσματα είναι ορατά και φάνηκαν κατά την εκτίμησή μας και στην εκστρατεία για τη διενέργεια δημοψηφίσματος.

-- Ν.Β.: Ως ένα βαθμό είναι σωστό και η εκτίμησή μας είναι ότι πρόκειται για μία σαφή εκδήλωση της ταξικής πάλης και του διαχωρισμού των ανταγωνιστικών στρατοπέδων, μεταξύ των τάξεων που εκπροσωπούν.

Από τη μία πλευρά, οι προοδευτικές δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση και η πλατφόρμα τους, που βασίζεται στην πάλη για νίκη έναντι του νεοφιλελευθερισμού και την επίτευξη της εθνικής ανεξαρτησίας και ελευθερίας. Από την άλλη πλευρά, βρίσκονται οι δυνάμεις της ολιγαρχίας και οι ελίτ, των οποίων η τύχη είναι άρρηκτα δεμένη με το σύστημα κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών και τα προνόμια των οποίων αποκτήθηκαν διά μέσου της στυγνής εκμετάλλευσης του λαού.

Ο αγώνας που δίνουμε, εκτός της ενημέρωσης και της αντιμετώπισης των κινδύνων, δηλαδή την εξουδετέρωση και απομόνωση των πεισματωδών δεξιών και αντιδραστικών τμημάτων, είναι και για την προσχώρηση στην μπολιβαριανή επανάσταση των μεσαίων στρωμάτων. Και αυτό κατά τη γνώμη μας πραγματώνεται. Γι' αυτό και η αλλαγή στάσης μεγάλου τμήματος της μεσαίας τάξης, που συνειδητοποιούν πια τι συντελείται στη χώρα και κυρίως ότι αυτό δε θα είναι εις βάρος τους, αλλά προς όφελός τους.

-- Ειδικά αναφερόμενοι στην πάλη των κομμουνιστών;

-- Ν.Β.: Διαρκής και ασίγαστη πάλη, τόσο μέσω του Επαναστατικού Συμβουλίου στο οποίο συμμετέχουμε, όσο και μέσα στη νεολαία, στους αγρότες και κυρίως στα συνδικάτα και στο λαό. Τι πρέπει να κάνουμε και τι κάνουμε; Επιγραμματικά:

1. Παλεύουμε ενάντια στην προσπάθεια αποσταθεροποίησης που επιχειρείται με την καμπάνια των υπογραφών και προσφυγής σε δημοψήφισμα προκειμένου ο πρόεδρος Ούγο Τσάβες να εκπέσει του προεδρικού αξιώματος.

2. Δίνουμε τη μάχη για τις τοπικές εκλογές.

3. Οργανώνουμε την εκστρατεία πληροφόρησης τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο για τα τεκταινόμενα και την επίθεση που εκδηλώνεται εκ μέρους των αντιδραστικών δυνάμεων.

Αντλούμε δυνάμεις κυρίως από την πρόσφατη εμπειρία μας. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η μεγάλη μάχη κατά τη διάρκεια της περσινής «γενικής απεργίας» δόθηκε μέσα στα συνδικάτα και τους εργατικούς χώρους. Μεγάλο τμήμα της μικρομεσαίας και της μεσαίας τάξης θεώρησε ότι ήταν εν ομηρία ή εγκλωβισμένο ανάμεσα στις αντιδραστικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης και τις επαναστατικές δυνάμεις. Ο αγώνας των συνδικαλιστών και των κομμουνιστών ήταν να τους κάνουμε να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται για ταξικό αγώνα και ότι η υπεράσπιση των πραγματικών τους συμφερόντων, θα γίνει μόνο εάν σταθούν με το πλευρό των δυνάμεων που παλεύουν γι' αυτά, δηλαδή τις επαναστατικές δυνάμεις.

Επίσης ένα ακόμη μέτωπο είναι η επαγρύπνηση και η υπεράσπιση της επανάστασης. Η μάχη δίδεται ώστε ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του λαού να βρίσκεται σε διαρκή επαναστατική επαγρύπνηση και κινητοποίηση. Η μάχη είναι πολύπλευρη και πολυεπίπεδη. Στους τόπους δουλιάς, μόρφωσης, ειδικά τώρα με την καμπάνια κατά του αναλφαβητισμού, κυρίως ενάντια στην προσπάθεια εξαγοράς ψήφων και συνειδήσεων, με τις χιλιάδες δολάρια που έχουν πλημμυρίσει τη χώρα. Τεράστια χρηματικά ποσά, για να πραγματοποιηθούν οι στόχοι τους μέσω της χρηματοδότησης ορισμένων κύκλων, ώστε να εμπλέξουν τη Βενεζουέλα είτε στον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών», είτε ο εμφύλιος πόλεμος στην Κολομβία να διαχυθεί μέσω των παραστρατιωτικών ομάδων κ.ά. Είναι δυστυχώς εξαιρετικά επικίνδυνο το γεγονός ότι χρηματοδοτούνται ένοπλες ομάδες που δρουν κυρίως στα σύνορα με την Κολομβία. Προσπαθούν λοιπόν να δημιουργήσουν μία κατάσταση ανάλογη με αυτή που δημιουργήθηκε και στη Νικαράγουα, με σαμποτάζ, ανατροπές, δολοφονίες, εμπόριο όπλων και ναρκωτικών...

-- Οι τελευταίες ανακοινώσεις αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όπως του εκπροσώπου τύπου Ανταμ Ερελι, αλλά και του επικεφαλής του Τμήματος για το Ημισφαίριο, Ρότζερ Νοριέγκα, ασχολούνται πέραν του δέοντος με τη Βενεζουέλα και ειδικά με τον «άξονα Κούβας - Βενεζουέλα;» Ποια η σημασία του και ίσως ο κίνδυνος για το λαό της Βενεζουέλας;

Ο.Γ: Είναι πάγια η τακτική της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Βενεζουέλας με δηλώσεις αυτού του είδους ή ακόμη και πιο εμπρηστικές. Παρεμβάσεις που θα πρέπει να σημειώσουμε ότι βρίσκονται σε απόλυτη αντίθεση με το καθεστώς που διέπει τις διεθνείς σχέσεις. Τι σημαίνει όμως; Απλά και χωρίς αμφιβολία ότι παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας, κυρίως όσον αφορά στις ενέργειες της κυβέρνησης που απορρέουν ή επιτάσσονται από το Σύνταγμα, ώστε να δημιουργηθεί το λιγότερο κλίμα αμφισβήτησης της νομιμότητας της κυβέρνησης Τσάβες. Επίσης, για να αποτρέψει τις εξελίξεις και να ανακόψει τον αγώνα του λαού μας και των λαών της ευρύτερης περιοχής για αξιοπρέπεια, ανεξαρτησία και απελευθέρωση από τα δεσμά...

Ειδικότερα οι πολύ στενοί, συντροφικοί δεσμοί που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο ανησυχούν και συνιστούν πια το μεγαλύτερο τμήμα του ορυμαγδού ανακοινώσεων και ενεργειών εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης. Η ανησυχία είναι έκδηλη. Ανησυχία για την αλληλεγγύη που υπάρχει και αναπτύσσεται, για τους συντροφικούς και αδελφικούς δεσμούς που ενισχύονται με τον κουβανικό λαό και τον Κομαντάντε, που οδηγούν αναπόφευκτα στη δημιουργία και ισχυροποίηση ενός άλλου πόλου στη Λατινική Αμερική, που απειλεί τον υφιστάμενο συσχετισμό δυνάμεων στην αμερικανική ήπειρο. Δηλαδή, απειλεί την απόλυτη και ολοκληρωτική κυριαρχία και επιβολή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Ενας ακόμη παράγοντας παρέμβασης είναι και η «μαφία του Μαϊάμι», σημαντικός παράγοντας όμως και για την επανεκλογή του Μπους στην προεδρία των ΗΠΑ.

Μια ομάδα, με βαρβαρικά χαρακτηριστικά, που συνίσταται από φρενιώδεις αντικομμουνιστές, εγκληματικά στοιχεία και τρομοκράτες, που προσδοκούν και επιθυμούν την κεφαλήν επί πίνακι κυρίως του Φιντέλ αλλά και του Ούγο Τσάβες. «Μαφία» πανταχού παρούσα και πίσω από όλες σχεδόν τις ανατρεπτικές και τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον της Κούβας. Αλλά και στη Βενεζουέλα, πίσω από τις απόπειρες πραξικοπήματος και ανατροπής, απειλών κατά της ζωής του Ούγο Τσάβες και τρομοκρατικών ενεργειών στη χώρα μας.

Ν.Β: Εννοείται ότι η κυβέρνηση Τσάβες έχει αντιδράσει σε λεκτικό και διπλωματικό επίπεδο. Παράλληλα, σε διεθνές επίπεδο έχει προσπαθήσει να προωθήσει την ατζέντα συνεργασίας και σύσφιξης των χωρών της Λατινικής Αμερικής, είτε με τη διαφορετική πολιτική για το πετρέλαιο που ακολουθεί, είτε σε άλλο επίπεδο, όπως με τη στήριξη του κινήματος της Βολιβίας, πιο πρόσφατα. Μάλιστα, ο Ούγο Τσάβες κάλεσε τον πρέσβη της Χιλής στη Βενεζουέλα και του εξέφρασε τη στήριξη της κυβέρνησης στο αίτημα του κινήματος της Βολιβίας, για έξοδο στη θάλασσα*.

-- Υπέρμετρα αισιόδοξοι..; Πώς; Ειδικά εάν κάποιος αναλογιστεί ότι μια επέμβαση εκ μέρους των ΗΠΑ δεν μπορεί να αποκλείεται...

Ο.Γ: Επέμβαση στη Βενεζουέλα. Δύσκολο εάν όχι αδύνατο. Παρότι το «σχέδιο Κολομβία» που είναι σε εξέλιξη έχει ειδικό υποκεφάλαιο για τη Βενεζουέλα, μια στρατιωτική επέμβαση στη Βενεζουέλα είναι μάλλον αδύνατη.

Φυσικά, υπάρχουν πληθώρα έμμεσων ενεργειών. Εντούτοις, άμεση στρατιωτική επέμβαση σε οποιαδήποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής είναι αδύνατη. Ο λόγος; Εν αντιθέσει με άλλες περιοχές του κόσμου, σε όλη τη Λατινική Αμερική, σε όλες τις χώρες υπάρχουν κινήματα, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές και επαναστατικές δυνάμεις, όπως στη Βενεζουέλα, φυσικά στην Κούβα αλλά και στην Κολομβία που μπορούν να δημιουργήσουν μία κατάσταση ανάλογη με αυτή που επιφύλαξε ο Χο Τσι Μινχ στις αμερικανικές δυνάμεις. Η κατάρριψη ενός ελικοπτέρου από πυραύλους στη Βαγδάτη θα φαντάζει αθώο παιδικό παιχνίδι...

Δεν υπεραισιοδοξώ. Είμαι ήρεμος, εξαιτίας της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης, της προώθησης της επανάστασης, της δημιουργίας συνθηκών για το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Είναι ελπιδοφόρο ότι ολοένα και περισσότεροι συμμετέχουν στην επαναστατική διαδικασία. Είμαι ήρεμος και αισιοδοξώ επίσης, καθώς πολλές κρίσιμες και επικίνδυνες στιγμές έχουν ήδη παρέλθει, ενώ την ίδια στιγμή το πλατό στη Λατινική Αμερική συνεχίζει να διαφοροποιείται.

Ν.Β: Το μόνο που θα μπορούσε να προκαλέσει μία στρατιωτική επέμβαση είναι η κατάσταση στην Κολομβία. Ομως, ακόμη και αυτή η περίπτωση φαντάζει ως αδύνατη. Εκτός από τους άνω λόγους, είναι και η ίδια η πάλη των λαών. Ειδικά ενάντια σε οποιαδήποτε σχέδια επέμβασης, ενάντια στην ALCA, που στην περίπτωση που υλοποιηθεί δε θα χρειαστεί η επέμβαση.

Ο αγώνας μας, και όλων των κομμουνιστικών κομμάτων, είναι συντονισμένος σε αυτό το μέτωπο. Ενάντια στην ALCA, ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Την ίδια στιγμή το Λαϊκό Μέτωπο στην Ουρουγουάη, το «Φαραμπούντο Μαρτί» στο Ελ Σαλβαδόρ δείχνουν ότι θα προκαλέσουν μια ακόμη ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων στην ήπειρο, διά μέσου των εκλογών που καθώς φαίνεται θα τις κερδίσουν. Η κατάσταση στη Βολιβία, είναι ακόμη ρευστή και το κίνημα αναμένει μέχρι να κάνει την επόμενη κίνησή του. Είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ολοι παλεύουμε για το συντονισμό των κινημάτων και κυρίως τη δημιουργία ενός κοινού μετώπου των κομμουνιστών και άλλων προοδευτικών δυνάμεων. Για την υπεράσπιση της επανάστασης στην Κούβα και στη Βενεζουέλα αλλά και των αλλαγών στη Λατινική Αμερική, ενάντια στον ιμπεριαλισμό σε όλη την υφήλιο.