Με παρεμβάσεις τους, υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης καλλιεργούν την αίσθηση ότι κάτι αλλάζει τάχα προς το καλύτερο στην καθημερινότητα του λαού και ότι οι «μεταρρυθμίσεις» τους θα υπηρετήσουν την αναπτυξιακή προοπτική, την κερδοφορία δηλαδή του κεφαλαίου, ταυτόχρονα με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μια τέτοια παρέμβαση έκανε ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, στη Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, στη Γενεύη. Τη στιγμή που η κυβέρνηση προχωράει σε αναπροσαρμογές στο σύστημα της Υγείας, με κριτήριο τη λογική «κόστους - οφέλους», που συνθλίβει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ο Α. Ξανθός έκανε το μαύρο άσπρο, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα: «Η στρατηγική απάντηση στην κρίση των συστημάτων Υγείας, στις ακάλυπτες ανάγκες και στις υγειονομικές ανισότητες, είναι η ενδυνάμωση του δημόσιου συστήματος Υγείας, η έμφαση στην ΠΦΥ και τη Δημόσια Υγεία, η ενίσχυση της κουλτούρας των δικαιωμάτων των ασθενών». Λίγο πιο κάτω, πρόσθεσε: «Η μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ δεν είναι "εργαλείο" για τη λιτότητα και τις περικοπές στις δαπάνες Υγείας. Εξασφαλίζει την ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών και την εγγυημένη κάλυψη των αναγκών τους, ενώ ταυτόχρονα συνιστά μια πραγματική αλλαγή παραδείγματος στην Υγεία: Από την αρρύθμιστη, ανεξέλεγκτη και αποσπασματική αγορά υπηρεσιών με ευθύνη του πολίτη, στην ολοκληρωμένη και συνεχή φροντίδα με ευθύνη της Πολιτείας».

Στην πραγματικότητα, όμως, η «μεταρρύθμιση» στην ΠΦΥ που υλοποιεί η κυβέρνηση, είναι στην κατεύθυνση της παραπέρα περικοπής κρατικών δαπανών και προωθεί ένα κατακερματισμένο συνονθύλευμα μονάδων Πρωτοβάθμιας Υγείας, χαμηλών προδιαγραφών, με υποτυπώδη λειτουργία, χωρίς ιατροδιαγνωστικά εργαστήρια, που θα καλύπτουν μόλις το 30% του πληθυσμού. Οι εργαζόμενοι σ' αυτές τις κρατικές δομές θα είναι διετούς απασχόλησης, με δυνατότητα ανανέωσης για δύο ακόμα χρόνια. Η απασχόλησή τους, δηλαδή, δεν γίνεται με όρους μόνιμης και σταθερής εργασίας, αλλά με ευέλικτες μορφές, ενώ ημερομηνία λήξης έχει και η χρηματοδότηση του συστήματος από το ΕΣΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι τα κονδύλια με τα οποία ξεκινάει η λειτουργία του, κάποια στιγμή θα τελειώσουν και οι δομές θα μείνουν στον αέρα, κάνοντας ευκολότερο για την κυβέρνηση να μετακυλήσει το κόστος στον λαό, με αύξηση των άμεσων και έμμεσων πληρωμών. Καμιά απολύτως σχέση δεν έχουν όλα αυτά με τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για σύγχρονες, υψηλού επιπέδου, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη, όπως είναι ώριμο και αναγκαίο να συμβεί, παίρνοντας υπόψη το επίπεδο της παραγωγικότητας και την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Δηλωτικά της πολιτικής και του σχεδιασμού της κυβέρνησης αναφορικά με την Υγεία είναι και όσα είπαν σε σχετική εκδήλωση της «Ναυτεμπορικής» ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δ. Παπαδημητρίου, και η υπουργός Τουρισμού, Ελ. Κουντουρά. Ο μεν πρώτος παρουσίασε την Υγεία και το Φάρμακο ως «έναν κλάδο με πολλές επενδυτικές ευκαιρίες», με έμφαση στη φαρμακοβιομηχανία, στην κλινική έρευνα, στον ιατρικό εξοπλισμό και άλλους τομείς. Αντίστοιχα, η υπουργός Τουρισμού μίλησε για τη στενή συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, προκειμένου να διαμορφωθεί το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τον ιατρικό τουρισμό, με στόχο να γίνουν επενδύσεις και να ξεμπλοκαριστούν αδειοδοτήσεις. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο αναπληρωτής γγ του υπουργείου Υγείας, Στ. Βαρβαρός, ο οποίος είπε ότι ο ιδιωτικός τομέας θα έχει κρίσιμο ρόλο στον κλάδο της Υγείας και ...απολογήθηκε στο επιχειρηματικό κοινό της εκδήλωσης, λέγοντας: «Μας κατηγορούν για μεροληψία υπέρ του δημόσιου συστήματος Υγείας, όμως αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ορθώνουμε εμπόδιο στον ιδιωτικό τομέα που έχει αποδείξει ότι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων». Η τοποθέτησή του αυτή ήταν και ένα είδος «προληπτικής» απάντησης στον Β. Οικονόμου, βουλευτή και τομεάρχη Υγείας της ΝΔ, ο οποίος στη συνέχεια κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «ο δημόσιος τομέας στην Υγεία τραβάει χειρόφρενο στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας»!

Επιστρέφοντας στον υπουργό Υγείας και στην ομιλία του στον ΠΟΥ, ο Α. Ξανθός υποστήριξε ότι μέλημα της κυβέρνησης είναι «η καθολική και ισότιμη κάλυψη των τεκμηριωμένων φαρμακευτικών αναγκών του πληθυσμού, με ταυτόχρονη προστασία των οικονομικά αδύναμων πολιτών από δυσβάστακτες επιβαρύνσεις (...) Η φαρμακοβιομηχανία πρέπει να καταλάβει ότι ο δρόμος του περιορισμού των κερδών της και της διαπραγμάτευσης κοινωνικά αποδεκτών τιμών αποζημίωσης σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο, είναι δρόμος χωρίς επιστροφή». Η κυβέρνηση εμφανίζεται να κουνάει τάχα το δάκτυλο στους φαρμακοβιομήχανους, αλλά την ίδια ώρα προσανατολίζεται στην «απελευθέρωση» της τιμής των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ), διευρύνοντας παράλληλα τη λίστα με περισσότερα φάρμακα, τα οποία πληρώνονται 100% από τους ασθενείς. Ταυτόχρονα, οι ασθενείς θα επιβαρύνονται και για τα φάρμακα που συνταγογραφούνται με επιπλέον δαπάνη, εκτός της συμμετοχής τους, πληρώνοντας το 50% της διαφοράς λιανικής - ασφαλιστικής τιμής για τα πρωτότυπα φάρμακα, που δεν έχουν ή δεν κυκλοφορούν αντίστοιχα γενόσημα. Ενώ καινοτόμα φάρμακα προβλέπεται είτε να μην ενταχθούν στη «θετική λίστα», είτε για καθένα απ' αυτά που θα κατατάσσεται στη θετική λίστα, να φεύγουν από τον κατάλογο ίσης αξίας φάρμακα, προκειμένου να τηρούνται οι δημοσιονομικοί στόχοι.

Η «λέξη κλειδί» βέβαια στην ομιλία του υπουργού, που διαπερνάει όλη την πολιτική της κυβέρνησης στην Υγεία, είναι η κάλυψη των «τεκμηριωμένων» αναγκών του πληθυσμού. Μόνο που τα κριτήρια γι' αυτήν την «τεκμηρίωση» δεν είναι η ιδιαιτερότητα της κάθε πάθησης και οι ανάγκες του κάθε ασθενούς, αλλά τα διάφορα θεραπευτικά πρωτόκολλα, η κερδοφορία και οι ανταγωνισμοί των επιχειρηματικών ομίλων στην Υγεία και το Φάρμακο και βέβαια η δημοσιονομική σταθερότητα, που θεωρείται «προαπαιτούμενο» της ανάκαμψης και συνθλίβει δικαιώματα και λαϊκές ανάγκες.