Το υπουργείο Συγκοινωνιών δέχτηκε το αίτημα του ΔΣ και θα ονομάσει μια στάση της Λεωφ. Αχαρνών, στάση «Σπίτι του Ηθοποιού». Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας χορήγησε το «Σπίτι του Ηθοποιού» με 100.000.000 δρχ, ενώ το ΥΠΠΟ ενέκρινε την αίτηση του Σωματείου να μπει στο Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Υπάρχουν και αρκετοί χορηγοί, αλλά και ανάγκη μεγαλύτερης οικονομικής στήριξης για την αποπεράτωση, λειτουργία και συντήρηση.
Το 6ώροφο κτίριο, 100 τ.μ. ο κάθε όροφος, μετά τη διαμόρφωσή του θα μπορεί να στεγάσει 30-40 άτομα. Στον ίδιο χώρο θα δημιουργηθεί και ένα καφεστιατόριο.
Σε ό,τι αφορά στο κτίριο που είχε παραχωρηθεί από το Δήμο Αθηναίων δεν έγινε δυνατό να στεγάσει το «Σπίτι του Ηθοποιού». Κι αυτό γιατί είχε παραχωρηθεί με χρησιδάνειο για τέσσερα χρόνια και με την υπόσχεση να παραταθεί χρονικά. Κάτι που δεν έγινε. Το χρησιδάνειο λήγει του χρόνου και η αίτηση παράτασης για 30 τουλάχιστον χρόνια δεν εγκρίθηκε. Με ποια λογική ο δήμαρχος Δ. Αβραμόπουλος διατεινόταν για την απλοχεριά του δεν το καταλαβαίνουμε. Θα έριχνε τόσα εκατομμύρια το Σωματείο για να το επιστρέψει στο Δήμο; Πάντως, επειδή υπάρχει ανάγκη και για άλλους χώρους, όπως δραματική σχολή, θέατρο, κλπ., το «Σπίτι του Ηθοποιού» περιμένει από το δήμο να του παραχωρήσει κάποιο κτίριο και για τις υπόλοιπες ανάγκες του.
Ο Α. Βιστωνίτης, μιλώντας για τον τεράστιο μεταφραστικό μόχθο τόνισε ότι «το βιβλίο είναι και δημιούργημα του Γ. Κεντρωτή, καθώς μπόρεσε να αποδώσει όλη τη λάμψη του πρωτοτύπου». Ενός έργου, το οποίο ο ομιλητής κατέταξε στα «κορυφαία, θεμελιακά έργα» της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας στον 20ό αιώνα, θυμίζοντας ότι ο Τζορτζ Στάινερ το χαρακτήρισε «ομόλογο» του «Οδυσσέα» του Τζόις. Ενα μυθιστόρημα «πάμπλουτο σε εικόνες, λυρικό πάθος, ιδέες, σκέψεις, κρίσεις σε μια εποχή που διαλύεται το παν». Μυθιστόρημα, με τη φόρμα «της ροής του ποταμού, μια θύελλας τη νύχτα», το οποίο ο αντιφασίστας Μπροχ έγραψε την εποχή του ναζισμού, αλληγορώντας μέσα από το θάνατο του δημιουργού της «Αινειάδας» και τη ρωμαϊκή βαρβαρότητα για τη βαρβαρότητα του ναζισμού, «για το νόημα της τέχνης και της κρίσιμης απόφασης που πρέπει να πάρει ο δημιουργός απέναντι στην εξουσία μιας τέτοιας εποχής».
Ο Τ. Πατρίκιος χαρακτήρισε «επίτευγμα» τη μετάφραση, αφού χρειάστηκε «τρέλα», για να κάνει ο Γ. Κεντρωτής «όχι απλώς μια καλή μετάφραση, αλλά μια ανασύσταση της δύσκολης, αδιαπέραστης γλώσσας του Μπροχ - μιας γλώσσας στην εποχή της μεγάλης ανθοφορίας της ευρωπαϊκής κουλτούρας, στη γλώσσα μας. Μιας γλώσσας που αναζήτησε τρόπους για να μην κατανοείται το μήνυμα των δημιουργών από τους πανίσχυρους λογοκριτές αυταρχικών καθεστώτων, η οποία στο έργο του Μπροχ, με την αντιπαράθεση Βιργιλίου - Οκταβιανού, δημιουργού - εξουσίας, θέτει το παντοτινό ερώτημα: σε ποιον ανήκει το πνευματικό έργο, στο δημιουργό ή στο κοινωνικό σύνολο;»
Ο Χρ. Χαραλαμπάκης έκανε μια εκτενή, με λεκτικά παραδείγματα, γλωσσολογική ανάλυση της γλώσσας και των νεολογισμών του Μπροχ -ανάλογων του Τζόις και- παρεπόμενα- γλωσσολογική ανάλυση του «μεταφραστικού ταλέντου» του «ακαταπόνητου επιστήμονα» Γ. Κεντρωτή, του οποίου η μεταφραστική δημιουργία «δείχνει τα ανεξάντλητα όρια, τις απεριόριστες εκφραστικές δυνατότητες της ελληνικής γλώσσας». Ο ομιλητής παραπέμποντας και στο Επίλογο του μεταφραστή (στο τέλος του βιβλίου), αναφέρθηκε στο «διφυή χαρακτήρα», την ποιητική και μουσική δομή του έργου, για να τονίσει το μέγεθος των μεταφραστικών προβλημάτων ενός έργου «που μετεωρίζεται με επικίνδυνους ακροβατισμούς, αναζητώντας "τη γλώσσα της πριν απ' τη δημιουργία δημιουργίας, τη γλώσσα του αγεφύρωτου κενού, τη βουβή γλώσσα του γέλιου και τη βουβή γλώσσα της μουσικής- κι οι δυο τους γλώσσες υπεράνω και υποκάτω των συνόρων των ανθρωπίνων ορίων"», όπως παρατηρεί ο Μπροχ στο μυθιστόρημά του (σελ. 169-170).
Ο Γ. Κεντρωτής εξέφρασε την «υποψία» του ότι «ο Μπροχ, μέγας θαυμαστής του Τζόις, ίσως σκέφθηκε "αφού ο δάσκαλος έγραψε τον «Οδυσσέα» αντλώντας από τον Ομηρο, εγώ θα γράψω για τον αντίποδα του Ομήρου, τον Βιργίλιο και την «Αινειάδα» του. Θα απαντήσω στον «Οδυσσέα» του Τζόις με ένα έργο που να είναι δύσκολο αλλά όχι ακατανόητο". Με μια γλώσσα ποιητική και μουσική, κρυπτική αλλά και καταγγελτική. Επικοινωνήσιμη από τους συμπατριώτες του».
Παρά το νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας από το 1993, οι δημιουργοί δεν έχουν ακόμη δικαιωθεί επί της ουσίας. Κι αυτό γιατί η εφαρμογή του Νόμου 2121/93 στις περισσότερες περιπτώσεις δεν εφαρμόζεται, ή εφαρμόζεται μετά από δικαστικές «μάχες». Εχουμε αναφερθεί πολλές φορές σε δικαστικούς αγώνες ηθοποιών, μουσικών κ.ά.
Αυτές τις μέρες, όπως και την ερχόμενη Τρίτη και Τετάρτη, φτάνουν στα δικαστήρια αγωγές των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης έργων του Λόγου, Εργων των Εικαστικών Τεχνών και Εφαρμογών τους και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης και Προστασίας Πνευματικών Δικαιωμάτων Φωτογράφων «Φοίβος» κατά κάποιων εταιριών μελών του Συνδέσμου Εταιρειών Πληροφορικής Ελλάδας (ΣΕΠΕ), οι οποίες αρνούνται να εφαρμόσουν το Νόμο. Αρνούνται να καταβάλουν - όπως οφείλουν με βάση το άρθρο 18.3 του2121/93 - την εύλογη αμοιβή που επιβάλλεται ως αντιστάθμισμα της ελεύθερης (χωρίς άδεια) αναπαραγωγής, για ιδιωτική χρήση και εκμετάλλευση, έργων των πνευματικών δημιουργών και η οποία υπολογίζεται με ποσοστό επί της αξίας των τεχνικών μέσων, τα οποία καθιστούν εφικτή την αναπαραγωγή. Κυριότερα τεχνικά μέσα είναι τα κασετόφωνα, βίντεο (ποσοστό 6% επί της τιμής εισαγωγής), φωτοτυπικές συσκευές και χαρτί για φωτοτυπίες (4%) και ηλεκτρονικοί υπολογιστές (2%).
Ενώ είχε επιτευχθεί, μετά από διαπραγματεύσεις, συμφωνία με τον ΣΕΠΕ και υπογράφτηκαν συμβάσεις με κάποιες εταιρίες, η νέα διοίκηση του ΣΕΠΕ δήλωσε ότι δε δεσμεύεται από τη συμφωνία και πίεζε τις εταιρίες να μην καταβάλουν τις οφειλές τους. Από την άλλη πλευρά ο ΣΕΠΕ πιέζει στο υπουργείο Ανάπτυξης για την κατάργηση του άρθρου 13, κατάργηση που θα είναι σε βάρος του δημιουργού, αλλά και της ίδιας της πληροφορικής. Ομως οι εταιρίες επιδιώκουν μεγαλύτερα κέρδη σε βάρος των δικαιωμάτων των πνευματικών δημιουργών.
Στις 12 και 19/2 (7μμ) στο θέατρο «Κνωσός» η ομάδα χορού «Χ- Art» παρουσιάζει τη χορογραφία «Ο μικρός πρίγκιπας», βασισμένη στο έργο του Εξυπερύ, σε χορογραφία Κατερίνας Ανδριοπούλου, μουσική Αντώνη Αρμάνη, σκηνικά Δημήτρη Νασιάκου, φωτογραφίες -σλάιτς Νικολέττας Τρούσα, κοστούμια Νατάσας Δημητρίου, φωτισμούς Θοδωρή Βένερη, ιλουστρασιόν Βέρας Κουνκ. Η παράσταση συνοδεύεται με αφήγηση του Γιάννη Καλατζόπουλου. Απόδοση κειμένου Μαριέττα Ανδριοπούλου - Καπέλλα. Χορεύουν: Αιμιλία Κορφιά, Αλεξάντερ Νέσκοφ, Κατερίνα Ανδριοπούλου, Φώτης Διαμαντόπουλος, Αγγελική Καραχάλιου, Φρόσω Τρούσα, Χρυσηίς Λιατζιβίρη.
Βραδιά μνήμης του αξέχαστου ποιητή Νίκου Καρούζου διοργανώνει η Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση (12/2, 8.30 μμ), στην αίθουσά της (Αιόλου 9 και Πανδρόσου, Μοναστηράκι). Θα μιλήσουν οι ποιητές: Τάσος Δενέγρης, Εκτωρ Κακναβάτος, Σάββας Μιχαήλ, Εύα Μπέη. Θα προβληθούν αποσπάσματα της εκπομπής της ΕΡΤ, «Μονόγραμμα» με τον Νίκο Καρούζο, σε σκηνοθεσία Κ. Αριστόπουλου και θα ακουστεί ηχογραφημένη απαγγελία ποιημάτων από τον ίδιο τον ποιητή.