Στην περιοδεία συμμετείχε πολυμελές κλιμάκιο της Κομματικής Οργάνωσης Κέρκυρας με επικεφαλής την Αλεξάνδρα Μπαλού, υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ στον νομό, ενώ πραγματοποιήθηκε και συνάντηση με τα υγειονομικά σωματεία του χώρου.

Με βαριά τη σκιά από το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, όλα αναπόφευκτα συγκρίνονται με τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν στους ελληνικούς σιδηροδρόμους. Τα στοιχεία αμείλικτα: Μόλις το 48,7% των οργανικών θέσεων καλύπτονται από μόνιμο προσωπικό. Το 35% των εργαζομένων απασχολούνται με κάθε είδους συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Η έλλειψη προσωπικού προκαλεί τέτοια εντατικοποίηση της εργασίας, που από τον περασμένο Οκτώβριο μέχρι σήμερα 10 γιατροί παραιτήθηκαν ή δεν ανανέωσαν τη σύμβασή τους. Ολο και περισσότερα περιστατικά ασθενών παραπέμπονται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων.

Για τη σημερινή κατάσταση, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν ότι φταίει ο απερχόμενος διοικητής. Ομως «έχουμε 800 παραιτήσεις σε όλη την Ελλάδα. Και εκεί έφταιγαν οι διοικητές;», σχολιάζουν οι εργαζόμενοι και καταγγέλλουν ότι στις τεχνικές υπηρεσίες απασχολούνται μόλις 11 εργάτες όλων των ειδικοτήτων. Ως αποτέλεσμα, σε μία βραδινή βάρδια, όταν δηλαδή εργάζεται μόνο ένας, λόγω έλλειψης προσωπικού, αν προκύψει για παράδειγμα ηλεκτρολογική βλάβη καλείται να την αντιμετωπίσει ο ξυλουργός ή ο υδραυλικός, με κίνδυνο να προκληθεί σοβαρό ατύχημα.

«Αμα συμβεί καμιά στραβή στη βάρδιά μου, εμένα θα σταυρώσουν πρώτα, κανένας δεν κοιτάζει τις συνθήκες στις οποίες δουλεύουμε», τονίζει νοσηλεύτρια σε κλινική, για να επισημάνει την υποκρισία όλων όσοι εσκεμμένα αναδεικνύουν το «ανθρώπινο λάθος» ως αιτία των προβλημάτων στην Υγεία, στους σιδηροδρόμους, παντού.

Από τη συζήτηση αναδείχθηκε επίσης ότι στις ίδιες ράγες, της υποβάθμισης και της εμπορευματοποίησης της Υγείας, κινήθηκαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Οι εργαζόμενοι υπενθύμισαν ότι ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην Κέρκυρα που «έκοψε οργανικές θέσεις για να μη φαίνεται ότι είναι μεγάλη η υποστελέχωση, κατάργησε μία Παθολογική κλινική από δύο που είχαμε, για ένα νησί 120 χιλιάδων κατοίκων». Αντίστοιχα, τις εργαζόμενες στην καθαριότητα αρνήθηκαν να τις εντάξουν με μόνιμες σχέσεις εργασίας «και τώρα παρακαλάμε την κάθε κυβέρνηση να ανανεωθούν για ακόμη ένα τρίμηνο οι συμβάσεις εργασίας. Αυτές οι συνθήκες οδηγούν σε τραγικά γεγονότα όπως στα Τέμπη», επεσήμαναν χαρακτηριστικά.

Στις διαπιστώσεις των εργαζομένων ο Θ. Παφίλης σχολίασε ότι «παντού τα ίδια συμβαίνουν», για να αναδείξει ότι και στην Υγεία και στα τρένα, «όπου έχουμε να κάνουμε με την ανθρώπινη ζωή, βλέπουμε υποβάθμιση, έλλειψη προσωπικού και χρηματοδότησης, φούσκωμα του ιδιωτικού τομέα, εμπορευματοποίηση». Γιατί «σε μία οικονομία όπου η προστασία της ανθρώπινης ζωής θεωρείται κόστος», κανένα κράτος, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να πάρει μέτρα προς όφελος του λαού, αφού σκοπός του συστήματος είναι η στήριξη της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τόνισε.

«Ο λαός είναι παντοδύναμος αν το συνειδητοποιήσει», υπογράμμισε ο Θ. Παφίλης, αναφερόμενος στις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών. «Τι θα κάνετε στις εκλογές; Οταν έχεις αυτήν την πολιτική, με αυτές τις κυβερνήσεις, με αυτήν την ΕΕ και ξεσπάς, αν τους ξαναστηρίξεις είναι σαν να τους λες "μπράβο". Εχουμε ευθύνη στον εαυτό μας και στα παιδιά μας. Εμείς ως ΚΚΕ προσπαθούμε όλα αυτά τα χρόνια να στηρίξουμε το λαϊκό κίνημα και υπάρχουν αποτελέσματα, όταν οι άλλοι λέγανε "αρκεί να ψηφίσεις στις εκλογές"», κατέληξε.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ τον σ. Γιώργο Πολυμερίδη αποχαιρέτησε ο Ζήσης Λυμπερίδης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ. Επίσης, ο Δημήτρης Τοπαλούδης, μέλος του ΔΣ της Δημοκρατικής Οργάνωσης Μόρφωσης και Εκπολιτισμού (ΔΟΜΕ).

Ο Ζήσης Λυμπερίδης στον επικήδειο αναφέρθηκε αναλυτικά στο βιογραφικό του εκλιπόντος: Από ΕΠΟΝίτης, στο βουνό το 1948 κι από εκεί στη ΛΔ Βουλγαρίας, όπου σπούδασε και δούλεψε, έγινε μέλος της Ντιμιτροφικής Κομσομόλ και του ΚΚΕ, στις ανώτερες σπουδές που ακολούθησε και στην εργασία του στην Κρατική Επιτροπή Σχεδιασμού της λαϊκής οικονομίας της ΛΔ Βουλγαρίας έως τον επαναπατρισμό του και τα νέα καθήκοντα που ανέλαβε στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ) ως ερευνητής και δάσκαλος, μέλος του ΔΣ, όπως και μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και υπεύθυνος του Τμήματος.

«Ο σ. Γιώργος Πολυμερίδης, σε αυτά τα πάνω από 70 χρόνια οργανωμένης ζωής στο ΚΚΕ, τίμησε τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του Κόμματος. Αγωνίστηκε για τα ιδανικά του, ως νεαρός ΕΠΟΝίτης, στην πολιτική προσφυγιά και στη συνέχεια, με το ιδιαίτερο πάθος του για τη μελέτη της επιστήμης και της επαναστατικής κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού, συμβάλλοντας στις επεξεργασίες του ΚΚΕ», σημείωσε ο Ζ. Λυμπερίδης, τονίζοντας: «Ο σ. Γιώργος Πολυμερίδης είναι από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις ανθρώπων που βίωσαν, συνέβαλαν και αξιοποίησαν τα "αγαθά" που μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί και θέλει να προσφέρει σε όλους τους ανθρώπους.

Οπως είχε γράψει και ο ίδιος, σε άρθρο του στον "Ριζοσπάστη" το 2008 με τίτλο "Η αλήθεια για τα εκπατρισμένα Ελληνόπουλα στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας":

"Για την εκπλήρωση του καθήκοντος, της μόρφωσης των παιδιών των πολιτικών προσφύγων, το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας και το βουλγάρικο λαϊκό κράτος διέθεσε δασκάλους και παιδαγωγούς από τους καλύτερους που είχε. Ιδρυσε επίτηδες σχολές για τη μόρφωση των Eλληνόπουλων.

Οργάνωσε προπαρασκευαστικά φροντιστήρια για τους εισακτέους στα Γυμνάσια, στις Μέσες και Προπαρασκευαστικές Σχολές. Ανοιξε διάπλατα τις πόρτες και είχε εξασφαλίσει θέσεις σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ταυτόχρονα, τα αρμόδια κρατικά όργανα έδειξαν εξαιρετικά μεγάλη κατανόηση και φρόντιζαν, μεταξύ των άλλων, να εξασφαλίσουν και όλα τα απαραίτητα μέσα για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, και για την ανάπτυξη της πατριωτικής - εθνικής συνείδησης των προσφυγόπουλων.

Ολα αυτά τα παιδιά που έγιναν επιστήμονες ασχολούνταν και με τα προβλήματα της ελληνικής πραγματικότητας: Κοινωνικά - οικονομικά - τεχνικά και άλλα. Η επιδίωξή τους ήταν από τη μία να συμβάλουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αυτά στην προκοπή του λαού μας. Το όνειρό τους ήταν να γίνουν καλοί επιστήμονες, άριστοι ειδικοί, και να γυρίσουν στην αγαπημένη τους πατρίδα, διαθέτοντας όλες τις γνώσεις τους και την πλούσια πείρα γι' αυτήν".

Στο πρόσωπο του σ. Γιώργου βλέπουμε και τιμούμε όλους εκείνους τους συντρόφους μας που στα πιο δύσκολα χρόνια δεν έκαναν πίσω. Που αγωνίστηκαν, που έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις, που δεν λυπήθηκαν κόπους και θυσίες, στον αγώνα για να γίνουμε πιο δυνατοί, στον αγώνα μας για μια άλλη κοινωνία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

Ο Ζ. Λυμπερίδης τόνισε στη συνέχεια: «Σε αποχαιρετούμε με θλίψη αλλά και περηφάνια. Περηφάνια γιατί στο πρόσωπό σου βλέπουμε όλους εκείνους τους συντρόφους μας που δεν το έβαλαν κάτω. Που ξεπέρασαν δυσκολίες και εμπόδια, που πάλεψαν αταλάντευτα για τα ιδανικά τους. Που τη μόρφωση και τις γνώσεις τους τις έθεσαν στην υπηρεσία του Κόμματος και του λαού. Που συνέβαλαν ώστε το Κόμμα να πάει ένα σκαλί πάνω στις επεξεργασίες του. Σύντροφε Γιώργο, να είσαι σίγουρος πως τα κόκκινα ιδανικά για τα οποία με τόση αφοσίωση αγωνίστηκες, θα λάβουν σάρκα και οστά».

Εξέφρασε, τέλος, τα θερμά συλλυπητήρια της ΚΕ του ΚΚΕ στις αγαπημένες κόρες του Γ. Πολυμερίδη, Δάφνη και Λαμπρινή, στα εγγόνια του και σε όλους τους συγγενείς.