"Ταύρο εν υαλοπωλείω" θύμιζε, χτες, ο υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος. Το "υαλοπωλείο" ήταν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων, προκειμένουνα τεκμηριώσει την επιλογή της Θεσσαλονίκης και του υπό ίδρυση Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης ως τόπου εγκατάστασης της περίφημης συλλογής Κωστάκη (Ρώσικη Πρωτοπορία), αλλά και να διευκρινίσει από πού θα καλυφθεί η τεράστια δαπάνη της αγοράς και πώς θα τεκμηριώσει την αναγκαιότητά της στο Υπουργικό Συμβούλιο.Είναι ηλίου φαεινότερο ότι μια δαπάνη που θα ξεπεράσει τα 10 δισ. δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί από τον πενιχρό προϋπολογισμό του ΥΠΠΟ.

Ο Ε. Βενιζέλος θεωρεί ότι δεν είναι υποχρεωμένος να δίνει εξηγήσεις για την όποια πολιτική επιλογή του, λέγοντας "εγώ είμαι το αποφασίζον όργανο" (!). Φαίνεται πως όταν πρόκειται για τον ίδιο, ξεχνάει τους λόγους του περί δημοκρατικών διαδικασιών. Επί ματαίω περίμενε, χτες, να δρέψει δάφνες για την πορεία των διαπραγματεύσεων για την αγορά της Συλλογής Κωστάκη. Ετσι χάνοντας την ψυχραιμία του χαρακτήρισε τις ερωτήσεις "προσβλητικές για τη χώρα" και δυσαρεστήθηκε που μέσω ερωτήσεων υπόκειται σε έλεγχο.

Για τις 21 προσωπικότητες της Τέχνης,που με επιστολή προς τον ίδιο ζητούν δικαιολογημένα να εγκατασταθεί η Συλλογή στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα,θεωρεί "άκομψη" την πρότασή τους, έναντι μιας ειλημμένης ήδη απόφασης. Στην επιστολή τονίζεται μεταξύ άλλων ότι "στην Αθήνα επιθυμούσε ο μεγάλος συλλέκτης να καταλήξει η συλλογή του και στην Αθήνα πληρούνται οι αυτονόητες δημογραφικές, οικονομικές και επικοινωνιακές προϋποθέσεις για την αξιοποίησή της".Το σοβαρό αυτό επιχείρημα ο υπουργός προσπάθησε να το υποβαθμίσει ως τοπικιστική διένεξη μεταξύ Αθήνας - Θεσσαλονίκης.Ο ισχυρισμός του απέναντι στο ευκόλως εννοούμενο (σ.σ. εκλογική περιφέρεια) εξαντλήθηκε σε γενικότητες περί"Θεσσαλονίκης - σταυροδρόμι βαλκανικών και παρευξείνιων πολιτισμών", παρότι καμία τέτοια γεωγραφική σχέση δεν είχε η συλλογή Κωστάκη.

Παράλληλα δε διευκρινίζει πώς θα προικοδοτηθεί το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα,λέγοντας προσβλητικά "για ορισμένους από τους υπογράφοντες την επιστολή θα υπάρχει μία θέση στο ΔΣ του Μουσείου". Αντιπαρέβαλε, δε, τα έργα που εξήγγειλε στην Εθνική Πινακοθήκη και ατυχώς την ταύτισε με Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

Ωστόσο, στον εικαστικό χώρο εκδηλώνονται ανησυχίες για το πώς θα εμπλουτιστεί το νέο Μουσείο και αν τελικά θα είναι βήμα για τους νέους εικαστικούς και το έργο τους ή θα περιοριστεί σε χώρο εμπορικής εκμετάλλευσης των γνωστών "προστατών" της τέχνης.

Σχετικά με τη Συλλογή συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις - συζητήσεις με την οικογένεια Κωστάκη και την εταιρία "Art Company" για το αντίτιμο της αγοράς. Στο μεταξύ το τμήμα της συλλογής που έχει η εταιρία θα μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη (σε αίθουσα της Μ. Λαζαριστών) και θα ασφαλιστεί με δαπάνη του ελληνικού δημοσίου. Γι' αυτό το χρησιδάνειο η Ελλάδα θα καταβάλει 300 εκ. δρχ.,τα οποία θα συνυπολογιστούν εάν ευδοκιμήσουν οι διαπραγματεύσεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα επιστραφεί. Στο μεταξύ οι ιδιοκτήτες έχουν την υποχρέωση να μη μεταβάλλουν τη σύσταση της Συλλογής,ενώ η χώρα μας θα έχει τη δυνατότητα περιοδικών εκθέσεων του υλικού, ανά 80 έργα.

Εναν "περίεργο" τρόπο βρήκε το ΥΠΠΟ, για να αντιμετωπίσει τα όσα συμβαίνουν εδώ και πολύ καιρό στο ΚΘΒΕ."Πονάει κεφάλι... κόβει χέρι",σκέφτηκε ο υπουργός Πολιτισμού, Ευάγγελος Βενιζέλος και διόρισε νέο ΔΣ στο ΚΘΒΕ. Αδιαφορώντας για τις κατά καιρούς καταγγελίες περί κακής διαχείρισης, έπαρσης, έλλειψης προγραμματισμού και μια σειρά άλλων ενεργειών του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ,Βασίλη Παπαβασιλείου,ο υπουργός Πολιτισμού διορίζει το νέο ΔΣ, αφού - όπως είπε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου - "έκανε δεκτές τις παραιτήσεις των μελών του προηγούμενου ΔΣ". Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η μόνη παραίτηση που υποβλήθηκε ήταν αυτή του προέδρου, Απόστολου Βέττα.Το υπόλοιπο ΔΣ ουσιαστικά το έπαυσε ο υπουργός και χωρίς, μάλιστα, επίσημη ενημέρωση. Με την παύση αυτή προσπαθεί να επιρρίψει, όπως φαίνεται, ευθύνες για την κακή λειτουργία του θεάτρου στο ΔΣ, το οποίο από τον ίδιο το νόμο έχει διακοσμητικό χαρακτήρα και ελάχιστες έως καθόλου αποφασιστικές αρμοδιότητες. Θεωρεί, με λίγα λόγια, άλλους υπεύθυνους, όταν το ίδιο το ΥΠΠΟ παρέχει, μέσω του νόμου, τις υπερεξουσίες στον καλλιτεχνικό διευθυντή;

Από την άλλη, προκαλούν, τουλάχιστον έκπληξη, κάποιες από τις επιλογές του. Διορίζει πρόεδρο του νέου ΔΣ, έναν άνθρωπο για τον οποίο υπάρχουν διάχυτες αμφιβολίες για τον τρόπο διαχείρισης των θεμάτων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ως πρόεδρος του Οργανισμού, τον Δημήτρη Σαλπιστή. Τα υπόλοιπα μέλη είναι Δ. Ιακωβίδης (καθηγητής), Κ. Μακρίδου (καθηγήτρια Νομικής), Ζωή Λάσκαρη (ναι, αλήθεια είναι), Ρ. Αξελός, Αιμ. Υψηλάντη, Β. Γκούφας.

• Τοποθετήθηκε εξάλλου το ΔΣ της Οπερας Δωματίου στη Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα απαρτίζεται από τους: Ιω. Μανωλεδάκη (πρόεδρος), Σπύρο Ευαγγελάτο, Ιω. Χασιώτης, Θ. Νικολαϊδου και Κατ. Καρατζά.

Στη δημιουργία της Οπυς Ζούνη,αναφέρεται η νέα μονογραφία που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Αδάμ".Στο λεύκωμα καταγράφεται, με πυκνή έγχρωμη εικονογράφηση, η καλλιτεχνική της δραστηριότητα από το 1964 μέχρι σήμερα.

Οπως ανέφερε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου η ιστορικός τέχνης Ολγα Μετζαφού - Πολύζου,"η εικαστική δημιουργία της Οπυς Ζούνη ξεπερνά την τριακονταετία. Αυτή την πορεία καλούμαστε να ακολουθήσουμε στο βιβλίο που κυκλοφόρησε. Αντικείμενο μελέτης της εικαστικής δραστηριότητας της Ο. Ζούνη είναι η φύση, την οποία αντιμετωπίζει μέσα από ένα σύστημα γραμμών και επιφανειών. Τα μαθηματικά εκφράζονται πλαστικά στο έργο της. Η ζωγραφική της τείνει να ξεπεράσει τα όρια του πίνακα και να αγγίξει το άπειρο. Φαντασία, πειθαρχία, λογική και αυθορμητισμός χαρακτηρίζει τη δημιουργία της".

Τα έργα που έχουν επιλεγεί για το βιβλίο, κατανέμονται σε επτά εποχές, σε μια χρονολογική και εικαστική προσέγγιση κατάταξής τους. Στην εισαγωγή κάθε εποχής, η ίδια η καλλιτέχνιδα αναπτύσσει τον προβληματισμό που τη διακατείχε και τις προτάσεις που την οδήγησαν στη σύνθεση των αντίστοιχων έργων. Κείμενα για το έργο της ζωγράφου καταθέτουν στο βιβλίο οι διεθνώς φημισμένοι ιστορικοί τέχνης Ρενέ Μπέργκερ και Πιερ Ρεστανί και οι Ελληνες: Δημήτρης Παπαστάμος, Ολγα Μετζαφού - Πολύζου, Χάρης Σαββόπουλος, Μπία Παπαδοπούλου.

Σημειώνουμε ότι μία ολοκληρωμένη έκθεση συνοδεύει την παρουσίαση του βιβλίου, με 22 τελευταία έργα της ζωγράφου σε κατασκευές και ζωγραφικά του 1997 κυρίως, σαν δείγμα της προοπτικής εξέλιξης της δουλιάς της. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 10/2.