Από τις διαδηλώσεις των Αϊτινών ενάντια στην κατοχή και την εξαθλίωση

Από την περασμένη Δευτέρα, τα πάντα είναι κλειστά στο Καπ Αϊτιέν, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στο βορρά της Αϊτής. Φέρετρα νεκρών χρησιμοποιούνται για οδοφράγματα, διαδηλωτές συγκρούονται με μέλη της «Αποστολής του ΟΗΕ για τη Σταθεροποίηση της Αϊτής» (MINUSTAH), της κατοχικής δύναμης, που εγκαταστάθηκε μετά το πραξικόπημα, την ανατροπή και απαγωγή του Προέδρου Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ το 2004, απαιτώντας την άμεση και οριστική αποχώρησή τους και την αναβολή των εκλογών ώστε να αντιμετωπιστεί η επιδημία χολέρας.

Από την Τετάρτη οι ταραχές και οι συγκρούσεις έχουν επεκταθεί και σε άλλες πόλεις και στην πρωτεύουσα Πορτ ο Πρενς, όπου οι απεγνωσμένοι πληγέντες από τον καταστροφικό σεισμό του φετινού Γενάρη διαμαρτύρονται ενάντια στην κυβέρνηση του Προέδρου Ρενέ Πρέβαλ και στήνουν οδοφράγματα. Απέναντί τους, όπως πάντα, είναι οι κατοχικές δυνάμεις, που χωρίς κανένα δισταγμό ανοίγουν πυρ εναντίον τους. Μέχρι την Παρασκευή το βράδυ, οι νεκροί στις διαδηλώσεις ήταν 3 και δεκάδες οι τραυματίες.

Τα θύματα της χολέρας όμως αριθμούν πλέον χιλιάδες. Από το πρώτο κρούσμα, που καταγράφηκε επισήμως στις 20 Οκτώβρη, έχουν φτάσει στα 1.186. Συνολικά 49.418 είναι όσοι νοσούν εκ των οποίων οι 19.646 νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, ενώ 18.872 λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή σύμφωνα με το «Cubadebate». Οι προειδοποιήσεις ωστόσο των γιατρών και των ειδικών είναι τουλάχιστον δυσοίωνες. Η οργάνωση «Γιατροί χωρίς Σύνορα» δηλώνει ότι η κατάσταση είναι απελπιστική, με «πτώματα να κείτονται στους δρόμους». Σύμφωνα με τον δρ. Τζον Αντρους, του Παναμερικανικού Οργανισμού Υγείας (PAHO), τα κρούσματα θα φτάσουν τις 270.000, ενώ ο επικεφαλής της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ στην Αϊτή, Νάιτζελ Φίσερ, έχει προειδοποιήσει ότι η «επιδημία θα κρατήσει μήνες, ακόμη και χρόνια». Εξάλλου, έχει ήδη περάσει τα σύνορα, με 3 επιβεβαιωμένα κρούσματα στη Δομινικανή Δημοκρατία, σύμφωνα με το δίκτυο «Τελεσούρ» και ένα στη Φλόριντα των ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση όμως του Προέδρου Ρενέ Πρέβαλ έχει εξαρχής θέσει ως προτεραιότητα τη διεξαγωγή των εκλογών στις 28 Νοέμβρη καθώς έτσι προστάζουν οι «προστάτιδες δυνάμεις» και η αντιμετώπιση της επιδημίας ήταν «εγκληματική». «Καθυστερημένα» και υποτιμώντας εσκεμμένα τη νόσο, δίνοντάς της τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε επιδημία, ειδικά μετά το πέρασμα του τυφώνα «Τόμας» και τις πλημμύρες. Τώρα πλέον έχει εξελιχθεί σε πανδημία σύμφωνα με τους ειδικούς, και τελικά σε μία ακόμη γενοκτονία που απειλεί την ίδια την επιβίωση του αϊτινού λαού. Μπροστά στην κοινωνική έκρηξη, ο ΟΗΕ κάνει έκκληση για ηρεμία ενώ η κυβέρνηση του Προέδρου Ρενέ Πρέβαλ κάνει λόγο για πολιτικά υποκινούμενες αντιδράσεις, που απειλούν την τάξη και τη διαδικασία των εκλογών.

Ωστόσο, η οργή και η απόγνωση είναι τα μόνα συναισθήματα που μπορούν πλέον να έχουν οι Αϊτινοί, καθώς όλες οι πληγές παραμένουν ανοιχτές πάνω από δέκα μήνες μετά το σεισμό της 12ης Γενάρη. Σεισμός που στοίχισε τη ζωή επισήμως σε 230.000 ανθρώπους - ανεπισήμως τουλάχιστον σε 300.000. Περισσότεροι από 300.000 ήταν οι τραυματίες ενώ 2,3 εκατομμύρια άστεγοι ή του 25% του πληθυσμού. Δέκα μήνες μετά η Αϊτή παραμένει μία χώρα ξεχασμένη, προδομένη, λεηλατημένη, καταπιεσμένη και υπό κατοχή.

Οι ΗΠΑ, η Γαλλία, ο Καναδάς αλλά και άλλα ιμπεριαλιστικά και ανεπτυγμένα κράτη, μαζί με τον ΟΗΕ και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, δεσμεύτηκαν για την παροχή βοήθειας - χρήματα αλλά και πόρους - με σκοπό την ανακούφιση των πληγέντων από το σεισμό αλλά και την ανοικοδόμηση της χώρας, μεγάλο τμήμα της οποίας σχεδόν ισοπεδώθηκε. Μία βοήθεια που δίνεται με το σταγονόμετρο και υπό όρους υποτέλειας. Επί της ουσίας, το κυριότερο που πέτυχαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι να ανανεώσουν μετά βαΐων και κλάδων την κατοχή τους - μέχρι τουλάχιστον τις 15 Οκτώβρη 2011 με ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που αύξησε μάλιστα τον αριθμό των μελών της MINUSTAH σε 8.940 στρατιώτες και 4.391 αστυνομικούς -, να επιβάλουν υπό τους δικούς τους όρους εκλογές, ως προϋπόθεση για την παροχή της βοήθειας, και να συνεχίσουν με την υλοποίηση των σχεδίων τους για τη δημιουργία ελεύθερων ζωνών εμπορίου, την ανάπτυξη του δικτύου των εργοστασίων συναρμολόγησης όπου επικρατούν συνθήκες σκλαβιάς - μακιλαδόρας - στη διασυνοριακή με τη Δομινικανή Δημοκρατία ζώνη, την ανάπτυξη του τουρισμού για πλούσιους και της γεωργίας για εξαγωγή τη στιγμή που ο αϊτινός λαός λιμοκτονεί.

Ακόμη και πριν το ξέσπασμα της επιδημίας χολέρας και το πέρασμα του τυφώνα «Τόμας», οι συνθήκες ήταν φρικτές. Σχεδόν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι εξακολουθούν να είναι παγιδευμένοι επί της ουσίας στα 1.500 στρατόπεδα προσφύγων. Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου για τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία στην Αϊτή, υπό τον τίτλο «Εχουμε ξεχαστεί», το 75% των οικογενειών διαβιώνει δίχως να καλύπτονται οι διατροφικές του ανάγκες καθημερινά, το 44% δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, το 27% διαβιώνει χωρίς τις πιο στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής, αποχετευτικό σύστημα. Επιπλέον, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, ήδη 12 .000 πρόσφυγες έχουν εκδιωχθεί από τους καταυλισμούς τους και 87.000 βρίσκονται στα πρόθυρα της έξωσης. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Los Angeles Times», μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, μόλις το 2% των συντριμμιών του σεισμού είχε απομακρυνθεί από το Πορτ ο Πρενς. Η πρωτεύουσα είναι ακόμα γεμάτη ερείπια και μόλις 13.000 προσωρινές κατοικίες έχουν ανεγερθεί, κάτω από το 10% του αριθμού που είχε ανακοινωθεί και προγραμματιστεί στον απόηχο του σεισμού και της διάσκεψης των «δωρητών». Το λαθρεμπόριο παιδιών ανθεί και είναι η «πλέον ραγδαία αυξανόμενη επιχειρηματική δραστηριότητα». «Πάνω από 7.300 ανήλικα αγόρια και κορίτσια φυγαδεύτηκαν μέσω κυκλωμάτων και από τη Δομινικανή Δημοκρατία και διοχετεύθηκαν στην αγορά λευκής σαρκός», σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Miami Herald». Το 2009, ο αριθμός ήταν 950.

Η επιδημία και ο τυφώνας «Τόμας», όπως και ο σεισμός της 12ης Γενάρη μπορεί να είναι «νόσοι» ή «φυσικά φαινόμενα» αλλά στην ουσία είναι ένα ακόμη προαναγγελθέν έγκλημα. Η Αϊτή, που είχε λεηλατηθεί και καταστραφεί από τα χρόνια της εκμετάλλευσης, των εισβολών, των πραξικοπημάτων και της επιβολής της ληστρικής πολιτικής των ΔΝΤ, Παγκόσμιας Τράπεζας και άλλων ...ευαγών ιδρυμάτων, «γονάτισε» από το σεισμό και παρέμεινε εκεί αβοήθητη ώστε τώρα να κινδυνεύει με ολοκληρωτικό χαμό από την πανδημία της χολέρας.

Αυτοί που την κρατούν με τη βία είναι οι κατοχικές δυνάμεις του ΟΗΕ. Από την πρώτη στιγμή μετά το πραξικόπημα της 28ης Φλεβάρη 2004. Στην πραγματικότητα, ο ΟΗΕ είναι αναπόσπαστο μέρος της φρίκης που έχει επιβληθεί καθώς στόχος της αποστολής δεν είναι η «εγγύηση της δημοκρατίας» αλλά η επιβολή της τάξης. Της τάξης των ιμπεριαλιστών. Διόλου τυχαίο το ότι συγκεντρώνει και τα «πυρά» των διαδηλωτών. Η MINUSTAH διέλυσε από την πρώτη στιγμή όλες τις υποτυπώδεις υποδομές που προσπάθησε να δημιουργήσει η κυβέρνηση Αριστίντ, με πρόσχημα ότι αποτελούσαν «πυρήνες» όπου δρούσε το κόμμα του Προέδρου Famni Lavalas. Στο οποίο, σημειωτέον, απαγορεύουν τη συμμετοχή και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, όπως και στην προηγούμενη.

Μετά τη διάλυση των υποδομών έστρεψε τις κάννες των όπλων της ενάντια στο Famni Lavalas, λαϊκές και αγροτικές οργανώσεις και οποιαδήποτε φωνή αντίδρασης, με τίμημα και το αίμα. Χαρακτηριστικό το μακελειό στην παραγκούπολη Σιτέ Σολέιγ στις 6 Ιούλη 2005, όπου περίπου 400 στρατιώτες της MINUSTAH εισέβαλαν με τεθωρακισμένα και την κάλυψη πολεμικών ελικοπτέρων. Αποτέλεσμα ήταν δεκάδες νεκροί, ένοπλοι και άοπλοι, γυναίκες και παιδιά.

Η οργή εναντίον της παρουσίας της MINUSTAH ειδικά στο Καπ Αϊτιέν, συσσωρεύεται αργά αλλά σταθερά. Αρχισε να φτάνει σε σημείο βρασμού, με το θάνατο του 16χρονου Ζεράλντ Ζαν Ζιλ. Ενας θάνατος που έλαβε χώρα εντός του στρατοπέδου της MINUSTAH. Η επίσημη ανακοίνωση της αποστολής του ΟΗΕ ανέφερε ότι ο 16χρονος μπήκε κρυφά στο στρατόπεδο και πήγε στον υπαίθριο χώρο και κρεμάστηκε δίχως να τον προσέξει κανείς! Για φρικτή δολοφονία κάνει λόγο η οικογένειά του ενώ στο επίκεντρο είναι οι Νεπαλέζοι κυανόκρανοι. Ο Ζεράλντ, κατά την οικογένειά του, έκανε όλων των ειδών τις δουλειές για τους Νεπαλέζους κυανόκρανους με αντάλλαγμα κάποια λίγα χρήματα και τις περισσότερες φορές φαγητό. Περίπου 200 δολάρια έχασε ένας στρατιώτης και οι υποψίες αμέσως έπεσαν στον Ζεράλντ. Τον έπιασαν, τον βασάνισαν και τον στραγγάλισαν.

Επίσημη εκδοχή του θανάτου δεν υπάρχει και αυτό γιατί η MINUSTAH δεν έδωσε τη σορό παρά μόνο μετά την πάροδο των 72 ωρών, όπου πλέον η σήψη είχε προχωρήσει, αλλά τα όσα ιατροδικαστικά ευρήματα βρέθηκαν απέρριψαν την εκδοχή της αυτοκτονίας, σύμφωνα με τη βραζιλιάνικη εφημερίδα «Brazil de Fato». Μερικές μέρες πριν τη δολοφονία του 16χρονου οι κάτοικοι του Καπ Αϊτιέν είχαν εξεγερθεί εναντίον των κυανόκρανων καθώς, όπως ανέφερε ο τοπικός Τύπος, ένας Νεπαλέζος στρατιώτης είχε συλλάβει και βασανίσει δημόσια ένα ανήλικο. Και τώρα ήρθε η χολέρα...