Στα μέσα αυτής της βδομάδας έφτασε στη ρουμανική πρωτεύουσα κλιμάκιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), για τον καθιερωμένο έλεγχο της συμφωνίας της ντόπιας αστικής τάξης με την τρόικα που αφορά στο δανεισμό της με 20 δισεκατομμύρια ευρώ από το 2009, τον οποίο και πληρώνουν με σκληρή λιτότητα τα λαϊκά στρώματα. Κυρίαρχα ζητήματα συζήτησης θα είναι ο προϋπολογισμός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Βίκτορ Πόντα για το 2013, η ...πρόοδος των αναδιαρθρώσεων και η διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων. Ο πρωθυπουργός Πόντα υποστήριξε την Τρίτη πως θα ζητήσει από το κλιμάκιο παράταση της προθεσμίας που έχει θέσει και επέκτασή της για τρεις έως πέντε μήνες καθώς, όπως είπε, «έχουμε μείνει πίσω σε ορισμένες δεσμεύσεις (...) μιας και το 2012 ήταν μια δύσκολη χρονιά, με τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις και τρεις εκλογικές αναμετρήσεις». Πρόκειται για δεσμεύσεις που έχουν ήδη αποφασιστεί για την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων, όπως του εθνικού σιδηροδρόμου (CFR), του ταχυδρομείου, του εθνικού αερομεταφορέα (Tarom) και της εταιρείας ενέργειας (Hidroelectrica).

Ο ίδιος είχε προηγούμενα υποστηρίξει πως μια νέα συμφωνία με την τρόικα «θα ήταν επωφελής τόσο για φτηνότερο δανεισμό όσο και ως μήνυμα σταθερότητας σε ξένους επενδυτές». Οπως μάλιστα αποκάλυψε παρουσιάζοντας τις κατευθύνσεις του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2013, «θα υπάρξει αυστηρότερη δημοσιονομική απόδοση» και «θα εξαλειφθεί η σπατάλη του δημοσίου χρήματος», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για νέες δραστικές περικοπές και λιτότητα. Ο προϋπολογισμός στοχεύει, όπως είπε, σε μια οικονομική ανάκαμψη της τάξης του 1,8% και το δημόσιο χρέος να φτάσει κάτω από το 2% της ετήσιας παραγωγής.

Οπως δήλωσε ο Πόντα την Τετάρτη, μέχρι τα μέσα της ερχόμενης βδομάδας «θα πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα», ώστε να εγκριθεί το σχέδιο του προϋπολογισμού από την κυβέρνηση.

Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση ήρθε στην εξουσία στις εκλογές που διεξήχθησαν στη χώρα στις 9 Δεκέμβρη. Η «Σοσιαλ-φιλελεύθερη Ενωση» (USL) - μια συμμαχία ανάμεσα στο «Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα» και το «Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα» - έλαβε το 58,6% των ψήφων στη Βουλή των Αντιπροσώπων και το 60,1% στη Γερουσία, αποκτώντας μια άνετη πλειοψηφία και στα δύο Σώματα. Η «Δεξιά Συμμαχία της Ρουμανίας» (ARD) που δημιουργήθηκε από το «Δημοκρατικό Φιλελεύθερο Κόμμα» του Προέδρου Τράιαν Μπασέσκου, έχασε σχεδόν τις μισές ψήφους που είχε κερδίσει το 2008, συγκεντρώνοντας μόλις το 16%, ενώ στο κοινοβούλιο εκλέχθηκαν βουλευτές και από το «Λαϊκό Κόμμα» (14,3%) και τη «Δημοκρατική Ενωση των Ούγγρων στη Ρουμανία» (5,2%). Σημειώνεται πως η συμμετοχή ήταν ιδιαίτερα χαμηλή, φτάνοντας μόλις το 41%.

Στις εκλογές αυτές, που διεξήχθησαν 10 μήνες μετά την παραίτηση της κυβέρνησης του Εμίλ Μποκ, η «Σοσιαλ-φιλελεύθερη Ενωση» κατάφερε με δημαγωγικό τρόπο και υποσχέσεις να κερδίσει τις ψήφους των Ρουμάνων, που έβλεπαν καθημερινά τη ζωή τους να χειροτερεύει εξαιτίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής λιτότητας. Θυμίζουμε πως μετά τη σύναψη συμφωνίας για την παροχή δανείου ύψους 20 δισ. ευρώ το 2009, αλλά και άλλα 5 δισ. ευρώ το Μάρτη του 2011, ποσά που κατευθύνονται στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο για να ξεπεράσει με λιγότερες απώλειες την κρίση, ο λαός καλείται να πληρώσει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Ετσι με δρακόντια μέτρα λιτότητας, μειώθηκαν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων κατά 25%, αυξήθηκε ο ΦΠΑ από 19 στο 24%, περικόπηκαν οι κοινωνικές παροχές και τα επιδόματα ανεργίας, χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν, ξεκίνησε η διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων, ενώ μειώθηκαν οι δαπάνες για Υγεία και Παιδεία με αρνητικές συνέπειες στους τομείς αυτούς.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης στην Υγεία, αξίζει να αναφέρουμε ένα παράδειγμα: πάνω από 30.000 παιδιά πάσχουν από φυματίωση, ενώ η χώρα κατέχει τον υψηλότερο δείκτη βρεφικής θνησιμότητας στην ΕΕ, αρκετά από τα παιδιά να πεθαίνουν εξαιτίας ασθενειών του αναπνευστικού, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας. Ο εμβολιασμός των παιδιών κατά της φυματίωσης έχει σταματήσει εξαιτίας της έλλειψης του συγκεκριμένου φαρμάκου, ενώ το Ινστιτούτο Cantacuzino στη Βουκουρέστι που κατασκεύαζε το εμβόλιο έχει κλείσει. Εξαιτίας των περικοπών και της μείωσης των δαπανών για την Παιδεία που έχει ως αποτέλεσμα να κλείσουν αρκετά σχολεία, αυξάνεται ραγδαία ο αναλφαβητισμός στη χώρα. Δύο στους πέντε μαθητές - ακόμα σε ηλικίες 14-15 χρόνων - έχουν δυσκολία στην ανάγνωση και τη γραφή, ενώ ιδιαίτερα δυσοίωνη είναι η κατάσταση στην επαρχία, όπου πάνω από το 45% του συνολικού πληθυσμού ζει. Εκεί, μόλις το 8-10% των μαθητών καταφέρνουν να φτάσουν στο λύκειο και μόλις το 1-2% στο πανεπιστήμιο.

Το 41% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας, το 25% των εργαζομένων λαμβάνει τον κατώτατο μισθό, δηλαδή 700 λέι μεικτά (160 ευρώ μεικτά, με γύρω στο 16% να είναι οι κρατήσεις), ενώ υπολογίζεται πως το 80% των Ρουμάνων δηλώνει αδυναμία να πληρώσει τα χρέη του.

Τους λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, ο Πόντα - που σημειώνεται πως είχε διατελέσει υπουργός στο ειδικό Υπουργείο για τις σχέσεις με το Κοινοβούλιο που είχε δημιουργηθεί στην κυβέρνηση Μποκ το 2008 - 2009 - υποσχέθηκε την «ομαλή μετάβαση» της πολιτικής λιτότητας, ενώ την ίδια στιγμή διατηρεί τον αντεργατικό νόμο που εφαρμόστηκε υπό τον Μποκ. Μάλιστα το Σεπτέμβρη, διατελώντας χρέη εντολοδόχου πρωθυπουργού από το Μάη του 2012, προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση του χημικού εργοστασίου «Oltchim».

Καθ' όλη την προεκλογική περίοδο, ο Πόντα υποστήριξε πως κατάφερε «να επιστρέψει τα χρήματα που ο Μποκ είχε πάρει το 2010» και αύξησε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 8% και στη συνέχεια κατά 7,4%. Απέκρυψε ωστόσο το γεγονός ότι το μέτρο αυτό είχε ήδη συμφωνηθεί με το ΔΝΤ πριν αναλάβει τα ηνία της εξουσίας, ως μέτρο για να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια. Τους τελευταίους 10 μήνες οι τιμές στα βασικά προϊόντα έχουν αυξηθεί πάνω από 5%, ενώ σοβαρές είναι οι ενδείξεις πως οι μισθοί θα παραμείνουν για χρόνια στο ίδιο επίπεδο.

Εξαιτίας, της γενικευμένης επίθεσης κατά των λαϊκών στρωμάτων σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες διαμαρτυρίες των τελευταίων χρόνων με αποκορύφωμα τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν το Γενάρη του 2012 που είχαν ως αποτέλεσμα την παραίτηση της κυβέρνησης Μποκ. Μπροστά τους οι εργαζόμενοι και ο λαός θα έχουν να αντιμετωπίσουν και νέες βάρβαρες πολιτικές λιτότητας από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που θα έχει τη στήριξη και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, ένα πρόσθετο εμπόδιο που πρέπει να παραμερίσουν οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα για να δυναμώσουν τους αγώνες ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου που κλέβει τον πλούτο που αυτοί παράγουν. Αποδεικνύεται εκτός των άλλων ότι η προσπάθεια σοσιαλιστικής οικοδόμησης τη συγκεκριμένη χώρα, παρά τις παραβιάσεις αρχών και τις αδυναμίες ήταν πολύ καλύτερη από τη σημερινή βαρβαρότητα που βιώνει ο λαός μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση.