Αμέσως μετά τη βροχή διαφημιστικών μηνυμάτων, που γέμισε για λίγο το ταμείο ενός τηλεοπτικού κολοσσού κατεύθυνσης της κοινής γνώμης, στη μικρή οθόνη εμφανίστηκε και πάλι το πρόσωπο του Γουίλιαμ Ουέμπστερ.

- Δεν μπορεί, είπε ο άνθρωπος που είχε διατελέσει διευθυντής της CIA και του FBI, να ανακρίνονται οι Ταλιμπάν στο Γκουαντανάμο με ...ορούς της αλήθειας! Εδώ διακυβεύεται η εθνική μας ασφάλεια... Πρέπει ορισμένοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δώσουν το πράσινο φως για την άμεση χρήση ισχυρών φαρμάκων, που θα λύσουν, επιτέλους, τις γλώσσες των τρομοκρατών!

- Αυτό είναι! αναφώνησε λίγες μέρες μετά (26 Απρίλη 2002), από άλλο μεγάλο ειδησεογραφικό δίκτυο, ο εν αποστρατεία αντιστράτηγος Μπιλ Κόβαν, «γνωστός» - μεταξύ άλλων - για το παρελθόν του, όσον αφορά στους βασανισμούς αιχμαλώτων πολέμου στον πόλεμο του Βιετνάμ.

- Η πρόταση του Γουέμπστερ είναι ενδιαφέρουσα, συνέχισε, ανακράζοντας με ένα αμυδρό χαμόγελο ικανοποίησης. «Η αποτελεσματικότητα των ορών της αλήθειας ελέγχεται. Ελπίζω πως η κυβέρνηση θα στραφεί σε κάποιες παραδοσιακές, πιο δραστικές, μεθόδους... Λέω, μερικές φορές, πειράζοντας ορισμένους: Εάν δε μιλήσετε, θα μπείτε στην πρίζα και θα καταλάβετε με 110 βολτ!.

Ο οικοδεσπότης, με τη φενάκη του «δημοσιογράφου», έσπευσε να συμμεριστεί την «αγωνία» του Κόβεν. «Πράγματι, είναι φοβερό... πολλοί ειδικοί δε βλέπουν τα βασανιστήρια ως μία αποτελεσματική ανακριτική μέθοδο! Και δε μιλώ μόνον γι' αυτούς που έχουν ανησυχίες περί του πολιτικώς ορθού, αλλά ακόμη και για ανθρώπους, που είναι μέσα στις καλύτερες υπηρεσίες ασφάλειας και αντικατασκοπίας»... (απ' το άρθρο «Οροί της Αλήθειας και Βασανιστήρια - του Μάρτιν Α. Λι, όπως δημοσιεύτηκε στον κόμβο του www.alter.org).

Δεν ήταν, βέβαια, η πρώτη, αλλά μία απ' τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις, κατά τις οποίες καταγράφηκαν στιχομυθίες τέτοιου περιεχομένου στις λεγόμενες δημοσιογραφικές εκπομπές λόγου μεγάλων «ειδησεογραφικών» δικτύων στις ΗΠΑ. Ποιος, άλλωστε, μπορεί να ξεχάσει πως λίγες μόλις βδομάδες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη, τα τηλεοπτικά δίκτυα και οι ελεγχόμενες - απ' τα γνωστά εταιρικά συγκροτήματα - εφημερίδες των ΗΠΑ βούιζαν με δηλώσεις αξιωματούχων, σχόλια και άρθρα γνώμης που πόλωναν και κατεύθυναν την αμερικανική κοινή γνώμη ως προς την αποδοχή ψυχολογικών και σωματικών βασανιστηρίων, προκειμένου να εξαλειφθεί ο «τρομοκρατικός κίνδυνος», να εξορκιστεί το «κακό πνεύμα» του Οσάμα μπιν Λάντεν και να παταχθεί κάθε τρομοκρατική απειλή;

Μήπως αυτές οι προτάσεις επαναφοράς των βασανιστηρίων δεν ήταν έμπνευση της «τελευταίας στιγμής»; Μήπως δεν ανήκει αποκλειστικά στο «παρελθόν» το περιεχόμενο ανατριχιαστικών πειραμάτων, που έκαναν στις δεκαετίες του '50 και '60 Αμερικανοί και ναζιστές επιστήμονες, που στρατολογήθηκαν απ' τις μεταπολεμικές αμερικανικές κυβερνήσεις (Σχέδιο Συνδετήρας - Πρότζεκτ Πέιπερκλιπ), για να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα της χρήσης ψυχοφαρμάκων και ναρκωτικών σε «εξελιγμένες» ανακριτικές μεθόδους και όπλα πολέμου (όπως πειράματα με παραισθησιογόνα τύπου LSD σε Αμερικανούς στρατιώτες, ψυχασθενείς κλπ. κατά τη δεκαετία του '50, στο πλαίσιο του προγράμματος ΜΚ-ULTRA);

Οι επιτελείς του Πενταγώνου, όπως και τα πρώην ή νυν στελέχη των υπηρεσιών «ασφαλείας», δε μας έχουν συνηθίσει σε λόγια... Ετσι, διαφαίνεται πως δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε άστοχη η προσπάθεια ανθρώπων, σαν τον Γουέμπστερ και τον αντιστράτηγο Κόβεν, να κατευθύνουν τη λεγόμενη κοινή γνώμη στη «λογική» της επίσημης - μολονότι αντισυνταγματικής για τις ΗΠΑ και αντιβαίνουσας τις διεθνείς συμβάσεις - επαναφοράς των βασανιστηρίων μέσω πιο εξεζητημένων ανακριτικών μεθόδων.

Με ανακοίνωσή του, στις 11 Ιούλη, το αμερικανο-ευρωπαϊκό επιστημονικό ίδρυμα «Σχέδιο Ηλιαχτίδα» (Σανσάιν Πρότζεκτ), που δραστηριοποιείται ενάντια στην κατασκευή και χρήση βιολογικών και χημικών όπλων, επισημαίνει τη διενέργεια πειραμάτων και την προώθηση ψυχοφαρμάκων (αντικαταθλιπτικών, όπως Προζάκ, Ζολόφτ, Βάλιουμ κ.ά.) και ναρκωτικών, ως όπλων στο πλαίσιο της παρούσας «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» των ΗΠΑ.

«Τα πλεονεκτήματα και τα όρια ηρεμιστικών για χρήση μίας μη-θανάσιμης τεχνικής», είναι ο εύσχημος τίτλος της 49σέλιδης έκθεσης, που έφθασε στα χέρια του Σανσάιν Πρότζεκτ την προπερασμένη βδομάδα και την οποία ετοίμασε για λογαριασμό του Πενταγώνου μία ομάδα ερευνητών του Εργαστηρίου Εφηρμοσμένης Ερευνας του Πανεπιστημίου της πολιτείας της Πενσυλβάνιας. Η ομάδα, κατά τη δική της ομολογία, εξέτασε τη χρήση ενός αριθμού ψυχιατρικών και αναισθητικών φαρμάκων και των λεγόμενων «ναρκωτικών των κλαμπ» (όπως χάπια «έκσταση», ή ναρκωτικά τύπου GHB) ως «μη-θανάσιμα» όπλα πολέμου.

Στην παραπάνω έκθεση, μεταξύ άλλων, αναφέρεται σαφώς ότι η «η επιλογή της χρήσης ψυχοφαρμακευτικών παρασκευασμάτων, είτε μέσω της εφαρμογής τους στο πόσιμο νερό, είτε με τοπική εφαρμογή στο δέρμα, είτε με αεροζόλ, ή διοχέτευση αυτών των φαρμάκων σε ελαστικό βλήμα, θα εξαρτηθεί απ' το περιβάλλον». Το «περιβάλλον» που υπαινίσσονται οι συντάκτες της έκθεσης δεν είναι παρά οι εκάστοτε σαφείς στρατιωτικές και πολιτικές καταστάσεις, μεταξύ αυτών «πεινασμένοι πρόσφυγες κοντά σε σημεία διανομής τροφίμων», «εγκαταστάσεις φυλακών», «βίαια πλήθη» και «περιπτώσεις ομηρίας». Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, παρατηρεί η ανακοίνωση του Σανσάιν Πρότζεκτ, που οι «συντάκτες της έκθεσης αυτού του εργαστηρίου καθορίζουν τους αντιρρησίες ως περιπτώσεις ...ψυχοπαθολογικής διαταραχής»!

Τα «καταπραϋντικά» (calmatives), όπως είναι στη «διάλεκτο» των στρατιωτικών τα ψυχοφάρμακα και οι φυσικές ή συνθετικές ναρκωτικές ουσίες για πολεμική ή «ανακριτική» χρήση, που είχαν φτιαχτεί μεταπολεμικά και επί της λεγόμενης ψυχροπολεμικής περιόδου, υποτίθεται πως είχαν αποσυρθεί απ' τις αποθήκες του στρατού λόγω επικύρωσης (απ' τις ΗΠΑ) της Σύμβασης Χημικών Οπλων του 1993 (που απαγορεύει οποιαδήποτε χημικά όπλα που μπορούν να προκαλέσουν θάνατο, μόνιμη βλάβη και ανικανότητα, σε ανθρώπους και ζώα)... Ομως, τα όσα αποκαλυπτικά διακρίνει κανείς στις περίπου 21 εκθέσεις εργαστηρίων του στρατού και πανεπιστημίων, που κατάφερε να λάβει το «Σανσάιν Πρότζεκτ» με βάση το νόμο για την ελεύθερη πληροφόρηση των πολιτών, δε σταματούν εδώ...

Στις 21 εκθέσεις ερευνητικών εργαστηρίων, που δουλεύουν για λογαριασμό του Πενταγώνου, η χρήση πολλών απ' τα προτεινόμενα φάρμακα απαγορεύεται ρητώς απ' τις διεθνείς συμφωνίες για τα βιολογικά και χημικά όπλα. Τοξικά «προϊόντα» μικροοργανισμών - όπως το νευροτοξίνη μποτούλινουμ (neurotoxin botulinum) - θεωρούνται χημικοί και βιολογικοί παράγοντες. Ομως, οποιαδήποτε όπλα χρησιμοποιούν νευροδιαβιβαστές ή ουσίες που μιμούνται τη δράση τους, καλύπτονται ομοίως απ' τις συνθήκες για τον έλεγχο των όπλων. Για παράδειγμα, η ομάδα του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια κάνει έρευνες πάνω στη χολεκιστοκινίνη (cholecystokinin), ένα νευροδιαβιβαστή που προκαλεί κρίσεις πανικού σε υγιή άτομα και συνδέεται με την πρόκληση ψυχιατρικών διαταραχών!

Σ' αυτές τις εκθέσεις, επισημαίνεται η χρήση των παρενεργειών, που έχουν ορισμένα φάρμακα που δεν παίρνουν έγκριση κυκλοφορίας στην αγορά, ως όπλων: «Συχνά, μία ανεπιθύμητη παρενέργεια... θα τερματίσει την ανάπτυξη ενός πολλά υποσχόμενου καινούριου φαρμακευτικού συστατικού. Σε μία ποικιλία καταστάσεων, στις οποίες χρησιμοποιούνται μη-θανάσιμες τεχνικές, ίσως θα πρέπει να υπάρχουν λιγότερες ανησυχίες σχετικά με τις ανεπιθύμητες παρενέργειες... Ισως, το ιδανικό "καταπραϋντικό" να έχει ήδη συντεθεί, αναμένοντας... το ανανεωμένο ενδιαφέρον απ' τον κατασκευαστή του»!

Τον περασμένο Μάρτη, ομάδα ερευνητών του αμερικανικού στρατού ερευνούσε τη μείξη του «πέπερ σπρέι» (επικίνδυνου δακρυγόνου) με έναν αδιευκρίνιστο τύπο ηρεμιστικού. Το «πέπερ σπρέι», που είναι ένα απ' τα πιο ισχυρά χημικά δακρυγόνα που χρησιμοποιούνται απ' τις δυνάμεις καταστολής για τη διάλυση συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, έχει κατά το παρελθόν συνδεθεί με πολλές περιπτώσεις θανάτων. Η ενίσχυση αυτού του χημικού με ηρεμιστικό μπορεί, κατά τους ερευνητές, να δημιουργήσει ένα «ειδεχθές κατασκεύασμα». Στην έκθεσή τους, δίνεται «προτεραιότητα» στη χρήση ηρεμιστικών, όπως το Valium, Precedex, ως όπλων, αφού αυτά αναμειχθούν με το υλικό του πέπερ σπρέι. Αυτές οι προτάσεις «χημικών κοκτέιλ», παρατηρούν οι ερευνητές του ιδρύματος Πρότζεκ Σανσάιν, εμφανίζουν πολλές ομοιότητες με τα πειράματα παρόμοιων όπλων που γίνονταν στη Νότια Αφρική επί του ρατσιστικού καθεστώτος του Απαρτχάιντ... Ομως, ας επανέλθουμε στο ηρεμιστικό Πρεσεντέξ, το οποίο στις ΗΠΑ χρησιμοποιείται σε ασθενείς που νοσηλεύονται στις μονάδες εντατικής θεραπείας.

Η έκθεση εφιστά την προσοχή στην ...«ενδιαφέρουσα» δυνατότητα της χρήσης Πρεσεντέξ «ως μέσου αύξησης της αντίδρασης των ανθρώπων σε ηλεκτροσόκ»! Οι ερευνητές προτείνουν πως η «συνδυασμένη χρήση του Πρεσεντέξ με ηλεκτρομαγνητικά όπλα» σε ανθρώπους «λύνει το πρόβλημα κατά το οποίο μερικά άτομα δεν αντιδρούν ούτε εμφανίζουν το επιθυμούμενο αποτέλεσμα όταν τους χορηγηθούν οι κατά μέσο όρο ποσότητες σχετικών φαρμακολογικών παρασκευασμάτων»!

Σ' άλλο σημείο, οι ίδιοι «ερευνητές» προτείνουν πως θα μπορούσε να ήταν πολύ αποτελεσματική για την αντιμετώπιση βίαιων επεισοδίων σε φυλακές η χρήση τύπων βουσπιρόνης (buspirone) με επιδερμικά επιθέματα και «βλεννώδεις μεμβράνες» (που κατασκευάζεται απ' τις φαρμακολογικές εταιρίες Μπρίστολ - Μάιγερς Σκουίμπ και Θίρατεχ).

Τα παραπάνω στοιχεία που αφορούν έρευνες εργαστηρίων του αμερικανικού στρατού και πολεμικού ναυτικού ή άλλων που λειτουργούν υπό την ασπίδα διαφόρων αμερικανικών πανεπιστημίων κατά την περίοδο 1994 έως και 1998 θα μπορούσαν στα μάτια, ειδικών και μη, να συνιστούν προσπάθειες παραβίασης των Διεθνών Συμβάσεων για τα Χημικά Βιολογικά και Τοξικά όπλα. Ιδιαίτερα, δε, ενόψει της διεθνούς συνάντησης εκπροσώπων χωρών, που έχουν επικυρώσει αυτές τις συμφωνίες, στις 7 του ερχόμενου Οκτώβρη στη Χάγη. Αραγε, τότε θα ελεγχθούν ή θα περάσουν απαρατήρητες οι παραπάνω ύποπτες δραστηριότητες αμερικανικών πανεπιστημιακών και στρατιωτικών εργαστηρίων;