Ατέλειωτα δεινά για το λαό κρύβουν τα χαμόγελα του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς και της «μεταβατικής» προέδρου Κατρίν Σαμπά-Πανζά, μετά την ορκωμοσία της τελευταίας

Την ίδια στιγμή επιταχύνονται και οι εξελίξεις στην ίδια την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. H αντικατάσταση του σφετεριστή της προεδρίας στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Μισέλ Ντζοτόντια, από την 59χρονη δήμαρχο της πρωτεύουσας, Μπανγκί, Κατρίν Σαμπά-Πανζά, με απόφαση του «μεταβατικού» κοινοβούλιου στις αρχές της βδομάδας και την έγκριση του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς (που παρακολούθησε στενά όλη τη διαδικασία...) είναι άλλη μια «ψηφίδα στο παζλ» της προετοιμασίας γενικευμένης επέμβασης. Το πρόσχημα που και πάλι χρησιμοποιείται είναι τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που καταπατούνται με τις συγκρούσεις μεταξύ των πολιτοφυλακών που έχουν συγκροτήσει τους τελευταίους μήνες νεαροί χριστιανοί και μουσουλμάνων ενόπλων μελών της οργάνωσης «ΣΕΛΕΚΑ» (που ανέτρεψε το Μάρτη του 2013 την κυβέρνηση του προηγούμενου προέδρου Φρανσουά Μποζιζέ), συγκρούσεις που υποδαύλισαν ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με πρώτη τη Γαλλία.

Οι λεηλασίες, οι βιασμοί, τα εγκλήματα κατά αμάχων - ακόμη και παιδιών - θα παραμείνουν στην ημερήσια διάταξη για καιρό, ενισχύοντας το πρόσχημα της δήθεν «ανθρωπιστικής αποστολής». Στην πραγματικότητα πίσω από την «ευαισθησία» βρίσκονται τα τεράστια μονοπωλιακά συμφέροντα. Μία χώρα 4,5 εκατομμυρίων, που θεωρείται ως μία από τις φτωχότερες της υφηλίου, διαθέτει ιδιαίτερα εύφορο έδαφος και σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, διαμαντιών, χρυσού, ουρανίου, που εκμεταλλεύονται και θέλουν να εκμεταλλευτούν παραπέρα μεγάλα μονοπώλια, ευρωπαϊκά, αμερικανικά, αλλά και κινέζικα, που διευρύνουν την παρουσία τους στην Αφρική τις τελευταίες δεκαετίες.

Η νεοεκλεγείσα πρόεδρος το είπε ξεκάθαρα αμέσως μετά την ορκωμοσία της την περασμένη Πέμπτη στην εφημερίδα «Λε Παριζιέν»: «Χωρίς την παρέμβαση της γαλλικής αποστολής Σανγκαρίς δεν ξέρω πού θα ήταν σήμερα η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Είμαι βαθιά ευγνώμων στη Γαλλία! Ομως χρειάζονται ακόμη περισσότεροι ξένοι στρατιώτες»...

Για την Σαμπά-Πανζά, οι 1.600 Γάλλοι στρατιώτες, οι 1.000 της ΕΕ που είναι καθ' οδόν και αναμένεται να αναπτυχθούν στη χώρα ως το τέλος Φλεβάρη, οι Αμερικανοί που κινούν τα νήματα παρασκηνιακά περιοριζόμενοι στο ρόλο παρόχου επιμελητειακής βοήθειας και οι πάνω από 5.000 στρατιώτες της Αφρικανικής Ενωσης που βρίσκονται ήδη στη χώρα δεν είναι αρκετοί... «Χρειάζονται περισσότεροι...».

Η απροκάλυπτη πρόσκληση της Σαμπά-Πανζά στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εξηγεί γιατί αυτή επιλέχθηκε για την αποστολή μετάβασης μίας εντελώς ρημαγμένης χώρας στο επόμενο στάδιο, στη «σταθεροποίηση» της κατάστασης, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και της ντόπιας αστικής τάξης που από κοινού απομυζούν την εργατική τάξη.

Γι' αυτό επιλέχτηκε και όχι γιατί (όπως δήλωνε στο ραδιοφωνικό δίκτυο «RFI») είναι «γυναίκα που θα μπορούσε πιο εύκολα να γεφυρώσει τις διαφορές»! Ούτε επειδή το οικογενειακό της δέντρο απλώνει τις ρίζες του στην καρδιά της Αφρικής, μια που η ίδια γεννήθηκε στο Τσαντ από πατέρα Καμερουνέζο και μητέρα από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στην οποία και πάτησε για πρώτη φορά το πόδι αφότου συμπλήρωσε τα 18 της χρόνια...

Βέβαια, η ίδια δε λέει κουβέντα για το τι έκανε υποδυόμενη τη «δήμαρχο» της πρωτεύουσας, όταν εδώ και μήνες λεηλατούσαν τα σπίτια χιλιάδων αμάχων τα πρωτοπαλίκαρα της «ΣΕΛΕΚΑ».

Σε κάθε περίπτωση, η ανοικτή πρόσκληση της νέας προέδρου στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξη όσων επιβουλεύονται ένα γενναίο μερίδιο από την πίτα του τεράστιου ορυκτού πλούτου της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας και όχι μόνον.

Είναι χαρακτηριστική η συνέντευξη που έδωσε μεσοβδόμαδα στο πρακτορείο «Ασοσιέιτεντ Πρες» ο Γάλλος υπουργός Αμυνας Ζαν Ιβ Λε Ντριάν, δείχνοντας έτοιμος να προωθήσει περαιτέρω τα συμφέροντα του γαλλικού ιμπεριαλισμού στην Αφρική. Ανήγγειλε έτσι ότι θα δημιουργηθούν νέα γαλλικά «φυλάκια ελέγχου» και στρατιωτικές βάσεις, με πρόσχημα τη δράση εξτρεμιστών από οργανώσεις παρακλάδια της «Αλ Κάιντα» που δρουν στην περιοχή του Σαχέλ. Ανέφερε αύξηση της διμερούς «αντιτρομοκρατικής» συνεργασίας σχεδόν με όλες τις αφρικανικές χώρες, πρώην γαλλικές αποικίες, όπως το Τσαντ, η Ακτή Ελεφαντοστού, η Μπουρκίνα Φάσο, ο Νίγηρας και το Μάλι, σημειώνοντας πως το ευρύτερο σχέδιο αυτών των κινήσεων «θα γίνει σε συνεργασία με τις ΗΠΑ».

Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, μία χώρα που δε βρέχεται από θάλασσα, συνορεύει βόρεια με το Τσαντ και το Σουδάν, ανατολικά με το Νότιο Σουδάν, νότια με τη ΛΔ Κονγκό και τη Δημοκρατία του Κονγκό (Μπραζαβίλ) και δυτικά με το Καμερούν. Ηταν γαλλική αποικία ως το 1960, οπότε ανεξαρτητοποιήθηκε, αν και ποτέ δεν απογαλακτίστηκε από τη γαλλική αστική τάξη και το μεγάλο κεφάλαιο που αναμειγνύεται έκτοτε σε κάθε έκφανση της πολιτικής, οικονομικής ζωής ενός λαού 4.500.000 ατόμων (από τουλάχιστον 60 διαφορετικές φυλές, με χριστιανούς το 80%, μουσουλμάνους το 10% και κάποιες άλλες θρησκείες).

Κυρίαρχο θρήσκευμα είναι ο χριστιανισμός (πάνω από 80% του πληθυσμού), δεύτερη θρησκεία είναι η μουσουλμανική (κατά 10%) και τρίτη η ανιμιστική (9,6%). Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η διαδοχή στην εξουσία γινόταν πότε με πραξικοπήματα και πότε με «εκλογές» με σημαδεμένη τράπουλα. Η τελευταία κρίση ξέσπασε με την ανατροπή του προέδρου (ε.α. στρατηγού) Φρανσουά Μποζιζέ, που είχε ανέβει στην εξουσία το 2003, πρώτα με πραξικόπημα κατά του προκατόχου του Ανγκ Φελίξ Πατασέ και μετά με «εκλογές». Ο Μποζιζέ δέχθηκε πόλεμο από τους ένοπλους ισλαμιστές του Μισέλ Ντζοτόντια, το Δεκέμβρη του 2012, αμέσως μόλις ανέθεσε σε κινεζική πετρελαϊκή εταιρεία την άδεια για την πραγματοποίηση γεωτρήσεων πετρελαίου... Ανατράπηκε τελικά το Μάρτη του 2013. Εκτοτε, οι ισλαμιστές του «ΣΕΛΕΚΑ» έδρασαν εκτός ελέγχου, αιματοκυλώντας τη χώρα ως τέλος της περασμένης χρονιάς, δίνοντας την κατάλληλη αφορμή στους Γάλλους να πραγματοποιήσουν στις 5/12/13 ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Από την πρώτη στιγμή που φάνηκε ότι ετοιμάζεται η εμπλοκή της Ελλάδας σε νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση, το ΚΚΕ με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ κάλεσε σε επαγρύπνηση. Σημείωνε:

«Καμία εμπλοκή - καμία συμμετοχή της Ελλάδας στην επέμβαση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία που στόχο έχει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα γαλλικών και άλλων μονοπωλίων στην περιοχή και αποκαλύπτει, για μια ακόμη φορά, τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να αντιδράσει αποφασιστικά, να καταδικάσει κάθε συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή και να απαιτήσει να μη δοθεί καμία διευκόλυνση στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και τους συμμάχους τους σε οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας, να μη διατεθούν υποδομές που βρίσκονται στη χώρα μας, να αντιταχθεί στην πλήρη επανενεργοποίηση του ΝΑΤΟικού στρατηγείου στη Λάρισα που σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί στην επέμβαση ως κέντρο επιχειρήσεων».

Αμέσως μετά την απόφαση των ΥΠΕΞ της ΕΕ να προχωρήσει η ιμπεριαλιστική επέμβαση, το ΚΚΕ με παρεμβάσεις στη Βουλή και την Ευρωβουλή κατήγγειλε το γεγονός. Η Ερώτηση στη Βουλή ανέφερε: «Η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται, λίγες μέρες μετά την έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας, να εμπλέξει τη χώρα μας, για μια ακόμη φορά, σε επικίνδυνες πολεμικές επεμβάσεις, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου... Το ΚΚΕ καταγγέλλει αυτούς τους σχεδιασμούς, καταδικάζει κάθε συμμετοχή της Ελλάδας στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και απαιτεί να μη δοθεί καμία διευκόλυνση σε ΝΑΤΟ και ΕΕ για την προώθηση αυτών των σχεδίων. Να κλείσει η βάση της Σούδας, να μη διατεθούν υποδομές που βρίσκονται στη χώρα μας, να μην επανενεργοποιηθεί το ΝΑΤΟικό Στρατηγείο της Λάρισας που σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί στην επέμβαση ως κέντρο επιχειρήσεων».

Στην παρέμβαση στην Ευρωβουλή σημείωνε χαρακτηριστικά ανάμεσα σε άλλα: «Το πρόγραμμα της Ελληνικής Προεδρίας και οι αποφάσεις του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ που παρουσιάστηκαν από τον υπουργό Εξωτερικών της συγκυβέρνησης, Ε. Βενιζέλο, στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου σηματοδοτούν ένταση της επιθετικότητας της ΕΕ για τη διείσδυση των μονοπωλίων σε νέες αγορές, για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των λαών της περιοχής».