Κυρίαρχος των δημοσκοπήσεων αναδεικνύεται το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 12ης Ιούνη. Οι σφυγμομετρήσεις υποστηρίζουν ότι το ΑΚΡ θα επικρατήσει για τρίτη συνεχή φορά στην εκλογική αναμέτρηση, με ποσοστά που θα κυμαίνονται, σύμφωνα με τις έρευνες, από 47% έως 50% των ψήφων, ξεπερνώντας το 46,6% του 2007, όπως αναφέρεται στην πλέον πρόσφατη δημοσκόπηση που δημοσιοποίησε την περασμένη βδομάδα η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ». Η διαδικασία κατάρτισης των συνδυασμών ολοκληρώθηκε την Παρασκευή 29 Απρίλη, με τον πόλεμο της προπαγάνδας να εντείνεται όλο και περισσότερο, καθώς η κυβέρνηση επιστρατεύει όλα τα μέσα εκβιασμού, εντυπωσιασμού, τρομοκρατίας και κρατικής βίας για να διασφαλίσει τη νίκη της. Σταθεροί σύμμαχοι στο πλευρό του Ρ. Ερντογάν παραμένουν, με φόντο και τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο, η ΕΕ, οι χρηματαγορές και φυσικά τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η εκλογική μάχη αναμένεται να δοθεί και αυτή τη φορά στη βάση των συμφερόντων του κεφαλαίου, της παραπληροφόρησης και του εκφοβισμού.

Στα βασικά επιχειρήματα της προπαγάνδας του ΑΚΡ είναι το «θαύμα» στην τουρκική οικονομία και ανάπτυξη που εμφανίζεται να πέτυχε η κυβέρνηση Ερντογάν, βγάζοντας τη χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και κερδίζοντας εύσημα για την οικονομική της πολιτική, παίρνοντας ψήφο εμπιστοσύνης από τους οίκους αξιολόγησης. Ανάπτυξη που φυσικά δεν έχει αποδέκτη το λαό της χώρας, αλλά την αστική τάξη, το κεφάλαιο, που συνεχίζει να ισχυροποιεί την παρουσία του στη διεθνή σκηνή εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, με ανάπτυξη 6,5% για το 2010 και ανάλογες προβλέψεις για το κλείσιμο του 2011.

Η κυβέρνηση Ερντογάν εξακολουθεί να χρησιμοποιεί με επιτυχία το επιχείρημα των επιτυχημένων κινήσεων στην οικονομία, που ισχυροποιούν τη χώρα, δίνοντάς της προβάδισμα που θα χάσει εάν χαθεί η εκλογική μάχη για το ΑΚΡ, επιστρέφοντας στην εποχή της χρεοκοπίας. Η τουρκική κυβέρνηση επιμένει στην παραπληροφόρηση προβάλλοντας τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις ως «επιτυχία», που αναμένεται να φτάσουν να αποδώσουν στο κράτος 50 δισεκατομμύρια δολάρια, προσπαθώντας να κρύψει τις συνέπειες που έχουν οι κινήσεις αυτές για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Οι απολύσεις είναι σαρωτικές, η ανεργία αυξάνεται συνεχώς, οι μισθοί μειώνονται και οι τιμές διατηρούν ανοδική πορεία.

Παράλληλα, η κυβέρνηση ψήφισε πρόσφατα, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και τη δραστική μείωση του εργατικού κόστους, πακέτο μέτρων απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, με μειώσεις μισθών, αύξηση του χρόνου απλήρωτης εργασίας, απελευθέρωση των απολύσεων και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με νέα δεδομένα για τους ωρομίσθιους.

Η ανεργία και η επισφαλής εργασία αποτελούν ακόμα ένα μοχλό πίεσης στις εκλογές, που ενισχύουν τα ψευτοδιλήμματα, ενώ η κυβέρνηση την ίδια στιγμή εξακολουθεί να καταστέλλει με τη βία διαδηλώσεις εργαζομένων, όπως της καπνοβιομηχανίας στη Σαμψούντα, στέλνοντας μήνυμα πυγμής, με συλλήψεις υποψηφίων του ΚΚ Τουρκίας.

Υπόσχεση για ένα ακόμα μεγάλο «φαγοπότι» έδωσε στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας του ο Τούρκος πρωθυπουργός στους εκπροσώπους του κεφαλαίου, ανακοινώνοντας σχέδιο για την κατασκευή της διώρυγας του Βοσπόρου, που θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με τη Θάλασσα του Μαρμαρά και θα ξεπερνά τη διώρυγα του Σουέζ. Το κόστος είναι ανυπολόγιστο αφού μόνο για να σχεδιαστεί το έργο απαιτούνται δύο χρόνια και παρά τις διαβεβαιώσεις Ερντογάν ότι η «χρηματοδότηση δεν αναμένεται να αποτελέσει πρόβλημα», είναι βέβαιο ότι θα μετακινηθεί στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Στα προεκλογικά μέσα του ΑΚΡ, πέρα από τις υποσχέσεις και τους εκβιασμούς είναι και η απαγόρευση σε υποψήφιους που εντάσσονται στις γραμμές του φιλοκουρδικού Κόμματος για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία να λάβουν μέρος στις εκλογές με τη δικαιολογία της «φιλοκουρδικής», άρα «τρομοκρατικής» δράσης. Οι οπαδοί του Κόμματος για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία πραγματοποίησαν μαζικές διαδηλώσεις, οι οποίες κατά το σύνηθες αντιμετωπίστηκαν με βίαιη καταστολή και την «υποχώρηση» να δοθεί άδεια σε 8 από τους 12 υποψήφιους που απαγορεύτηκαν να κατέβουν στις εκλογές.

Ωστόσο, ο πραγματικός τρομοκράτης στη χώρα είναι το ίδιο το ΑΚΡ, με στήριγμά του μεταξύ άλλων και την ΕΕ. Ενδεικτικές της τάσης που επικρατεί στις Βρυξέλλες είναι οι εκθέσεις προόδου που εκδίδονται κατά καιρούς για την Τουρκία, οι οποίες διατηρούν βασικά κοινά χαρακτηριστικά, ακολουθώντας την πολιτική των «ισορροπιών», που κλίνουν σαφώς προς το μέρος της Αγκυρας. Η Τουρκία αποτελεί έναν «πολύτιμο», όπως αναφέρεται πολλάκις, σύμμαχο για την ΕΕ, τόσο στον ενεργειακό τομέα, όσο και σε ζητήματα διείσδυσης και ιμπεριαλιστικών βλέψεων που αφορούν το μουσουλμανικό κόσμο. Η Αγκυρα επιχειρεί - επιτυχώς μέχρι στιγμής - να αναδειχθεί σε ρυθμιστική περιφερειακή δύναμη και γέφυρα των ιμπεριαλιστικών κέντρων με τις μουσουλμανικές χώρες. Στο όνομα αυτού του πολύτιμου συμμάχου, το Κυπριακό δεν αναφέρεται πλέον ως κατοχή, αλλά ως ανάγκη ομαλοποίησης των σχέσεων της Τουρκίας και με τα 27 κράτη - μέλη της ΕΕ...

Ενδεικτική είναι η προσπάθεια της Τουρκίας να εκμεταλλευθεί τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο, δείχνοντας να μπαίνει μπροστά σε διαπραγματεύσεις, πραγματοποιώντας συναντήσεις στο παρασκήνιο, και να επιχειρεί να παρουσιαστεί ως ο καλύτερος «διαπραγματευτής» για τους ιμπεριαλιστές, ενώ στις αραβικές χώρες εμφανίζεται ως «υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αυτό το προσωπείο αξιοποιείται ενόψει εκλογών, υπογραμμίζοντας τον αναβαθμισμένο ρόλο που διεκδικεί και τονίζοντας ότι η χώρα έχει βγει από το περιθώριο και ανήκει πλέον στους περιφερειακούς ρυθμιστές.

Η κυβέρνηση Ερντογάν υποστηρίζει ότι κάνει βήματα και στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισχυριζόμενη ότι αλλάζει το σκηνικό της χώρας, η οποία «εκδημοκρατίζεται», μετά και την έγκριση της «Συνταγματικής Αναθεώρησης», που στην πραγματικότητα διατήρησε τις αντιδραστικές διατάξεις σε βάρος θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, προωθώντας επιφανειακές αλλαγές στο πλαίσιο της προπαγάνδας. Την ίδια στιγμή δεκάδες διαφωνούντες με την κυβέρνηση βρίσκονται κρατούμενοι με την κατηγορία της συμμετοχής στην υπόθεση Εργκένεκον, που, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, σχεδίαζε την υλοποίηση πραξικοπήματος και την ανατροπή της κυβέρνησης.

Το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ) έχει επανειλημμένα καταγγείλει την κυβέρνηση Ερντογάν, υπογραμμίζοντας ότι η χώρα κυριαρχείται από την αυξανόμενη καταστολή και τη βία. Εχει συγκεκριμένα απαιτήσει να σταματήσουν οι επιθέσεις ενάντια στους εργατικούς αγώνες, ενώ όσον αφορά στη σύλληψη του υποψηφίου του τόνισε ότι είναι απόδειξη της πρώτης φάσης καταστολής της κυβέρνησης που κατευθύνεται σε όσους εντάσσονται στα ψηφοδέλτια του ΤΚΡ και διαμηνύει ότι είναι κόμμα των εργατών που αντιστέκονται και δε σκύβει το κεφάλι.