Associated Press

Η καταστροφή από το σεισμό της περασμένης Παρασκευής δεν έχει προηγούμενο...

Το περιστατικό, που ιστορεί η εφημερίδα The Hindu, καταδεικνύει την τραγική έλλειψη συντονισμού στον τόπο της ανθρώπινης τραγωδίας, που κόστισε 20.000 νεκρούς - η εκτίμηση του υπουργού Αμυνας της Ινδίας κάνει λόγο για 100.000, και στην πράξη ενδέχεται να μη μάθουμε ποτέ πόσα ήταν τα θύματα -, δεκάδες χιλιάδες τραυματίες, και άφησε εκατοντάδες χιλιάδες αστέγους. Μόλις την Τρίτη, πέντε ημέρες μετά τη σεισμική δόνηση που ισοπέδωσε δύο πόλεις και αναρίθμητα χωριά, που έκλεισε για τρεις ημέρες το πιο πολυάσχολο λιμάνι της χώρας, ο πρωθυπουργός Αταλ Μπιχάρι Βάτζπαϊ παραδέχτηκε ότι ο κρατικός μηχανισμός «ενδέχεται να αντέδρασε λίγο αργά».

Ο Βάτζπαϊ συγκέντρωσε πολλά φραστικά πυρά τις τελευταίες ημέρες, κυρίως λόγω του ότι, στην περιοδεία του στις πληγείσες περιοχές, τόνισε πως η κυβέρνησή του θα ρίξει έναν πακτωλό χρημάτων, κυρίως από δάνεια που ζήτησε από την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης, για την ανοικοδόμηση και την αποκατάσταση των ζημιών 5,5 δισ. δολαρίων που υπέστησαν οι επιχειρήσεις - την ώρα που ο κόσμος έψαχνε τους δικούς του κάτω από τα ερείπια, εν μέσω της μετασεισμικής δραστηριότητας, πολλές φορές μόνο με τα χέρια. Την ώρα που τα νοσοκομεία δεν είχαν τρόπο να αντιμετωπίσουν το παλιρροϊκό κύμα των χιλιάδων τραυματιών που τα χτύπησε.

Associated Press

Ανθρώπινη τραγωδία. Οι συγγενείς των εγκλωβισμένων καταμαρτυρούν ότι επί ημέρες περίμεναν -μάταια-τη βοήθεια των αρχών...

Το στοιχείο που σοκάρει περισσότερο είναι ότι η ινδική κυβέρνηση όφειλε να ξέρει καλύτερα. Το ιστορικό της χώρας έχει δώσει πολλά παραδείγματα για το πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται τέτοιες καταστάσεις: Οι μεγάλοι σεισμοί χρονολογούνται στην περιοχή από το 1819 (7,7 Ρίχτερ, 2.000 νεκροί), και τις τελευταίες δεκαετίες τα τραγικά παθήματα δεν έγιναν μαθήματα. Η εφημερίδα The Telegraph της Καλκούτας, σε κύριο άρθρο της, έγραψε ότι η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις «φυσικές καταστροφές» γίνεται και η ίδια «φυσική»...

Τα γεγονότα του σεισμού δεν είναι ασύνδετα από το πώς η παρούσα κυβέρνηση ασκεί εξουσία και ποιες είναι οι προτεραιότητές της (Πρβλ. τις συνεντεύξεις στις διπλανές στήλες). Στο σύνολό τους, τα ινδικά μέσα ενημέρωσης «ανακαλύπτουν», προ της τραγωδίας, το καθεστώς διαφθοράς στις κατασκευές, τη σαθρή «ανάπτυξη» της Γκουτζαράτ μέσω ιδιωτικοποιήσεων και «απορύθμισης». Η κυβέρνηση Βάτζπαϊ - έστω αν και δε φέρει εξ ολοκλήρου την ευθύνη - επέλεξε νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που επιβάλλουν μια ανισόμετρη ανάπτυξη στην Ινδία. Μόνο που η «αγορά» δεν ενδιαφέρεται για την αντισεισμική πολιτική της Ινδίας...

Associated Press

Από διαδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στην Παγκόσμια Τράπεζα

-Είναι πολύ πρόσφατες οι απεργιακές κινητοποιήσεις διαφόρων τμημάτων της Ινδικής εργατικής τάξης, που εκδήλωσε και με μαζικές διαδηλώσεις την αντίθεσή της στην οικονομική πολιτική της Ινδικής κυβέρνησης. Το ΚΚΙ πόσο κινητοποιεί το λαό;

- Πολύ περισσότερο από όσο θα πίστευε κανένας με βάση την αντιπροσώπευσή μας στη Βουλή. Ημασταν ενεργά αναμεμειγμένοι στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις, τόσο των ταχυδρομικών υπαλλήλων, όσο και των τραπεζικών, τομείς όπου οι θέσεις μας έχουν σημαντική απήχηση. Είχαμε, επίσης, συμμετοχή στις κινητοποιήσεις που έγιναν στον τομέα των ασφαλίσεων.

Είμαστε φυσικά αντίθετοι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της δεξιάς κυβέρνησης της Ινδίας, που προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει τις τράπεζες, τα ταχυδρομεία, τα ασφαλιστικά ταμεία. Μετά από μακρόχρονο αγώνα, οι τράπεζες είχαν εθνικοποιηθεί, αλλά τώρα η κυβέρνηση αποφάσισε να τις επιστρέψει στο κεφάλαιο.

Στην παρούσα πολιτική κατάσταση στη χώρα μας ακολουθούμε μια τακτική, προκειμένου να επιτύχουμε σε ένα διττό στόχο: ο ένας είναι να κινητοποιήσουμε τις δυνάμεις που ανήκουν στην Αριστερά και στο «κοσμικό» πολιτικό φάσμα -λέω «κοσμικό» επειδή η κυβερνητική παράταξη έχει τη θρησκεία στη βάση της ιδεολογίας της-, ώστε να αντιταχθούν αποτελεσματικά στην κυβέρνηση και να την ανατρέψουν. Τόσο τις πολιτικές δυνάμεις, όσο και τις λαϊκές μάζες. Το δεύτερο σκέλος της προσπάθειάς μας είναι να παρουσιάσουμε ένα εναλλακτικό πακέτο πολιτικής. Αντίθετο σε αυτήν την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Βάτζπαϊ. Σε συνεργασία και διάλογο με άλλες πολιτικές δυνάμεις, για να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα του λαού της Ινδίας ως σύνολο.

- Τα τελευταία 11 χρόνια βλέπουμε μια συνεχώς ανανεούμενη αιματοχυσία με αφορμή το πρόβλημα του Κασμίρ. Χιλιάδες νεκροί. Κανένας διάλογος. Ολο και εμπρηστικότερες δηλώσεις. Θα έλεγε κανείς ότι επιδιώκεται να ξεκινήσει πόλεμος, παρά την τωρινή εκεχειρία. 2 χρόνια μετά την πυρηνική κούρσα στην υποήπειρο, δεν έχει αποφασίσει ο λαός της Ινδίας να πει στην κυβέρνηση «αρκετά»;

- Κατ' αρχάς να τονίσουμε ότι η Αριστερά έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο για να αρχίσει η αναζήτηση πολιτικής λύσης στο πρόβλημα του Κασμίρ. Χωρίς την παρέμβαση ξένων δυνάμεων. Δε θέλουμε να δούμε αμερικανική μεσολάβηση στο ζήτημα, και πιστεύουμε ότι το Κασμίρ συνδέεται άμεσα με την αποκλιμάκωση των πικρών ανταγωνισμών μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν, που πάνε πίσω στον καιρό της ανεξαρτησίας τους, της αποαποικιοποίησής τους. Βαθμιαία θεωρώ ότι ο διάλογος ανάμεσα στην Ινδία και το Πακιστάν θα έρθει, και θα βρεθεί λύση.

Αλλά, φυσικά, οι πυρηνικές δοκιμές που ενέκρινε η κυβέρνηση Βάτζπαϊ δεν απομάκρυναν απλώς το διάλογο, εντείνοντας την αντιπαλότητα, αλλά ενίσχυσαν περισσότερο τη φωτιά που καίει και στις δύο πλευρές των συνόρων. Οι πυρηνικές δοκιμές της Ινδίας απαντήθηκαν με τον ίδιο τρόπο από το Πακιστάν. Η περιφέρεια ολόκληρη βρέθηκε σε μια κατάσταση προετοιμασίας για σύγκρουση. Και φυσικά, μια τέτοια πολιτική δε φέρνει καμία λύση. Η λύση θα πρέπει να έρθει μέσω διαπραγματεύσεων, διαλόγου. Και όχι από τον ιμπεριαλισμό.

Το χειρότερο είναι ότι γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κινητοποιήσουμε τον απλό άνθρωπο στην Ινδία, αν δεν υπάρξει μια εγγύηση από την άλλη πλευρά ότι οι τρομοκρατικές ενέργειες θα σταματήσουν. Κάτι που θα συνέβαλλε στον πολιτικό διάλογο.

- Είναι γενικά παραδεκτό πάντως - το επισήμαινε ακόμη και το περιοδικό TheEconomist σε πρόσφατο άρθρο της σύνταξής του - ότι οι λαοί των δύο χωρών δεν αντέχουν τις θυσίες που συνεπάγεται μια τέτοια, πολεμική, κατάσταση. 348 εκατ. Ινδών ζουν σε συνθήκες φτώχειας.

- Ακριβώς. Είναι πάνω από 350.000.000 οι άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεν αντέχουμε αυτήν την πολιτική ούτε γι' αστείο. Και οι Αμερικανοί «παίζουν» εναντίον της Ινδίας. Δε μιλάω για την αναζήτηση μιας ευκαιρίας «διαμεσολάβησης». Γι' αυτούς η πυρηνική κούρσα είναι μια πραγματικά μεγάλη ευκαιρία εξοπλιστικά. Η αγορά οπλισμού, πέρα από τα πυρηνικά, είναι πραγματικά τεράστια. Βέβαια, έως τώρα αγοράζαμε το μεγαλύτερο ποσοστό του συμβατικού οπλισμού για τις Ενοπλες Δυνάμεις της Ινδίας από τη Μόσχα. Αλλά τώρα υπάρχει η τάση να αντικατασταθεί η Μόσχα από την Ουάσιγκτον.

- Πέραν της αντιπαλότητας με το Πακιστάν, η κυβέρνηση της Ινδίας υπό τον κ. Βάτζπαϊ καλλιεργεί και εσωτερικές αντιπαλότητες. Αυτές τις μέρες επέζησε μετά βίας πρότασης μομφής μετά την κατακραυγή σε βάρος της για το πώς μεταχειρίζεται τη μουσουλμανική μειονότητα.

- Ναι, ναι, η υπόθεση του τζαμιού στην Αγιόντχα. Η κυβέρνηση έλεγε ότι δε θα επιτρέψει την ανέγερση τζαμιού από τη μουσουλμανική κοινότητα, διότι προηγουμένως στη συγκεκριμένη τοποθεσία υπήρχε ινδουιστικός ναός. Ετσι δόθηκε η διαταγή να ξανακτιστεί ο ινδουιστικός ναός, και ξεκίνησε μια μεγάλη αναταραχή. Ο Βάτζπαϊ και η κυβέρνησή του είχαν δύο στόχους. Ο ένας ήταν να δείξουν για άλλη μια φορά πόσο ανυποχώρητοι είναι, και ο άλλος ήταν να αποσπάσουν την προσοχή όλων από την πολιτική τους και να τη στρέψουν στη συγκεκριμένη υπόθεση: Στις εντάσεις μεταξύ δύο βασικών θρησκευτικών κοινοτήτων στη χώρα μας. Αλλά η κίνηση της κυβέρνησης έτυχε καθολικής αντίστασης από όλες τις δυνάμεις, ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση, που τοποθετούνται υπέρ της διατήρησης ενός κοσμικού κράτους. Βέβαια, την τελευταία στιγμή κάποια από τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν να τον ανατρέψουν, και έτσι τελικά η κυβέρνηση επέζησε.

Το θέμα όμως είναι να καταλάβουμε πόσο δεξιά είναι αυτή η κυβέρνηση, και πόσο βλάπτει το συνολικό καλό της χώρας προωθώντας πολιτικές του μίσους. Αυτά δεν είναι αστεία πράγματα.

- Η συγκεκριμένη κυβέρνηση τα τελευταία τέσσερα χρόνια ιδιωτικοποιεί όλο και περισσότερες βιομηχανίες, απεμπολεί τα μέτρα προστασίας ζωτικών τομέων, όπως η γεωργία, ενώ πωλεί ζωτικής σημασίας εθνικούς πόρους, ακόμη και λιμάνια. Θα συνεχίσει στην ίδια πορεία;

- Το ήδη βαρύ χρέος της Ινδίας έχει φέρει κιόλας σκληρές συνέπειες για την εγχώρια βιομηχανία και για τους αγρότες στη χώρα μας. Και μετά την επίσκεψη του απερχόμενου Αμερικανού Προέδρου Κλίντον στη χώρα μας, τα πράγματα έγιναν χειρότερα, αφού συμφωνήθηκε ότι πρέπει να υπάρξει περαιτέρω «άνοιγμα» σε 317 τομείς. Γεγονός που, παρ' όλα όσα λέγονται, θα αυξήσει τη φτώχεια στη χώρα μας. Για την υψηλή και τη μεσαία τάξη στην Ινδία, ναι, όλα αυτά είναι πολύ ωραία, σημαίνουν περισσότερα χρήματα. Γι' αυτούς, η «παγκοσμιοποίηση» είναι κάτι «φανταστικό», γιατί μπορούν έτσι να αγοράζουν εισαγόμενα, ξένα αγαθά. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι ληστεύεται η δική μας βιομηχανία, στραγγαλίζεται.

Πλην όμως, ο κόσμος έχει βγει στους δρόμους. Ο κόσμος αντιστέκεται. Μπορεί να μην είμαστε πολύ ικανοποιημένοι, αφού θέλαμε να δούμε μια πιο μαχητική απάντηση, μια πιο ενεργητική αντίσταση. Πάντως κάτι έχει ήδη ξεκινήσει. Τον περασμένο μήνα είχαμε μια τεράστια πορεία από τους αγρότες προς την πρωτεύουσα, το Νέο Δελχί. Τεράστια διαδήλωση. Οι άνθρωποι που συμμετείχαν σε αυτήν έλεγαν θέλουμε να καθορίζουμε μόνοι μας τις τιμές των προϊόντων μας. Και εκδήλωσαν επίσης την αντίθεσή τους στο σχέδιο της κυβέρνησης να διαλύσει όλους τους αγροτικούς συνεταιρισμούς.

Ο κόσμος αντιστέκεται. Δεν ξέρω αν μπορούμε να σταματήσουμε αυτήν τη διαδικασία. Θα εξαρτηθεί από το πόσοι θα ενωθούμε στην πορεία. Αγρότες, εργαζόμενοι, φοιτητές. Από το αν τα διαφορετικά κινήματα θα συνενωθούν για να σχηματίσουν μια συμμαχία. Και είναι σημαντικό να διατηρήσουν το ΚΚΙ και το ΚΚΙ(Μ) την ηγεσία αυτής της συμμαχίας.

- Ποια είναι η στρατηγική σας; Ποιο στόχο θέτετε;

- Φυσικά ο μακροπρόθεσμος στόχος μας δεν μπορεί να είναι άλλος από το σοσιαλισμό. Σε ό,τι αφορά στο μεσοπρόθεσμο στόχο μας, θέλουμε να ανατρέψουμε αυτήν την κυβέρνηση. Αντικαθιστώντας τη με μια κοσμική κυβέρνηση, που δε θα ακολουθεί ταυτόχρονα πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού. Γιατί αυτές οι πολιτικές προκαλούν και ενδο-εθνοτικές και άλλες εντάσεις.

- Βλέπουμε τα αυτονομιστικά κινήματα να πολλαπλασιάζονται και να κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους, για παράδειγμα στο Ασάμ.

- Αυτό εννοώ. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το κακό στη ρίζα του. Πρόκειται για κάτι σχεδιασμένο, κάτι που έχουμε ξαναδεί ως μοντέλο του ιμπεριαλισμού. Θέλουν να βαλκανιοποιήσουν τη χώρα μας. Το Πακιστάν μπορεί να παίξει έναν ρόλο σ' αυτό. Οι Αμερικανοί θέλουν να δουν τις εντάσεις να αυξάνονται. Μόνο με μια διαρκή και σταθερή, ισόμετρη ανάπτυξη στην Ινδία, μπορούν να αποτραπούν τα χειρότερα.

Πρέπει να τεθούν προτεραιότητες, επίσης. Στα βορειοανατολικά, όπου υπάρχει ο κίνδυνος της προδοσίας, των αποσχιστικών τάσεων. Οταν βρισκόμασταν στην κυβέρνηση, στο συνασπισμό του 1996, δώσαμε μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη περιοχών όπως η Τριπούρα, το Ασάμ και άλλες. Και είχαμε πει τότε ότι θα έπρεπε, σύντομα, να οργανωθούν εκλογές στο Κασμίρ. Ωστε να εκφραστεί δημοκρατικά η γνώμη του λαού του Κασμίρ. Φυσικά μια τέτοια διαδικασία πρέπει να ενδυναμωθεί και με άλλα στοιχεία.

Ο βασικός στόχος μας είναι να ενωθεί η Αριστερά, είναι μια πρωταρχική συνθήκη που πρέπει να ισχύσει. Τα τελευταία χρόνια κάνουμε μια προσπάθεια, συναντιόμαστε στη δράση, ενίοτε μάλιστα οι ανακοινώσεις μας για κάποια ζητήματα είναι κοινές, εννοώ του ΚΚΙ και του ΚΚΙ(Μ). Θέλουμε να παρουσιάσουμε μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση σε αυτήν τη δεξιόστραφη κυβέρνηση. Είναι ένας δύσκολος στόχος, αλλά δεν έχουμε άλλες επιλογές.

- Πόσο οι διαφορές των δύο κομμάτων αυτών μπορούν να αποτελέσουν τροχοπέδη;

- Είναι αλήθεια ότι είχαμε και έχουμε διαφορές απόψεων στη στρατηγική, και στις τακτικές. Και λόγω των συσχετισμών στο διεθνές κίνημα. Πρόσφατα το ΚΚΙ(Μ) αναβάθμισε το πρόγραμμά του σε ειδικό συνέδριο, και θα κάνουμε το ίδιο τον επόμενο Σεπτέμβρη. Οι διαφορές μας υπάρχουν, αλλά στη δράση είμαστε ενωμένοι.

- Πρόσφατα η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να αυξήσει τον αριθμό των Ινδών μεταναστών τους οποίους οι επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας θα μπορούν να προσλαμβάνουν, και μια ανάλογη απόφαση έλαβε η Γερμανία. Ηταν επιτυχής αυτή η προσπάθεια «άντλησης εγκεφάλων»;

- Εντάξει, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να πιστεύουν ότι στη Δύση βρίσκεται ο Παράδεισος. Και στην Ινδία ζουν σε μια Κόλαση. Στην πράξη, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Απλώς χρησιμοποιούνται ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Και σε τελευταία ανάλυση, οι αριθμοί είναι περιορισμένοι και οι ίδιοι αναλώσιμοι ως εργαζόμενοι. Βέβαια, δεν πιστεύω ότι δε θα υπάρξει μια έξοδος εγκεφάλων, δηλαδή ιδιαίτερα ικανών εργαζομένων στους τομείς της πληροφορικής και της τεχνολογίας. Αν μια χώρα δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες τέτοιων ανθρώπων, τότε φεύγουν.

Φυσικά είναι σημαντικό εμπόδιο για την ανάπτυξη μιας χώρας να φεύγουν από αυτήν οι άνθρωποι που μπορούν να δημιουργήσουν. Και νομίζω ότι οι ανάγκες σε εθνικό επίπεδο είναι μεγάλες, πραγματικά μεγάλες.

- Για να κλείσουμε, πώς είδατε το 16ο Συνέδριο του KKE;

- Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Εχουμε παραδοσιακούς δεσμούς με αυτό το κόμμα, πολύ καλές σχέσεις που έχουν βαθιές ρίζες στο απώτερο παρελθόν. Τρέφουμε μεγάλο σεβασμό στη συμβολή του κόμματος αυτού στους αγώνες για δημοκρατία που έκανε στο παρελθόν, αλλά επίσης και στο συνεχιζόμενο αγώνα του, εναντίον της «παγκοσμιοποίησης», στις επαναστατικές πολιτικές που ακολουθεί. Επιπλέον, το ΚΚΕ έδειξε την ετοιμότητά του να παλέψει κατά των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών στα Βαλκάνια πέρσι, όταν η Γιουγκοσλαβία υπέστη την επίθεση του ΝΑΤΟ. Κινητοποίησε τις μάζες σε σημαντικό βαθμό. Και συνεχίζει να αντιστέκεται στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Αυτό ήταν ένα σπουδαίο συνέδριο, και θα ήθελα να επισημάνω τη δημοκρατική ατμόσφαιρα που υπήρξε σε αυτό. Είδα πώς συζητήθηκαν και υιοθετήθηκαν οι πολιτικές αποφάσεις, όλοι είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν απόψεις. Οι ίδιες οι συζητήσεις είχαν ενδιαφέρον, ιδεολογικό και πολιτικό, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό.