Από τους Ιταλούς στους Αγγλους και από αυτούς στους Γάλλους περνάνε οι δύο ελληνικές τσιμεντοβιομηχανίες «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και «Τσιμέντα Χαλκίδας». Οποιος και να είναι ο νέος ιδιοκτήτης, οι δύο τσιμεντοβιομηχανίες «συνθλίβονται» στα συμφέροντα του άλλοτε ισχυρότατου ευρωπαϊκού καρτέλ τσιμέντου, καθιστώντας έτσι το μέλλον τους αβέβαιο όσο ποτέ, αφού μετατρέπονται σε έρμαια των συμφερόντων κολοσσιαίων πολυεθνικών επιχειρήσεων. Ετσι, μετά από έναν και πλέον χρόνο έντονης φημολογίας για «επιθετική» εξαγορά της αγγλικής «Blue Circle», που έχει υπό την κατοχή της την «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και τα «Τσιμέντα Χαλκίδας» από τη γαλλική «Lafarge», το θολό τοπίο άρχισε να ξεκαθαρίζει. Χτες σε επίσημη ανακοίνωσή της η «Blue Circle» αναφέρει ότι «το διοικητικό συμβούλιο της "Blue Circle Industries pls" (BCI) ανέκρινε χθες (προχθές) βράδυ την προσφορά της "Lafarge" να εξαγοράσει το μερίδιο του μετοχικού κεφαλαίου της BCI, το οποίο δεν της ανήκει (77,4%). Η "Lafarge" προσφέρει στους μετόχους της "Blue Circle" 495 πένες ανά μετοχή, η συμφωνία υπόκειται στους απαραίτητους οικονομικούς διακανονισμούς και χειρίζεται από Επιτροπές Ανταγωνισμού και η συμφωνία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο καλοκαίρι του 2001».

Οπως προκύπτει και από τη σχετική ανακοίνωση της "Blue Circle", η «επιθετική» εξαγορά από τη γαλλική "Lafarge" μετατράπηκε σε... φιλική. Εν προκειμένω, το κυρίαρχο ζήτημα για εμάς (τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή) δεν είναι η καθαυτή εξέλιξη της «καταβρόχθισης» μιας τεράστιας τσιμεντοβιομηχανίας από μία ομοειδή και μέχρι πρότινος «σύμμαχό» της, αλλά οι επιπτώσεις που θα έχει αυτή η εξαγορά στην πορεία των δύο ελληνικών τσιμεντοβιομηχανιών, «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και «Τσιμέντα Χαλκίδας», που μετά από την πρόσφατη συγχώνευσή τους αποτελούν μία εταιρία.

Το γεγονός ότι ήδη από τον περασμένο μήνα η αγγλική διεύθυνση του ομίλου «ΑΓΕΤ Ηρακλής» (συμπεριλαμβανομένου και των «Τσιμέντων Χαλκίδας») ανακοίνωσε ότι θα πουλήσει όλες τις δραστηριότητες των δύο τσιμεντοβιομηχανιών που δε σχετίζονται αποκλειστικά με τον κλάδο του τσιμέντου, αποτελεί την ουσιαστικότερη απόδειξη πως, στα πλαίσια των πολυεθνικών συγκρούσεων, διαλύονται επιχειρήσεις προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των εν λόγω πολυεθνικών. Είναι βέβαιο ότι με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των δύο ελληνικών τσιμεντοβιομηχανιών, αυτές θα χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο που θα εξασφαλίσουν τα μέγιστα κέρδη στους νέους ιδιοκτήτες και όλες οι εξελίξεις είναι πιθανές.

Οι πρώτοι ιδιοκτήτες, οι Ιταλοί, έκριναν σκόπιμο να μειώσουν δραστικά το προσωπικό και το έκαναν. Οι Αγγλοι έκριναν σκόπιμο να πουλήσουν δεκάδες θυγατρικές του Ομίλου και ήδη βρίσκονται στη διαδικασία αναζήτησης αγοραστών. Τώρα με τη «μεταφορά» στους Γάλλους, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος το τι θα γίνει, ακόμα και να κλείσουν. Το τελευταίο σενάριο φαντάζει πολύ ισχυρό και δεν το αναφέρουμε για να κινδυνολογήσουμε, αλλά από τη στιγμή που το θέμα θα εξεταστεί από τις Επιτροπές Ανταγωνισμού, και προκειμένου να επιτευχθεί η εξαγορά μιας κολοσσιαίας επιχείρησης όπως της «Blue Circle» με δραστηριότητες τρισεκατομμυρίων δραχμών, για το πολυεθνικό κεφάλαιο δε «στοιχίζει» τίποτα να σταματήσει τη λειτουργία και των δύο τσιμεντοβιομηχανιών που τώρα είναι η μία εταιρία.

Οι Επιτροπές Ανταγωνισμού, που θα επιληφθούν για την έγκριση ή όχι της εξαγοράς, μπορούν να προκρίνουν μια σειρά από «λύσεις». Σε ό,τι αφορά όμως την ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού, πρέπει να σημειώσουμε ότι φέρει βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή εξέλιξη, αλλά και για όποια στο μέλλον προκύψει. Διότι, τον περασμένο Απρίλη, και ενώ η πρώτη απόφαση ήταν αρνητική ως προς την πώληση της ΑΓΕΤ και των «Τσιμέντων Χαλκίδας» στη «Blue Circle», ξαφνικά, υπό την πίεση των πολυεθνικών συμφερόντων, επέτρεψε την εξαγορά.

Πριν καλά - καλά τελειώσουν οι γιορτές ξεκίνησαν και φέτος οι χειμερινές εκπτώσεις, μετά από σχετική υπουργική απόφαση, που θα διαρκέσουν μέχρι τις 28 Φλεβάρη. Στις βιτρίνες των καταστημάτων φιγουράριζαν ποσοστά εκπτώσεων μέχρι και 40%, σε μια προσπάθεια των εμπόρων να αντισταθμίσουν τις απώλειες που είχαν στον τζίρο τους κατά τη φετινή περίοδο των γιορτών, που σε σχέση με την αντίστοιχη εορταστική περίοδο πέρσι ξεπέρασαν και το 10%. Ωστόσο, τόσο χτες όσο και τις αμέσως επόμενες μέρες η κίνηση αναμένεται να είναι περιορισμένη και όσοι βρέθηκαν στην αγορά περιορίστηκαν στη βολιδοσκόπηση των τιμών και των ποσοστών των εκπτώσεων. Αλλωστε, για τις περισσότερες οικογένειες «το ταμείον είναι μείον» αυτό τον καιρό, αφού στις γιορτές ξόδεψαν μέχρι την τελευταία δραχμή του οικογενειακού προϋπολογισμού, προκειμένου να καλύψουν μαζί με τις ανάγκες των ημερών και μια σειρά εκκρεμότητες από την προηγούμενη χρονιά.

Στην πραγματικότητα με την υπουργική αυτή απόφαση, που δίνει στις εκπτώσεις διάρκεια 52 ημέρες, δηλαδή σχεδόν δύο μήνες, η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά τους καταναλωτές και τους μικρέμπορους εξυπηρετεί, αφού ο εμπορικός κόσμος στην πλειοψηφία του ζητά οι εκπτώσεις να πραγματοποιούνται μόνο κατά τους μήνες Φλεβάρη και Αύγουστο. Η μεγάλη διάρκεια των εκπτώσεων, σε συνδυασμό με την «απελευθέρωση» των προσφορών, εξυπηρετεί μόνο τα μεγαλοκαταστήματα και οδηγεί σε εκφυλισμό του θεσμού των εκπτώσεων και προσφορών.

Αυτό τονίζει και η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Βορειοδυτικής Ελλάδας και Νήσων, καταγγέλλοντας τόσο την κυβέρνηση όσο και τη διοίκηση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) για τη σιωπή που τηρεί στο θέμα της «απελευθέρωσης» των προσφορών, που πλέον μπορούν να πραγματοποιούνται οποιαδήποτε περίοδο εκτός από τις είκοσι μέρες μετά τη λήξη των εκπτώσεων. «Απέναντι στην πρόσφατη "απελευθέρωση" των προσφορών που η εφαρμογή της θα αποτελέσει καίριο πλήγμα σε βάρος των μικρών επιχειρήσεων, αλλά και των καταναλωτών η ηγεσία της ΕΣΕΕ "διαμαρτύρεται", αντιπροτείνοντας αυτές να διαρκούν από μια βδομάδα σε πέντε συγκεκριμένους μήνες το χρόνο», παρατηρεί η Ομοσπονδία. Οπως σημειώνει, το πιο σοβαρό είναι ότι περιορίζει συνειδητά τη συνολική ρύθμιση των εκπτώσεων μαζί και των προσφορών και περιορίζει το όλο θέμα μόνο στη μείωση του χρόνου διάρκειας των εκπτώσεων, πράγμα που δεν απασχολεί ιδιαίτερα τις μεγαλοεπιχειρήσεις, αφού αυτές έχουν εξασφαλίσει την απελευθέρωση των προσφορών, που ήταν και η βασική τους επιδίωξη.

Το Ινστιτούτο Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) συνιστά στους καταναλωτές να αναζητούν στις βιτρίνες των καταστημάτων κατά την περίοδο των εκπτώσεων τόσο την τιμή προ έκπτωσης όσο και την τιμή μετά την έκπτωση και μάλιστα φέτος θα πρέπει οι τιμές αυτές να αναγράφονται και σε ΕΥΡΩ. Επίσης, να προγραμματίζουν τις αγορές τους πριν ξεκινήσουν από το σπίτι καθώς και να μην αγοράζουν πράγματα επειδή είναι φτηνά. Επιπλέον, το ΙΝΚΑ εφιστά την προσοχή των καταναλωτών στα ποσοστά των εκπτώσεων, συνιστώντας να προσπαθεί κανείς να επιβεβαιώνει κατά πόσο αυτά είναι πραγματικά.

Βαθιά το χέρι στην τσέπη καλούνται να βάλουν οι ιδιοκτήτες οχημάτων πελάτες μιας σειράς μεγάλων ασφαλιστικών εταιειών που προχώρησαν σε αυξήσεις μέχρι και 11% στα τιμολόγια των ασφαλίστρων από την αρχή του χρόνου ελέω της «απελευθέρωσης» στη διαμόρφωση των ασφαλίστρων. Παράλληλα, αυξήσεις έχουν στα σκαριά και πολλές ακόμη εταιρίες που πρόκειται να τις επιβάλουν από τον επόμενο μήνα. Συγκεκριμένα, ήδη η Εθνική ασφαλιστική έδωσε το σύνθημα για αυξήσεις μέχρι 11% (8% κατά μέσο όρο και 3% διάφορες επιβαρύνσεις). Η «Ασπίς» επέβαλε στα τιμολόγια των ασφαλίστρων αυξήσεις τις τάξης του 5% κατά μέσο όρο, η «Allianz» 7%, η «Ελλάς» 8%, ενώ κατά 4% αναμένεται να αυξήσουν σύντομα τα ασφάλιστρα των οχημάτων η «Alpha Ασφαλιστική» και ο «Φοίνικας». Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες η «Αγροτική Ασφαλιστική» πρόκειται να αυξήσει κατά 5,5% περίπου τα ασφάλιστρα από τον επόμενο μήνα.

Οι εταιρίες επιχειρώντας να δικαιολογήσουν τη νέα επιδρομή στις τσέπες των ασφαλισμένων, που συντελείται με τις ευλογίες της κυβέρνησης που επισήμως κάνει «τα στραβά μάτια», αφού διά νόμου έχει απελευθερώσει την ασυδοσία των ασφαλιστικών εταιριών, επικαλούνται ζημίες στα λογιστικά τους αποτελέσματα το 1999 καθώς και αυξήσεις στα ανταλλακτικά των αυτοκινήτων λόγω της ανατίμησης του γιεν και του δολαρίου. Την ίδια στιγμή όμως, αποσιωπούν το γεγονός ότι τα τσουχτερά ασφάλιστρα που εισπράττουν διαμορφώνονται βάσει της υπόθεσης ότι κάθε οδηγός που είναι ασφαλισμένος σε αυτές θα προκαλέσει υλική ζημιά ύψους τουλάχιστον 35 εκατομμυρίων δραχμών και σωματική βλάβη 165 εκατομμυρίων. Ποσά, που, βεβαίως σε ελάχιστες περιπτώσεις καλούνται στην πράξη να καταβάλλουν οι εταιρίες.