Icon

Εκτός από τα πύρινα μέτωπα, οι πυροσβέστες έχουν να αντιμετωπίσουν και την πολιτική της συγκυβέρνησης που υποβαθμίζει την Πυροσβεστική

Σε σχετική ανακοίνωσή της επισημαίνει πως η υποτιθέμενη αναβάθμιση της Πυροσβεστικής, συνίσταται από την προώθηση σειράς καταργήσεων και συγχωνεύσεων των υφιστάμενων δομών της «προς την κατεύθυνση του εξορθολογισμού και της απαλλαγής από "περιττές" και "δαπανηρές" για τον κρατικό προϋπολογισμό υποχρεώσεις και προς όφελος της ανταποδοτικότητας των υπηρεσιών με επιβάρυνση του εισοδήματος των εργαζομένων, σε εκπλήρωση και των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας». Στη βάση αυτή προωθείται και η στενή συνεργασία της Πυροσβεστικής με τους Οργανισμούς Τοπικής Διοίκησης, στοχεύοντας στην υποκατάσταση των παρεχόμενων υπηρεσιών της από τον εθελοντισμό, καθώς και στη μελλοντική παραχώρηση αρμοδιοτήτων πυροσβεστικών σταθμών και κλιμακίων, στην τοπική αυτοδιοίκηση.

«Επίσης, όπως επισημαίνει η ΕΑΚΠ, η ανάθεση της ευθύνης στο Πυροσβεστικό Σώμα για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων της Πολιτικής Προστασίας της χώρας σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, που συνοδεύεται και με τη σύσταση Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων, υλοποιείται με προοπτική την ενίσχυση του μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας που λειτουργεί με αντιδραστικό - επεμβατικό προσανατολισμό ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα, εντάσσεται στους αντιδραστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ στον τομέα της πολιτικής προστασίας, εξυπηρετώντας αποκλειστικά τις ανάγκες των μονοπωλίων».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διαχρονικές αντιδραστικές επιλογές εκδηλώθηκαν κυρίως από το 1998 με την ψήφιση του ν. 2612, όπου ανατέθηκε η δασοπυρόσβεση στην Πυροσβεστική δίχως τις απαιτούμενες υποδομές και χωρίς την αναγκαία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Συνεχίστηκαν με την ψήφιση του ν. 3511 το 2006, που προώθησε παραπέρα την αναχρονιστική και αντιπαραγωγική λειτουργία της με την ενίσχυση της στρατιωτικοποίησής της συμβάλλοντας στην παραπέρα υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών της και κορυφώθηκαν με την ψήφιση του ν. 3938 το 2011, που κατάργησε 4.000 θέσεις μόνιμου προσωπικού.

Σύμφωνα με την ΕΑΚΠ με τα άρθρα 18 και 22 «καθιερώνεται η ανταποδοτικότητα με την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών που παρέχει η Πυροσβεστική μέσω της σύναψης συμβάσεων παροχής υπηρεσιών πυροπροστασίας και πυροσβεστικής συνεργασίας, με φορείς του δημόσιου, του ευρύτερου δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, πουλώντας την υπάρχουσα τεχνογνωσία που κατέχει, την οποία έχει πληρώσει διαχρονικά ο Ελληνικός Λαός». Δηλαδή, θα πωλούνται υπηρεσίες πυρασφάλειας σε λιμάνια, αεροδρόμια, μαζικές αθλητικές και κοινωνικές διοργανώσεις και μία σειρά άλλες υπηρεσίες της Πυροσβεστικής.

Επίσης, η εμπορευματοποίηση θα γίνει και μέσω «της επιβολής προστίμων ή άλλων διοικητικών ποινών, σε όσους επιβαρύνουν την υπηρεσία με την ειδοποίηση και επέμβασή της σε περιστατικά που οφείλονται σε δόλο ή βαριά αμέλεια, ή μη τήρηση των σχετικών διατάξεων ασφάλειας, ιδίως για ζητήματα πυροπροστασίας και συντήρησης ανελκυστήρων, καθώς και για οποιοδήποτε λόγο παρακωλύουν ή δυσχεραίνουν αναίτια το πυροσβεστικό έργο». Δηλαδή, σε περιπτώσεις πυρκαγιών κατοικιών, οχημάτων μεταφοράς εμπορευμάτων, ιδιωτικών οχημάτων κ.ο.κ., όπως και σε περιπτώσεις απεγκλωβισμών από ανελκυστήρες, δίνεται η δυνατότητα επίρριψης ευθυνών και καταλογισμού προστίμων στους ιδιοκτήτες, από υπηρεσιακούς παράγοντες. Η εμπορευματοποίηση προωθείται και μέσω της δυνατότητας που δίνεται στην Πυροσβεστική Ακαδημία να παρέχει υπηρεσίες εκπαιδευτικού και ερευνητικού περιεχομένου, σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα, έναντι αμοιβής, αλλά και με την καθιέρωση καταβολής ειδικού παραβόλου για την πιστοποίηση εθελοντών πυροσβεστών και εθελοντικών ομάδων, όπως και προσωπικού πυρασφάλειας επιχειρήσεων και φορέων.

Παράλληλα, με το άρθρο 19 ενισχύεται ο ρόλος της Πυροσβεστικής ως «ιδιαίτερο σώμα ασφάλειας», στο άρθρο 20 «ορίζεται η διαδικασία της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος, που θα υλοποιηθεί κυρίως με καταργήσεις και συγχωνεύσεις πυροσβεστικών υπηρεσιών και κλιμακίων, με κυβερνητικές αποφάσεις μέσω διοικητικών πράξεων, σύμφωνα με τα πορίσματα των αρμόδιων επιτροπών που έχουν συσταθεί τα τελευταία χρόνια». Επίσης, προβλέπεται η ίδρυση δημοτικών πυροσβεστικών σταθμών Α΄ ή Β΄ τάξης, καθώς και κλιμακίων, με επιχειρησιακή υπαγωγή στην Πυροσβεστική.

Μαζικότατη ήταν η συμμετοχή των αγωνιστών και αγωνιστριών της ΕΑ και του ΔΣΕ, των φίλων και απογόνων στη χρονιάτικη συνεστίαση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ

Στην εκδήλωση, όπου παραβρέθηκε και ο σ. Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο χώρος κατακλύστηκε από αγωνιστές και αγωνίστριες της ΕΑ και του ΔΣΕ, απογόνους και φίλους -ανάμεσά τους και πολλά παιδιά επαναπατρισμένων πολιτικών προσφύγων. Συμμετείχαν, βεβαίως, εκπρόσωποι άλλων μαζικών φορέων (ο πρόεδρος της ΠΕΚΑΜ Γρηγόρης Ριζόπουλος, ο πρόεδρος του ΣΦΕΑ 1967 -1974 Νίκος Τριανταφύλλου, ΠΕΑΦΕ κλπ). Καλωσορίζοντας τους παραβρισκόμενους ο Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Χρ. Τσιντζιλώνης, ευχήθηκε μια καλή αγωνιστική χρονιά για όλο τον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους ενάντια στις βάρβαρες πολιτικές ΕΕ -κυβέρνησης. Θύμισε πως, φέτος, για την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ είναι Συνεδριακή χρονιά -πραγματοποιείται στο τέλος του χρόνου το 13ο Συνέδριο της οργάνωσης- και κάλεσε τους αγωνιστές και τους φίλους της Αντίστασης να κάνουν δική τους υπόθεση την επιτυχία του Συνεδρίου συμμετέχοντας στις εκλογοαπολογιστικές - προσυνεδριακές διαδικασίες στα κατά τόπους Παραρτήματα σε όλη τη χώρα. Ενώ κάλεσε να συμμετέχουν μαζικά και στις λαϊκές κινητοποιήσεις πλάι στο ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα και στις Αντιστασιακές εκδηλώσεις που προγραμματίζονται από τα κεντρικά και τα παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε και ένα ενδιαφέρον βίντεο που αναφερόταν στο σύστημα πλήρους και αναβαθμισμένης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που απολάμβαναν όλοι, ανεξαιρέτως, οι πολίτες της πρώην ΕΣΣΔ, κάτι που βίωσαν και οι πρώην πολιτικοί πρόσφυγες και τα παιδιά τους που φιλοξενήθηκαν και σπούδασαν και εργάστηκαν εκεί μέχρι τον επαναπατρισμό τους στην Ελλάδα.

Ο Τσολάκης Ευάγγελος του Νικολάου, μέλος της ΕΠΟΝ και μαχητής του ΔΣΕ από το 1946 έως το 1949, τρεις φορές τραυματίας με 27 τραύματα, διέθεσε 7.000 ευρώ για την ανέγερση του Μνημείου (στο Σουφλί Εβρου) για τους 112 αντάρτες μαχητές του ΔΣΕ που σκοτώθηκαν στις μάχες 1946 -1949.