Εργα σε καμβά, σε χαρτί, τρισδιάστατα και πορσελάνες, δημιουργίες Ρώσων καλλιτεχνών (Μάλεβιτς, Ποπόβα, Κλιουν, Τσάσνικ, Κλούτσις, Ροντσένκο, Νικρίτιν, Τάτλιν κ.α), περιλαμβάνονται στα 1.275 κομμάτια της Συλλογής Κωστάκη, αντιπροσωπευτικά της περίφημης «Ρωσικής Πρωτοπορίας», που ανήκουν πλέον στο ελληνικό κράτος.

Στις 31 Μάρτη υπογράφτηκε η σύμβαση με την ιδιοκτήτρια της συλλογής, εταιρία Art Co Ltd, καθώς και το δάνειο της αγοράς, ύψους 14,2 δισ. μεταξύ του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης και του ομίλου Τραπεζών, με εγγύηση του Δημοσίου. Οι αρχικές απαιτήσεις της εταιρίας ανέρχονταν στα 53 εκατ. δολάρια. Υστερα από χρόνιες διαπραγματεύσεις το τίμημα καθορίστηκε στα 35 εκατ. δολάρια (14, 2 δισ. δραχμές) συμπεριλαμβανομένων και των φόρων.

Θυμίζουμε ότι το Γενάρη του 1999 προσκλήθηκαν ξένοι ειδικοί, οι οποίοι συνέταξαν εκθέσεις για την αυθεντικότητα της Συλλογής, την καλλιτεχνική και οικονομική της αξία. Στη συνέχεια συγκροτήθηκε ειδική επιτροπή, που πρότεινε την αγορά, αποτελούμενη από τους: Λίνα Μενδώνη, Ευγένιο Γιαννακόπουλο, Γεώργιο Παπαδημητρίου, Αγγελο Δεληβοριά, Αννα Καφέτση, Μίλτο Παπανικολάου, Σάββα Κονταράτο, Πολυχρόνη Πολυχρονόπουλο, Μαρία Αμπλά, Αντιγόνη Μαυρομάτη και Βάσια Γεωργίου.

Η Συλλογή φυλάσσεται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο της Μονής Λαζαριστών με σκοπό να εκτεθεί στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης όταν κατασκευαστεί.

Εντελώς απρόσμενα, «έφυγε» χθες η ηθοποιός Λιλή Βαφειάδου, που τα τελευταία δέκα χρόνια δούλευε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Τιμώντας τη μνήμη της, το ΚΘΒΕ αποφάσισε να εκδοθεί ψήφισμα για το θάνατο της πρόωρα χαμένης ηθοποιού, που είχε ενταχθεί στο δυναμικό του από το 1991. Αλλά και οι συνάδελφοί της χθες τήρησαν ενός λεπτού σιγή, σε όλες τις σκηνές του Θεάτρου. Σύσσωμη η θεατρική οικογένεια της Θεσσαλονίκης εκφράζει τη βαθιά της λύπη για τον ξαφνικό θάνατο της ηθοποιού.

Η Λιλή Βαφειάδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1966. Φοίτησε στη γαλλική δραματική σχολή «Nicole Merouge» και στο τμήμα θεατρολογίας του αμερικανικού πανεπιστημίου Σμιτ. Το τελευταίο διάστημα έπαιζε στο έργο του Ευγένιου Λαμπίς «Ενα καπέλο από ψάθα Ιταλίας», στη σκηνή της Μονής Λαζαριστών.

Η κηδεία της θα γίνει σήμερα, στις 11 π.μ., από το Nαό Αναστάσεως του Κυρίου.

Διήμερο συνέδριο με θέμα «Δημοσιογραφία και Γλώσσα» διοργανώνει το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΑ, το Σαββατοκύριακο (15, 16/4), στις αίθουσες της ΕΣΗΕΑ, με τη συμμετοχή γλωσσολόγων, φιλολόγων, συγγραφέων και δημοσιογράφων.

Στόχος του συνεδρίου είναι να διερευνηθεί ένα θέμα, στο οποίο συχνά και εμφατικά επανέρχονται αρκετοί δημοσιογράφοι και μέρος του κοινού: Η ύπαρξη ή όχι κρίσης του δημοσιογραφικού λόγου και της ελληνικής γλώσσας και η επισήμανση των συμπτωμάτων της κρίσης, στην περίπτωση που διαπιστωθεί ότι αυτή υπάρχει. Ακόμη στόχος είναι να διερευνηθεί η ευρύτατη και συνεχώς ανανεούμενη ποικιλία του δημοσιογραφικού λόγου και να επισημανθούν νεότερες εξελίξεις σ' αυτόν και μάλιστα σε σχέση με τα επικοινωνιακά, πολιτικά και ιδεολογικά του συμφραζόμενα. Το συνέδριο, εξάλλου, αποσκοπεί να εγκαινιάσει έναν γόνιμο διάλογο μεταξύ δημοσιογράφων, γλωσσολόγων και κοινού, ελπίζοντας στη γεφύρωση πρακτικής και θεωρίας και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη των σπουδών επικοινωνίας στον τόπο μας.

Το συνέδριο θα ξεκινήσει το Σάββατο (9.30 π.μ.) και οι εναρκτήριες ομιλίες θα γίνουν από τους Ε. Κριαρά με θέμα «Προϋποθέσεις για μια σωστή γλωσσική χρήση» και Δ. Μαρωνίτη με θέμα «Τυπολογία και παθολογία της δημοσιογραφικής γλώσσας». Το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΑ θα εκδώσει σε τόμο τα πρακτικά του συνεδρίου.

Τη μακρά και πολυσήμαντη σχέση Αθήνας και Μονάχου φιλοδοξεί να φωτίσει η έκθεση «Αθήνα - Μόναχο. Τέχνη και Πολιτισμός στη νέα Ελλάδα», που εγκαινιάζεται αύριο στην Εθνική Πινακοθήκη. Η έκθεση αναφέρεται στον 19ο αιώνα και αναδεικνύει την ελληνική πραγματικότητα μετά την Επανάσταση, με την έντονη επιρροή των Βαυαρών στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Οπως ανέφερε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μ. Λαμπράκη - Πλάκα, «η αμφίδρομη σχέση των δύο πολιτισμικών οντοτήτων, όπου το νεοϊδρυθέν βασίλειο της Βαυαρίας αναζητά κυρίαρχα αισθητικά πρότυπα στην κλασική αρχαιότητα, ενώ το νεοσύστατο ελληνικό κράτος αποτελεί τον κύριο άξονα αναφοράς της έκθεσης. Το σκεπτικό της έκθεσης, που τίθεται με τον τρόπο αυτό για πρώτη φορά, στηρίζεται στην παρουσίαση των θετικών και αρνητικών όψεων που άσκησε η βαυαρική Αντιβασιλεία, τελικά και ο Οθωνας και η βαυαρική αυλή, πάνω στα ελληνικά πράγματα. Η σύγκρουση με τη σκληρή πραγματικότητα και τα αποτελέσματά της θα σκιαγραφηθούν μέσα από πολιτιστικά προϊόντα (ζωγραφική, χαρακτική, σχέδια) της καθημερινής ζωής των Βαυαρών και Ελλήνων της εποχής».

Την έκθεση και τον κατάλογό της επιμελήθηκε η Μαριλένα Κασιμάτη.