****
Σαν έτοιμοι από πολύ παλιά...
****
Ετοιμοι να κουκουλώσουν όπως όπως τις ευθύνες του ιμπεριαλισμού, που με το έτσι θέλω δολοφονεί τους λαούς, τους καταληστεύει, τους αρπάζει ό,τι έχουν και δεν έχουν στις πατρίδες τους και έτσι εξαθλιωμένους τους πετάει στη μετανάστευση εύκολη λεία για εκμετάλλευση...
****
Τώρα με την καπιταλιστική κρίση πάλι να την πληρώσουνε τα θύματα...
****
Και ταυτόχρονα να αποσπάσουν και τον τηλέπαθο από το κύριο ταξικό του μέτωπο, που είναι τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται σωρηδόν και αφορούν τόσο τους ντόπιους όσο και τους μετανάστες...
****
Ομως, θέλουν να του αλλάζουν τα φώτα (του τηλέπαθου) με τις πολιτικές τους και να τα ρίχνουν στους μετανάστες...
****
Γι' αυτό τόσο καιρό δεν έβγαλαν άχνα ούτε για τις αποφάσεις της Πράγας ούτε για τις πρόσφατες των υπουργών Απασχόλησης ούτε για τη Σύνοδο που έρχεται με κύριο θέμα στην ατζέντα τα εργασιακά...
****
Λυριτζήδες (ΝΕΤ): Αν σας ξενίζει το απλό και λογικό, «Μαζί Ελληνες και ξένοι κατά του κοινού εχθρού» είσαστε πλέον στο χωρίς επιστροφή...
****
Γιατί δεν απελευθερώνουν την έξοδο σε όλους εκείνους τους μετανάστες που θέλουν να φύγουν;;;
*****
Για να μη χαλάσουν το χατίρι στην ΕΕ...
*****
Ολοι του ευρωμονόδρομου έχουν ευθύνη...
****
Απειθαρχία...
Ο ευαίσθητος επαναστάτης, ο τόσο οικουμενικός, παραμένει σήμερα μια ξεχωριστή μορφή του διεθνούς επαναστατικού κινήματος. Τα λόγια του Πάμπλο Νερούντα το φανερώνουν: «Ενας μεγάλος ποιητής έγραψε για όλον τον κόσμο. / Ενας μεγάλος άνθρωπος ανήκει στην ανθρώπινη πλειοψηφία. / Ενας μεγάλος πατριώτης βασανισμένος μέσα στην πατρίδα του. / Ο Ναζίμ Χικμέτ δεν έχει τον όμοιό του στην ποίηση του αιώνα του. / Ηταν για μένα η ενσάρκωση του ηρωισμού και της τρυφεράδας». Και ο Γιάννης Ρίτσος γράφει: «Ναζίμ / πολύ μας αγάπησες / πολύ σ' αγαπήσαμε / πόσες πόλεις σου μιλούν με το μικρό σου όνομα / όλοι στον ενικό, / Γαλλία, Ρωσία, Ελλάδα / και ο Αραγκόν, Ναζίμ / και ο Νερούντα, Ναζίμ / κι εγώ Ναζίμ / και πιο πολύ η ελευθερία / με το μικρότερο όνομά σου / το πιο μεγάλο. Γεια σου Ναζίμ». Ο ποιητής, που υπήρξε το ατσάλι του αγώνα, είναι «παρών».