Στόχος του παραπάνω μέτρου είναι να γίνει ταχύτερη η απονομή της δικαιοσύνης και να περιοριστεί αισθητά ο όγκος εργασίας των δικαστών. Ωστόσο, εκφράζονται φόβοι από τους δικαστικούς λειτουργούς, ότι το μέτρο δε θα αποδώσει. Μάλιστα, η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων τον περασμένο Σεπτέμβρη με επιστολή της στον υπουργό Δικαιοσύνης προειδοποιούσε ότι το μέτρο αυτό «όχι μόνο δε θα επιταχύνει την απονομή της δικαιοσύνης, αλλά θα την καθυστερήσει ακόμη περισσότερο, πέραν του ότι θα υποβαθμίσει και την ποιότητά της», εξαιτίας της «έλλειψης της κατάλληλης υποδομής σε δικαστές, γραμματείς, τήρηση πρακτικών και αίθουσες ακροατηρίων».

Παράλληλα, παίρνονται μια σειρά μέτρα, τα οποία αναμένεται να συμβάλλουν στην επιτάχυνση των δικών όπως:

- Ο περιορισμός της δυνατότητας συμψηφισμού των εξόδων της δίκης (θα καταβάλλονται κυρίως από αυτόν που χάνει τη δικαστική διαμάχη), ο περιορισμός των αναβολών της συζήτησης και η επιδίκαση της δαπάνης θα γίνεται σ' εκείνον που ζητάει την αναβολή, η επίσπευση της επανασυζήτησης, η διεξαγωγή της συζήτησης ερήμην των διαδίκων κλπ.

- Επέρχονται και κάποιες αλλαγές σε ό,τι αφορά τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Συγκεκριμένα, απαλείφονται από τα άρθρα 407 και 408 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας οι δηλώσεις των μαρτύρων για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, καθώς αποτελούν ευαίσθητο δεδομένο με την έννοια του νόμου 2472/1997. Ετσι, επιβάλλεται να μη ρωτούνται οι μάρτυρες σε ποια θρησκεία πιστεύουν. Το αναχρονιστικό μέτρο του όρκου καταργείται και ως αποδεικτικό μέσο.

- Με άλλες διατάξεις δίνεται η δυνατότητα κατάσχεσης τραπεζικών λογαριασμών, όταν ο οφειλέτης αρνείται να δώσει τα χρεωστούμενα στο δανειστή.

- Για τους αντιρρησίες συνείδησης προβλέπεται η διαγραφή από το ποινικό μητρώο των καταδικαστικών αποφάσεων για το αδίκημα της άρνησης στράτευσης για λόγους συνείδησης, εφόσον έχουν εκτίσει την ποινή που τους επιβλήθηκε. Το μέτρο αυτό αφορά τις παλαιές περιπτώσεις ανυπακοής που είχαν τελεστεί πριν από την έναρξη ισχύος της εναλλακτικής θητείας.

Τέλος, σχετικά με την Αρχή Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, μπορεί ο πρόεδρος της Αρχής να εκδίδει προσωρινή διαταγή ισχύος, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης, με το σκεπτικό ότι αποφεύγεται σοβαρή βλάβη των ατομικών δικαιωμάτων αυτού που ζητάει την προστασία της Αρχής.

Προτάσεις για την αποποινικοποίηση ορισμένων αδικημάτων διατυπώνει προς την ολομέλεια των εισαγγελικών λειτουργών του Εφετείου της Αθήνας ο εισαγγελέας Εφετών Αθ. Καφίρης. Ειδικότερα αναφέρει ότι:

1) «Η αποποινικοποίηση δεν πρέπει να περιοριστεί στο στενό πλαίσιο της μελέτης κάποιων ήδη ποινικοποιημένων συμπεριφορών, αλλά να προσανατολιστεί και στην αποκάθαρση και τον εκσυγχρονισμό της ποινικής νομοθεσίας, ώστε να απαλλαγεί από κάποια νομοθετικά απολιθώματα, που έχουν περιπέσει σε αχρηστία ή δεν εξυπηρετούν πλέον καμιά κοινωνική και αντεγκληματική ανάγκη ή είναι αμφιβόλου συνταγματικότητας, νομιμότητας, ηθικότητας κλπ., όπως ο νόμος του 1871 περί καταδίωξης της ληστείας κ.ά.».

2) «Η αποποινικοποίηση δεν είναι πανάκεια ούτε μαγική λύση ούτε θαυματουργή μέθοδος στο χώρο της Ποινικής Δικαιοσύνης, γι' αυτό θα πρέπει να στεκόμαστε μπροστά στην αποποινικοποίηση των ήδη ποινικοποιημένων ανθρώπινων συμπεριφορών με την ίδια φειδώ και σύνεση που στεκόμαστε μπροστά στην ποινικοποίηση των ανθρώπινων συμπεριφορών».

3) «Η μετατροπή κάποιων ποινικών αδικημάτων σε "διοικητικά αδικήματα", ενώ φαίνεται εύκολη λύση, δε λύνει το πρόβλημα, γιατί αυτό προϋποθέτει αξιόπιστη, έντιμη και ευκίνητη δημόσια διοίκηση. Μια σαθρή, αναξιόπιστη, γραφειοκρατική, δυσκίνητη και διαβλητή δημόσια διοίκηση δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να κριθεί κατάλληλη να της ανατεθούν κυρωτικές αρμοδιότητες».

Και 4) «Η συχνά συζητούμενη αποποινικοποίηση της μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών (ΙΚΑ, ΤΕΒΕ κλπ.) θα πρέπει να αποκλειστεί παντελώς, γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε χρεοκοπία και κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και σε δημιουργία τεράστιου κοινωνικού και οικονομικού προβλήματος στη χώρα».