Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τον κάτοικο της μεγαλούπολης στην αποξένωση και την αδιαφορία. Ομως την περασμένη Κυριακή δεκάδες κάτοικοι του Περάματος και των Ανω Αμπελοκήπων στην Αθήνα, έκαναν δικιά τους υπόθεση την περιβαλλοντική αναβάθμιση των περιοχών τους, φυτεύοντας δέντρα. Με φτυάρια και άλλα εργαλεία, κουβάδες, μικρά δέντρα στα χέρια και μπόλικο κέφι, δεκάδες κάτοικοι του Περάματος ανταποκρινόμενοι σε έκκληση του δήμου σκαρφάλωσαν την Κυριακή στο Ορος Αιγάλεω. Πίσω από το 2ο Δημοτικό Γυμναστήριο στην περιοχή του Ν. Ικονίου, την οποία θέλουν να ξανακάνουν πράσινη, έκαναν, όπως έλεγαν, μόνο την αρχή. "Κάθε Κυριακή και ένα σχολείο δημοτικό, γυμνάσιο ή λύκειο της περιοχής θα αναλαμβάνει να φυτέψει καινούρια δέντρα στο φαλακρό βουνό που κυκλώνει την πόλη", σημείωσε ο δήμαρχος της πόλης, Γιάννης Πατσιλινάκος.

Την Κυριακή που πέρασε, από τις 9 π.μ. κάτοικοι της πόλης άρχισαν να σκάβουν την πλαγιά και να μεταφέρουν ένα ένα τα πεύκα και τις πικροδάφνες, που εδώ και αρκετό καιρό μεγάλωναν στο φυτώριο του δήμου. Την προσπάθεια συνέδραμαν πολλοί πρόσκοποι και οδηγοί του Περάματος.

Σε μια γωνιά της απόκρημνης πλαγιάς, ο Δημήτρης,η Στέλλα και ο Πέτρος "έχτιζαν" ένα προστατευτικό ανάχωμα στο πευκάκι που μόλις είχαν φυτέψει, ενώ τρεις ακόμη φίλοι τους μετέφεραν με κουβάδες νερό από την υδροφόρα του δήμου. Συνολικά περισσότερα από 1.500 δέντρα που είχε παραχωρήσει το Δασαρχείο Πειραιά φυτεύτηκαν με έξοδα του Δήμου Περάματος. Στόχος του δήμου είναι να "πρασινίσει" πάλι το βουνό, αλλά και τα δέντρα να μετατραπούν σε ένα φυσικό ανάχωμα ενάντια στις καταπατήσεις που θα συνεχίζονται όσο το ΥΠΕΧΩΔΕ καθυστερεί τη ρύθμιση του καθεστώτος της περιοχής του Α. Περάματος.

Τα δέντρα θα περιφρουρηθούν από τα κοπάδια που βοσκούν στην περιοχή. Ανάλογες κινητοποιήσεις θα ακολουθήσουν σε άλλες περιοχές του Περάματος.

Το οικόπεδο του πρώην Κέντρου Εργασίας και Προστασίας Αναπήρων (πρώην ΚΑΠΑΨ), δεντροφύτευσαν την Κυριακή οι κάτοικοι των Ανω Αμπελοκήπων, ανταποκρινόμενοι στην έκκληση του Πολιτιστικού Συλλόγου της γειτονιάς τους. Ο χώρος αυτός έχει έκταση 10 στρέμματα και διεκδικείται για να γίνει πράσινο. Οι εγκαταστάσεις του κέντρου έχουν μεταφερθεί στο Δήμο Ιλιου (Νέα Λιόσια).

Στον αντίποδα, η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου στην οποία ανήκει το οικόπεδο, θέλει στο μισό χώρο σχολείο και στον υπόλοιπο χώρο κτίριο δημόσιας διοίκησης. Οι κάτοικοι θεωρούν ότι ο διπλανός χώρος της ΔΕΗ, είναι πιο κατάλληλος για σχολείο.

Η ώρα είναι 11 το πρωί και οι κάτοικοι - κύρια νέοι - έχουν φυτέψει τα πρώτα δεντράκια. Πλήρωμα περιπολικού της ΕΛ. ΑΣ. όμως τους σταματά. Ενας από τους τρόφιμους του Ιδρύματος που παραμένει στο χώρο κάλεσε τους αστυνομικούς, αφού σύμφωνα με εισαγγελική απόφαση του περασμένου Ιούνη, απαγορεύεται κάθε ενέργεια (ασφαλιστικά μέτρα) στο οικόπεδο, μέχρι να αποφασίσουν τα δικαστήρια. Ο χρόνος έτσι θα κυλήσει προς όφελος αυτών που θέλουν να δουν το οικόπεδο να γίνεται τσιμέντο.

"Η συνοικία μας έχει υποβαθμιστεί ως χώρος γενικής κατοικίας", μας λέει ο πρόεδρος του Συλλόγου, Θύμιος Μαύρης."Δε θα αφήσουμε να βάλουν και άλλο τσιμέντο. Η σημερινή δεντροφύτευση δείχνει την απόφαση των κατοίκων να γίνει το οικόπεδο χώρος λειτουργικού πράσινου". "Ο Δήμος Αθηναίων συμφωνεί μαζί μας", συμπληρώνει ο γραμματέας του συλλόγου, Μιχάλης Ζωίδης.

Μέλη του Συλλόγου καλούνται στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής για εξηγήσεις. Οι κάτοικοι συνεχίζουν. Κοντά τους βρίσκεται και η "Αγωνιστική Συνεργασία για την Αθήνα" με τον Στέλιο Λάμπρου.Στο χώρο υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο ξυλουργείο. Πεταμένα πράγματα, σκουπίδια, μεταφέρονται από τους κατοίκους. Η αίθουσα αυτή στο εξής θα χρησιμοποιείται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο.

Οταν το 1994 έκλεισε το ΚΑΠΑΨ, είχε 35 άτομα με ειδικές ανάγκες. Ομως, 17 από αυτά έμειναν στα παλιά και ετοιμόρροπα κτίρια και δεν ακολούθησαν τους υπόλοιπους που πήγαν στις νέες εγκαταστάσεις στο Ιλιο. Επειδή δε δέχτηκαν να πάνε εκεί, πήραν εξιτήριο από το Εθνικό Ιδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων.

Οπως μας είπε η Γιάννα Σιδηροπούλου, που μένει σε ένα από τα κτίρια του Κέντρου, "μείναμε εδώ γιατί δεν υπάρχει κέντρο εργασίας αναπήρων. Το άλλο στα Ν. Λιόσια είναι άσυλο. Είμαι εδώ 13 χρόνια. Το εξιτήριο που μας έδωσαν το 1994 γράφει "νοσοκομείο" και είναι προσωρινό. Στις εγκαταστάσεις των Ν. Λιοσίων δεν υπάρχει η υποδομή να σπουδάζουμε και να εργαζόμαστε. Προτείνουμε εδώ να γίνει ένα κέντρο εργασίας αναπήρων και ο υπόλοιπος χώρος να γίνει πράσινο".

"Ο χώρος πρέπει να γίνει πράσινο", μας τόνισε ο πρόεδρος του 7ου Διαμερίσματος, Αλέκος Αλεφαντινός."Το οικόπεδο ανήκει στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. Υπάρχει μια αμφισβήτηση και έχουν διαταχθεί ασφαλιστικά μέτρα από τον εισαγγελέα. Ισως σε κάποιο τμήμα του θα μπορούσε να γίνει κέντρο εργασίας ατόμων με ειδικές ανάγκες".