Πολλή χολή έριξε προχτές ο αστικός Τύπος, για το γεγονός ότι το ΚΚΕ δε συνεργάζεται με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Στην πλειοψηφία τους, οι εφημερίδες χρεώνουν στο ΚΚΕ απομονωτισμό και έλλειψη πολιτικής συμμαχιών, όπως άλλωστε κάνουν σε συγχορδία το τελευταίο διάστημα εχθροί και άσπονδοι φίλοι του Κόμματος, κακοποιώντας τις Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο. Ποιος είναι ο καημός τους; Να εγκαταλείψει το ΚΚΕ την επαναστατική του στρατηγική και να συρθεί σε συνεργασίες με κόμματα που θέλουν να ασκήσουν διαχείριση στον καπιταλισμό, μοιράζοντας διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη ότι μπορούν επάξια να ανταποκριθούν σ' έναν τέτοιο ρόλο. Θέλουν το ΚΚΕ να διαχυθεί σε μια συνεργασία με άλλα κόμματα που θα έχει για στόχο τη διακυβέρνηση, δηλαδή τη διαχείριση στον καπιταλισμό. Να χάσει την αυτοτέλειά του και να ενσωματωθεί, παίρνοντας μαζί του στον γκρεμό και το κίνημα. Τέτοιο χατίρι δεν πρόκειται να τους το κάνει το ΚΚΕ. Πολύ περισσότερο, το Κόμμα ξεκαθαρίζει ότι καμιά περίπτωση πολιτικής συνεργασίας δεν υπάρχει με κόμματα και δυνάμεις που σε προηγούμενες εποχές έφυγαν από το ΚΚΕ και το πολέμησαν με μίσος, αφού δεν κατάφεραν να το διαλύσουν ή να το ενσωματώσουν στο σύστημα, όπως ήταν διαχρονικά ο στόχος τους.

Το ΚΚΕ διαθέτει την πιο πλατιά και την πιο ριζοσπαστική πολιτική συμμαχιών απ' όλα τα άλλα κόμματα. Τέτοια είναι η πρότασή του για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, η οποία θα συσπειρώνει την εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα με βάση τα κοινά τους συμφέροντα, που στον καπιταλισμό ταυτίζονται με την ανατροπή της στρατηγικής των μονοπωλίων και την κοινωνικοποίησή τους. Κριτήριο συμμετοχής στη Λαϊκή Συμμαχία δεν είναι τι ψηφίζει ή πού τοποθετείται πολιτικά ο εργάτης και η εργάτρια, ο αυτοαπασχολούμενος και μικρός ΕΒΕ, ο φτωχός αγρότης, ο νέος και η γυναίκα από τα λαϊκά στρώματα. Κριτήριο είναι το κοινό συμφέρον που έχουν αντικειμενικά να αντιπαλέψουν την επίθεση των μονοπωλίων, να παλέψουν για την κοινωνικοποίησή τους. Φύτρα της Λαϊκής Συμμαχίας είναι το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΟΓΕ και το ΜΑΣ, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι Σύλλογοι που συσπειρώνουν στις γραμμές τους. Είναι, δηλαδή, συσπειρώσεις δοκιμασμένες στις μικρές και μεγάλες μάχες των εργαζόμενων και του λαού για τα ζητήματα που καίνε τη ζωή του, όπως η Υγεία και το μεροκάματο, η ασφάλιση και οι απολύσεις, ο πολιτισμός και η ανεργία, η φοροαφαίμαξη. Σ' αυτά τα επιμέρους μέτωπα, με γραμμή συσπείρωσης ενάντια στα μονοπώλια, δίνουν τη μάχη οι κομμουνιστές μαζί με χιλιάδες ακόμα εργάτες, αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα ψηφίζουν, με στόχο αυτός ο αγώνας σε κάθε μέτωπο να γίνεται ενιαίος αγώνας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Το ΚΚΕ δεν είναι η συμμαχία, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν οι διάφοροι καλοθελητές, για να πουν ότι το Κόμμα έχει «στενή γραμμή». Το ΚΚΕ συμμετέχει στη Λαϊκή Συμμαχία με τα μέλη και τα στελέχη του, που είναι εκλεγμένα στα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος. Με τον ίδιο τρόπο λένε οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο, θα συμμετέχουν και όποια άλλα κόμματα τυχόν δημιουργηθούν, τώρα δεν υπάρχουν, που συμφωνούν με τους στόχους της Λαϊκής Συμμαχίας, η οποία σε κάθε περίπτωση διατηρεί το χαρακτήρα της σαν κοινωνική συμμαχία που οικοδομείται από τα κάτω. Αυτή η συμμαχία δεν μπορεί παρά να κατευθύνει την πάλη της στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, που θα μετατρέψει τα μονοπώλια σε περιουσία του λαού. Αυτό είναι που δεν μπορούν να χωνέψουν οι αστοί και οι άλλοι απολογητές του καπιταλισμού, ακόμα και εκείνοι που τον φαντασιώνονται με «ανθρώπινο» τάχα πρόσωπο. Θέλουν ένα ΚΚΕ που δε θα έχει για στρατηγικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού, αλλά τη διαχείρισή του, ενδεχόμενα σε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις που όχι μόνο δεν έχουν στρατηγική ρήξης με τα μονοπώλια, αλλά τα διακηρύσσουν σαν μοχλό της ανάπτυξης που ευαγγελίζονται και η οποία είναι καπιταλιστική. Τέτοιο ΚΚΕ δεν το έχει ανάγκη ο λαός. Υπάρχουν τα αστικά κόμματα και οι άλλοι επίδοξοι διαχειριστές για να βγάλουν τη λάντζα για λογαριασμό της αστικής τάξης. Το ΚΚΕ κρατάει σταθερά το τιμόνι για τα συμφέροντα του λαού και αυτή την πορεία θα επιβεβαιώσει το 19ο Συνέδριο.