Κάναμε πολλά και θα κάνουμε ακόμη περισσότερα για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Τον ισχυρισμό αυτό πρόβαλε προχτές στην τηλεοπτική συζήτηση στο Ζάππειο ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης,ο οποίος - ζητώντας την ψήφο των ΕΒΕ - επιχείρησε να εμφανίσει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ από το 1994 μέχρι το 1996 σαν καλύτερη από εκείνη που εφάρμοσε στην περίοδο 1990-1993. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική. Η γαλαζοπράσινη πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, που εφάρμοσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στην περίοδο από το 1990 μέχρι σήμερα, κατάφερε να "σπάσει τη ραχοκοκαλιά των μικρομεσαίων". Αποκαλυπτικά από αυτή την άποψη είναι τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, σύμφωνα με τα οποία στην τελευταία εξαετία - συνέπεια της πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - περίπου 30.000 επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους έβαλαν οριστικά λουκέτο ή κατέθεσαν στα Πρωτοδικεία της χώρας αίτηση πτώχευσης.

Με δεδομένη την πικρή εμπειρία της τελευταίας εξαετίας και τις πολιτικές επιλογές των δύο μεγάλων κομμάτων, τα μικρομεσαία στρώματα και όλοι όσοι θίγονται από τη συγκεκριμένη οικονομική πολιτική δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα καλό την επαύριο των εκλογών, παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις που μοιράζουν αφειδώς τόσο το κυβερνών κόμμα όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, εν γνώσει τους ότι οι υποσχέσεις δε στοιχίζουν...

Πρόκειται για τακτική που εμπαίζει απροκάλυπτα τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους της χώρας, με μοναδικό στόχο την υφαρπαγή ψήφου, καθώς και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ καθίσταται σαφές ότι θα εφαρμοστεί για τα επόμενα χρόνια, με μεγαλύτερη μάλιστα ένταση, η ίδια οικονομική πολιτική στο όνομα της "σύγκλισης" της ελληνικής οικονομίας στους στόχους της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Μια πολιτική, η οποία, αποτελώντας το καλύτερο "λίπασμα" για την ασύδοτη δράση των ντόπιων και ξένων πολυεθνικών επιχειρήσεων και σε συνδυασμό με την ασκούμενη φορομπηχτική πολιτική σε βάρος των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, οδηγεί στο περιθώριο χιλιάδες παραγωγικές και εμπορικές επιχειρήσεις μικρομεσαίου μεγέθους.

Τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, που αφορούν τα φέσια και τις πτωχεύσεις, που πνίγουν τα τελευταία χρόνια την αγορά, αποτυπώνουν ανάγλυφα την εντεινόμενη κρίση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αδιάψευστος μάρτυρας των αποτελεσμάτων των "γαλαζοπράσινων" σταθεροποιητικών προγραμμάτων και των φιλελεύθερων πολιτικών είναι ότι από το 1990 μέχρι τον περασμένο Ιούνη οι επιχειρήσεις - στη συντριπτική τους πλειοψηφία μικρού και μεσαίου μεγέθους - που πήραν επίσημα το δρόμο της εξόδου από την παραγωγική διαδικασία έφτασαν τις 29.773!

Στο ίδιο διάστημα, η αξία των διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών και των ακάλυπτων επιταγών έφτασαν αντίστοιχα στα ποσά των 619,7 δισ. δρχ. και 856,6 δισ. δρχ. Συνολικά δηλαδή, στην περίοδο 1990-1996, περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα "φέσια" στην αγορά ανήλθαν σε 1,4 τρισ. δρχ.! Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι η αξία των ακάλυπτων επιταγών υπερτριπλασιάστηκε στην περίοδο 1990-1995 (αύξηση 221,2%), ενώ η συνολική αξία διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών και ακάλυπτων επιταγών παρουσίασε αύξηση κατά 35,7%.Παράλληλα στο ίδιο διάστημα σχεδόν διπλασιάστηκε (αυξήθηκε κατά 92,2%) ο αριθμός των επιχειρήσεων που έβαλαν οριστικά λουκέτο ή άρχισαν να δρομολογούν τις διαδικασίες του οριστικού κλεισίματος, υποβάλλοντας αίτηση πτώχευσης.

Κι όμως, δεν είναι μακριά οι μέρες που το ΠΑΣΟΚ υποσχόταν ευνοϊκές χρηματοδοτήσεις και άλλα μέτρα στήριξης των ΜΜΕ, που τις αποκαλούσε "κορμό" και "ραχοκοκαλιά" της εθνικής οικονομίας. Ολα αυτά, όμως, προεκλογικά, καθώς τα ξέχασε άρδην μόλις αναδείχτηκε κυβέρνηση. Και αντί για οικονομικές ενισχύσεις και κίνητρα, διατήρησε και εμπλούτισε τα αντικίνητρα που ίσχυαν από την κυβέρνηση της ΝΔ και παραμένει πιστή στις εντολές και στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ακριβώς την ίδια τακτική άγριου εμπαιγμού και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης ακολουθεί τις μέρες που διανύουμε και το ΠΑΣΟΚ - ως κυβέρνηση πλέον - και η ΝΔ από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και είναι περισσότερο από ποτέ σίγουρο ότι την επομένη των εκλογών της 22ας Σεπτέμβρη, όποιο κόμμα κι αν αναδειχτεί κυβέρνηση, θα εφαρμόσει την ίδια - και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση - πολιτική μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζόμενων και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.

Β. ΜΠ.

Κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε κανείς να πει ότι το κατάφεραν. Και μάλιστα με τη βοήθεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΠΑΣΚΕΒΕ και της ΔΑΚΜΜΕ. Συνδικαλιστικές ηγεσίες που στην πορεία παραμέρισαν τα προβλήματα των συναδέλφων τους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προσωπική τους προβολή και οι πολιτικές τους φιλοδοξίες. Στόχος τους, δηλαδή, ήταν να γίνονται όλο και πιο υποτακτικοί και συμβιβασμένοι ώστε να ανέβουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην εξουσία. Αυτή την εξουσία που δουλεύει μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο, καταδικάζοντας τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στην ανεργία, τη φτώχεια και τη μιζέρια.

Δε μας είπαν, όμως, αφού θέλουν να εκσυγχρονίσουμε τις επιχειρήσεις μας, γιατί έβαλαν το 35% που μας αποτρέπει από τη συνένωση ώστε να αναβαθμιστούμε κάνοντας μια μεγαλύτερη και συνάμα καλύτερη επιχείρηση; Γιατί πληρώνουμε με τα λεγόμενα "αντικειμενικά κριτήρια" δεκαπλάσιο φόρο απ' ό,τι οι μεγάλες επιχειρήσεις σε σχέση με τους τζίρους μας; Γιατί εμάς να μας κυνηγούν όταν φοροαπαλλάσσουν το μεγάλο κεφάλαιο ως "εφοπλιστικό"; Γιατί κατάργησαν την 197 ΑΝΕ όταν ξέρουμε ότι τα δανεικά και αγύριστα στο μεγάλο κεφάλαιο συνεχίζονται; Γιατί, ενώ ο πληθωρισμός είναι στο 9%, το επιτόκιο των δανείων για τις ΜΜΕ κυμαίνεται στο 22%; Ποιος κερδίζει απ' όλη αυτή την ιστορία; Πάντως όχι εμείς, όταν σε άλλες χώρες το επιτόκιο δανεισμού στις ΜΜΕ είναι ακόμα και κάτω του πληθωρισμού.

Ετσι, λοιπόν, θέλουν να μας εκσυγχρονίσουν; Οχι, βέβαια. Θέλουν να μας οδηγήσουν μια ώρα αρχύτερα στο "λουκέτο", γιατί έτσι προστάζουν τα μεγάλα αφεντικά, που δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.

Το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα έχει εξαγοράσει και τις πολιτικές ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων, καθώς και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που τους ακολουθούν με διάφορους τρόπους.

Βέβαια, υπάρχουν μέσα εκεί και κάποιες φωνές διαμαρτυρίας που χάνονται, όμως, μέσα στα κύματα του ρουσφετιού και του βολέματος. Τώρα, για τον ΣΥΝ, την ΠΟΛ.ΑΝ., το ΔΗΚΚΙ, ο ρόλος τους είναι να συντηρούν το υπάρχον σύστημα με διάφορους τρόπους και όπου χρειαστεί. Και τα τρία παραπάνω κόμματα κινούνται εντός του μααστριχτικού τόξου. Είχαν και έχουν, και πολιτικά και συνδικαλιστικά, παντελή απουσία από τους αγώνες των ΕΒΕ. Το μόνο που έκαναν όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια των ΕΒΕ, ήταν σε κάνα δυο συγκεντρώσεις να πετάξουν μερικές δημαγωγικές κορόνες χωρίς αντίκρισμα, χωρίς ουσία.

Οι συνδικαλιστές του όπου κι αν βρίσκονται, σε ΔΣ Σωματείων, Ομοσπονδιών, Συνομοσπονδιών, έκλειναν τα αυτιά στις σειρήνες και παρέμβαιναν σταθερά και αταλάντευτα χωρίς καμιά παρέκκλιση. Πολλές φορές μόνοι και κόντρα στο ρεύμα, γιατί έχουν γαλουχηθεί και ατσαλωθεί περνώντας από τις γραμμές του Κόμματος και τους έχει κάνει να αντέχουν όλες αυτές τις κακοτοπιές. ΤΟ ΚΚΕ ήταν και είναι πάντα πρόθυμο να δώσει όλες τις δυνάμεις του για τη λύση των προβλημάτων μας. Κόμμα βέβαια της εργατικής τάξης που όμως καταλαβαίνει ότι η εργατική τάξη χρειάζεται συμμάχους που πλήττονται το ίδιο μ' αυτή από την ίδια πολιτική. Και σωστά διακηρύσσει ότι όλοι μαζί, εργατική τάξη, μικρομεσαίοι, αγρότες, σε ένα κοινό μέτωπο θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική. Επίσης, ζητούσε ό,τι πιο δημοκρατικό υπήρχε: Δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που αποδείχτηκε τελικά πόσο επιζήμια ήταν για το λαό.

Δημοψήφισμα ζητά και σήμερα για τη συνθήκη που θα προκύψει μετά την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ που σίγουρα θα είναι πιο αντιδραστική και επιζήμια για τη συντρηπτική πλειοψηφία του λαού.

Να ερωτηθεί δηλαδή ο λαός εάν συμφωνεί γι' αυτά που αποφασίστηκαν και θα αποφασιστούν. Ολα αυτά που πρέπει να τα θυμόμαστε, γιατί η ενίσχυση του ΚΚΕ θα σηματοδοτήσει εξελίξεις.

* Ο Χάρης ΧΑΛΒΑΤΖΟΓΛΟΥ είναι μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών, Αργυροχρυσοχόων, Κοσμηματοπωλών, Ωρολογοποιών (ΠΟΒΑΚΩ), του ΔΣ του Συλλόγου Αργυροχρυσοχόων της Αθήνας και αντιπρόσωπος στην Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ)

Σαφής ως προς την επίθεση που θα δεχτούν οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι έμποροι μετά τις εκλογές ήταν ο Κ. Σημίτης, κατά τη διάρκεια της προχτεσινής συνέντευξης Τύπου, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Αθήνας (ΟΕΒΕΑ), η οποία καλεί τον επαγγελματοβιοτεχνικό κόσμο να βρίσκεται σε αγωνιστική ετοιμότητα για την αντιμετώπιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Συγκεκριμένα, όπως υπογραμμίζει η Ομοσπονδία, ο πρωθυπουργός παραμένει θιασώτης της εξαφάνισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αγνόησε την πτώση του τζίρου, τις δεκάδες χιλιάδες πτωχεύσεις, τον αθέμιτο ανταγωνισμό και την ασυδοσία των πολυκαταστημάτων. Παράλληλα, η ΟΕΒΕΑ τονίζει ότι οι αγώνες των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων ανάγκασαν τόσο τη ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ να πάρουν θέση σε μια σειρά ζητήματα, χωρίς παρ' όλα αυτά να είναι ικανοποιητική. Δηλαδή, ο Μ. Εβερτ έκανε λόγο για κατάργηση του 35% για ΟΕ, ΕΕ και Συνεταιρισμούς, χωρίς, όμως, να δεσμευτεί ότι θα θεσμοθετήσει ένα φορολογικό σύστημα που πραγματικά θα τα παίρνει από εκείνους που φοροδιαφεύγουν και όχι από τους επαγγελματοβιοτέχνες με κάποια άλλης μορφής "αντικειμενικά κριτήρια". Οσο για το ΠΑΣΟΚ, η ΟΕΒΕΑ καταγγέλλει ότι οι πιο "σύγχρονες μέθοδοι" για τις οποίες έκανε λόγο ο πρωθυπουργός, δε θα είναι άλλες από το πιο "αντικειμενικό" φορολογικό σύστημα εξαφάνισης των ΜΜΕ.

Τέλος, η ΟΕΒΕΑ καλεί τα πολιτικά κόμματα να καταγγείλουν τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ εναντίον αμάχων στο Ιράκ.