Τις δυνάμεις τους ενάντια στην εντεινόμενη επίθεση της κυβέρνησης και του εμπορικού κεφαλαίου ενώνουν οι εμποροϋπάλληλοι, οι μικρέμποροι και οι αυτοαπασχολούμενοι. Τα κοινά συλλαλητήρια, που διοργανώνουν στις 18 Απρίλη, αποτελούν ένα ακόμα βήμα στο συντονισμό των αγώνων, για την απόκρουση της μεθοδευόμενης απελευθέρωσης του ωραρίου και της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας.

Κοινά συλλαλητήρια έχουν ήδη αποφασιστεί στην Αθήνα, στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Κάνιγγος, στη Θεσσαλονίκη, στις 7.30 μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου, στον Πειραιά, στις 7 μ.μ. στον ηλεκτρικό σταθμό και την ίδια ώρα στην πλατεία Ταξιαρχών του Κορυδαλλού.

Στην Αθήνα, απόφαση συμμετοχής στην κοινή διαδήλωση έχουν πάρει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, ο Σύνδεσμος Υπαλλήλων Ανωνύμων Εταιριών, ΕΠΕ και Γραφείων, το Σωματείο Εργαζομένων σε «ΚΑΡΦΟΥΡ - ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΤΙΑ», το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων «Αφοί Κωνσταντακάτου», η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ), η Ομοσπονδία Επαγγελματικών - Βιοτεχνικών - Εμπορικών Σωματείων Μεσογείων Αττικής, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Καθαριστηρίων και το Σωματείο Κομμωτών Αθήνας «Ο ΕΡΜΗΣ».

Στη Θεσσαλονίκη, εκτός από την Ενωση Εμποροϋπαλλήλων και το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, το κάλεσμα συμμετοχής στην κοινή συγκέντρωση υπογράφει και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα ΕΒΕ Θεσσαλονίκης. Στο δρόμο για τις 18 Απρίλη, οι εμποροϋπάλληλοι της πόλης πραγματοποιούν σήμερα Κυριακή, στις 11 το πρωί, συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, με σύνθημα «Ποτέ την Κυριακή», διεκδικώντας το αναφαίρετο δικαίωμά τους να αφιερώνουν την κυριακάτικη αργία στα παιδιά τους.

Στον Πειραιά, στα συλλαλητήρια καλούν με ανακοινώσεις τους η νεοσύστατη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των ΕΒΕ της πόλης και η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά. Τις επόμενες μέρες, αναμένονται και νέες αποφάσεις για τη διοργάνωση κοινών συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα, με τη συμμετοχή εμποροϋπαλλήλων, μικρεμπόρων και αυτοαπασχολούμενων.

Αίτημα αιχμής των εργαζομένων και των απασχολούμενων στο εμπόριο αποτελεί η ανάκληση του νομοσχεδίου που προβλέπει την παραπέρα διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, μέχρι 9 μ.μ. τις καθημερινές και μέχρι τις 8 μ.μ. το Σάββατο, ανοίγοντας ουσιαστικά το δρόμο για την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Τόπος συνάντησης, ο αγώνας για την επιβίωση, που γίνεται ακόμα δυσκολότερος, εξαιτίας της απελευθέρωσης του ωραρίου που προωθεί η κυβέρνηση, υλοποιώντας και στο χώρο του εμπορίου την πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας προς όφελος των πολυεθνικών.

Το νέο διευρυμένο ωράριο θα πλήξει και τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους στο εμπόριο. Για τους εμποροϋπάλληλους, παράταση του ωραρίου σημαίνει διεύρυνση των τρίωρων και των τετράωρων, επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, ακόμη και αύξηση του ημερήσιου ωραρίου εργασίας με απλήρωτη δουλιά, βάθεμα της εκμετάλλευσης από τα μεγαθήρια στο εμπόριο, που κάνοντας χρήση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, θα μπορούν ασύδοτα να οργανώνουν τα ωράρια των εργαζομένων για να καλύψουν τις επιπλέον ώρες λειτουργίας των καταστημάτων τους.

Ο μεγάλος τζίρος των πολυεθνικών εμπορικών καταστημάτων και η δίψα τους για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη επιτρέπει στους μεγαλοεργοδότες απεριόριστη ευελιξία στη διαμόρφωση των εργασιακών σχέσεων, με άμεση αντανάκλαση στους μισθούς και τα ωράρια των εργαζομένων. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν εξασφαλίσει όλο το νομικό οπλοστάσιο για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες των πολυεθνικών. Ενας νέος Μεσαίωνας για τους εργαζόμενους στο εμπόριο βρίσκεται προ των πυλών.

Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας εξ' ορισμού «παράγει» κερδισμένους και χαμένους. Και οι μόνοι βέβαιοι χαμένοι στην υπόθεση της απελευθέρωσης του ωραρίου θα είναι οι μικρέμποροι και οι αυτοαπασχολούμενοι, λόγω της έντασης του ανταγωνισμού. Για να σταθούν στην αγορα, θα πρέπει να ακολουθήσουν το ωράριο των μεγαλοκαταστημάτων, χωρίς όμως να διαθέτουν τα προνόμια που η κυβέρνηση και ο τζίρος παρέχει στο εμπορικό κεφάλαιο. Περισσότερα κέρδη για τις πολυεθνικές σημαίνει συρρίκνωση και αργός θάνατος για τους μικρεμπόρους και τους αυτοαπασχολούμενους. Η ούτως ή άλλως άνιση μάχη με το εμπορικό κεφάλαιο γίνεται διπλά άνιση σε μια καπιταλιστική αγορά με απελευθερωμένο ωράριο.

Η αντίθεση στην παραπέρα διεύρυνση του ωραρίου και τα αιτήματα για κατάργηση της μερικής απασχόλησης και όλων των αντεργατικών μορφών εργασίας, για νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής Αργίας, για πλήρη και σταθερή δουλιά με 7ωρο- 5ήμερο- 35ωρο, για ενιαίο και συνεχές ωράριο για όλα τα καταστήματα που να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες, μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν κοινούς στόχους πάλης για τους εμποροϋπάλληλους, τους μικρέμπορους και τους αυτοαπασχολούμενους.

Βασική προϋπόθεση αποτελεί η χειραφέτηση των εργαζομένων και των αυτοαπασχολουμένων από τις τακτικές των συμβιβασμένων ηγεσιών στα συνδικαλιστικά τους όργανα. Τόσο η ΓΣΕΕ, όσο και οι ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ έχουν υπογράψει το σημερινό ωράριο, έχουν στρώσει με ροδοπέταλα το δρόμο για την απελευθέρωσή του και στην ουσία νομιμοποιούν την προωθούμενη διεύρυνση με τη συμμετοχή τους στον «κοινωνικό διάλογο», παρά τις περί του αντιθέτου κορόνες τους.

Σε συνθήκες επέλασης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο χώρο του εμπορίου, η μάχη για την προσωρινή επιβίωση δεν είναι αρκετή. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη το κοινό μέτωπο των απασχολούμενων στο εμπόριο να διευρυνθεί, να συναντηθεί με το σύνολο της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και να θέσει στόχους πάλης που θα φτάνουν, μεταξύ άλλων, μέχρι την ανατροπή της εξουσίας των πολυεθνικών, το πέρασμα του εμπορίου σε κρατικό έλεγχο. Μια άλλη εξουσία και οικονομία, ταγμένη να υπηρετεί τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες και όχι τα συμφέροντα των πολυεθνικών, είναι αυτή που μπορεί να δώσει οριστικά λύση στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εμποροϋπάλληλοι, οι μικρέμποροι και οι αυτοαπασχολούμενοι.