Η ελληνική κυβέρνηση - όπως αποκαλύπτει σήμερα ο «Ρ» - έχει ξεκινήσει την αναζήτηση εκείνων που θα στελεχώσουν αυτούς τους μηχανισμούς.

Ο «Ρ» αποκαλύπτει έγγραφο του υπουργείου Δικαιοσύνης (σ.σ. και άλλα υπουργεία έχουν δρομολογήσει ανάλογες ενέργειες) με το οποίο καλούνται δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόροι αλλά και διοικητικοί υπάλληλοι να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για να εκπαιδευτούν, ώστε να συμμετάσχουν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε κράτη, στο πλαίσιο της εφαρμογής της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΕΠΑΑ).

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα υπουργεία έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιο θα στείλει τους περισσότερους υποψήφιους να συμμετάσχουν σε αυτήν τη διαδικασία. Ενώ οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το υπουργείο Εξωτερικών κατέχει οργανωτικό ρόλο στην όλη επιχείρηση.

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση επιχειρεί την επάνδρωση μελλοντικών αποστολών πολιτικής διαχείρισης και επίλυσης κρίσεων σε ευρωπαϊκά ή τρίτα κράτη. Το γενικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η ανωτέρω προσπάθεια είναι η Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΕΠΑΑ), η οποία περιλαμβάνει την πρόληψη συγκρούσεων, τη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων και τη διαχείριση κρίσεων με μη στρατιωτικά μέσα. Οι τομείς δράσης στη διαχείριση κρίσεων με μη στρατιωτικά μέσα είναι η αστυνομία, το κράτος δικαίου, η δημόσια διοίκηση, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (σ.σ. προφανώς επιδιώκουν να "στρατολογήσουν" ακόμα περισσότερους δημοσιογράφους, για να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους σε επίπεδο προπαγάνδας) και η συνεργασία ΕΕ - ΟΗΕ».

Και συνεχίζει, περιγράφοντας τι ακριβώς θα κάνουν όσοι συμμετάσχουν στην ομάδα επέμβασης του υπουργείου Δικαιοσύνης:

«Ο τομέας αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης είναι αυτός του κράτους δικαίου. Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται η δημιουργία μιας ομάδας εξειδικευμένων προσώπων νομικών ειδικοτήτων (κυρίως δικαστών, εισαγγελέων, δικηγόρων, αλλά και διοικητικών υπαλλήλων) που θα έχει την εμπειρία και την ετοιμότητα να στηρίξει το κράτος δικαίου των περιοχών που αντιμετωπίζουν κρίση, όταν και όπου αποφασιστεί η επέμβαση από τα αρμόδια κοινοτικά όργανα».

Στην πραγματικότητα, λένε κυνικά ότι θέλουν να στήσουν έναν μηχανισμό που μετά την όποια στρατιωτική επέμβαση θα επιβάλλει το ιμπεριαλιστικό «δίκαιο» της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο κράτος που θα είναι υπό κατοχή! Στην ουσία οργανώνουν κράτος, ή πιο σωστά τις μη στρατιωτικές λειτουργίες του, αφού αυτές τις αναλαμβάνει ο στρατός κατοχής μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες του. Ετσι, για παράδειγμα, μετά από στρατιωτική επέμβαση και κατοχή σε κάποια χώρα θα είναι έτοιμος να στηθεί και μηχανισμός αστυνομίας, δικαστηρίων κλπ.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο το υπουργείο Δικαιοσύνης δραστηριοποιείται και γι' αυτό το λόγο η Γενική Διεύθυνση Νομοθετικού Συντονισμού και ειδικών Διεθνών Νομικών Σχέσεων - Τμήμα Ευρωπαϊκής Ενωσης, έστειλε το συγκεκριμένο έγγραφο στους αποδέκτες. Μάλιστα, όπως σημειώνεται σε αυτό, καλούνται όσοι ενδιαφέρονται και πληρούν τα βασικά προσόντα να αποστείλουν σύντομα τα βιογραφικά στοιχεία, προκειμένου να προωθηθούν οι υποψηφιότητες της Ελλάδας για τη στελέχωση μελλοντικών αποστολών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη διαχείριση κρίσεων με μη στρατιωτικά μέσα.

Για την πλήρωση των θέσεων, το υπουργείο θέτει τις εξής προϋποθέσεις:

«Δικαστές, Εισαγγελείς ή Δικηγόροι, Διοικητικοί και Σωφρονιστικοί Υπάλληλοι με ιδιαίτερη γνώση ζητημάτων διεθνούς δικαίου, συμβάσεων και αρχών για τα δικαιώματα του ανθρώπου, με πολυετή επαγγελματική και διεθνή εμπειρία, κυρίως σε θέματα διαχείρισης κρίσεων, καθώς και επαρκή γνώση ξένων γλωσσών.

Εφόσον επιλεγούν πρόσωπα από την ομάδα Ελλήνων υποψηφίων για τη στελέχωση των μελλοντικών αποστολών, τα εν λόγω πρόσωπα θα κληθούν όταν παραστεί ανάγκη να απουσιάσουν από την υπηρεσία τους για χρονικό διάστημα 6 μηνών έως 1 έτος».

Σημειώνεται ότι, όπως αναφέρει το έγγραφο: «Κατά την τελευταία τριετία, έχουν διοργανωθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης σεμινάρια διαχείρισης κρίσεων με μη στρατιωτικά μέσα, κατά τα οποία έχουν εκπαιδευτεί μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης στον εξειδικευμένο τομέα του κράτους δικαίου 6 Δικαστές, 2 Εισαγγελείς και 4 Δικαστικοί και Διοικητικοί Υπάλληλοι».

Πάντως, οι μελλοντικές αποστολές - επεμβάσεις της ΕΕ σε κράτη δε θα στελεχωθούν αποκλειστικά από πρόσωπα που έχουν ήδη εκπαιδευτεί στα ανωτέρω σεμινάρια, αλλά και από άλλα πρόσωπα, εφόσον αυτά διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα.

Τέλος, όπως αναφέρει το έγγραφο, «όσοι εκδηλώσουν ενδιαφέρον, θα πρέπει σε περίπτωση επιλογής τους να είναι σε θέση μόλις ειδοποιηθούν να αναχωρήσουν από την υπηρεσία τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για τη χώρα αποστολής».

Τι, όμως, ορίζεται σαν «κρίση» στα ευρωπαϊκά όργανα και πότε χρήζει επέμβασης; Πότε κινητοποιείται ο ευρωστρατός και οι πολιτικές δυνάμεις «αρωγής»; Το γενικό πλαίσιο δίνεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, τη μετάλλαξη του Ευρωσυντάγματος, την οποία ψήφισαν πρόσφατα στα βιαστικά και εν κρυπτώ από τον ελληνικό λαό, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, όπου, μεταξύ άλλων στο κεφάλαιο της ΚΕΠΑΑ, τονίζεται ότι «όταν μια διεθνής κατάσταση απαιτεί επιχειρησιακή δράση εκ μέρους της Ενωσης, το Συμβούλιο εκδίδει τις αναγκαίες αποφάσεις. Η κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας περιλαμβάνει τον προοδευτικό προσδιορισμό κοινής αμυντικής πολιτικής της Ενωσης. Η κοινή αμυντική πολιτική θα οδηγήσει στην κοινή άμυνα, όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο λάβει σχετική απόφαση με ομοφωνία».

Ο όρος «κρίση» περιγράφεται σε πλήθος αποφάσεων της ΕΕ και αναφέρεται σε πληθώρα θεμάτων, καλύπτοντας μια ευρύτατη γκάμα δράσεων που χαρακτηρίζει «τρομοκρατικές», «αντιδημοκρατικές», «αντίθετες στα ανθρώπινα δικαιώματα», κλπ., χωρίς να αποσαφηνίζεται πλήρως το περιεχόμενο αυτών των όρων που χωρά ιμπεριαλιστικές ερμηνείες κατά το δοκούν, προκειμένου να προσαρμόζεται κατά τις ανάγκες... Κρίση, με λίγα λόγια, είναι οτιδήποτε έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της Ενωσης.

Ως παραδείγματα «κρίσεων», όπου έχει ήδη επέμβει η Ενωση, μπορούμε να αναφέρουμε χαρακτηριστικά τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, όπου η ΕΕ έχει αποστείλει αστυνομική δύναμη (βλ. μη στρατιωτικό προσωπικό) της τάξης των 531 προσώπων, την ΠΓΔΜ, περίπου 350 άτομα ελαφρά οπλισμένου στρατιωτικού προσωπικού. Αντίστοιχες επιχειρήσεις βλέπουμε στη ΛΔ Κονγκό, στα Παλαιστινιακά εδάφη με την αποστολή σωμάτων αστυνομικής υποστήριξης, στη Γεωργία, όπου η ΕΕ απέστειλε νομικό και δικαστικό προσωπικό στην επιχείρηση «Θέμις». Ακόμα η πολιτικο - στρατιωτική αποστολή στο Νταρφούρ του Σουδάν, οι παρατηρητές στην Ινδονησία και τελευταίο το Κοσσυφοπέδιο.

Τα κράτη - μέλη που συγκροτούν πολυεθνικές δυνάμεις μπορούν να θέτουν τις δυνάμεις αυτές στη διάθεση της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας. Ενώ: «Οι αποφάσεις σχετικά με την ΚΕΠΑΑ, καθώς και οι αποφάσεις που αφορούν την πραγματοποίηση μιας αποστολής εκδίδονται από το Συμβούλιο ομόφωνα μετά από πρόταση του ύπατου εκπροσώπου της Ενωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας ή πρωτοβουλία κράτους - μέλους».

Σε αυτές τις αποστολές, όπου «η Ενωση μπορεί να κάνει χρήση στρατιωτικών και μη στρατιωτικών μέσων, περιλαμβάνονται κοινές δράσεις αφοπλισμού, ανθρωπιστικές αποστολές και αποστολές διάσωσης, αποστολές με στόχο την παροχή συμβουλών και αρωγής επί στρατιωτικών θεμάτων, αποστολές πρόληψης των συγκρούσεων και διατήρησης της ειρήνης, αποστολές μαχίμων δυνάμεων που αναλαμβάνονται για τη διαχείριση των κρίσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται οι αποστολές αποκατάστασης της ειρήνης και οι επιχειρήσεις σταθεροποίησης μετά το πέρας των συγκρούσεων. Ολες οι αποστολές αυτές μπορούν να συμβάλουν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, μεταξύ άλλων με τη στήριξη τρίτων χωρών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο έδαφός τους».

Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, με αφορμή τα περιβαλλοντικά προβλήματα, έχει εφευρεθεί ένα ακόμα πρόσχημα για επεμβάσεις. Η ελληνική κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο Εξωτερικών, στα τέλη του περασμένου Μάη, διοργάνωσε Σύνοδο στην Αθήνα στο πλαίσιο της προεδρίας της στο λεγόμενο «Δίκτυο Ανθρώπινης Ασφάλειας», με κύριο θέμα τις επεμβάσεις σε άλλες χώρες με πρόσχημα την ...οικολογία.

Με αυτούς τους τρόπους, δημιουργείται ένας πλήρης πολιτικοστρατιωτικός μηχανισμός που θα αναλαμβάνει και θα υλοποιεί τόσο στα κράτη - μέλη της ΕΕ, όσο και σε τρίτες χώρες επεμβατικές αποστολές, με στόχο την εδραίωση της εξουσίας της «νέας τάξης». Η ΕΕ, με πρόσχημα την τρομοκρατία, τις «ανθρωπιστικές - ειρηνευτικές» επεμβάσεις, έχει προ πολλού συστήσει και πλέον τελειοποιεί έναν μηχανισμό, που θα μπορεί να υποκαταστήσει και να «εκπαιδεύσει κατάλληλα» ανθρώπους, για να πληρώσουν καίριες κυβερνητικές θέσεις και να πραγματοποιήσουν στρατιωτικές επιθέσεις στα κράτη - μέλη που κρίνεται ότι «αντιμετωπίζουν κρίση».