"Εκλεκτέ φίλε, ένα άρθρο σας για τα θεατρικά πράγματα το αρχίζετε μ' αυτήν εδώ τη φράση: "Εχω την αδυναμία να θέλω να καταλαβαίνουν όλοι". Η φράση αυτή, αντίθετα με ό,τι λέτε, αποκαλύπτει μεγάλη δύναμη. Πρώτα πρώτα φανερώνει τη δύναμη να μπορείτε να αντιστέκεστε στις εκζητήσεις των περισσότερων διανοουμένων του καιρού μας, που έχουν κάνει μόδα το να περιπλέκουν τα πράγματα, να συσκοτίζουν τα μηνύματα, να μη λένε καθαρά και απλά την αλήθεια. Και δεν είναι μόνο μια αντίσταση σε μια μόδα, αυτό. Βαθύτερα είναι το θάρρος να λέει κανείς δίχως ασάφειες πράγματα που συχνά είναι επιζήμια (κάποτε και ιδιαίτερα επικίνδυνα) γι' αυτόν τον ίδιο, όταν τα λέει με σαφήνεια. Δεν παραξενεύτηκα διόλου, όταν διάβασα πως ο Μπρεχτ, σύμφωνα με μια μαρτυρία του Βάλτερ Μπένγιαμιν, είχε τοποθετήσει κάποτε στο γραφείο του, δίπλα στη φράση "η αλήθεια είναι συγκεκριμένη", ως ένα έμβλημα του δικού του τρόπου σκέψης και συγγραφής, κι ένα ομοίωμα γαϊδάρου μ' ένα χαρτάκι γύρω απ' το λαιμό του, που έγραφε: "Πρέπει κι εγώ να καταλαβαίνω".

Αλήθεια, δεν ξέρω τι πιο ωραίο θα μπορούσε να εύχεται για τον εαυτό του ο καλλιτεχνικός δημιουργός (και κατεξοχήν ίσως ο θεατρικός συγγραφέας) απ' το να του δοθεί αυτή η χάρη, να προσφέρει στο κοινό την αισθητική χαρά, η οποία ωστόσο να μην απομακρύνεται από τα όρια ενός έλλογου ελέγχου, ακόμα και όταν παρουσιάζονται πτυχές του παραλόγου της ζωής+ατ γνωρίζουμε, ότι το θέατρο του παραλόγου σας έχει συγκινήσει+ατ όμως εσείς φροντίζετε - και προπάντων το δείχνετε, με το έργο σας - και το παράλογο της ζωής να το δίνετε στο κοινό εκλαϊκευμένο.

Η μάχη για τη διάσωση του ιστορικού αρχείου κοντεύει να κερδηθεί. Αυτό στην πράξη δε σημαίνει πως η δουλιά μας για την πλήρη αποκατάσταση των υλικών που επλήγησαν από τη θεομηνία, κοντεύει να τελειώσει. Αντίθετα, θα διαρκέσει πολύ καιρό και θα μας κρατήσει για πολύ σκυμμένους πάνω από τα έγγραφα του αρχείου.Αυτό που κοντεύει να τελειώσει είναι η πρώτη φάση της διάσωσης, δηλαδή το στέγνωμα και ο καθαρισμός και του τελευταίου χαρτιού που κινδυνεύει από το χρόνο και τη μούχλα.

Αυτό που τώρα επείγει είναι η σωτηρία ενός τμήματος του αρχείου, που κινδυνεύει άμεσα. Πρόκειται για το υλικό που τις πρώτες μέρες φυλάχτηκε σε ψυγεία, ώστε να σταματήσει εκείνη τη στιγμή η περαιτέρω καταστροφή του. Τα τελευταία 420 κιβώτια περιμένουν από όλους μας τη σωτηρία από τον ύπουλο εχθρό: τη μούχλα. Αυτή η εργασία πρέπει να ολοκληρωθεί άμεσα, γιατί δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί άλλο η παραχώρηση των ψυγείων, όπου φυλάγονται, αλλά και επειδή η κάθε μέρα που περνά δημιουργεί πρόσθετα εμπόδια για την τελική διάσωσή τους.

Η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση αυτής της φάσης προκαλεί σοβαρή δυσκολία και στην οργάνωση της δεύτερης και τρίτης φάσης, οι οποίες έχουν καθυστερήσει κατά ένα μήνα και πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα,πριν αρχίσουν οι ζέστες. Γιατί, αν καθυστερήσουν, δημιουργείται κίνδυνος να χαθεί όλη η δουλιά που έγινε μέχρι τώρα.Τις τελευταίες μέρες υπήρξε μια αυξημένη προσφορά εθελοντικής εργασίας, η οποία όμως δεν είναι αρκετή.

Είναι, λοιπόν, επείγουσα ανάγκη να τελειώσει το στέγνωμα και αυτού του τμήματος. Αυτό απαιτεί κάθε μέρα την εργασία δεκάδων εθελοντών και εθελοντριών, πρωί και απόγευμα.

Γι' αυτό οι υπεύθυνοι για τη διάσωση του αρχείου απευθύνουν για μια ακόμη φορά έκκληση,να υπάρξει η απαιτούμενη ανταπόκριση στην πιεστική ανάγκη για καθημερινή προσφορά εθελοντικής εργασίας.Καλούν τα μέλη, τους φίλους και οπαδούς του Κόμματος, αλλά και όποιον προοδευτικό πολίτη θεωρεί χρέος απέναντι στην Ιστορία τη διάσωση του αρχείου να βάλουν ως πρώτη προτεραιότητα της δουλιάς τους την προσφορά για τη διάσωση. Το τελευταίο διάστημα, αρκετοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Κόμματος και οι ρυθμοί της δουλιάς ανέβηκαν. Αυτό το αποτέλεσμα όμως, όχι μόνο δεν πρέπει να μας κάνει να εφησυχάσουμε, αλλά, αντίθετα, μας βάζει όλους μπροστά σε μια μεγάλη ευθύνη: Να συνεχίσουμε για λίγες ακόμα μέρες με τον ίδιο ενθουσιασμό. Γιατί η δουλιά για τη διάσωση δε θέλει λίγους, μας θέλει όλους. Η ανάκαμψη των τελευταίων ημερών δείχνει ότι μπορούμε να νικήσουμε το χρόνο, αν η διάσωση του αρχείου γίνει υπόθεση όλων μας. Για να μη χαθεί ό,τι με κόπο κερδήθηκε ως τώρα.

Τις τελευταίες μέρες, αρκετοί εθελοντές ανταποκρίθηκαν στην έκκληση για τη διάσωση του αρχείου. Μάλιστα, αρκετοί από αυτούς εξέφρασαν την επιθυμία να συμμετάσχουν στις εργασίες της διάσωσης μέσα στο τριήμερο της Αποκριάς - Καθαρής Δευτέρας, θυσιάζοντας τη διασκέδαση των ημερών στο βωμό της προσφοράς. Επειδή, όμως, οι κομμουνιστές ξέρουν και να παλεύουν, αλλά και να διασκεδάζουν, οι εθελοντές του τριημέρου θα "ανταμειφθούν", απολαμβάνοντας το λαϊκό γλέντι με ζωντανή μουσική, τραγούδι, χορό και τους απαραίτητους μεζέδες την Καθαρή Δευτέρα, γύρω στο μεσημέρι, φυσικά στον Περισσό. Αύριο, Καθαρή Δευτέρα, λοιπόν, "δουλεύουμε και (μετά) διασκεδάζουμε", για να παραφράσουμε λίγο το αθάνατο σύνθημα της ΕΠΟΝ "Πολεμάμε και τραγουδάμε".