ΟΧΙ στην καταλήστευση του δημόσιου πλούτου και στην καταστροφή του περιβάλλοντος, λένε σύσσωμοι οι φορείς και η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε Εβρο και Ροδόπη και απαιτούν να σταματήσουν οι δραστηριότητες της εταιρίας «Χρυσωρυχεία Θράκης» για τη δημιουργία μεταλλουργίας χρυσού στην περιοχή τους. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Εβρου, οι ΝΕ των Κομμάτων και 42 φορείς του νομού δηλώνουν ομόφωνα την αντίθεσή τους στην εγκατάσταση της μεταλλευτικής - χημικής βιομηχανίας.

Δυστυχώς, όμως η πλειοψηφούσα παράταξη του Δήμου Αλεξανδρούπολης, επέλεξε το μοναχικό δρόμο του «ναι μεν, αλλά». Σε ειδική συνεδρίαση το βράδυ της Δευτέρας, ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να εκφράσει την αντίθεσή του στην επένδυση, υιοθετώντας το πρώτο σκέλος της πρότασης του δημάρχου. Κατά πλειοψηφία όμως αποφασίστηκε και η διενέργεια δημοψηφίσματος στο Δήμο Αλεξανδρούπολης, ώστε «να αναδειχτεί η βούληση των πολιτών», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο δήμαρχος Τρ. Αρβανιτίδης. Απόφαση που προκάλεσε την οργή των πολιτών και των φορέων που παρακολούθησαν τη συνεδρίαση, αφού όπως καταγγέλλουν, από αυτή τη διαδικασία θα εξυπηρετηθεί μόνο η εταιρία, διασφαλίζοντας επιχειρήματα (πχ από ενδεχόμενο μη μεγάλης συμμετοχής στη διαδικασία) και κυρίως χρόνο. Χρόνο τον οποίο χρειάζεται η εταιρία για να επιχειρήσει να μεταστρέψει την κοινή γνώμη, χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα και κυρίως για να διασφαλίσει, από το ΥΠΕΧΩΔΕ, την έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων που έχει υποβάλλει. Πρόθεση της εταιρίας είναι μέσα στο 2001 να ξεκινήσει την κατασκευή της μονάδας επεξεργασίας μεταλλεύματος, ώστε το καλοκαίρι του 2002 να πραγματοποιήσει και την πρώτη παραγωγή χρυσού.

Αντί λοιπόν ο δήμος να ενισχύσει την προσπάθεια των φορέων του νομού και να μπει επικεφαλής, σε έναν αγώνα για την οριστική ματαίωση της καταστροφικής για το περιβάλλον και την οικονομία του νομού επένδυσης, επιχειρεί να δημιουργήσει προσχώματα υπέρ της εταιρίας. Κάτι που διαφάνηκε και από την ίδια τη διαδικασία της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου με νύχια και με δόντια επιχειρήθηκε να μη δοθεί ο λόγος στους εκπροσώπους των φορέων, ενώ την ίδια ώρα μίλαγαν για την αναγκαιότητα του δημοψηφίσματος, ως μιας «νέας ριζοσπαστικής πολιτικής πρακτικής» και «δείγμα πολιτικής υγείας» που διασφαλίζει την έκφραση της βούλησης των πολιτών.

Το Συντονιστικό Συμβούλιο Δράσης κατά των Χρυσωρυχείων, όπου μετέχουν 42 φορείς του Εβρου, σε συντονισμό με την αντίστοιχη επιτροπή που προϋπάρχει εδώ και περισσότερο από 1 χρόνο στη Ροδόπη, αναμένεται να κλιμακώσουν τις αντιδράσεις τους το επόμενο διάστημα, ώστε να αποτρέψουν με κάθε τρόπο τη λεηλασία και καταστροφή του τόπου τους.

Αλλωστε, η επένδυση αφορά σε μια έκταση μεγαλύτερη των 10.000 στρεμμάτων ανάμεσα σε Σάππες και Αλεξανδρούπολη και πιο συγκεκριμένα στις περιοχές ανάμεσα σε Πέραμα, Μέση, Πετρωτό, Κρομβίλη. Συνολικά από την επένδυση εκτιμάται ότι θα εξορυχτούν 11 εκατ. τόνοι μεταλλεύματος με υψηλές αναλογίες χρυσού, εύκολα απολήψιμου με κυάνιο. Η ετήσια παραγωγή στην πρώτη φάση (επιφανειακή) της επένδυσης εκτιμάται σε 6 -7 τόνους χρυσού. Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τις έρευνες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα σε ολόκληρη την περιοχή, με δείγματα που συγκεντρώθηκαν από εκατοντάδες γεωτρήσεις.

Αποφασισμένος να ρυθμίσει το θέμα της χρήσης όπλων από τους αστυνομικούς, δήλωσε, χτες, ότι είναι, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Μιλώντας στο γενικό συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων τόνισε ότι εξετάζει το θέμα συνολικά και είναι αποφασισμένος «να το κλείσει φέτος».

Το θέμα της οπλοχρησίας από τους αστυνομικούς υπαλλήλους ρυθμίζεται με νόμο που ισχύει από το 1943. Στο μεταξύ τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που Ελληνες πολίτες ή μετανάστες έχουν πέσει θύματα του υπερβολικού... ζήλου ορισμένων αστυνομικών, που κάνουν αλόγιστη χρήση του υπηρεσιακού τους όπλου. Και δεν είναι δυνατόν, η ΕΛΑΣ, κάθε φόρα, να επικαλείται τη δικαιολογία της εκπυρσοκρότησης. Αυτή δεν είναι πειστική, αφού το κόστος της είναι ανθρώπινες ζωές.

Μπορεί, βέβαια, το έγκλημα να γνωρίζει έξαρση τα τελευταία χρόνια και οι ένοπλες συμπλοκές με κακοποιούς να έχουν πληθύνει. Από την άλλη, όμως, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου καταδιωκόμενοι άοπλοι λαθρομετανάστες έπεσαν νεκροί κάτω από αστυνομικά πυρά. Σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν υπήρχε η δικαιολογία της άμυνας. Αρκετοί είναι αυτοί που πιέζουν να απελευθερωθούν τα χέρια των αστυνομικών. Είναι όσοι θεωρούν ότι «ο αστυνόμος είναι το κράτος». Προκαλεί, δε, ερωτηματικά η ανακίνηση αυτού του θέματος σε μια περίοδο που συζητείται ο «τρομονόμος». Αποτελεί, και αυτό, ένα κομμάτι του παζλ της αυταρχικοποίησης της δημόσιας ζωής που έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια. Είναι το κερασάκι στην τούρτα του ηλεκτρονικού φακελώματος, της παρακολούθησης της συνδικαλιστικής και πολίτικης δράσης από την Ασφάλεια, της συμφωνίας Σένγκεν, της προσπάθειας περιστολής του δικαιώματος των διαδηλώσεων.

Κατά τα αλλά ο Μ. Χρυσοχοΐδης υποσχέθηκε στους αστυνομικούς ότι οι αλλαγές που σχεδιάζει η κυβέρνηση στο ασφαλιστικό δε θα θίξουν τους εργαζόμενους στα Σώματα Ασφάλειας. Στο πρόβλημα της τήρησης του ωραρίου είπε ότι... «ψάχνουμε τρόπο να το λύσουμε άμεσα». Για το ζήτημα της νυχτερινής αμοιβής, το οποίο δεν έχει λυθεί ακόμα, δήλωσε ότι έχει ζητήσει συγκεκριμένα στοιχεία για το 2000, ώστε να το εισπράξουν όσοι αστυνομικοί το δικαιούνται πραγματικά. Επίσης τόνισε ότι θα κλείσει οριστικά το θέμα της απασχόλησης της ΕΛΑΣ στους ποδοσφαιρικούς αγώνες.