ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 8 Μάη 2003
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΚΕ
Καταστρέφεται ιστορικός τόπος

Ζήτημα χρόνου είναι η πλήρης καταστροφή των παλιών φυλακών (πρώην πυριτιδαποθήκη) της Λάρισας, παρά το γεγονός ότι έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο από το υπουργείο Πολιτισμού.

Σε σχετική Ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού, οι βουλευτές του ΚΚΕ Τάκης Τσιόγκας, Νίκος Γκατζής και Αντώνης Σκυλλάκος σημειώνουν ότι στο χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο κτίριο των παλιών φυλακών πέρασαν χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού. «Ομως», συνεχίζουν οι βουλευτές, «αυτός ο ιστορικός τόπος μαρτυρίου έχει εγκαταλειφθεί από το κράτος και είναι ζήτημα χρόνου η πλήρης καταστροφή του. Γι' αυτό είναι αναγκαίο να διατεθούν άμεσα τα απαραίτητα κονδύλια για τη συντήρησή του, όπως άλλωστε το απαιτεί και ο χαρακτηρισμός του σαν διατηρητέου μνημείου». Τέλος, οι βουλευτές ρωτούν τον υπουργό εάν θα παρέμβει για τη διάθεση αυτών των κονδυλίων και πότε θα ξεκινήσουν οι εργασίες συντήρησης του ιστορικού κτιρίου.

Πανελλαδική έκθεση ερασιτεχνών γελοιογράφων

Υδατογραφία του Σταμ. Πολενάκη, από το λεύκωμα του Αρ.Παπαδανιήλ «Ελληνική πολιτική γελοιογραφία»
Υδατογραφία του Σταμ. Πολενάκη, από το λεύκωμα του Αρ.Παπαδανιήλ «Ελληνική πολιτική γελοιογραφία»
Ο Δήμος Λεβαδέων, το Πνευματικό Κέντρο και ο Μορφωτικός Σύλλογος του Λαφυστίου διοργανώνουν για όγδοη χρονιά την «Πανελλαδική Εκθεση Ερασιτεχνών Γελοιογράφων». Από τις 31 Μαΐου (8 μ.μ.) και για δέκα συνολικά μέρες, το Πνευματικό Κέντρο Λαφυστίου θα φιλοξενήσει επιλεγμένες γελοιογραφίες, ενώ φέτος συμμετέχει φιλικά ο Γιάννης Ιωάννου. Παράλληλα, στον ίδιο χώρο, θα εκτεθούν και ζωγραφιές παιδιών της φυλής Καλάς (Πακιστάν).

Η 1η Πανελλαδική Εκθεση Ερασιτεχνών Γελοιογράφων ξεκίνησε το 1996, με «ψυχή» μία ομάδα του Μορφωτικού Συλλόγου της περιοχής, που έβαλε ως στόχο τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης με δύο βασικά στοιχεία: Την πρωτοτυπία και τη συμμετοχή ανθρώπων απ' όλη τη χώρα. Ο θεσμός ξεκίνησε με 18 συμμετοχές και 120 γελοιογραφίες, για να φτάσει στην 4η έκθεση το 1999 - χρονιά που αρχίζει η συνδιοργάνωση με το Δήμο Λεβαδέων - τις 35 συμμετοχές. Ακολουθώντας αυτήν την ανοδική πορεία, έφτασε το 2002 στην 7η έκθεση με 105 συμμετοχές, από τις οποίες οι 12 ήταν από τη Γαλλία, τη Ρουμανία, την Τουρκία και τη Σλοβενία.

Ενα αξιόλογο λεύκωμα για την πολιτική γελοιογραφία

Το λεύκωμα του Αρίσταρχου Παπαδανιήλ «Ελληνική πολιτική γελοιογραφία - Η σοβαρή πλευρά μιας αστείας τέχνης» παρουσιάζεται σήμερα, 8.30 μ.μ., στο δημαρχείο του Χολαργού. Η παρουσίαση θα πλαισιωθεί από μουσικό πρόγραμμα.

Πρόκειται για μια έρευνα για το περιεχόμενο και τη μορφή της ελληνικής γελοιογραφίας από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Στις 240 σελίδες του βιβλίου, περιλαμβάνονται 350 γελοιογραφίες (οι 74 έγχρωμες), που προέρχονται από τις συλλογές της Βουλής, της Γενναδίου Βιβλιοθήκης, της Δημοτικής Πινακοθήκης Αθηνών, της Εθνικής Πινακοθήκης και του Μουσείου Αλέξανδρου Σούτζου, του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου και του Ιδρύματος Μπότση. Συνέβαλλαν, επίσης, με τα προσωπικά τους αρχεία ο Σπύρος Ορνεράκης, ο πρόεδρος του ΕΛΙΑ Μάνος Χαριτάτος και ο συγγραφέας. Ο τελευταίος συνέθεσε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο, καθώς και πορτρέτα Ελλήνων γελοιογράφων. Περιλαμβάνονται, επίσης, συνεντεύξεις των ΚΥΡ (Γιάννη Κυριακόπουλου) και Ορνεράκη.

Στον αστερισμό του Ραβί Σανκάρ

Ραβί και Ανούσκα Σανκάρ
Ραβί και Ανούσκα Σανκάρ
Μια μορφή της παγκόσμιας μουσικής, τον Ινδό δεξιοτέχνη, συνθέτη, δάσκαλο και συγγραφέα Ραβί Σανκάρ θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στη συναυλία, που θα δώσει στις 12 Μαΐου (9μ.μ.), στη «Σφεντόνα» (Λ. Αλεξάνδρας 22 Πεδίον Αρεως, τηλ. 210 82 53 991-2). Ο πολυβραβευμένος μουσικός, που εδώ και τέσσερις δεκαετίες μεσουρανεί στο καλλιτεχνικό στερέωμα και αναγνωρίζεται διεθνώς σαν ο πρεσβευτής της ινδικής μουσικής στη Δύση, θα εμφανιστεί μαζί με την κόρη του και ταλαντούχα μαθήτριά του στη μουσική, Ανούσκα Σανκάρ, καθώς και τέσσερις ακόμη μουσικούς.

Γεννημένος στην ιερή πόλη των Ινδιών Varansi, ο Ρ. Σανκάρ από νωρίς ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και το χορό. Σε ηλικία 18 χρόνων, η επιθυμία του για τη μελέτη και γνώση της ινδικής μουσικής τον οδήγησε στο μεγάλο δάσκαλο και μουσικό Allauddin Khan. Μετά από σκληρή εξάσκηση και βαθιά μελέτη του σιτάρ αλλά και της κλασικής μουσικής, άρχισε να πειραματίζεται σε ενορχηστρώσεις της ινδικής μουσικής σε άπαικτες κλίμακες. Υπήρξε ο πρώτος κλασικός μουσικός που κατηγοριοποίησε σε καινούρια πρότυπα δημιουργίες, συνθέσεις και ενορχηστρώσεις, παρουσιάζοντας συγχρόνως και τη δική του μουσική.

Στην αρχή της καριέρας του παρέμενε στην Ινδία όπου περιόδευε και έγραφε μουσική για κινηματογραφικά έργα και μπαλέτα. Από το 1949 άρχισε να ηχογραφεί και από το 1956 η φήμη του πέρασε τα σύνορα της χώρας του και την επόμενη δεκαετία καθιερώθηκε ως ο πλέον διάσημος Ινδός μουσικός του πλανήτη. Εχει συνθέσει και για μουσικούς από τη Δύση και την Ανατολή (Γ. Μενουχίν, Ζ.Π. Ραμπάλ, Ιάπωνες κ.ά), ενώ ανάμεσα στις συνεργασίες του περιλαμβάνεται και αυτή με τον Τζορτζ Χάρισον. Η προσωπικότητα και η προσφορά του στη σύγχρονη μουσική περικλείεται στα λόγια του μεγάλου βιολονίστα Γιεχούντι Μενουχίν: «Ο Ραβί Σανκάρ μου έκανε ένα πολύτιμο δώρο, μου έδωσε τη δυνατότητα να ανακαλύψω και να προσθέσω μια νέα διάσταση στη μουσική μου ερμηνεία. Για μένα, η ιδιοφυία του και ο ανθρωπισμός του μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτές του Μότσαρτ».

Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ηδη έχει ξεκινήσει η προπώληση των «αλμυρών», όσον αφορά στην τιμή, εισιτηρίων, που κοστίζουν 120, 60 και 25 ευρώ.

Ζωγραφική και κόσμημα

Εγκαινιάστηκε χτες στην αίθουσα τέχνης Αστρολάβος «artlife» (Ηροδότου 11), έκθεση έργων του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη. Τα έργα που εκτίθενται προέρχονται από τις συλλογές των αιθουσών «Αστρολάβος» και είναι δημιουργίες της δεύτερης περιόδου της ζωγραφικής δουλιάς του καλλιτέχνη. Είναι από την περίοδο της «ψηφαρίθμησης», όπου κείμενα αναλύονται σε γράμματα που μεταλλάσσονται σε αριθμούς και κάθε αριθμός αντιστοιχεί σε ένα χρώμα. Το χρώμα μαζί με κάποιο μικρό σηματάκι (σταυρός, τελεία, κύκλος κ.λπ.) δημιουργούν τόσο τη σύνθεση, όσο και τη χρωματική γκάμα που παραπέμπει σε βυζαντινή αγιογραφία. Η χρησιμοποίηση διαφόρων συμβόλων (εκκλησίες, πουλιά, σταυρούς, αγίους) έδωσε την ευχέρεια στο δημιουργό, να εκφράσει μεταφορικά την ύλη των κειμένων που εικονογράφησε.

Στον ίδιο χώρο, φιλοξενείται έκθεση κοσμήματος και καλλιτεχνικών κατασκευών του Νότη Παναγιώτου. Η ιστορικός τέχνης Ζίνα Καλούδη σημειώνει ότι τα κοσμήματά του «δημιουργήθηκαν από συνθέσεις αυτόνομων στοιχείων, κυρίως ασημένιων κυλίνδρων, που παραπέμπουν στον αυλό του Πάνα. Αργότερα η χρήση γεωμετρικών σχημάτων κυριάρχησε στη δουλιά του. Το πρώτο του αντικείμενο, η ασημένια μπλούζα, αναφορά και παιγνιώδης ταύτιση του βραδινού ενδύματος με την πανοπλία, τον οδήγησε στο κόσμημα - υποκατάστατο του ενδύματος». Και οι δύο εκθέσεις θα διαρκέσουν έως τις 24/5.

«Οι άγγελοι της αυλής μου είναι ο τίτλος της έκθεσης της Γιούλας Ροζάκου, που εγκαινιάζεται σήμερα (7.30μ.μ.) στην αίθουσα τέχνης «έκφραση» (Μεταξά και Φοίβης 11, Γλυφάδα). Πρόκειται για μια σειρά από προσωπογραφίες νέων και συνθέσεις αντικειμένων καθημερινής χρήσης. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 27 Μαΐου.

Ανάλγητη πολιτική

Τι κι αν κατέθεσαν ταλέντο, μεράκι, δημιουργία, σμιλεύοντας το «σώμα» του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού; Τι κι αν, παράγοντας πολιτισμό, τις περισσότερες φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες, καλλιέργησαν το «συγκριτικό πλεονέκτημα» της χώρας μας, αυτό που οι κυβερνώντες επικαλούνται μόνον όταν έχουν να αποκομίσουν κάποια οφέλη; Οι ίδιοι οι εργάτες του Πολιτισμού, αυτοί που μόχθησαν για τις Τέχνες και τα Γράμματα, φαίνεται ότι δεν έχουν θέση στις προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτιστικής πολιτικής.

Την ίδια στιγμή, που η κυβέρνηση σκορπά δισεκατομμύρια, με το πρόσχημα της Ολυμπιάδας και επιλεκτικά συνεχίζει να στηρίζει τους Μαικήνες του Πολιτισμού, κάνοντάς τους πλουσιότερους, αφήνει στην τύχη τους ανθρώπους που για δεκαετίες κατέθεταν ψυχή και δημιουργία. Η πολιτική επιλογή της, είναι δηλωτική εν τέλει της απαξίωσης απέναντι σε πολλούς καλλιτέχνες με σημαντικότατη προσφορά. Τους οποίους πολύ συχνά αναγκάζει να δημοσιοποιήσουν ότι «δεν τα βγάζουν πέρα», βάζοντας ίσως σε δοκιμασία την ίδια τους την αξιοπρέπεια.

Αυτή η ανάλγητη πολιτική δυστυχώς έχει πολλά θύματα. Και αυτοί που την ασκούν ούτε καν κοκκινίζουν ακόμα και μπροστά στη φωνή απόγνωσης της Δανάης Στρατηγοπούλου, της τραγουδίστριας του Αττίκ, της ποιήτριας και μεταφράστριας που γνώρισε στο Πανελλήνιο το ακριβό έργο του Νερούντα. Το «αηδόνι» που έγινε μύθος μέσα από αξεπέραστες ερμηνείες, αλλά και μέσα από την πολυσήμαντη δημιουργική προσφορά της στα Γράμματα, δηλώνει πως δεν έχει τα προς το ζην, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της τιμητικής σύνταξής της πηγαίνει στο ενοίκιο. Αλλά φαίνεται πως το αυτί αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις δεν ιδρώνει... Εχουν άλλες προτεραιότητες...


Ρ.Σ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ