ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Μουσικά Σύνολα χωρίς μόνιμους μουσικούς

Την ενίσχυση των Μουσικών Συνόλων ζήτησε το ΚΚΕ

«Χωρίς προσλήψεις μόνιμου προσωπικού», αλλά με «αξιοποίηση» εξωτερικών συνεργατών, θα πορεύονται τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, με ό,τι αυτό σημαίνει για την περαιτέρω λειτουργία τους.

Αυτό ανακοίνωσε στη Βουλή ο υπουργός Τύπου και Μέσων Ενημέρωσης, Χρ. Πρωτόπαππας, απαντώντας σε σχετική Επίκαιρη Ερώτηση της βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνας Κανέλλη, με την οποία το ΚΚΕ κατήγγειλε ότι οι τελευταίες προσλήψεις που έγιναν στα Μουσικά Σύνολα ήταν το 1987 (!). Ο υπουργός είπε ότι το «πρόγραμμα εξυγίανσης» της ΕΡΤ δεν αφήνει περιθώρια για προσλήψεις μονίμων (!) αλλά μόνο για συνεργασίες(!) και προσπαθώντας να «χρυσώσει το χάπι», ισχυρίστηκε ότι υπάρχει δέσμευση εσόδων της ραδιοφωνίας για την ενίσχυση των Μουσικών Συνόλων.

Η Λ. Κανέλλη επισήμανε ότι παρόμοια Ερώτηση είχε κάνει και πέρσι τέτοια εποχή και είχε πάρει τις ίδιες «διαβεβαιώσεις» περί «ανάπτυξης» των Μουσικών Συνόλων. Η βουλευτής τόνισε το γεγονός ότι «όσοι απασχολούνται στα Μουσικά Σύνολα, από το 1989 αμείβονται ακριβώς με τον ίδιο μισθό», και ότι «από τους 300 απασχολούμενους μόνον οι 30 είναι μόνιμοι». Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι και το γεγονός ότι «οι εργαζόμενοι στα Μουσικά Σύνολα μουσικοί, προκειμένου να έχουν περίθαλψη, αναγκάζονται, για να συμπληρώνουν τα απαιτούμενα μεροκάματα, να δουλεύουν και σε νυχτερινά κέντρα».

Η «Μάνα» του ελληνικού λαού

Το σπουδαίο άγαλμα «Η Ελληνίδα μάνα», έργο του κορυφαίου γλύπτη Χρήστου Καπράλου, κοσμεί από σήμερα τον περίβολο της Βουλής. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν χτες το μεσημέρι από τον Πρόεδρο της Βουλής, Απ. Κακλαμάνη, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλου. Από τα πρώιμα έργα του Χρ. Καπράλου, φιλοτεχνήθηκε στα χρόνια της κατοχής. Πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, ο καλλιτέχνης επέστρεψε από το Παρίσι στην Ελλάδα. Απομονωμένος στο χωριό του, βρήκε πρόθυμο μοντέλο τη φτωχή αγρότισσα μάνα του, όταν δεν μπορούσε να έχει άλλα μοντέλα. Το ορειχάλκινο γλυπτό αποτελεί μία προσπάθεια του δημιουργού να μεταφέρει στο υλικό τις δονήσεις της ψυχής του. Δεν είναι μόνο η δική του μάνα, αλλά η αγωνίστρια μάνα κάθε απλού, ανώνυμου, λαϊκού ανθρώπου.

«Η Βουλή των Ελλήνων εκπληρώνει σήμερα το συμβολικό της χρέος απέναντι στην πιο ιερή μορφή της ανθρώπινης ύπαρξης: τη Μάνα. Την Ελληνίδα Μάνα, στην κάθε Μάνα σ' όλη τη Γη. Το αναλλοίωτο στη διαδρομή της ανθρώπινης ιστορίας πρότυπο των πιο ευγενικών συναισθημάτων και των πιο δραματικών δοκιμασιών», ανέφερε ο Απ. Κακλαμάνης, αιτιολογώντας την απόφαση να τοποθετηθεί το σπουδαίο αυτό άγαλμα, ένα από τα κορυφαία έργα της σύγχρονης ελληνικής γλυπτικής, στο χώρο του Κοινοβουλίου. Στη δημιουργία του Χρ. Καπράλου και στην πολύτιμη προσφορά του, αναφέρθηκε και ο καθηγητής Νίκος Ζίας, τονίζοντας πως ο καλλιτέχνης κατορθώνει να προχωρήσει «από το ατομικό, από τη δική του μάνα, στην αρχετυπική μάνα. Ενα πέρασμα από το ειδικό στο καθολικό».

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Χρέος της πολιτείας η στέγη του

Το Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο, αντιμετωπίζοντας το παρατεινόμενο πρόβλημα της μεταστέγασής του, οργανώνει συγκέντρωση τη Δευτέρα, στις 12 το μεσημέρι στους χώρους του, επί της οδού Ακαδημίας (50), στο ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου, προσκαλώντας εκπροσώπους όλων των θεατρικών κλάδων, των επιχορηγούμενων θεατρικών οργανισμών, καθώς και σχετικών σωματείων για να μελετηθεί σε στενή συνεργασία ο τρόπος επίλυσής του.

Η θεατρική ιστορία της χώρας μας καταγράφεται και αρχειοθετείται με ποικίλους τρόπους εδώ και χρόνια από το Κέντρο, το οποίο είναι το μόνο στο είδος του σε όλο το χώρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Παρ' όλα αυτά φιλοξενείται σε ακατάλληλο χώρο, στα υπόγεια του Πνευματικού Κέντρου, με πολλούς κινδύνους που εγκυμονούν σε βάρος ενός αρχειακού πλούτου. Πολλά από τα εκθέματα είναι απλώς στοιβαγμένα, σημαντικό κομμάτι από το αρχειακό υλικό έχει καταστραφεί από παλαιότερες πλημμύρες και έτσι μεγάλο μέρος φυλάσσεται πλέον σε διαμερίσματα, χωρίς δυνατότητα πρόσβασης του επισκέπτη ή του σπουδαστή.

Ετσι λοιπόν, αφού «είδαν και απόειδαν», οι υπεύθυνοι σκέφτηκαν αφού κάθε τι που γίνεται στη χώρα μας γίνεται προς εξυπηρέτηση της Ολυμπιάδας, ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία να εισακουστεί το αίτημά τους. Γι' αυτό και καταλήγουν: «Το γεγονός ότι η χώρα μας επιδιώκει να δοθούν πολιτιστικές διαστάσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μας δίνει έναν πρόσθετο λόγο για να ενεργήσουμε πιο αποτελεσματικά, και με τη δική της αρωγή, για την επιτυχία του σκοπού, έτσι ώστε να αποδειχθεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο η χώρα της Ολυμπιακής Ιδέας, αλλά και η πατρίδα του θεάτρου, που μέσα από αυτό προβλήθηκαν όλες οι μεγάλες έννοιες της ανθρωπότητας».

Τέλος, «Σ' εσάς που με ακούτε»

Την ερχόμενη Κυριακή (18/5), στο «Θέατρο της οδού Κυκλάδων», θα δοθεί η 100ή - και τελευταία παράσταση - του τελευταίου, εξαιρετικού, άκρως επίκαιρου και βαθιά πολιτικού έργου της Λούλας Αναγνωστάκη «Σ' εσάς που με ακούτε». Οι φίλοι του αληθινά ποιοτικού θεάτρου ας σπεύσουν να δουν αυτό το έργο -σύνθεση δραμάτων εννέα «σπαραγμένων» και σπαρακτικών προσώπων, δραμάτων πολύμορφων που «γεννά» η κοινωνία της «παγκοσμιοποίησης». Το έργο ανέβασε η «νέα Σκηνή», σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή, ο οποίος παρότι υποδύεται έναν πολύ μικρό, ολιγόλογο ρόλο, καταθέτει μια σπουδαία ερμηνεία. Παίζουν, επίσης, οι: Ρένη Πιττακή, Μαρία Κεχαγιόγλου, Νίκος Κουρής, Μαρία Πρωτόπαπα, Γιάννος Περλέγκας, Νιόβη Χαραλάμπους, Ακης Λυρής, Προκόπης Πολίτης.

Στο μεταξύ ο Λευτέρης Βογιατζής - ο οποίος πρώτος «εισηγήθηκε» στο θέατρό μας τη δραματουργία της πρόωρα χαμένης Σάρα Κέιν(πριν δύο χρόνια παρουσίασε το έργο της «Καθαροί, πια») - συνεχίζει εντατικά τις δοκιμές του έργου της «Λαχταρώ», το οποίο θα παρουσιάσει τον Ιούνιο. Η μετάφραση είναι της Τζένης Μαστοράκη, τα σκηνικά - κοστούμια της Μαγιού Τρικεριώτη.

«Σονάτα» στη Θεσσαλονίκη

Το έργο του μεγάλου Σουηδού σκηνοθέτη Ινγκμαρ Μπέργκμαν «Φθινοπωρινή Σονάτα» παρουσιάζει στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» (μέχρι τις 25/5) το θέατρο «Μεταξουργείο». Στην κλασική, ομώνυμη ταινία, οι Ινγκριντ Μπέργκμαν και Λιβ Ούλμαν, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Ινγκμαρ Μπέργκμαν, έδωσαν δύο εξαιρετικές ερμηνείες, σε μια ιστορία που διηγείται τη διαταραγμένη σχέση μιας μητέρας, διάσημης πιανίστας με στις κόρες της. Ο Μπέργκμαν σκιαγραφεί με μοναδικό τρόπο τις κρυμμένες πτυχές της ανθρώπινης ψυχής, το φως και το σκοτάδι που συνυπάρχουν. Τη μητέρα υποδύεται η Αννα Βαγενά, την κόρη η Γιασεμί Κηλαηδόνη. Παίζουν επίσης: Νίκος Νικολάου και Κατερίνα Θεοχάρη. Η μετάφραση είναι του Ζάννη Ψάλτη, η σκηνοθεσία-θεατρική προσαρμογή του Δημήτρη Οικονόμου, οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου.

Συνεχίζεται ο τρίτος κύκλος σεμιναρίων με θέμα «Η σκηνοθεσία στην ταινία τεκμηρίωσης», που οργανώνουν το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία» και το Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, στο πολιτιστικό κέντρο της Ενωσης Τεχνικών Κινηματογράφου - Τηλεόρασης (Βαλτετσίου 25). Ο τρίτος κύκλος σεμιναρίων θα ολοκληρωθεί στις 18 Ιούνη.

Η Δημοτική Πρωτοβουλία Ζωγράφου, στα πλαίσια των ζωγραφιώτικων συναντήσεων λόγου, τέχνης και πολιτισμού, διοργανώνει, αύριο, στις 8.30μμ, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ζωγράφου (Ανακρέοντος 60), συζήτηση για το νεοελληνικό θέατρο. Το θέμα παρουσιάζει ο σκηνοθέτης, ηθοποιός, δημιουργός της «Στοάς» και πρωτοπόρος στη στήριξη του σύγχρονου ελληνικού θεατρικού έργου, Θανάσης Παπαγεωργίου.

Τη Μακρόνησο επισκέφτηκαν χτες ο Μίκης Θεοδωράκης και ο υπουργός Αιγαίου, Ν. Σηφουνάκης, με σκοπό να διερευνηθούν οι τεχνικές δυνατότητες για την οργάνωση στον ιστορικό χώρο της Μακρονήσου μεγάλης εκδήλωσης - συναυλίας, με έργα του συνθέτη σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. Πιθανότερη ημερομηνία πραγματοποίησης της συναυλίας μνήμης είναι η 23η Ιουλίου και στο πλαίσιό της η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» θα παρουσιάσει τη «Ρωμιοσύνη», τον «Επιτάφιο» και τα «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας».

Ο Αλέκος Φασιανός και ο αναπληρωτής καθηγητής Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων του ΕΜΠ, Τάσσης Παπαϊωάννου, επιχειρούν να δώσουν μια νέα πνοή στη μουντή Αθήνα με μια κοινή έκθεση, που πραγματοποιείται (έως τις 30/5) στον πολυχώρο «Αθηναΐς». Τίτλος της, «Ζωγραφικός και αρχιτεκτονικός χώρος». Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης και γόνιμης συνεργασίας, από την οποία προέκυψαν σχόλια - παρεμβάσεις στην πόλη. Εντυπωσιακές μακέτες κτιρίων, σχέδια με μολύβι, λαδοπαστέλ, τέμπερα ή κάρβουνο, και μια σειρά φωτογραφιών συνθέτουν τις αισθητικές παρεμβάσεις των δύο δημιουργών.