Πέθανε και κηδεύεται αύριο ο μουσικολόγος Φοίβος Ανωγειανάκης
Γεννημένος στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1915, σπούδασε μουσική. Από νέος άρχισε να ασχολείται με τη μουσικοκριτική, αρθρογραφώντας σε εφημερίδες και περιοδικά. Ιδιαίτερα ασχολήθηκε με τη μουσικολογική έρευνα και μελέτη, κυρίως σε δύο τομείς: Στην ελληνική παραδοσιακή μουσική, με έμφαση στα ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα, και στη νεοελληνική έντεχνη μουσική. Ο Φ. Ανωγειανάκης ήταν ο πρώτος, που με το ιστορικό του άρθρο στο «Ριζοσπάστη» (28/1/1947), υπογράμμισε τη μουσική και καλλιτεχνική αξία της παράδοσης του ρεμπέτικου, συνδέοντάς τη με εκείνην του δημοτικού τραγουδιού και της βυζαντινής μουσικής, σε μια εποχή που το ρεμπέτικο βρισκόταν ακόμη στο περιθώριο.
Υπήρξε μουσικός υπεύθυνος του Συλλόγου Ελληνικών Χορών «Δόρα Στράτου», του Λυκείου Ελληνίδων και του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, κάνοντας επιτόπιες έρευνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Καρπός αυτών των ερευνών του υπήρξε μια σειρά από επιστημονικές δισκογραφικές εκδόσεις. Εξαιρετικά σημαντικό υπήρξε το έργο του «Ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα», που πρωτοεκδόθηκε το 1976, αποτελώντας σπουδαία μελέτη σ' αυτόν τον τομέα.
Το 1978 ο Φ. Ανωγειανάκης δώρισε στο ελληνικό δημόσιο τη συλλογή του - καρπό 50χρονης έρευνας - από ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα (πάνω από 1.000), με τον όρο να στεγαστεί στο Μουσείο-Κέντρο Ερευνας, που οραματίστηκε. Κάτω από την πολύχρονη επίβλεψή του οργανώθηκε το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων - Κέντρο Εθνομουσικολογίας, που λειτουργεί στην Πλάκα από το 1991.
Σε αναγνώριση της προσφοράς του στην ελληνική μουσική, ο Φ. Ανωγειανάκης αναγορεύτηκε το 1991 επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης και τιμήθηκε με μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Σύλλογος, ο οποίος ιδρύθηκε το 1895 από 200 γηγενείς Αθηναίους - μεταξύ των οποίων ήταν και μορφές των γραμμάτων και τεχνών - αριθμεί σήμερα 1.000 μέλη. Μέλος του γίνεται όποιος έχει, ο ίδιος ή η οικογένειά του, μια πενηντάχρονη «μερίδα» ως δημότης του Δήμου Αθηναίων.
Σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου οι διοικούντες το σύλλογο ανακοίνωσαν τη λειτουργία της Βιβλιοθήκης, τα επίσημα εγκαίνιά της (30/10, 7 μ.μ.), τις εκδηλώσεις που πραγματοποίησαν και προγραμματίζουν και υπογράμμισαν το βασικό στόχο του, σύμφωνα και με το πρώτο άρθρο του καταστατικού του: «φροντίδα για τη διάσωση και συντήρηση των μνημείων, έργων τέχνης, που συνδέονται με την ιστορία της Αθήνας». Να σημειωθεί ότι ο σύλλογος εκδίδει και το ετήσιο περιοδικό του «Τα Αθηναϊκά», του οποίου το 108ο τεύχος (2002-2003), περιέχει πολύ ενδιαφέροντα θέματα (πολεοδομικά, αρχιτεκτονικά κ.ά.) καθώς και κειμήλια του αρχείου του, μεταξύ των οποίων το διαχρονικής αξίας, καυστικότατο κείμενο του Αλέξανδρου Φιλαδελφέως με τίτλο «Η διαθήκη μου».
Οπως σημειώνει ο Αντώνης Αντύπας, «ο συγγραφέας με αριστοτεχνικό τρόπο φωτίζει τις επιπτώσεις αυτών των γεγονότων, στη ζωή μιας μικρής ομάδας Ιρλανδών και μέσα από τις προσωπικές σχέσεις τους, τις ψυχολογικές μεταπτώσεις τους και τη συμβίωσή τους με τους Αγγλους, παρακολουθούμε τα αποτελέσματα μιας φαινομενικά αθώας, από αγγλικής πλευράς, πράξης. Μέσα από το δράμα των προσώπων, αφήνει να φανεί το δράμα ενός ολόκληρου έθνους, που ξεκινώντας από τη γλώσσα, χάνει τον πολιτιστικό και πολιτισμικό του χαρακτήρα. Ο Φρίελ επιχειρεί να αφυπνίσει συνειδήσεις, με ένα έργο επίκαιρο και σχεδόν προφητικό».
Και αφού... πάταξε το παρεμπόριο στους διάφορους κλάδους της οικονομίας, ο Κίμων Κουλούρης, με το «όπλο παρά πόδας», στρέφεται τώρα και κατά της μουσικής πειρατείας. Χτες ο υφυπουργός Εμπορίου δήλωσε αποφασισμένος να αναμετρηθεί και με τα κυκλώματα εμπορίας πειρατικών ψηφιακών δίσκων, υποσχόμενος στους εκπροσώπους της Ενωσης Τραγουδιστών Ελλάδας και δισκογραφικών εταιριών ότι «θα χτυπήσει χωρίς έλεος το παρεμπόριο». Βέβαια, εκλογές έρχονται και οι υποσχέσεις δεν κοστίζουν. Εκείνο που κοστίζει σε όλους μας είναι το περισσό θράσος των κυβερνητικών παραγόντων, που δεν έχουν πράξει το παραμικρό για την ουσιαστική προστασία της μουσικής παραγωγής, των καλλιτεχνών και του κόσμου που με μεγάλη δυσκολία μπορεί πλέον ν' αποκτήσει ένα CD. Και αυτό δεν αφορά μόνο στην πάταξη της πειρατείας...
Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των συμβασιούχων στο ΥΠΠΟ, σε αντίθεση με τους μόνιμους που ανέστειλαν τις απεργίες τους, με απόφαση της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων ΥΠΠΟ, μετά τη συνάντησή της με την ηγεσία του υπουργείου, που «διεξήχθη μέσα σε κλίμα αμοιβαίας κατανόησης...».
Το κλίμα όμως είναι τελείως διαφορετικό στους συμβασιούχους, οι οποίοι συνεχίζουν σήμερα με 24ωρη απεργία και συγκέντρωση στο ΥΠΠΟ (11 π.μ.). Οι απεργίες και οι συγκεντρώσεις θα επαναληφθούν αύριο (με συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων) και τη Δευτέρα, με γενική συνέλευση στο θέατρο «Λαμπέτη».
Εξάλλου, 144 μόνιμοι αρχαιολόγοι του ΥΠΠΟ υπέγραψαν κείμενο συμπαράστασης στους συμβασιούχους συναδέλφους τους, τονίζοντας: «έχουν περάσει δέκα χρόνια από τον τελευταίο διαγωνισμό για πλήρωση θέσεων αρχαιολόγων αλλά και από τις μαζικές μονιμοποιήσεις των μέχρι τότε συμβασιούχων και το ΥΠΠΟ συνεχίζει να εφαρμόζει την ίδια μέθοδο, με νέες γενιές συμβασιούχων, πολλοί από τους οποίους εργάζονται 10-12 χρόνια, και οι οποίοι έχουν αποκτήσει την απαιτούμενη εμπειρία για την εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας. Το ΥΠΠΟ, αντί να εντάξει αυτούς τους συναδέλφους μας στο μόνιμο προσωπικό του υπουργείου και να επιλύσει επιτέλους το κοινωνικό πρόβλημα που το ίδιο δημιούργησε, προχωρά στην προκήρυξη ανοιχτού διαγωνισμού για την πλήρωση 85!!! μόλις θέσεων αρχαιολόγων, από τις 600 νέες οργανικές θέσεις που προβλέπει ο πρόσφατα ψηφισθείς Οργανισμός του ΥΠΠΟ».