Εχουν πολύ ενδιαφέρον οι «πληροφορίες» για τον τρόπο με τον οποίο δρούσε η «17 Ν».

«Α!, έλεγε προχτές εξέχουσα μορφή των τηλεπαραθύρων, μη σας κάνει εντύπωση που είχαν τόσο καλές πληροφορίες για τους στόχους τους. Απλώς, όταν επρόκειτο για ληστεία, παρακολουθούσαν το στόχο 6 μήνες πριν, ενώ, όταν επρόκειτο για δολοφονία, τον παρακολουθούσαν ακόμα και 2 χρόνια πριν. Ετσι τις μάζευαν τις πληροφορίες»...

Λαμπρά. Μόνο να: Η παρουσία του Γουέλς στην Ελλάδα ήταν γνωστή, ξέρετε, όχι νωρίτερα από τις 25 Νοέμβρη, δηλαδή μόλις ένα μήνα όλο κι όλο πριν τη δολοφονία του (23 Δεκέμβρη 1975). Εντούτοις, αυτοί που τον σκότωσαν, ήξεραν και την εδώ παρουσία του (παρότι ήταν γνωστή σε πολύ «στενό κύκλο») και το δρομολόγιό του, και την ακριβή αναχώρησή του από το πάρτι του Αμερικανού πρέσβη, όπου βρισκόταν πριν φτάσει έξω από το σπίτι του, όπου και δολοφονήθηκε.

Σαν πολλές δεν είναι αυτές οι πληροφορίες, για να τις μαζέψουν σε λιγότερο από ένα μήνα κάποιοι, που - όπως λένε - έκαναν έως και 2 χρόνια συλλογή πληροφοριών πριν «στοχοποιήσουν» τα θύματά τους;

Εκτός, βέβαια, κι αν κάποιος (ποιος; ποιος;) τους προσέφερε αυτές τις υψίστης ασφαλείας (ειδικά για ένα σταθμάρχη της CIA) πληροφορίες, οπότε σ' αυτήν την περίπτωση, όλα έγιναν «γρήγορα» και, κυρίως, «εύκολα»...

Είναι κι αυτό ένα ακόμα στοιχείο της παγκόσμιας πρωτοτυπίας που συνιστά η «17 Ν», όπως, τουλάχιστον, μας την παρουσιάζουν οι Αρχές.

Κοντά σ' αυτά τα πρωτότυπα, προσθέστε και την κατάργηση κάθε αρχής συνωμοτικότητας, αφού εδώ, όχι «τριαδικό» σύστημα δεν υπήρχε, αλλά, σε λίγο, θα μας πουν ότι όλοι αυτοί, αδερφοξάδερφα, κουμπάροι, συγχωριανοί κλπ., μέχρι και σε σχολικές εκδρομές μπορεί να συνευρίσκονταν όλοι μαζί.

***

Βέβαια, υπάρχουν μερικά πράγματα που παραμένουν «ξεροκέφαλα». Για παράδειγμα, υπάρχει εκείνη η έκθεση των διωκτικών αρχών (ή, μήπως, δεν υπάρχει, κ. Χρυσοχοΐδη;), που λέει ότι οι σφαίρες που χρησιμοποίησαν τα μέλη της «17 Ν» στη δολοφονία του Γουέλς «προέρχονται από παρτίδα πυρομαχικών που είχαν κατασκευαστεί στις αρχές της δεκαετίας του '60, στην Ιταλία, για λογαριασμό των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και χρησιμοποιούνταν κυρίως από αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις» (ή, μήπως, δεν τα λέει έτσι η έκθεση, κ. Χρυσοχοΐδη;)

***

Νομίζουμε, αυτή είναι μια «κατηγορία», την οποία ουδέποτε θα την αποδεχτούν. Ούτε ο κ. Ψυχάρης, ούτε ο κ. Πρετεντέρης. Επομένως, για να δημοσιεύσουν μια τέτοια πληροφορία, προφανώς την εκτίμησαν ως έγκυρη. Και εμείς δεν έχουμε κανένα (μα κανένα) λόγο να μην τους πιστέψουμε...

Πώς οι ΗΠΑ αξιοποιούν την τρομοκρατία; Ας δώσουμε το λόγο στον διάσημο Αμερικανό συγγραφέα και στο παρελθόν υποψήφιο γερουσιαστή των Δημοκρατικών, Γκορ Βιντάλ:

«Η χούντα που κυβερνά τη χώρα, χωρίς να εκλεγεί νόμιμα, αφού διορίστηκε με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου προς όφελος των πετρελαϊκών και στρατιωτικών βιομηχανιών, κατ' αρχήν χρησιμοποίησε τη βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα και κατόπιν την 11η Σεπτεμβρίου για να διαβρώσει ακόμη περισσότερο το συνταγματικό καθεστώς (...) Είχαμε σχεδιάσει να καταλάβουμε το Αφγανιστάν τον Οκτώβρη και ο Λάντεν, ή οτιδήποτε άλλο μας χτύπησε το Σεπτέμβρη, ήταν το "σύνθημα" ενός προαποφασισμένου χτυπήματος». Οσο για το γενικότερο ρόλο των ΗΠΑ, ο Βιντάλ, αναφέρει: Από το 1948 «τα στρατιωτικά χτυπήματα που απρόκλητα έχουμε πραγματοποιήσει σε όλο τον κόσμο είναι περισσότερα από 250» («Los Angeles Weekly», 5/7/2002, «Καθημερινή» 21/7/2002)).

Από εμάς «ουδέν σχόλιον»...

«ΨΙΤ! εσύ με το μαγιό, έλα εδώ»!

***

«ΟΠΑ! καλώς τα τα παιδιά, καλωσήρθατε, καθίστε, τι θα πάρετε, ομολογώ, είμαι μέλος της "17 Ν" και έχω σκοτώσει 25»!

***

ΜΟΛΙΣ παρακολουθήσατε έναν τυπικό διάλογο μεταξύ αντιτρομοκρατικής και τρομοκρατικής «παρέας», κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων εξάρθρωσης στις παραλίες που παραθέριζαν οι τρομοκράτες...

***

ΕΧΩ έναν με βατραχοπέδιλα έτοιμο να ομολογήσει, τι να τον κάνω, κύριε ανακριτά μου;

***

ΑΠΟ το '92 ξέραμε ότι ήταν τρομοκράτης ο Τζωρτζάτος (!), τον είχαμε υπό στενή παρακολούθηση, αλλά μετά το επεισόδιο της Λουίζης Ριανκούρ αδρανοποιήθηκε και μετά άνοιξε η γη και τον κατάπιε! Κάπως έτσι τα έλεγε το Σάββατο το βράδυ στον «ΑΛΦΑ» ο κ. Παπαδάκης, πρώην διοικητής της ΕΥΠ...

***

ΠΕΡΙΕΡΓΑ πράγματα: Το επεισόδιο της Ριανκούρ έγινε το Μάρτη του '92. Αλλά αυτός που ήταν «υπό στενή παρακολούθηση» φέρεται να ομολογεί ότι συμμετείχε (αν και «υπό στενή παρακολούθηση»...) και στη δολοφονία του Αξαρλιάν (Ιούλης '92) και στην απόπειρα κατά του βουλευτή Παπαδημητρίου (Δεκέμβρης '92).

***

ΠΟΛΥ περίεργα πράγματα...