Τα πανηγύρια τους είχαν αρχίσει, ήδη, από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, το 2002, στην Κοπεγχάγη. Τότε αποφασίστηκε και επισήμως η ένταξη στην ΕΕ των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Από τους πιο χαρούμενος για την εξέλιξη αυτή, αποδείχτηκε ο τότε Ελληνας πρωθυπουργός. Μάλιστα, δεν ήταν μόνον ότι, χαιρετίζοντας από τη δανέζικη πρωτεύουσα τη διεύρυνση της ΕΕ, είχε σπεύσει να μιλήσει για το «οριστικό πλήγμα», που, μέσω της προς Ανατολάς προέλασης των Βρυξελλών, εδίδετο στο ...«σιδηρούν παραπέτασμα». Φρόντισε, επιστρέφοντας στην Αθήνα, αυτήν την αντιδραστική φρασεολογία περί «σιδηρού παραπετάσματος», τη φρασεολογία του κράτους των δοσίλογων, τη φρασεολογία του μετεμφυλιακού μοναρχοφασιστικού κράτους των Μακρονησιών και της Ακροναυπλίας, να την επαναφέρει και στη Βουλή.

Ηταν από τις λίγες φορές μεταπολιτευτικά, που ένας πολιτικός, και ακόμα σπανιότερα ένας πρωθυπουργός, χρησιμοποιούσε μέσα στη Βουλή ιαχές βγαλμένες από το λεξιλόγιο των Απριλιανών, περί «σιδηρού παραπετάσματος».

Α, ναι. Ξεχάσαμε να σας πούμε ότι πρωθυπουργός τότε ήταν ο κ. Σημίτης...

*

Σήμερα, με αφορμή την κρίση που απλώνεται στην ΕΕ και έχει καταβυθίσει τις οικονομίες των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, ο συγκεκριμένος όρος επανέρχεται.

Είκοσι χρόνια καπιταλισμού, είκοσι χρόνια λεηλασίας του πλούτου αυτών των χωρών, είκοσι χρόνια ψεύδους περί «ελευθερίας» και «οικονομικής ευμάρειας», κι, όμως, τα περί «σιδηρού παραπετάσματος» επανέρχονται. Τα βρίσκει κανείς στις δηλώσεις των πολιτικών μαριονετών που έχουν κάτσει στο σβέρκο των λαών αυτών των χωρών, τα διαβάζει και στις βαρύγδουπες αναλύσεις των «ημετέρων» ευρωλιγούρηδων.

*

Αφού, λοιπόν, όλοι αυτοί - που συναγελάζονται με τα λαμόγια του «μετακομμουνιστικού παραδείσου» - επιμένουν να αναζητούν τη χρεοκοπία της Κεντρικοανατολικής Ευρώπης στον ...κομμουνισμό, καλό είναι να θυμόμαστε εμείς οι υπόλοιποι ποιος είναι ο (πραγματικός) υποβολέας τους.

Εκείνος, λοιπόν, που πρώτος στην Ιστορία χρησιμοποίησε τον άθλιο όρο «σιδηρούν παραπέτασμα» ήταν ο Γκαίμπελς! Ο Γκαίμπελς ήταν αυτός, που στο τελευταίο του ραδιοφωνικό μήνυμα, στις 12/2/1945, από το ραδιοφωνικό σταθμό του Βερολίνου, και ενώ ο Κόκκινος Στρατός τσάκιζε το φίδι του φασισμού, εκτόξευσε για πρώτη φορά μέσα στον επιθανάτιο ρόγχο του ναζισμού τη φράση «σιδηρούν παραπέτασμα». Εκτοτε, η «δημοκρατική Δύση» την υιοθέτησε και διά του Τσόρτσιλ την κατέστησε προμετωπίδα της αστικής προπαγάνδας.

Αυτός είναι, λοιπόν, ο τροφοδότης του λεξιλογίου των μαφιόζων, των ολιγαρχών και των εκλεπτυσμένων Δυτικών. Ο Γκαίμπελς!

Ο Εσθονός πρωθυπουργός δήλωσε: «Εχουμε πίστη στην οικονομία της αγοράς, είναι ένα όφελος που το είχαμε στερηθεί στο παρελθόν».

Η Λετονή Πρόεδρος δήλωσε: «Μπαίνει τέρμα στις ιστορικές περιπέτειες της χώρας μου και στα χτυπήματα του πεπρωμένου».

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός δήλωσε: «Υποφέραμε πολύ επί 50 χρόνια. Σήμερα αισθανόμαστε μεγάλη ανακούφιση».

Ο Λιθουανός Πρόεδρος δήλωσε: «Η σημερινή μέρα θα μείνει στην ιστορία».

Ο Σλοβάκος Πρόεδρος δήλωσε: «Ζήσαμε πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα και μας φαίνεται παράξενο που ξαναγυρίζουμε στην Ευρώπη».

Αυτά ήταν τα λόγια των ηγετών κάποιων από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, όταν στις 16 του Απρίλη 2003 επικυρώθηκε η ένταξή τους στην ΕΕ.

*

Λίγο νωρίτερα οι «25» - τότε - της ΕΕ είχαν εκδώσει Διακήρυξη, όπου μεταξύ άλλων ανέφεραν:

«...Είμαστε περήφανοι να ανήκουμε σε μια Ενωση θεμελιωμένη στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (...). Τονίζουμε την προσήλωσή μας στο στόχο μιας δυναμικής ευρωπαϊκής οικονομίας βασισμένης στη γνώση, ανοιχτής σε όλους, εστιασμένης στην αειφόρο ανάπτυξη και στην πλήρη απασχόληση, αλλά και στην οικονομική συνοχή και την αποφυγή του κοινωνικού αποκλεισμού...»

*

Οσο για τον προεδρεύοντα της ΕΕ, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε ανήμερα της φιέστας για την προς ανατολάς διεύρυνση της ΕΕ, υποστήριζε:

«Σήμερα οι Ευρωπαίοι πολίτες απολαμβάνουν υψηλό βιοτικό επίπεδο, έχουν προηγμένη οικονομία, υψηλά επίπεδα κοινωνικής προστασίας και συνοχής, μια πιο δίκαιη κοινωνία».

Α, ναι, προεδρεύων τότε της ΕΕ, τελετάρχης της παράστασης που στήθηκε στη Στοά του Αττάλου για την οριστική απαγκίστρωση των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης από το «σιδηρούν παραπέτασμα», ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο κ. Σημίτης...

***

Εχουν περάσει είκοσι χρόνια από την πτώση του σοσιαλισμού και μόλις 5 χρόνια από την επίσημη συμμετοχή των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ.

Τώρα πια τα στοιχεία είναι «μετρήσιμα»:

*

Η «δημοκρατία» που τους έταζαν ισοδυναμεί με την αναστύλωση μνημείων του ναζισμού σε μια σειρά από αυτές τις χώρες, με κυνήγι μαγισσών και διώξεις για πολιτικά φρονήματα, με εθνικές εκκαθαρίσεις και πογκρόμ για τεράστιες μάζες πληθυσμών.

*

Η «ελευθερία» που τους υπόσχονταν εκφράστηκε με την ανακήρυξη των χωρών αυτών στη «νέα Ευρώπη» των υποταγμένων στο άρμα των «προθύμων» του Μπους. Τα εδάφη τους έγιναν χώροι εγκατάστασης των ευρωπαϊκών «Γκουαντάναμο» των ΗΠΑ.

*

Οσο για την «οικονομική ευμάρεια» αντανακλάται στα εκατομμύρια των ανέργων και στα δεκάδες εκατομμύρια των φτωχών. Η λεηλασία είναι πλήρης: Το επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης των χωρών αυτών βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα του 1989 (!), η Εσθονία που ένα χρόνο πριν την ένταξη στην ΕΕ εμφάνιζε ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ 5%, σήμερα, πέντε χρόνια μετά την ένταξη στην ΕΕ, είναι χρεωμένη σε ποσοστό 150% του ΑΕΠ της στις διεθνείς τράπεζες, η Λετονία από ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ που ήταν 5,5% ένα χρόνο πριν την ένταξη στην ΕΕ, σήμερα εμφανίζει επίσημα ποσοστά ανεργίας της τάξης του 13%, η Εσθονία είδε το δημόσιο χρέος της στα πέντε χρόνια ένταξης στην ΕΕ να αυξάνεται κατά 600%, η Ουγγαρία έπεσε ήδη στα νύχια του ΔΝΤ και αν μιλήσουμε για τους βασικούς μισθούς στην «Ευρώπη» που συναπαρτίζουν οι Λετονία, Λιθουανία, Σλοβακία, Εσθονία, Πολωνία, Ουγγαρία και Τσεχία κυμαίνονται μεταξύ 60 και 300 ευρώ...

*

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της «σωτηρίας» των χωρών αυτών από το «παραπέτασμα». Συνοψίζονται σε μια και μόνο λέξη: «Καιάδας».