Και το όνομα αυτού «Φρύνιχος», προς τιμήν του αρχαίου τραγικού ποιητή, ο οποίος συγκλόνισε τους θεατές του καιρού του με τη χαμένη αντιπολεμική του τραγωδία «Μηλίτου Αλωσις». Το όνομα του Φρυνίχου, του αδικημένου τραγικού ποιητή - αδικημένου γιατί δε σώθηκε κανένα έργο του - πήρε το νεόδμητο υπαίθριο θέατρο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών (ΕΠΚΔ), στο οποίο θα δίνονται στο εξής όλες οι παραστάσεις που πλαισιώνουν και τη φετινή και τις επόμενες Διεθνείς Συναντήσεις Αρχαίου Δράματος, που οργανώνει το ΕΠΚΔ. Η ονοματοδοσία του θεάτρου «Φρυνίχου», έγινε το περασμένο Σάββατο το βράδυ, από την πρόεδρο του ΕΠΚΔ, Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλια, υπουργών, εκπροσώπων φορέων του νομού Φωκίδας, των Ελλήνων και ξένων συνέδρων της φετινής «Συνάντησης», δεκάδων καλλιτεχνών του θεάτρου μας και χιλίων περίπου θεατρόφιλων, που αδημονούσαν να δουν την παράσταση της ευριπιδικής «Εκάβης» από το περίφημο «Βασιλικό Σαιξπηρικό Θέατρο» του Λονδίνου και με ερμηνεύτρια τη σπουδαία ηθοποιό Βανέσα Ρεντγκρέιβ, στην οποία το δημοτικό συμβούλιο Δελφών απένειμε το μετάλλιο των Αμφικτιόνων, για την πολιτιστική προσφορά της.

Το όνομα του Φρυνίχου, το διαχρονικό αντιπολεμικό μήνυμα και πνεύμα και η οικουμενική ποίηση του Ευριπίδη, δικαιώθηκαν απόλυτα με την παράσταση της «Εκάβης», σε απόδοση και σκηνοθεσία του Τόνι Χάρισον και την αλησμόνητη ερμηνεία της Βανέσα Ρεντγκρέιβ. Μια παράσταση και μια ερμηνεία μεγάλο «μάθημα» για τους ασχολούμενους με το αρχαίο δράμα Ελληνες καλλιτέχνες. Μια παράσταση υποδειγματικού σεβασμού στην αρχαία ποίηση. Μια παράσταση καθάριου, απέριττου, ουσιώδους, επίκαιρου ρεαλισμού, χωρίς ίχνος εντυπωσιοθηρίας, που άφησε το λόγο να καταγγείλει τη γενοκτονία των λαών από τους κατακτητικούς πολέμους κάθε εποχής, αλλά και να μιλήσει για τα πάθη, την οδύνη των κατακτημένων, αλλά και τη δίκαιη τιμωρία των προδοτών από τους προδομένους λαούς, που σήμερα οι ιμπεριαλιστές τους αποκαλούν «τρομοκράτες».

Με τρεις - τέσσερις αυθεντικές στρατιωτικές σκηνές, που έφεραν τα αρχικά των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου και με αριθμούς γραμμένους στις παλάμες του Χορού των σκλάβων Τρωαδιτισσών (στο Χορό περιλαμβάνονταν σκόπιμα αφρικανικής και μεσανατολικής καταγωγής γυναίκες ηθοποιοί), σηματοδότησε η σκηνοθεσία τους πάσχοντες από τους σημερινούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους λαούς. Με αυτόν και μόνο το συμβολισμό, ο Χάρισον ζήτησε από τους καλοασκημένους ηθοποιούς στους ρόλους και στα Χορικά να πουν σαν άνθρωποι, απλά, αληθινά, φυσικά, καθημερινά, χωρίς ίχνος μελοδραματισμού και υποκριτικής πόζας, τα πάθη των ηττημένων, τη δολιότητα και έπαρση των κατακτητών, την αθλιότητα των προδοτών. Κορυφαίο, κρυστάλλινης καθαρότητας, επίτευγμα του απέριττου σκηνοθετικού ρεαλισμού, ήταν η ερμηνεία της Ρεντγκρέιβ. Μια ερμηνεία μεγαλειώδους λιτότητας, που «μνημείωσε» όλες τις χαροκαμένες από τους εκάστοτε πολέμους μανάδες.

Τις «Βάκχες» του Ευριπίδη θα παρουσιάσει το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο στις 8-9/7. Η παράσταση ανεβάστηκε σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη, σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, σκηνικά Γιώργου Πάτσα, κοστούμια Ερσης Δρίνη, μουσική Σαββίνας Γιαννάτου, χορογραφίες της ομάδας χορού Sinequanon και Δημήτρη Σωτηρίου, φωτισμούς Λευτέρη Παυλόπουλου. Στις «Βάκχες» δραματοποιείται η αντίσταση του Πενθέα, βασιλιά της Θήβας, στη λατρεία του Διονύσου και η αμείλικτη τιμωρία του από το θεό. Γράφτηκε τον τελευταίο χρόνο της ζωής του Ευριπίδη και ανέβηκε στην αρχαία Αθήνα μετά το θάνατό του το 403 π.Χ. Παρουσιάστηκε για τελευταία φορά από το Εθνικό Θέατρο πριν 15 χρόνια, σε σκηνοθεσία Γιώργου Θεοδοσιάδη και με την Μιράντα Ζαφειροπούλου στο ρόλο του Διονύσου.

Παίζουν: Λυδία Φωτοπούλου, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Μανώλης Μαυροματάκης, Θεμιστοκλής Πάνου, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Δημήτρης Αγαρτζίδης, Μανώλης Σειραγάκης. Κορυφαία του 14μελούς μεικτού Χορού θα είναι η Σαββίνα Γιαννάτου.

Μετά από δέκα χρόνια, το Εθνικό Θέατρο ξανανεβάζει φέτος τους «Αχαρνής» του Αριστοφάνη, σε μετάφραση Παντελή Μπουκάλα, σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, μουσική Θάνου Μικρούτσικου, σκηνικά Αντώνη Δαγλίδη, κοστούμια Αγγελου Μέντη, μουσική διδασκαλία Μελίνας Παιονίδου, με πρωταγωνιστή στο ρόλο του τίμιου και ειρηνόφιλου Δικαιόπολη, που αγανακτεί για τη συνέχιση του Πελοποννησιακού Πολέμου, τον Λάκη Λαζόπουλο, στην πρώτη συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο. Τους άλλους ρόλους παίζουν οι: Δημήτρης Πιατάς, Κώστας Γαλανάκης, Λαέρτης Μαλκότσης, Σωτήρης Τζεβελέκος, Γιώργος Μελισσάρης, Στράτος Χρήστου. Ο Χορός αποτελείται από 18 ηθοποιούς.

Η έναρξη των παραστάσεων των «Αχαρνέων» (η μια από τις δύο καλοκαιρινές φεστιβαλικές παραστάσεις της πρώτης κρατικής σκηνής) θα γίνει στους Δελφούς (8-9/7) στα πλαίσια της Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος, που οργανώνει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, και η επίσημη πρεμιέρα θα δοθεί, όπως πάντα, στην Επίδαυρο στις 15 και 16 Ιούλη.

Πρόκειται για την τρίτη κωμωδία του Αριστοφάνη και την αρχαιότερη από τις σωζόμενες. Πρωτοπαίχτηκε στα Λήναια, το 425 π.Χ., κατά τον έκτο χρόνο του Πελοποννησιακού Πολέμου και μιλά για μια φανταστική συμφωνία που έκλεισε, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη ειρήνη, ο Αθηναίος πολίτης Δικαιόπολης με τη Σπάρτη και για τις χαρές και τα αγαθά που απολαμβάνει ο λαός μόνο με την ειρήνη.