Η δοκιμή του ΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια μαζί με τη συνεχιζόμενη πολεμική αγγλο-αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ διαμόρφωσε ένα ανάλογο διεθνές πλαίσιο στη δεκαετία του 1990. Μεσουράνησε το στίγμα της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας και της μιλιταριστικής απειλής.

Τα γεγονότα της Γένοβας έδειξαν να αναιρούν με τη σειρά τους το μιλιταριστικό στίγμα και να βάζουν στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή του κατά ένα αυξανόμενο συνειδητό τρόπο. Λαμβάνοντας υπόψη τα θερμά γεγονότα στα Βαλκάνια, το συνεχιζόμενο σκάνδαλο στη Μέση Ανατολή και τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις στην Κασπία, αυτή η αμφισβήτηση ίσως αποδεχτεί τεράστιας ιστορικής σημασίας κι αρχή μιας βασανιστικής πορείας διεθνούς αλλαγής.

Κατά τη διάρκεια της μεγαλειώδους διεθνούς κινητοποίησης της Γένοβας τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης έριξαν σε κατώτερη μοίρα τα γεγονότα στη FYROM. Τώρα προσπαθούν - είναι αλήθεια - με φιλότιμες προσπάθειες να πείσουν τον κόσμο για το... συνταρακτικό γεγονός του θανάτου ενός Αλβανού συμμορίτη ή Σκοπιανού αστυνομικού σε ένα χώρο που παίχτηκε και παίζεται το συνταρακτικότερο παιγνίδι της μετασοβιετικής δεκαετίας. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι εάν το κυρίαρχο ιμπεριαλιστικό στίγμα στα Βαλκάνια αντικατασταθεί από το διεθνές στίγμα της αμφισβήτησης της Γένοβας στη συνείδηση της διεθνούς κοινής γνώμης, θα επιφέρει αλλαγές τεράστιας σημασίας στο διεθνές εργατικο-λαϊκό κίνημα και στην προοδευτική κι επαναστατική διανόηση. Είναι, ακριβώς, το σημείο απειλής του διεθνούς ιμπεριαλισμού από το μαχόμενο κίνημα ειρήνης.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να κατανοήσουν πλήρως τη νέα αυτή δυνατότητα σε όλες τις μορφές και να πυκνώσουν τις γραμμές του κινήματος ειρήνης. Ο μέχρι τώρα κίνδυνος ενός εκτεταμένου πολέμου στα Βαλκάνια που χτυπάει δυνατά την πόρτα του ο ιμπεριαλισμός, να σκεπαστεί από τον ήχο του αγώνα για ελευθερία και ειρήνη. Να επαναχθεί στην ημερήσια διάταξη ο χρυσός κανόνας που λέει ότι «ο αγώνας για την ελευθερία είναι το τίμημα για την ειρήνη».

Ο μαύρος κανόνας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι το «διαίρει και βασίλευε». Εκμεταλλεύονται και υποδαυλίζουν εθνικές ιστορικές διαφορές και υπαρκτά ή ανύπαρκτα προβλήματα, για να στρέψουν έθνη και λαούς στο μεταξύ τους εξοντωτικό πόλεμο. Αυτό συμβαίνει σήμερα στα Βαλκάνια. Οι δυτικόστροφες κυβερνήσεις των βαλκανικών κρατών έχουν επιδοθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών στο εσωτερικό των χωρών τους για να εξευμενίσουν το ΝΑΤΟικό αφέντη και να εξασφαλίσουν την προστασία του. Αυτό είναι π.χ. το νόημα της προδοσίας του Α. Οτσαλάν, του Σλ. Μιλόσεβιτς κι όσων άλλων μέλλει προκύψουν.

Σ' αυτό συμβάλλει και η δράση του μαχόμενου κινήματος ειρήνης. Οι μαχήτριες κι οι μαχητές του, με πατριωτικό φρόνημα και διεθνική συνείδηση συνεχίζουν με ένταση τον αγώνα κατά της «παγκοσμιοποίησης» της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης του υπερεθνικού καπιταλισμού στο πνεύμα της εξεγερμένης Γένοβας, δυναμώνοντας το κίνημα στην ίδια τη χώρα μας.