ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα έδωσε 100 δισεκατομμύρια ευρώ, για να σωθούν τράπεζες! Καλά, αυτοί δεν είναι που λένε ότι δεν αντέχει η οικονομία για αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα;

***

Ξυπνήστε, τηλέπαθοι!..

***

Κρίσιμες είναι οι στιγμές, είπε ο Κ. Παπούλιας. Κρίσιμες; Για ποιον; Αυτό είναι το θέμα...

***

Διότι η κοινωνία που ζούμε αποτελείται από τάξεις! Δεν είμαστε γενικώς πολίτες...

***

Υπευθυνότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης! Ετσι είπε ο πρόεδρος της Βουλής! Υπευθυνότητα; Υπευθυνότητα σημαίνει (όχι για τον πρόεδρο, βεβαίως) πάλη για τη λαϊκή εξουσία!..

***

ΛΑ.Ο.Σ.: Είναι να θαυμάζει κανείς το επίπεδό σας!..

***

Αλλά και την επιχειρηματολογία σας...

***

Συζήτηση στον ΑΝΤ1 (δίχως το ΚΚΕ, εννοείται), για την ακρίβεια! Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί, με τον Ευαγγελάτο! Το ΚΚΕ απέξω...

***

Πολλή κουβέντα για το τίποτα! Αισχροκέρδεια, πετρέλαια και τα λοιπά! Για τους μισθούς και τα μεροκάματα, για τις συντάξεις, κουβέντα...

***

Διότι, σου λένε, κάνουμε ρεαλιστική συζήτηση!..

***

Εκτός απ' τον Ομπάμα, «ευφυολογεί» και η Ομπάμα!..

***

Πλωτή εκκλησία «αντίδοτο» στην κρίση! Στην Αγγλία! Πάνε και προσεύχονται!!!

***

Δηλαδή, νούμερα με όλη τη σημασία της λέξης!

***

Δεν αντέχει η οικονομία;

***

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για την Μαρίνα...

Η Μαρίνα Μπαρόντινα ήταν μέχρι και την Τετάρτη της περασμένης βδομάδας μια «ανώνυμη» δασκάλα της μέσης εκπαίδευσης, σε ένα σχολείο της πόλης Μπελιάγιεβκα, στην περιοχή του Ορενμπουργκ, στα νότια της Ρωσίας. Ηταν, και θα παραμείνει για πάντα, 43 ετών, αφού, την Τετάρτη, βρέθηκε από τον άντρα της κρεμασμένη στο σπίτι τους. Αφήνοντας πίσω της έναν γιο στο σχολείο και έναν γιο στο στρατό.

Η Μαρίνα αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε το χαμό πέντε μαθητριών της, κοριτσιών 17 χρόνων, που σκοτώθηκαν μια μέρα πριν, όταν κατέρρευσε το σχολείο τους. Από όσα είπαν όσοι την γνώριζαν, προκύπτει ότι η δασκάλα ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Οι μαθητές της την λάτρευαν. Επί 15 χρόνια που εργαζόταν σε αυτό το σχολειό δεν ήταν αδιάφορη για τους μαθητές της, που τους είχε σαν παιδιά της, όπως δεν ήταν αδιάφορη για κάθε πρόβλημα, για οτιδήποτε πλήγωνε την μικρή της πόλη. Επισήμως, ήταν η επιβλέπουσα της τάξης των κοριτσιών που σκοτώθηκαν. Στην ουσία, ήταν μια δασκάλα που νεότερη πρόλαβε να γνωρίσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα δομημένο στη βάση των πραγματικών αναγκών των νέων ανθρώπων. Ενα σύστημα με σύνθημα την πολύπλευρη γνώση και ελεύθερη ανάπτυξη των δεξιοτήτων των παιδιών. Ενα σύστημα που πλέον δεν υπήρχε όταν η Μαρίνα «κλήθηκε» να μεταλαμπαδεύσει τα όνειρά της στους μαθητές της.

Φυσικά, τα κορίτσια και εμμέσως η δασκάλα τους, είναι θύματα δολοφονίας. Το σχολείο χτίστηκε στα τέλη της 10ετίας του '50 και μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης ουδείς «αρμόδιος» ασχολήθηκε με την εκπαιδευτική υποδομή της επαρχίας. Και βέβαια, ό,τι δε συντηρείται, καταρρέει. Ο υπουργός Παιδείας της Ρωσίας δήλωσε ότι το σχολείο ήταν «εντάξει» πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς την 1η Σεπτέμβρη. Ωστόσο, κάποιες εργασίες επισκευής ξεκίνησαν προς το τέλος του Αυγούστου και συνεχίζονταν και με το άνοιγμα του σχολείου. Με τους μαθητές μέσα. Προφανώς, κάτι ήξεραν για την κατάσταση του σχολείου. Κάτι που τους ανάγκασε να ασχοληθούν - αργά όμως όπως αποδείχτηκε με τραγικό τρόπο - μαζί του. Βέβαια, μόνο να υποθέσει κανείς μπορεί με τι όρους και τι είδους ιδιωτική εργολαβία γίνονταν οι επισκευές. Σε κάθε περίπτωση εγκλημάτησαν. Εγκλημάτησαν πάνω σε 342 μαθητές και μαθήτριες και 32 εκπαιδευτικούς που βρίσκονταν την ώρα της κατάρρευσης στο κτίριο.

Οι γονείς αυθόρμητα διαδήλωσαν στο κατεστραμμένο σχολείο, μαζί με τους γονιούς των παιδιών στο διπλανό Δημοτικό. Πολύ περισσότερο που το τελευταίο είχε χτιστεί ακόμη πιο παλιά από αυτό που κατέρρευσε. Ο εισαγγελέας ενεργοποίησε τη διάταξη του ποινικού κώδικα περί «μη τήρησης των κανόνων ασφαλείας στις οικοδομικές εργασίες». Στους γονιούς των νεκρών κοριτσιών δόθηκαν από 300.000 ρούβλια (περίπου 8.000 ευρώ). Προφανώς ...«ξεμπέρδεψαν».

Η Μαρίνα τάφηκε δίπλα στις μαθήτριές της. Τις ακολούθησε για να τις «καθοδηγεί» για πάντα. Ισως «ελπίζοντας» ότι οι τάφοι τους θα είναι τα τελευταία «μνημεία» του απάνθρωπου, κτηνώδους συστήματος που «ακούει» στο όνομα καπιταλισμός...

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ