ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 12 Μάρτη 1997
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
"Τι κούλουμα κι αυτά Θεέ μου... "

Εχετε δει στην τηλεόραση εκείνη τη διαφήμιση που ο σύζυγος ανακαλύπτει τα νέα πατατάκια, που είναι πιο νόστιμα και πιο τραγανά; Και πως σ' αυτόν τον πειρασμό δεν αντιστέκεται ούτε ο εραστής της κυρίας, που είναι κρυμμένος στην ντουλάπα, οπότε πετάγεται έξω μισόγυμνος αναφωνώντας: "πούντα ρε παιδιά"; Φυσικά, θα γνωρίζετε και το φινάλε της διαφήμισης: Το ζευγάρι κι ο εραστής τρώνε μετά μανίας, τρισευτυχισμένοι, πάνω στο κρεβάτι τα νέα πατατάκια. Τα υπόλοιπα ως "ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται".

Πολλοί θα πουν "έξυπνη και πικάντικη διαφήμιση". Κι αν τυχόν προβάλλω τις ενστάσεις μου θα μου πουν: "Μα καλά πού ζεις καημένε μου, στην εποχή της μάνας σου"; Ακριβώς! Για μερικά πράγματα ζω σ' αυτή την εποχή. Τότε που οι μανάδες μας δεν έτρωγαν πατατάκια και ο κίνδυνος να πεταχτεί ο εραστής απ' την ντουλάπα δεν υπήρχε. Γεγονός πάντως είναι, πως η διαφήμιση δε διευκρινίζει ποια είναι πιο νόστιμα: τα πατατάκια ή τα "ευκόλως εννοούμενα";

Αυτά και άλλα έβλεπα με τον επτάχρονο γιο μου, το πρωινό της Καθαρής Δευτέρας, πριν πάμε στο "Μπαρουτάδικο" να πετάξουμε το χαρταετό μας. Παράλληλα, διάβαζα και τη συνέντευξη της κ. Πόπης Τσουκάτου, που είναι, λέει, "μάλλον αστή διανοούμενη", και δεν έχει προσχωρήσει "απόλυτα στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και πως η επανάσταση θα γίνει με σωστή διαχείριση", απ' τον επαναστάτη Σημίτη. Ε, άει στο διάολο πρωί - πρωί...

Βγάλαμε το χαρταετό μας απ' την ντουλάπα και κατηφορίσαμε στο "Μπαρουτάδικο". Κόσμος πολύς και κυρίως πιτσιρικαρία που μάταια προσπαθούσε να "σηκώσει" τους πλαστικούς χαρταετούς. Οι μεγάλοι προσπαθούσαν να φτιάξουν τα "ζύγια", να μακρύνουν ή να κοντύνουν την ουρά ανάλογα με το πρόβλημα. Στην ουσία προσπαθούσαν να διατηρήσουν ένα έθιμο που έμπαζε από παντού. Αν εξαιρέσεις πέντε - έξι που φιγουράριζαν στα ύψη, οι άλλοι χαρταετοί βρίσκονταν μεταξύ εδάφους και αέρος, κάνοντας τις πιο απίθανες εφορμήσεις στα δέντρα και στο γρασίδι.

Ετοιμάσαμε τον δικό μας, τον χειροποίητο, φτιαγμένον στο περίπου, με τη συνταγή των νεανικών μας χρόνων. Κι αν εξαιρέσεις τα "πηχάκια" (αντί για καλάμια), την UHU (αντί για αλευρόκολλα), το συνθετικό σπάγκο (αντί για νήμα αργαλειού) και το χαρτί, που ήταν όλα "αγοραστά", τα... υπόλοιπα ήταν με την παλιά συνταγή. Καμαρώναμε πατέρας και γιος για το τέλειο και σύγχρονο, πλην όμως παραδοσιακής συνταγής δημιούργημά μας. Σε λίγο θα το καμαρώναμε και μεσούρανα. Ενας τελευταίος έλεγχος στα "ζύγια" και την ουρά και... "αμόλα καλούμπααααα...".

Τώρα, γιατί ο χαρταετός μας, αντί να πάει προς τα πάνω έκανε κάθετη εφόρμηση στο δεντράκι, μην το ψάχνετε. Μπορεί να φταίξαν τα πηχάκια, μπορεί τα "ζύγια" ή η κόλλα. Μπορεί η συνταγή να μην εξετελέσθη καλώς.

Δεν το βάλαμε κάτω. Υπήρχε και η καλλιτεχνική εξέδρα, όπου μπορούσαμε να διασκεδάσουμε παραδοσιακά, αφού το πέταγμα δε μας έκατσε. Ο πιτσιρικάς μαζί με άλλους έτρεξε προς την εξέδρα όπου πετούσαν σοκολάτες και γαριδοπατατάκια "προσφορά" διαφόρων πολυεθνικών, που έπαιζαν όχι μόνο με τις παιδικές ψυχούλες, αλλά και την απληστία των μεγάλων που σκοτώνονταν ποιος θ' αρπάξει στον αέρα πατατάκια. Τι σόι κούλουμα ήταν αυτά;

Αφήσαμε πίσω μας την εξέδρα και τον ξενέρωτο κλόουν, που μάταια προσπαθούσε να διασκεδάσει τα παιδάκια και προχωρήσαμε στο δασάκι για ν' αλλάξουμε περιβάλλον και παραστάσεις.Εκεί που κάποτε είχαν στηθεί κάποιες άλλες εξέδρες. Οι εξέδρες του πολιτισμού της ΚΝΕ! Επισκεφτήκαμε όλα τα στέκια της νεολαίας και καταλήξαμε σ' εκείνο εκεί το ξέφωτο που είχε στήσει την παράγκα του ο καραγκιοζοπαίχτης Μαμάης. Μας φάνηκε πως ακούσαμε και τη φωνή του καραγκιόζη και του Μεγαλέξανδρου να σκοτώνει το καταραμένο φίδι.

Θέλοντας να παίξουμε χωθήκαμε στην πυκνή βλάστηση. Εκεί πέσαμε πάνω σ' ένα "χαλί" από σύριγγες που έτριζαν ανατριχιαστικά, καθώς έσπαγαν κάτω από τα πόδια μας. Αλαφιασμένοι βγήκαμε στο πρώτο ξέφωτο, εκεί όπου η ΚΝΕ στο φεστιβάλ της είχε στήσει και δώσει το δικό της σύνθημα:"Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός".

Γυρίσαμε στο σπίτι, εγώ με πονοκέφαλο κι ο πιτσιρικάς να με ρωτάει συνέχεια: Τι ήθελε ο κύριος στην ντουλάπα, γιατί δεν πέταξε ο χαρταετός μας, γιατί δε γέλασε με τον κλόουν, τι ήταν αυτές οι σύριγγες και τελοσπάντων γιατί τα "σαρακοστιανά" ήταν άνοστα; Αντε τώρα να του εξηγήσεις και για την ιδεολογική... τρύπα της Popi Tsoukatos.

Καλή Σαρακοστή!

Ζ. ΧΡΗΣΤΟΥ

ΣΧΕΔΙΑ "ΑΝΑΠΛΑΣΕΩΝ" ΚΑΙ "ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΩΝ" ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Επιτακτική η ανάγκη πολιτικής για τις χρήσεις γης

Λέων Αυδής: "Τελικά τι θα είναι αυτή η πόλη; Ενας χώρος περιπάτου για κουρασμένους γιάπηδες ή ένας χώρος που θα εξυπηρετεί όσους μένουν και εργάζονται σ' αυτόν;"

Το αίτημα να γίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και ευρύτερα, συζήτηση για την πολιτική του δήμου ως προς τις χρήσεις γης στις περιοχές γύρω από το λόφο του Φιλοπάππου και την Ακρόπολη, καθώς και για το σχέδιο ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων, διατύπωσε κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου - αλλά και γραπτά προς τον πρόεδρο του ΔΣ - ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα" Λέων Αυδής.

Η αναγκαιότητα του παραπάνω αιτήματος επιβεβαιώθηκε, για άλλη μια φορά, χτες, οπότε και συζητιόταν στο Δημοτικό Συμβούλιο η αναστολή χορήγησης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας καταστημάτων στις περιοχές Κυψέλη και Ψυρρή. Η αδιαφανής όσο και ασταθής διαδικασία που ακολουθεί η Δημοτική Αρχή στο θέμα των αδειών, πράττοντας ενίοτε κατά δική της βούληση και άλλοτε επικαλούμενη τα Προεδρικά Διατάγματα, αναδεικνύουν το ενδεχόμενο της αυθαιρεσίας, αλλά και της μη συγκεκριμένης αντιμετώπισης σε περιπτώσεις παράνομης λειτουργίας καταστημάτων. (Στο Δήμο Αθηναίων οι περιπτώσεις αυτές είναι αρκετές).

Σε ό,τι αφορά την - για μια ακόμα φορά - ενασχόληση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέματα αδειών καταστημάτων, ο Λέων Αυδής σημείωσε ότι επιβεβαιώνει την έλλειψη συγκεκριμένης δημοτικής πολιτικής χρήσεων γης. "Υπάρχει επιτακτική ανάγκη - τόνισε - να αποκτήσει ο δήμος πολιτική. Ποιοι θα μένουν στην Αθήνα; Πώς θα μένουν; Να προσδιορίσουμε εμείς τις χρήσεις γης και να μην περιμένουμε τα Προεδρικά Διατάγματα". Αναφορικά με τις αναπλάσεις και πεζοδρομήσεις στις οποίες προχώρησε και προωθεί ακόμα η Δημοτική Αρχή, σημείωσε ότι επέφεραν την εξαφάνιση παραγωγικών δραστηριοτήτων (όπως στου Ψυρρή) και τη μετατροπή των περιοχών σε χώρους διασκέδασης. "Τελικά τι θα είναι αυτή η πόλη; Ενας χώρος περιπάτου για κουρασμένους γιάπηδες ή ένας χώρος που θα εξυπηρετεί όσους μένουν και εργάζονται σ' αυτόν;", σημείωσε.

Την ανάγκη να υπάρξει σαφής διατύπωση της πολιτικής του δήμου σε ό,τι αφορά τα προβλήματα των χρήσεων γης και της "Ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων" επισημαίνει και με γραπτή του ανακοίνωση ο Λέων Αυδής. Στην ανακοίνωση επισημαίνονται οι διαμαρτυρίες κατοίκων της περιοχής Φιλοπάππου, οι οποίοι αντιδρούν στα "σχέδια αναβάθμισης", που συνδέονται με τα σχέδια ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, αλλά και με τη μορφή και λειτουργία της πόλης. Τη διαμαρτυρία τους αυτή έχουν εκφράσει ως Επιτροπή Πρωτοβουλίας στο Συμβούλιο του 1ου Διαμερίσματος Αθηνών, θέτοντας με σαφήνεια το ζήτημα του μέλλοντος ενός μεγάλου τμήματος της πόλης - εκείνου που αποτελεί το στόχο των διαφόρων σχεδίων που εκάστοτε εξαγγέλλονται. Το ζήτημα αυτό συνδέεται - τονίζεται στη διαμαρτυρία - με τον επικείμενο ανακαθορισμό των χρήσεων γης.

"Ενα από τα αιτήματα της Επιτροπής Πρωτοβουλίας είναι να κοινοποιηθούν δημόσια οι προτεινόμενες ρυθμίσεις και να γίνει ανοιχτή συζήτηση με αντιπροσωπεία κατοίκων των ενδιαφερομένων περιοχών και των φορέων εκπροσώπησής τους. Το αίτημα αυτό αποτελεί, στην ουσία του, αίτημα δημοκρατικής τάξης και πιστεύω ότι οφείλουν να το αποδεχτούν και όσοι έχουν επικροτήσει χωρίς όρους και επιφυλάξεις τις εκάστοτε εξαγγελλόμενες αναπλάσεις", σημειώνει ο Λέων Αυδής.

  • Την επέκταση του σχεδίου πόλης σε μια ζώνη κάτω από το Αττικό Αλσος, στην περιοχή της Ανω Κυψέλης, αποφάσισε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου. Η δημοτική αρχή, με το αιτιολογικό ότι η συγκεκριμένη ζώνη δε συνδέεται άμεσα με το Αλσος, αλλά και με τη λογική "πρέπει να ξεμπερδεύουμε με τις εκτός σχεδίου περιοχές", δε δέχτηκε το αίτημα για αναβολή του θέματος, προκειμένου να μελετηθεί πιο σοβαρά, καθώς συνδέεται και με την προοπτική του λόφου των Τουρκοβουνίων. Οπως άλλωστε τόνισε χαρακτηριστικά ο Λέων Αυδής, "η ένταξη της συγκεκριμένης ζώνης στο σχέδιο πόλεως είναι μια φέτα από το γενικότερο πρόβλημα της κατάστασης και προοπτικής του λόφου των Τουρκοβουνίων". Οσον αφορά την προοπτική της αποφάσης της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Λέων Αυδής τόνισε χαρακτηριστικά ότι "χάνει η Αθήνα την ελπίδα να αναδείξουμε λόφους για πράσινο".

"Οι αναπλάσεις και πεζοδρομήσεις επέφεραν την εξαφάνιση παραγωγικών δραστηριοτήτων, όπως στου Ψυρρή, και τη μετατροπή των περιοχών σε χώρους διασκέδασης", τόνισε ο Λέων Αυδής



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ