***
Τώρα πάμε για νέο Πρόεδρο! Τι ανάγκη έχουμε;
***
Θα λυθούν όλα τα προβλήματα των τηλέπαθων! Ασε που ο νέος Πρόεδρος είναι καλός και στη σκοποβολή (κατά τις TV)...
***
Πρωθυπουργό: Πώς πηγαίνει η καταπολέμηση της τρομοκρατίας;
***
Και ο Θαπατέρο πήρε μέρος στο νέο αγώνα κατά της τρομοκρατίας! Καθότι αυτός ο αγώνας αφορά και τους δεξιούς και τους σοσιαλ(η)στές...
***
Ο πρωθυπουργός λέει την αλήθεια, είπαν! Δε διαφωνούμε, μόνο που πρόκειται για ταξική αλήθεια...
***
Τώρα είναι η ΝΔ το νέο και το ΠΑΣΟΚ είναι το παλιό! Πριν από μερικά χρόνια, τα πράγματα ήταν αντίστροφα...
***
Οπου νά 'ναι θα πιαστεί ο Βαβύλης είπαν! Και τι έγινε;
***
Βγάλανε κι έναν αρχιπράκτορα της ΚΥΠ για να πει ολόκληρη την αλήθεια περί Βαβύληδων!!!!!!!!!!!!!!!
***
«Εβαλα ντέντεκτιβ και βρήκα ότι η φίλη μου τα είχε με τον σύζυγό μου και με τον ανεψιό του»!!! Η πλάκα της υπόθεσης δεν είναι τόσο η λεγόμενη εκπομπή, όσο η σοβαρότητα με την οποία η εκπομπάρια και η παρέα της αντιμετώπιζαν την καταγγέλλουσα!!! (ΑΛΦΑ)
Ακου τρομοκρατία...
«Μαζεύτηκε το εύσαρκο, πλούσιο πλήθος... καθένας διάβαζε τη δική του κατάντια φωναχτά/ μαύροι πάνθηρες του βαρβαρισμού και του ολέθρου/ μαζί με το μακάβριο χορό της Αφρικής» (Leonard Nguni)
Μάνα, παιδιά, δίπλα από τους γύπες της εκμετάλλευσης, να κουβαλάει στην πλάτη της, την ανισότητα, αντιξοότητες, την έλλειψη νερού για πιόμα, καλλιέργεια!
Χτυπάνε τις πόρτες των πλουσίων (ΕΕ - ΗΠΑ - Ιαπωνίας) με την «όψη των δακρύων», εξαθλιωμένων προσφύγων. Θυμίζουν μορφές, εξαϋλωμένων, των στρατοπέδων Αουσβιτς, Μπέλσεν. Σύγχρονα ολοκαυτώματα, απλώνονται όπου μεγαλώνει η ανισότητα, από το Ντάλας μέχρι τη νέα «νήσο Ελις» της Αμερικής. Ξεδοντιάζονται από τη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης: «Οι σταυροφόροι τα καρφιά χτυπάνε στο μελίγγι/ του πρόσφυγα μαστίγωμα η αιχμηρή διχάλα...» (Επαμεινώνδας Γ. Κωνσταντακόπουλος).
Τα «μαύρα σύννεφα» δεν είναι σημείο καταδίκης, αλλά ελπίδας, «βροχής» ζωής για την Αφρική. Ο Γολγοθάς της αφρικανικής ηπείρου «διαρκεί». Μέχρι να σπάσουν τα δεσμά και να έρθει η Ανάσταση: «Μας αναγγέλλουν έξαφνα/ αναστολή της Ιστορίας/ αναπάντεχο ιντερμέδιο/ όπου σκύλος και Αφέντης/ θα δειπνήσουμε μαζί...» (Γιάννης Πανούσης).